ผิดไหมถ้าผมเเป็นตอนรวมภาค

ลำดับตอนที่ #2 : สมหวัง/?????

ตั้งแต่โชกับผมจูบกันนี่ก็ผ่านมา 1เดือน
ไอโชคอยหลบหน้าผม (ทั้งที่ผมต่างหาที่ควรหลบมัน)
เพราะโชเป็นคนจูบผมแต่ไหงหลบหน้า หรือว่า!!!

"โช!!~ อยู่ไหม"น้านไงหลบหน้าอีกแล้ว ไอบ้า

"มาทำไมจิน"อ่าวไหงพูดงี้ ก็ได้กลับบ้านก็ได้ว่ะ
ไม่รักแล้วมาจูบทำไม

"ถ้าไม่อยากเจอก็ได้ เราจะได้ไม่มาอีก"กลับก็กลับ
ว่ะงอนโว๊ย!!  ผมวิ่งออกจากห้องโชลงบันได

"เดี๋ยว!! จินอย่าพึ่งไป"น้านไงตามมาแล้วแย้ ผมกำลัง
หันกลับไปหาโช

"ตุ๊บ!!!!!!~โอ๊ย"อ่าวไงคราวนี้เป็นผมล่ะทีตกบันได
โชรีบวิ่งมาหาผม พร้อมกลับพูดว่า

"ท่าตีลังกาม้วนหน้าลงบันไดสวยดีหนิ่ จิน"ช่วยหน่อยสิ
เจ็บจะตายโว๊ย(ด่ามันในใจ) ที่ผมตกก็เพราะใครว่ะ

"เดินไหวไหมจิน"จะไหวไงว่ะไม้ใช้แกหนิ่ ผมส่ายหน้า
โอ้!!~พระเจ้าช่วยกล้วยทอดโชอุ้มผมครับ นรกทรง
เมตาผมแล้ว เฮ่ย!สวรรค์ต่างหาก(จิงเหรอ)

"จินเราขอโทษเรื่องเมื่อคราวที่แล้วนะ"โชหลบ
ตาผม เขาจะรู้ไหมนะว่าผมแอบชอบเขา
(ถ้ารู้คงจะไม่พูดอย่างนี้หลอก)เอาว่ะเป็นไง
เป็นกันบอกก็บอก

"โช!!เรา.."ผมไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เพราะ
มีริมฝีปาก(ที่ไม่นุ่ม)ประกบปากผม

"จิน เรารักนาย"เฮยชิงพูดตัดหน้าผมนี่หว่า
(ความจิงดีใจ) โชมองหน้าผมที่ตอนนี่เป็นสีแดง
ที่รูก็เพราะร้อนที่ใบหน้า

"โชเราก็รักนาย"แย้และผม 2 คนก็ได้ลงเอยกัน
รอมา 17 ปี

"แย้!! ตุ๊บ!!!~"โอ๊ย!ปล่อยลงทำไมว่ะเจ็บนะโว๊ย

"ขอโทษ จินเป็นไรเปล่า"โอ๊ยเจ็ยนะสิ

"ก็เป็นคนนะสิ"โอ้ย!!~ โชจูบผมรอบที่ 2 แต่
คราวนี้เราเขาวางผมลงบนเตียง

"โชจะทำอะไร"ทีถามไปนี่ตามฟอรม แต่โชก็จัด
แจงถอดเสื้อผม เขาจูบผมอย่างนิ่มนวนจากปาก
ไหลมาคอและเขาก็ถอดเสื้อ

"ปัง!! ใครน้ามาขัดจังหวะ"อ่าวน้องผมเองหนิ่
รินมาทำไม

"พี่จินอยู่ไหม"รินเดินมาหาผมพร้อมกะซิบางอย่าง
แล้วเดินกลับบ้าน

"โชผมได้เป็นนายแบบ"แต่ใครเป็นคนส่งว่ะ
เอ่อหรือว่า!!

"จิน เอ่อเราก็เป็น"โชยื่นจดหมายออกมา
(ที่พึ่งเห็นเมี่อกี้)

"จิน เราแค่นึกสนุกส่งไปไม่คิดจะติด"โอ้ม่าย!!!
ไอโชรูไหมนายหาเรื่องมาให้พวกเราแล้ว

*********************************************