♡`〖!ЙF!N!ŦЄ〗 AGǾG LǾVЄ ,{∞myungyeol//‧:

ลำดับตอนที่ #1 : ☇AGOG LUV➴ : I N T R O

☇;AGOG LUV➴
myungyeol ft. infinite
::❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤::
I N T R O

::❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤::

                   




                    ร่างสูงโปร่งในเสื้อยืดสีแดงลายอุลตร้าแมนพร้อมกับกางเกงเจเจลายป๊อปอายกำลังนั่งคร่อมรถวินมอเตอร์ไซค์     โดยที่มีลุงค่อนข้างแก่ทาลิปสติกสีชมพูบานเย็นที่ปากของลุงเขาและเหมือนลุงเขาจะรู้ตัวว่ามีเด็กหนุ่มที่นั่งซ้อนท้ายเขาอยู่ข้างหลังมองเขาผ่านกระจกรถ     ลุงเขาเลยส่งจูจุ๊บมาให้เด็กหนุ่มคนนั้นผ่านกระจกรถนั่นส่งผลให้เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างหลังหันกลับไปมองข้างทางแทบไม่ทัน




                    "จอดตรงบ้านที่มีรั้วหลายๆสีตรงนั้นนะครับ"     เด็กหนุ่มบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปที่บ้านของเพื่อนของเขา     ซึ่งเขาอยากจะถีบหัวตัวเองแรงๆสักแปดร้อยทีก็เมื่อนิ้วชี้ของเขาไปโดนกับแก้มสากๆของลุงเขา     และนั่นก็ทำให้ลุงเขาขยิบตาใส่ในกระจกให้เด็กหนุ่มก่อนที่เด็กหนุ่มคนนั้นจะยิ้มแบบพิการทางปากไปให้ลุงเขาและหันไปทางที่อื่นจนคอแทบเคล็ด




                    เอี๊ยดดดดดดดดดดด




                    เชี่ยเอ๊ย..... จุ๋ดจู๋ลูกพ่อ




                    เด็กหนุ่มอุทานในใจคนเดียวเพราะแรงเบรกของรถแบบกระทันหันทำให้ไข่น้อยๆของเขาไปโดนก้นของลุงเขาแบบเต็มเปาเต็มแรงเต็มสตรีมเลย     แล้วเด็กหนุ่มเหลือบตาไปมองที่กระจกอีกครั้งลุงเขาทำหน้าแบบปลื้มปิติมากจนเขาแทบจะกระเถิบถอยให้ห่างจากลุงแทบไม่ทัน




                    "โทษทีนะฮ๊ะ     พอดีมดวิ่งผ่านปะกี้พี่ไม่อยากฆ่ามันหน่ะฮร่ะ"




                    เหยดมาเทอร์     ทำไมเขาเรียกตัวเองว่าพี่อย่างงั้นละครับแม่




                    เด็กหนุ่มได้แต่นั่งยิ้มแหยๆคนเดียวแล้วภาวนาให้ถึงบ้านเพื่อนเขาไวๆเพราะเขาทนอยู่ไม่ได้แล้ว     ลุงเขาจ้องจะจับเขาทำสามีซะให้ได้และการที่ลุงบิดรถด้วยความเร็ว30กิโลต่อชั่วโมงเงี้ยบางทีลุงก็ระมัดระวังห่วงความปลอดภัยจนเกินไปมั้ยแหม่




                    "ถึงละครับลุง"     ยังไม่ทันที่ลุงจะเบรกเด็กหนุ่มคนนั้นเลยกระโดดลงจากรถทันทีโดยไม่รอให้รถจอดดีแล้วเขาก็รีบๆควักตังค์ออกมาจากกระเป๋าพร้อมกับยัดเงินลงในตะกร้าข้างหน้ารถมอเตอร์ไซค์แล้วรีบวิ่งเข้าไปที่หน้าประตูบ้านของเพื่อนอย่างรีบสุดใจจนนึกว่าตัวเองลงแข่งวิ่ง4คูณ100เมตรอยู่




                    "ซองยอล!!!ไอ้เชี่ยยอลเปิดประตู!!!"     เด็กหนุ่มตะโกนเพื่อให้เพื่อนสนิทของตัวเองเปิดประตูให้แต่ดูเหมือนคนที่อยู่ในบ้านไม่ได้ยิน     "สุดหล่อจ๋า     มาเอาตังค์ทอนก่อนสิจ๊ะ"     ลุงกะเทยคนนั้นเดินลงมาจากรถก่อนที่จะเดินตรงมาที่ที่เด็กหนุ่มคนนั้นยืนอยู่     เด็กหนุ่มคนนั้นมองลุงกะเทยคนนั้นด้วยสีหน้าตื่นตระหนกก่อนจะรีบเอาตัวเองปีนขึ้นรั้วของบ้านเพื่อนตัวเองแล้วรีบวิ่งเข้าไปเคาะประตูบ้านเพื่อนอย่างบ้ากระห่ำ




                    ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!




                    "เคาะแบบนี้พ่อมึงตายหรอวะ"     ซองยอลเดินออกมาจากบ้านในเสื้อยืดสีเขียวลายเคโรโระกับกางเกงบ็อกเซอร์ลายลูกลิง     และยืนจ้องมองเพื่อนของตัวเองด้วยสีหน้ายังไม่ตื่นดีพร้อมกับเกาผมตัวเองจนหัวฟูไม่เป็นทรง




                    "กูนี่แหละจะตายก่อนพ่อ     รีบเข้าบ้านเถอะมึงก่อนที่กูจะโดนลุงเทยคนนั้นกระทำชำเรากู"     เด็กหนุ่มร่างสูงผลักเพื่อนเข้าไปในบ้านแต่ยังไม่ทันที่เด็กหนุ่มคนนั้นจะปิดประตูลุงกะเทยคนนั้นก็ตะโกนมาก่อน     "มาเอาตังค์ทอนก่อนสิจ๊ะสุดหล่อ"     ลุงกะเทยคนนั้นเกาะอยู่ที่ประตูหน้าบ้านและนั่นทำให้ซองยอลตาสว่างทันที




                    "เดี๋ยวอย่าเพิ่งปิด"     ซองยอลพูดขึ้นแล้วดันเพื่อนออกไปอีกทางก่อนที่จะออกจากบ้านเพื่อเดินไปหาลุงกะเทยคนนั้น     "มึงจะทำเชี่ยไรไอ้ยอล"     ร่างสูงตะโกนถามเพื่อนของตัวเองที่ตอนนี้วิ่งแจ๊นไปหาลุงเขา




                    "กูจะมาเอาตังค์ทอนให้มึงไง     มึงเข้าบ้านไปก่อนไป"     ซองยอลตะโกนบอกเพื่อนตัวเองก่อนจะหันหน้าไปทางลุงเขาแล้วยื่นมือไปรับตังค์ทอนจากลุงเขาแล้วกระซิบบอกกับลุงเขาเบาๆ     "ลุงเตรียมเมมเบอร์เพื่อนผมนะ 084-xxxxxxx"     แล้วลุงคนนั้นแทบจะหยิบมือถือตัวเองมาเมมเบอร์แทบไม่ทัน




                    "ไอ้เชี่ยยอล     มึงทำไร"     เด็กหนุ่มร่างสูงเดินตรงเข้ามาหาเพื่อนตัวเองที่กำลังรับเงินอีกส่วนที่ลุงเขาให้เพื่อเป็นค่าบอกเบอร์ก่อนที่ลุงคนนั้นจะเดินกระโดดโลดเต้นพร้อมกับถือโทรศัพท์ไว้เหนือหัวแล้วโบกไปมาพร้อมกับเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง




                    "วันนี้อย่าลืมรับโทรศัพท์จากพี่นะสุดหล่อบ๊ายบายฮร่า"     ลุงคนนั้นกลับรถตัวเองแล้วพูดขึ้นมาก่อนจะยกมือบ๊ายบายให้เด็กหนุ่มสุดหล่อที่ว่าก่อนจะบิดรถไปจากหน้าบ้านซองยอล




                    "มึงเอาเบอร์กูให้ลุงเขาเหรอ.."     ร่างสูงเอ่ยถามเพื่อนสนิทของตัวเองก่อนจะทำหน้าเหมือนจะฆ่าเพื่อนของตัวเองให้ตายซะตรงนี้ให้ได้     ก็เพราะเขากลัวกะเทยขนาดนี้แต่ซองยอลก็ยังทำอย่างนี้กับเขาทำให้เขาอยากจะฆ่าซองยอลซะจริงๆ




                    "จริงๆแล้วกูแจกเบอร์ยายกูเองแหละฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแถมได้ตังค์ค่าหนมเพิ่มอีก"     ซองยอลพูดขึ้นด้วยสีหน้าฟินสุดๆก่อนจะหันไปยักคิ้วให้เพื่อนของตัวเองสองที     นั่นทำให้ร่างสูงที่ตอนแรกทำหน้ายักษ์กลับทำหน้ายิ้มแย้มแล้วหันไปยีหัวเพื่อนตัวเองแรงๆด้วยความหมั่นไส้ในความเจ้าเล่ห์ของเพื่อนตัวเอง




                    "ไปเหมาเซเว่นกันไอ้มยองซู"     ซองยอลดันหลังมยองซูให้ไปที่ที่จักรยานคันใหญ่จอดอยู่ใต้ต้นมะม่วงต้นใหญ่     ก่อนที่มยองซูจะปัดใบมะม่วงที่หล่นอยู่บนเบาะจักรยานแล้วเข็นออกมาตรงหน้าประตูรั้วหน้าบ้าน




                    "ให้กูขี่?"     มยองซูหันหน้าไปถามเพื่อนของตัวเองที่ตอนนี้นั่งตรงเบาะซ้อนท้ายอย่างเรียบร้อยแล้ว     แล้วซองยอลก็ยักคิ้วรัวๆให้กับมยองซูก่อนจะชูแบงค์ขึ้นแล้วเอามาพัดให้ตัวเองเสมือนตัวเองเป็นคุณนายหน้าเลือดมยองซูคิดงี้




                    "เออก็ได้    เห็นว่ามึงดีหรอกนะ"     มยองซูพูดขึ้นก่อนจะคร่อมจักรยานแล้วค่อยๆออกแรงปั่นออกไปจากบ้านของซองยอลอย่างสบายใจเพราะไหนๆวันนี้ก็ถือว่าเป็นวันดีแหละได้เงินมาฟรีๆถึงจะเสียจุ๊ดจู๋ให้ลุงกะเทยคนนั้นแปปเดียวก็เหอะ    




                    ดีจริงๆอากาศไม่ค่อยร้อนและลมเย็นๆก็ลอยมาปะทะใบหน้าของทั้งคู่ที่กำลังเคลื่อนตัวไปที่เซเว่นหน้าปากซอย    ถึงแม้ว่ามยองซูจะเป็นคนปั่นจักรยานแต่เขาก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอกเพราะเงินนี่แหละทำให้เขาไม่เหนื่อย    และคนที่นั่งซ้อนท้ายก็อ้าแขนไปรับกับลมอย่างสบายใจก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่า




                    "เดี๋ยวๆไอ้แอลกูลืมล็อกบ้าน"

     ::❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤::
แฮ่ก..เลย
ในที่สุดก็เสร็จละกริ๊ด
ติดตามด้วยน้าอิ
อย่าลืมแท็กอย่าลืมเม้นท์กันนะงับ
#ฟิคฮักนะอิๆ
ฬ้ากส์แจร้

ⓒ、b a b y