รับหาแปลเพลงทุกแบบ ญี่ปุ่น อังกฤษ

ลำดับตอนที่ #32 : Re-sublimity

Re-sublimity
Vocal : KOTOKO
Kannazuki no Miko Openning Theme

-------------------------------------------------------------------------------------------

haruka ni sotto yurameku urei kattou no kioku ni ugokasare
mabuta ni zutto haritsuku shiroi zekkyou ni kogoeta

shizumu tsuki no mayoi
sonzai wa tashika ni ima koko ni
matteiru no wa
namida nado mou nagasanai
tada dakiaeru shunkan

ienai... kikenai... mienai... maboroshi dake
toki no mukougawa eto nagasarete maigo ni naru yurusenu negai
koe dake... yubi dake... chikadzuku ondo dake...
todokanu omoi ga chigirarete yokaze wo someru

soko wa kitto mayakashi to guuzou datte kigatsuiteta
sore nano ni fukai zassou no naka amai mi futto mi wo yudaneru

noboru taiyou no mayoi
guuzen wa hisoka ni shikumareta
isso hitsuyou
me no mae ni ima sarasareta
fukaku ni yugamu kanjou

nakenai... kosenai... wakaranai... ketsumatsu nado
doko e yukou to mo tada kimi dake wo mamoritakute sakaratteiru
ima dake... kako dake... tsugunau mirai dake
sukueru no naraba karehatete kiete mo ii to

ienai... kikenai... mienai... maboroshi dake
toki no mukougawa eto nagasarete maigo ni naru yurusenu negai
koe dake... yubi dake... chikadzuku ondo dake...
todokanu omoi ga chigirarete yokaze wo someru
karehatete kiete mo ii to
kimi dake no hikari ni naru to

...................

จงบริสุทธิ์ขึ้นอีกครั้ง
โดย : KOTOKO
เพลงเปิดเรื่องจากอนิเมะเรื่อง "มิโกะคนทรงหุ่นเทวะ"

------------------------------------------------------------------------------------------

ความโศกเศร้าโยกไหวอยู่แสนไกล
ความทรงจำอันสับสนถูกสั่นคลอน
เสียงกรีดร้องสีขาวที่เกาะแน่นอยู่กับเปลือกตาเย็นเยียบ

ความสับสนของจันทร์ที่กำลังจมดิ่ง
ชั้นคงอยู่ที่นี่ตอนนี้แล้ว
เฝ้ารอคอยอยู่
ไม่หลั่งน้ำตาอีกแล้ว
เพียงช่วงเวลาที่สวมกอดกัน

ไม่อาจเอื้อนเอ่ยคำใด...ไม่อาจได้ยิน...ไม่อาจมองเห็น...เพียงภาพมายาเท่านั้น
เด็กหลงทางที่ถูกซัดสา ดไปยังอีกฝากของห้วงเวลา
ความปรารถนาที่ไม่อาจเป็นจริง
เพียงเสียง...เพียงนิ้ว...เพียงความอบอุ่นที่เขยิบเข้าหา...
ความรู้สึกที่ไม่อาจสื่อไปถึงถูกฉีกกระฉากเป็นชิ้นๆในสายลมยามราตรี

จะอย่างไรก็ยังสัมผัสได้ว่านั่นคือภาพลวง
กระนั้นชั้นก็ยังเอนกายลงแอบอิง
กับผลอันหอมหวลท่ามกลางดงหญ้า

ความสับสนของดวงตะวันที่กำลังไต่ขึ้น
ความบังเอิญนั้นเป็นเจตนาอย่างลับๆ
เพราะมันเป็นสิ่งจำเป็น
สิ่งที่แสดงออกมาข้างหน้านี้
คือความรู้สึกที่ผิดเพื้ยนบิดเบี้ยว

ไม่อาจหลั่งน้ำตา...ไม่อาจข้ามไป...ไม่อาจเข้าใจ...จุบจดนั้น
ไม่ว่าจะไปหนใดชั้นก็อยากจะปกป้องเพียงเธอจนต้องหวนกลับมา
มีเพียงบัดนี้...มีเพียงอดีต...มีเพียงอนาคตที่เชื่อมต่อกัน
หากชั้นสามารถกอบกู้มันไว้แม้จะต้องเ..ยวแห้งสาบสูญไปก็ย่อมได้

ไม่อาจเอื้อนเอ่ยคำใด...ไม่อาจได้ยิน...ไม่อาจมองเห็น...เพียงภาพมายาเท่านั้น
เด็กหลงทางที่ถูกซัดสา ดไปยังอีกฝากของห้วงเวลา
ความปรารถนาที่ไม่อาจเป็นจริง
เพียงเสียง...เพียงนิ้ว...เพียงความอบอุ่นที่เขยิบเข้าหา...
ความรู้สึกที่ไม่อาจสื่อไปถึงถูกฉีกกระฉากเป็นชิ้นๆในสายลมยามราตรี

แม้จะต้องเ..ยวแห้งสาบสูญไปก็ย่อมได้
หากชั้นจะกลายเป็นแสงสว่างนำทางให้เธอ