Stone of World

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ ๓ การต่อสู้ที่ไม่มีทางแพ้

เหล่า Raydric  และRaydric Archer นับพันวิ่งเข้ามากลางลานประลอง พวกมันก็ไม่ได้เข้าโจมตีโดยทันทีแต่พยายามล้อมพวกเขาไว้ โดยจัดกลุ่ม Raydricอยู่ในแนวปะทะหน้าทัพ และRaydric Archer คอยอยู่ด้านหลังทัพ

         “ระวังตนเองให้มากไว้ เจ้าพวกนี้เท่าที่ดูคงจะสู้แบบมีการวางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว หากเราเข้าไปตรงๆตอนนี้อาจจะอันตราย” ไนท์หนุ่มกล่าวขึ้นเพื่อเตือนทุกคนในกลุ่ม

         แต่พวก Raydric Archer ก็ยิงธนูเข้าใส่พวกเขาทุกทิศทางมาที่พวกเขาอย่างรวดเร็ว

         “Ice Wall” วิซาดเรียกกำแพงน้ำแข็งมาป้องกันได้ทันเวลา    

         “นี่ ยังมีกระสุนธนูยังมีบางส่วนมาจากด้านบนกำแพง” แอสซาซินรีบบอกพวกเขาเมื่อเห็น

“Pneuma”คำพูดนี้พูดขึ้นก่อนที่จะปรากฏกำแพงลมขึ้นมาปัดดอกธนูออกไป “เกือบไปแล้ว” พรีสพูดขึ้นด้วยความตกใจพร้อมกับปาดเหงื่อที่หน้าผากออก

“แต่ถึงจะป้องกันไว้เราก็ทำได้ไม่นานหรอก รีบโต้พวกมันกลับเถอะ” วอร์ริเออร์พูดขึ้น

“เท่าที่เหยี่ยวของชั้นตรวจดูเราไม่พบกับดักในสนาม คาดว่าน่าจะปลอดภัย” ฮันเตอร์บอกพวกเขา

เมื่อกำแพงน้ำแข็งละลายวอร์ริเออร์ก็พูดขึ้นอีกครั้ง

“งั้นลุยกันได้แล้วเจ้าแอสซาซิน” เมื่อประโยคจบลงร่างของทั้งสองคนก็เข้าไปใกล้ประชิดศัตรูแล้ว

“แผนที่หนึ่งเริ่มปฏิบัติ” Raydric ตนหนึ่งพูดขึ้น แล้วพวก Raydric ในแปดแถวแรกก็นำหอกขึ้นมา Raydric แถวแรกก้มตัวลงนั้งแล้วนำหอกชี้ไปทางกลางสนาม แถวที่สองก้มตัวลงแล้วก็ใช้หอกชี้ไปทางกลางสนามเช่นกันแต่ว่าเย ื่องไปด้านบนเล็กน้อย และแถวต่อๆมาก็ทำเช่นนี้จนถึงแถวที่แปดก็ใช่หอกชี้ขึ้นฟ้า และกลายเป็นกำแพงหอก ซึ่งพวกมันสร้างได้ด้วยเวลาอันสั้น แม้แต่วอร์ริเออร์กับแอสซาซินที่เกือบถึงตัวพวกมันแล้ว พวกมันก็สร้างได้เสร็จก่อนขณะที่ทั้งคู่ยังมาไม่ถึง

วอร์ริเออร์กระโดดขึ้นไปจนเหนือระดับสูงมากกว่ากำแพงหอกเพื่อหว ังโจมตี  “พลธนูโจมตีได้” เสียงของ Raydric ตัวหนึ่งเอ่ยขึ้นในฉับพลันพร้อมดอกธนูนับร้อยดอกเล่นงานเขาจนตก ลงมาที่พื้น “อั๊ก”

“Hiding” ร่างของแอสซาซินหายไปอย่างรวดเร็ว “Grimtooth” จากนั้นก็ปรากฎรากไม้แหลมคมจำนวนมากผุดขึ้นมากจากพื้นดิน จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นมาหวังจะโจมตีซ้ำแต่ภาพที่เขาเห็นก็คือพ วกRaydric นั้นถอยออกไปจากจุดเดิมประมาณหนึ่งก้าวทำให้การโจมตีจากใต้ดินข องเขาพลาดเป้า “อั๊ก” พวกRaydric พุ่งตัวเข้ามายังจุดเดิมทำให้เขาโดนหอกหลายสิบดอกแทงใส่เขาบาดเ จ็บและกระเด็นกลับไป

“ไหนว่าวอริเออหลบเก่งไง”

“งั้นนายก็ลองอยู่บนฟ้าบ้างสิ ชั้นว่าการทะลวงในครั้งเดียวคงไม่ไหว เราต้องถอยกันก่อน”

“เหอ! ช่วยไม่ได้ ตกลง”

พวกเขารีบวิ่งหลบดอกธนูนับร้อยกลับและกระโดดเข้ามาในกำแพงน้ำแข ็งอย่างรวดเร็ว

“แผนต่อไปเริ่มได้”ไนท์สั่งการ

“Soul Strike” กระสุนวิญญาณ กว่ายี่สิบดวงพุ่งเข้าใส่พวกRaydricไปตามจุดต่างๆทันที “กลับไปสู่นรกซะ เจ้าพวกวิปริต”ตูม! กระสุนเวทย์มนเข้าปะทะตัวRaydric ทำให้เกิดฝุ่นหนาทึบกระจัดกระจายเติมพื้นสนาม เมื่อฝุ่นจางลงพวกเขาจึงพบว่า

“เป็นไปไม่ได้ ใช้เวทย์มนกับเจ้าพวกนี้ไม่ได้ผล ทำไมเป็นแบบนี้ละ”พวกเขากล่าวออกมาพร้อยกับท่าทีประหลาดใจ ดวงตาเบิกกว้าง

“Arrow Shower” ในที่สุดพวกนักธนูก็ตัดสินใจยิงลูกธนูหลายสิบดอกในครั้งเดียวแต ่ “สร้างแนวป้องกันปฏิบัติ” เมื่อคำสั่งดังขึ้นอีกครั้ง พวกRaydric ในแนวหน้าก็จัดแจงเปลี่ยนหอกเป็นโล่ออกมาต่อกันเป็นกำแพงป้องกั นทำให้ดอ กธนูทั้งหมดไม่สามารถเล่นงานพวกมันได้ “

“ชั้นพอจะทำให้ความแข็งแรงของกำแพงนั้นมันลดลงได้บ้าง แล้วพวกนายก็รีบเปิดทางผ่านกำแพงนั้นเร็วๆละ”อันธพาลหนุ่ม กล่าวขึ้นอย่างอารมณ์เสียใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความฉุนเฉียว และรีบลงไปใต้ดินทันที จนกระทั่งเวลาผ่านไประยะหนึ่ง

“เฮ้ มันอยู่นั้นไง” ในที่สุดพวกก็มองเห็นอันธพาลสหายของตนอยู่ในกลุ่มของ Raydric แถวหน้า ซึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่ทำให้อาวุธของพวก Raydric แถวหลนลงเกลื่อนกลาดไปทั่วพื้น นั้นทำให้กำแพงป้องกันถูกแหวกออกแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนั้นชายผู้เป็นวอร์ริเออร์ และแอสซาซินก็ฉีกยิ้มกว้างก็รีบวิ่งเข้าหาทันที สองมือง้างอาวุธ มีจุดหมายคือกลุ่ม Raydric เบื่องหน้า

“ดาบวงรัศมี”วอร์ริเออร์ฟันดาบโจมตีใส่ Raydric ทุกตัวที่เข้าหาเขาทุกตัวพินาศในดาบเดียวพร้อมกับปรากฏออร่าสีข าวที่ดาบ Two-handed Sword ของเขา “13 ตัว เรามาลองแข่งกันล่าเจ้าพวกนี้กันไหม มันมีมากพอสำหรับเราทั้งหมดนั้นแหละ”

“Bowling Bash + Arrow Shower” กระสุนธนูหลายสิบดอกเมื่อได้รับการส่งพลังงานจากทักษะ ทำให้เกิดระเบิดเมื่อโดนเป้าหมายและเป้าหมายก็จะกระเด็นประสานไ ปโดนพวกที่อยู่ด้านหลังต่อๆไปทำให้เป้าหมายจำนวนมากถูกทำลาย “ตกลง ท่านี้แบ่งกันคนละครึ่งก็ประมาณคนละสัก 60 ตัวสินะ”นักล่าในกลุ่มรับคำท่า

พวกRaydricเริ่มรนลาน เมื่อไม่มีอาวุธ และถูกจู่โจมอย่างต่อเนื่องจนพวกมันแตกกลุ่มออกจากกัน และถูกทำลายล้างจนหมดอย่างรวดเร็ว จนในขณะนี้สนามประลองก็ถูกพักศึกลง วอร์ริเออร์หนุ่มเดินเข้ามาหาเพื่อนร่วมกลุ่มผู้เป็นนักล่าก่อน ที่เขาจะเอ่ยขึ้นว่า “สามร้อยยี่สิบสี่”

“มากกว่านายยี่สิบหก เกือบหนึ่งในห้ามาจากฝืมือการใช้มีดล้วนๆ” นักล่าตอบกลับอย่างผู้มีชั้นเฉิงเหนือกว่า และยิ้มกว้างอย่างร่าเริง

เมื่อเสียงนี้ดังขึ้นวงสนทนาการแข่งกันกำจัด Raydric ก็เริ่มขึ้น

“อย่าประมาทดีกว่าเรายังผ่านแค่ด่านแรกอยู่เลย พวกต่อไปคือ อัศวินทมิฬ Abyss Knigth จำนวนสามร้อยหกสิบตัว ระวังตัวด้วยกันด้วยก็แล้วกัน”ไนท์หนุ่มตะโกนขึ้นอย่างหมดความอดทนในเหล่าสหายของตน แล้วจึงเดินกลับไปที่กลางสนาม ทำให้วงสนทนาสิ้นสุดลงพร้อมกับคำว่า “นายว่าไหม เจ้าอัศวินนั้นได้เดี่ยวคงได้เป็นโรคประสาทแน่”

กลางสนามดูเหมือนว่าจะเป็นที่สนใจของไนท์หนุ่มสนใจที่สุดเมื่อเ ขาเดินไปถึง “คุณทำอะไรอยู่นะ” บุคคลผู้เป็นเป้าหมายของเขาหยุดการทำงานลง และค่อยๆหันใบหน้ามาทางผู้ถาม

“ติดตั้งปืนแก็ตริงกันขนาดพกพา” เสียงตอบรับต่ำๆดังมาจากชายท่าทางมีอายุผมสีขาวโพรน ซึ่งกลับไปวุ่นกับสิ่งที่น่าจะเป็นปืน สีดำสนิทตรงหน้าของเขา

“ขอผมดูหน่อยได้ไหมครับ” แทบจะไม่รอคำตอบ เขาก็เข้าไปดูอย่าใกล้ชิดด้วยความน่าสนใจ “คุณทำยังไงครับ ช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ ” เพียงประโยคนี้ดังขึ้นชายนักแสวงโชคผู้นี้ก็ต้องเบนความสนใจมาท ี่คู่สนทนาอย่ารวดเร็ว ดวงตาเบิกโพลง ใบหน้าแสดงถึงความประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด “เจ้าอยากจะเรียนจากข้าจริงๆงั้นเหรอ”

“ใช่ครับ ผมมีความต้องการที่จะเรียนรู้ในเรื่องนี้” อัศวินหนุ่มพูดด้วยอำอึงอยู่ในลำคอ จนตอบกลับ

“ถ้างั้น เจ้าจะเรียนไปเพื่ออะรละ วิชาเครื่องกลที่ข้าจะสอนมันไม่ใช่เรื่องที่จะคิดเล่นๆก็ทำกันไ ด้ ต้องเวลาฝึกฝนเป็นปี ถึงจะสามารถทำได้” ถึงตอนนี้อัศวินหนุ่มเริ่มจะเปลี่ยนใจในคำพูดของตนเอง แต่ไม่รู้เพราะอะไรนั้นคำตอบที่ออกทาถึงได้เปลี่ยนจากความคิดอย ่างสิ้นเชิง “ผมจะต้องนำสิ่งนี้ใช้ทำให้เกิดประโยคอย่างแน่นอนครับ ถ้าผมมีใจที่จะเรียนวิชานี้ จำเป็นต้องหาเหตุด้วยเหรอครับ” ดวงหน้าของชายมีอายุในขณะนี้ ลดความฉุนเฉียดลง และยิ้มอย่างอ่อนโยนกลับ “ตอบได้ดี ถ้างั้นหลังจากเสร็จงานนี้เจ้าไปหาข้าได้ทุกเมื่อในป่าทางฝั่งต ะวันออกของเมืองนี้” ชายผู้พูดหันหน้าไปทั่วบริเวณสนาม “เอาละ เจ้าพวกนี้เตรียมอาวุธดีๆมาครบชุดเลย เดี่ยวถ้ากลับไปคงได้เงินมาหลายสิบล้านน่าดู เจ้าก็ช่วยข้าขนกลับไปด้วยละ”

         เวลาผ่านไปได้ไม่นานนักรบทุกคนต่างพยายามเตรียมตัวเพื่อรบกับกล ุ่มต่อไป “ เสียงประตูเปิดออกมอนเตอร์ทั้งหมดวิ่งทะยานเข้าหากลุ่มนักรบและ ง้างทวนของมันเข้าฟาดใส่เป้าหมายอย่างเอาชีวิต แต่ก็ต้องถูกเก็บจนหมดด้วยปืนแก็สริงกันที่ยิงกระสุนด้วยความเร ็ว 200 นัด / 1นาที อย่างหมดรูป

*Plan*