คลังเก็บของของมิสะ

ลำดับตอนที่ #277 : กลอนญี่ปุ่น

[color=darkorange]อ่านแล้วนึกถึงเวลาแต่งนิยายหรือไม่ก็ฟิคชั่น  แฮะๆ[/color]~[1170867942]~~[1170924359]~

[color=sienna][b]ใครแต่งฟิคชั่น เคะ+เรียว บ้างคะ?? ช่วงนี้ขาดแคลนจังค่ะ  อยากอ่านจัง [/b][/color]~[1187693620]~~[1185423716]~

[color=red]光 (ひかり) :: SE7EN [ฮิคาริ = Light] [/color]

[color=darkorchid]ビルのすき間で気づかれずに　咲いていた名もない花
บิรุโนะซึคิมาเดะคิตซึคาเระซึนิ ซาอิเตะอิตะ นาโมะนาอิฮานะ
In between the cracks of the building a flower without a name blooms unnoticeably.
ระหว่างรอยแตกแยกของตึก มีดอกไม้ที่ไม่มีชื่อบานขึ้นโดยที่ไม่มีใครรู้
[ビル= building, 花 (はな) = ดอกไม้]

今年も季節が巡っては　白い雪舞い降りる
โคโตะชิโมะขีเซตซึกะเมะกุตเตะวะ ชิโรอิยูคิ มาอิโอริรุ
This year the season returns and as if it were dancing, the white snow falls down.
ปีนี้ฤดูได้วกกลับมาเหมือนกับเต้นอยู่แล้วหิมะก็ตก
[ 雪(ゆき) = snow, 舞い (まい) = dance]

いつまでも空を見上げ続けてた
อิสึมาเดะโมะ โซราโวะ มิอาเกะ ชูจุเคะเทตะ
Until sometime, I kept looking up at the sky.
จนถึงบางครั้ง ฉันก็เฝ้ามองขึ้นไปทองฟ้า
[ 見(み)= look, 空 (そら) = sky ]

揺れる木漏れ日探していた　
ยูเรรุโคโมเรบิ ซากาชิเทอิตะ
I was looking for the sunlight shining in the waving leaves.
ฉันกำลังหาแสงของพระอาทิตย์ที่ส่องประกายอยู่ในใบไม้ที่ปลิวไหว
[ 日(ぴ) = sun]

手を伸ばすほど切なくて
เทโวะ โนะบาซุโฮโดะ เซซึนะคุเต
The more my hands stretched, it was sad.
ยิ่งเอื้อมมืออกไป..ก็ยิ่งเศร้า
[手 (て) = hand]

震える夢を包むように　優しい風が吹き抜ける
ฮุรุเอรุ ยูเมโวะ ซึซึมูโยนิ ยาซาชีคาเตกะ ฮุคิโนะเครุ
Like how you would protectively hold a shaking dream, a tender wind passes by.
เหมือนกับพยายามที่จะปกป้องฝันที่สั่นคลอน ลมก็พัดพาไป
[ 夢(ゆめ) = dream]

生まれた訳さえ分からずに　ざわめきに埋もれてる
อุมะเระตะวาเคะซาเอะวะคาระซึนิ ซะวะเมะคินิ อูโมะเระเทรุ
As if I didnt know even the reason why I was born, I sank into a murmur.
เหมือนกับว่าฉันไม่รู้เหตุผลที่ฉันเกิดมาคืออะไร ฉันได้จมลงไปในเสียงที่พูดพึมพำ

このまま枯れゆく定めだと　知りながらも信じてた
โคโนะมามาคาเระยูคุซาดะเมดาโตะ ชิรินางาระโม ชินจิเทตะ
Even though I knew my fate would be to wither away like this, I still believed.
ถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่าโชคชะตาจะต้องค่อยๆหมดค่าไปแบบนี้ แต่ฉันก็ยังเชื่อ
[ 信じ (しん) = believe]

誰かが両手をそっと差し伸べた
ดาเรคะกะรยูเตโวะ โซตโตะซาชิโนะเบตะ
Somebody gently held out their two hands.
ใครบางคนยื่นสองมือออกมาอย่างอ่อนโยน

あふれる涙こぼれるほどに　輝く明日が待っている
อาหุเระรุนามิดา โคะโบเระรุโฮะโดนิ คางายาคุอาซึกะ มัตเตะอิรุ
I'm waiting for a glorious tomorrow that would make your overflowing tears fall.
ฉันกำลังรอคอยวันพรุ่งนี้ที่จะทำให้น้ำตาที่ท่วมล้นของคุณหมดไป
[ 明日(あす) = tomorrow, 涙 (なみだ) = tear]

諦めながら生きてくよりも　信じることで救われる
อาคิระเมะนางาระ อิคิเตคุโนริโมะ ชินจิรุโคโทะเดะ จูคุวาเรรุ
More so than if you were to give up and live, you receive salvation if you believe.
มากกว่าที่คุณจะยอมแพ้แล้วใช้ชีวิตต่อ คุณจะได้รับการช่วยเหลือหากคุณเชื่อ

生まれた奇跡誇れるように　どんな過去でも抱きしめる
อุมาเรตะคิเซคี โฮโคเระรุโยนิ ดนนาคาโคะเดโมะ ดาคิชิเมรุ
So that you can show off your newly possessed miracle, hold on tightly to the past.
เพื่อที่คุณจะได้แสดงให้เห็นถึงปาฏิหาริย์ที่ลุ่มหลงและหยุดกับอดีต
[ 奇跡(きせき) = miracle, 過去 (かこ) = past]

雲のすき間が広がるように　心の迷い晴れてゆく
คุโมโนะซึคิมากะ ฮิโระงารุโยนิ โคโคโระโนะมาโยอิ ฮาเรเทะยูคุ
Like how the cracks in the clouds become bigger, wanderings in your heart awake.
เหมือนกับที่รอยแตกแยกในเมฆนั้นใหญ่ขึ้น การเที่ยวไปเรื่อยๆได้เริ่มขึ้น

揺れる木漏れ日探していた　
ยูเรรุโคโมะเรบิ ซากาชิเทอิตะ
I was looking for the sunlight shining in the waving leaves.
ฉันกำลังหาแสงของพระอาทิตย์ที่ส่องประกายอยู่ในใบไม้ที่ปลิวไหว

手を伸ばすほど切なくて
โทโวะโนบาซึโฮโด เซชูนะคุเตะ
The more my hands stretched, it was sad.
ยิ่งเอื้อมมืออกไป..ก็ยิ่งเศร้า

震える夢を包むように　優しい風が吹き抜ける Yea
ฮุรุเอรุยูเมโวะ ชูชูมุโยนิ ยาซาชีคาเจกะ ฮูคินุเครุ yeah
Like how you would protectively hold a shaking dream, a tender wind passes by.
เหมือนกับพยายามที่จะปกป้องฝันที่สั่นคลอน ลมก็พัดพาไป[/color]