summon Night - Twin Age : ปิดกระทู้แล้วจ้าT T

ลำดับตอนที่ #2 : chapter 0 : The Changing Wind

ไม่รู้จะทำเป็นบทสรุปยังไงดี
เลยพยายามทำออกมาเป็นนิยายแทน
 ไม่รู้จะไปรอดรึเปล่า- -*
**นี่เป็นมุมมองผ่านทางตัวละครหญิงเรฮา
ปล.ขอแทนคำศัพท์ไว้อย่างนี้นะคะ
Spirits=ภูต 

......


ที่โลกแห่งนี้ ปรากฏการณ์ธรรมชาติทุกอย่าง
เกิดมาจากเหล่าภูต ของโลกอื่น...

สายลม ที่พัดผ่านต้นไม้...
เปลวไฟ ที่ผลักดันความมืดยามค่ำคืนออกไป...
สิ่งมีชีวิต ที่เกิดมาจากพื้นดิน...
แสงสว่าง ที่ส่องประกายโลกทั้งใบ...

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นมาได้เพราะพลังงานของโลกต่าง : โลกของภูต...

ที่นี่มีเผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตอยู่2อย่าง...
ได้แก่...
แคซคิวซา ที่มีชีวิตอยู่ได้ จากการอยู่ร่วมกันกับภูต...
และมนุษย์ ที่ใช้พลังงาน จากการใช้งานภูต...

จนบัดนี้ เผ่าพันธุ์ทั้งสอง ก็ยังคงทะเลาะกันที่ไหนสักแห่ง...

แต่อย่างน้อย การทะเลาะกันก็ยังคงมาไม่ถึงเกาะแห่งนี้
จาซาซี่ เกาะเล็กๆของชาวแคซคิวซา

เผ่าแคซคิวซาได้ตั้งชื่อของโลกนี้เอาไว้ : คลาดอร์นา...
.
.
.
.
ฉันอยู่ที่โลกแห่งนี้...



"บท0 : สายลมที่เปลี่ยนไป"


"เฮ้อ~~"

เรฮา หญิงสาวเผ่ามนุษย์ ผู้ใช้พลังงานของภูตผสานกับพลังของโลกใบนี้ เป็นเวทมนต์เอกลักษณ์ของเธอ...

"ทำความสะอาดเสร็จซะที!"
"ที่ต้องทำความสะอาดเป็นเพราะเจ้านั่นกินมูมมามเกินไปแท้ๆ หกเลอะเทอะหมดเลย..."
"?"
"เอ้ะ?อัลโด้?นี่นายไปทำอะไรตรงนั้นเนี่ย..?"
"!"

"แค่ก!แค่ก!"

"เดี๋ยว!นี่ อัลโด้เป็นอะไรไป"

"แค่กๆๆ"

"นี่เป็นอะไรมากเปล่าเนี่ย ไปสำลักอะไรมา?"

"..."

อัลโด้ เด็กชายหน้ามน ใช้ดาบยักษ์ที่ได้มาจากเผ่าแคซคิวซาเป็นอาวุธ

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า!เมื่อตะกี้ตะใจเลยล่ะสิ ฉันก็แค่สำลักขนมเฉยๆเท่านั้นล่ะ..."
"นี่!อย่าทำให้ฉันตกใจได้มั้ย ว่าแต่ว่า...เมื้อตะกี้นายกินอะไรเข้าไป..."
"เดี๋ยว...อย่าบอกนะว่า!!!!"
"นายกินเค้กผลไม้บานนาเข้าไปน่ะ! นี่อัลโด้ นายกินเข้าไปจริงๆใช่มั้ย? เค้กผลไม้บานนาอันนั้นน่ะ!"
"ฉันบอกให้เหลือเอาไว้สำหรับเป็นอาหารพรุ่งนี้เช้าไง!"

"เอ่อ..ก็...ก็ได้ฉันขอโทษ..."

(อัลโด้ น้องชายของฉัน ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้สนิทกันมาก แต่เราก็เป็นครอบครัว)
(เขาเป็นชาวโลกต่าง ที่เกิดจากความผิดพลาดในการใช้เวทของฉันเมื่อ7ปีก่อน เราอยู่ด้วยกันนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...)
(ฉันเสียพ่อไปเพราะอุบัติเหตุเมื่อนานมาแล้ว..แต่ฉันยังคงมีอัลโด้อยู่เป็นเพื่อนฉันอยู่..)
(ฉันเหลือแต่สร้อยของพ่อ สร้อยหินรูปสามเหี่ยมที่สลักเพชรสีฟ้าเอาไว้ข้างใน...)
(พวกเราสองคนถูกส่งให้มาอยู่กับครอบครัวอื่น ที่เกาะของชาวแคซคิวซา หมู่บ้านมาร์บาโด้..)
(แม้พวกเราทั้งคู่จะโตแล้ว แต่เราก็ยังคงอยู่ด้วยกัน..)
(แม้ว่าจะมีบางครั้งที่เขาตะกละ กินเค้กของฉันไปอย่างนี้ก็ตาม..!)-เรฮา

"ก็ฉันใช้ผลไม้บานนาที่เหลืออยู่ไปกับเค้กอันนั้นเลยนี่นา สงสัยคงต้องไปเก็บมาเพิ่ม"
"เอาเถอะ ไม่เป็นไรๆ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่คงต้องเปลี่ยนส่วนผสม ใส่ผลไม้ลงไปให้น้อยลงแล้วล่ะ"

"แต่แบบที่ฉันกินเข้าไปเมื่อกี้มันอร่อยกว่านะ"

"นี่!ก็นายเล่นกินเค้กเข้าไปหมดอย่างนี้ก็ต้องไปหาผลไม้มาเพิ่มน่ะสิ ผลไมที่ไปเด็ดมามันก็ต้องน้อยลงกว่าเดิมอยู่แล้ว!"
"นายนี่น้า...จริงๆเลยอัลโด้"

"งั้นฉันไปด้วย"
"รู้สึกว่าทางที่จะไปเก็ลผลบานนาก็มีลมเย็นพัดมาพอสมควรเลยนี่นา"

"เดี๋ยวก่อนเถอะ! อัลโด้ นายยังมีงานเหลืออยู่อีกนะ"
"นายต้องไปตกปลา เพื่อเอาปลามาทำแกง นายไม่อยากกินข้าวเย็นรึยังไง!"

"งั้นก็แสดงว่าเย็นนี้ มีแกงกะหรี่ปลาน่ะสิ! เจ๋งเลย!"

"มีความสุขตลอดเวลาเลยนะ..นายนี่บ๊องจริงๆเลย อัลโด้"
(น่าเอ็นดูจริงๆเลยน้านายเนี่ย!)
"งั้นเดี๋ยวฉันทำน้ำผลบานนาให้ละกัน พอฉันกลับมา"

"อื้ม!"

วูม....

"โอ้ะ!นี่มัน...ภูตลมนี่"

"ฉันคิดว่ามันฝากข้อความมาให้เรานะ แต่เราไม่รู้ว่าใครส่งข้อความมาให้"
"ใช่ลุง อินเกล รึเปล่า"

(ลุงอินเกลเป็นผู้ช่วยเหลือพวกเรา พวกเขาพาพวกเรามาที่มาร์บาโด้ เมื่อพวกเรายังเป็นเด็ก...)
(เขาเป็นหัวหน้าของเผ่าแคซคิวซาทั้งหมด ณ ที่เกาะแห่งนี้)
(ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเผ่าแคซคิวซ่า ยอมให้มนุษย์อย่างเราเข้ามาอยู่ท่ามกลางหมู่บ้านของแคซคิวซาอย่างนี้...)-เรฮา

"มีจดหมายมากับภูตลมอย่างนี้ ฉันคิดว่ามันน่าจะมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นนะ?"

+_+_+คิดว่าน่าจะมีอะไรเกิดขึ้น?ระหว่าง+_+_+
+_+_+1.เรื่องสำคัญ!+_+_+
+_+_+2.ไม่มีอะไรมากมายหรอกมั้ง?+_+_+


___________
นี่ล่ะค่ะ เกมSummon Night
อยากจะให้ตอบอะไรก็เม้นต์เข้ามาบอกกันนะคะ
เอ้ะๆๆๆ ขอบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าจะตอบอะไรมันก็ส่งผลต่อเนื้อเรื่องของเกมด้วย~~~

ฝากไว้แค่นี้ก่อน ไปล่ะนะค้า~~~
ปล.ใครจะเอาไปวางแปะที่ไหนใส่เครดิตไว้ด้วยนะคะ เพราะใช้เวลาทำตอนนี้ก็นานพอสมควร(2ชมครึ่งแน่ะ!!)

·°∴ ☆．．·°♡Yesterday is memory❤Today is a gift ❤Tomorrow is a mystery ♡．·°