คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การตามหาเอ๊นท์หญิง
การตามหาเอ๊นท์หญิง
เอ๊นท์ เมื่อบีชผลิใบในป่า น้ำเลี้ยงพฤกษา
ซ่านซ่าในคาคบไม้
สายธารแวววาวในไพร ลมพรูพรั่งไหว
สายเท้าท่องไปในไพรวัน
อากาศแห่งขุนเขานั้น บริสุทธิ์ยิ่งล้ำ
สูดลึกชื่นสู่นาสา
โปรดกลับคืนมาหาข้า และจำนรรจา
ว่าแผ่นดินข้านั้นแสนงาม
เอ๊นท์หญิง เมื่อทุ่งนาเขียวขจี ข้าวโพดงามดี
อุดมถิ่นไร่ปลายนา
สวนผลไม้ดาษดา งามละลานตา
ดอกขาวแย้มผลิแบ่งบาน
ตะวันฉายส่องฉายฉาน ฝนโปรยชื่นบาน
หอบตลบอวลอบไป
ข้ายังมิอาจกลับได้ สู่พสุธาอาศัย
ด้วยแผ่นดินข้านี้สวยงาม
เอ๊นท์ เมื่อคิมหันต์เวียนมา แดดส่องแจ่มจ้า
ภายใต้หลังคาป่าใหญ่
หลบฝันเถิดหนาแมกไม้ ปล่อยขวัญบินไป
ไพรวันนั้นแสนรื่นรมย์
โบกโบยพัดโปรยพรูพรม ชื่นเย็นหนอลม
ตะวันตกโชยเฉื่อยมา
โปรดกลับคืนมาหาข้า และจำนรรจา
ว่าแผ่นดินข้านั้นแสนงาม
เอ๊นท์หญิง เมื่อถึงยามฤดูร้อน แดดแผดรอนรอน
สุกงอมผมหมากรากไม้
ราวข้าวตกท้องอำไพ ฟางเหลืองอร่ามไป
กาลเกี่ยวเก็บพืชและผล
น้ำผึ้งหยาดย้อยรวงล้น แอ๊ปเปิ้ลเต่งต้น
ลมตะวันตกโชยเฉื่อยมา
ข้ายังมิอาจกลับหนา ยังรั้งรอรา
ด้วยแผ่นดินข้านี้สวยงาม
เอ๊นท์ เมื่อเหมันต์ผันกรายมา ขุนเขาและป่า
ยะเยือกในความเหน็บหนาว
ไม้ล้มครืนครั่นลั่นกราว ท้องฟ้าไร้ดาว
กลืนกินสิ้นแสงตะวัน
ลมตะวันออกน่าพรั่น พัดอึงครื้นครั่น
ฝนพรำหนาวเนื้อเหลือใจ
ข้าจักเพรียกหาทันใด กู่ร้องก้องไพร
ดุ่มเดาหาเจ้าอีกครา !
เอ๊นท์หญิง เมื่อเหมันต์ผันกรายมา เมฆครึ้มท้องฟ้า
เสียงเพลงแผ่วลาลับไป
โกร๋นแห่งระแหงกิ่งไม้ อ่อนล้าเหลือใจ
มืดมนไร้แสงแจ่มฟ้า
ข้าจักกู่ร้องเพรียกหา รอคอยเจ้ามา
รอวันพบหน้าอีกครั้ง
เราจักท่องไปด้วยกัน เมื่อถึงวันนั้น
ฟันฝ่าซึ่งสายฝนพรำ
เอ็นท์ เราจักท่องไปด้วยกัน วันหนึ่งวันนั้น
ตะวันตกแดนแคว้นไกล
ณ ที่แห่งหนึ่งแห่งใด เราคงพบได้
แผ่นดินแห่งเราสองเอย
ความคิดเห็น