คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทเกริ่นนำ............
ในค่ำคืนที่มืดมิด
ข้าเฝ้ารอเจ้า เจ้าที่ผ่านเข้ามาในฝันข้าทุกคืน
ข้ามิรู้ว่าเจ้าจะมีตัวตนหรือไม่
แต่ถ้าหากข้าได้พบเจ้า ข้าจะไม่ยอมให้สิ่งใดมาพรากเจ้าไปเด็ดขาด
................................................................................................
“อากิจัง วันนี้คนเยอะหน่อยนะ”เสียงเถ่าแก่ร้านกล่าวอย่างเอ็นดู
“ก็แน่อยู่แล้วรับ ก็วันนี้วันสิ้นเดือนหนิ”หนุ่มน้อยนาม อากิ ยิ้มน้อยๆ ก็จะยกถาดโซจูและเรื่องเคียงไปเสิร์ฟ
“ได้แล้วครับ อ๊ะ!! มืออย่าซนสิครับ”ไม่พูดเปล่าค่อยๆปัดมือที่รุ่มร่ามอยู่แถวๆก้นออก
“อ่า อากิจัง ใจร้าย”เสียงชายหนุ่มวัยทำงานครางอย่างเมาๆ
“อากิจัง ขอโซจูอีกขวดสิครับ”ลูกค้าที่นี่มีแต่ลูกค้าประจำจึงไม่ค่อยถือตัวเรื่องลวนลามมากเท่าไหร่ เพราะอย่างมากก็แค่จับนู้นจับนี่ตามประสาคนเมา ผมจึงไม่ถือเท่าไหร่
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จาก2ทุ่มตอนนี้ก็ย่างเข้าตีหนึ่งเศษๆคนจึงค่อยๆทยอยกันกลับไป ตอนนี้ผมจึงเก็บโต๊ะ แล้วจัดโต๊ะให้เป็นระเบียบ
“อากิจัง กลับได้แล้วหละ นี่ก็ดึกมากล้ว”เสียงคุณลุงฮิโระตะโดกนจากหลังร้าน
“ครับลุง ผมกลับก่อนนะครับ”
“จ้า กลับบ้านดีๆหละ”
“ครับ คุณลุงก็นอนได้แล้วนะครับ”ผมก้มตัวลงน้อยๆ ก่อนจะเดินออกจากร้าน ผมอยู่ตัวคนเดียว จึงไมมีอะไรให้ห่วงมาก เวลาทำงานก็ทำงานก็ทำได้อย่างเต็มที่
“หนูจ๊ะ ช่วยพาลุงไปที่ปราสาทชองกุนหน่อยได่มั้ยจ๊ะ”เสียงคุณลุงแก่ๆ ท่าทางซมซานเอ่ยบอกกับผม
“อ่า นี่ก็ดึกแล้วนะครับ เดี๋ยวผมพาไปก็ได้ครับ”ผทถอดเสื้อโค้ชที่สวมอยู่ให้คุณลูงก่อนจะพยุงไปประสาทชองกุน ดีที่ว่าประสาทชองกุนอยู่ไม่ไกลจากท่นี่เท่าไหร่จึงเดินไปได้
“คุณลุงครับ ถึงแล้วครับ”
“ขอบใจมากนะ อ่ะ ลุงให้ สวมมันสิจ๊ะ”คุณลุงยื่นสร้อยคอให้ผม
“เอ่อ ผม”
“สวมเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ ถือว่าเป็นน้ำใจจากลุง”คุณลุงยิ้มให้ผม ก่อนจะโบกมือน้อย เป็นเชิงบอกว่าไม่เป็นไร
“ครับ”ผมรับสร้อยมาก่อนจะสวมมันเพื่อให้คุณลุงสบายใจ แต่อยู่ก็เหมือนว่าตอนนี้ตัวผมมันเบาหวิว
“คุณลุงครับ นี่ผม”ผมหับมองรอบๆ ตัวแต่ตอนนี้รอบตัวผมว่างเปล่า เหมือนผมกำลังยู่ในห้องสีขาวห้องใหญ่ๆ และสติของผม ก็เริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ จนไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
เพิ่มอินโทรนิดหน่อย
ความคิดเห็น