Twin แซ่บๆแบบนี้ก็ต้องแฝดพี่สิย่ะ

ลำดับตอนที่ #4 : ไปโรงเรียนวันแรก

                      ไปโรงเรียน




ไม่ต้องถามเลยว่านี่คือแฝดคนไหน เพราะดูจากการแต่งตัวแล้ว
นี่คือ อริส นิโครัส แฝดพี่นั่นเอง




และนี่คือ  เอริน่า นิโครัส  แฝดน้อง

ตอนนี้เราทั้งสองกำลังจะไปโรงเรียนเป็นวันแรก
พวกเราเลยต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ  รึเปล่า???

"พี่อริสตื่นเดี๋ยวนี้นะ!" ยัยเอริน่ากระชากผ้าห่มของฉันออกทันที

"อะรายยยยยยยย"ฉันพลิกตัวไปอีกด้าน ก่อนจะเคลิ้มหลับต่อ

"บอกให้ตื่นไงเล่า"ตอนนี้ยัยเอริน่าขึ้นมากระโดดบนเตียงของฉันเรียบร้อยแล้ว  ฉันจึงทนนอนต่อไปไม่ได้ ต้องจำใจลุกขึ้นมาพร้อมกับ
หัวอีเพิ้ง

"นี่ยัยเอริน่า  ถ้าแกจะขึ้นมาขนาดนี้นะ ทีหลังเหยียบหัวฉันไปเลยก็ได้"

"ได้ค่ะ  ฉันจะจำไว้"

"ฉันประชดย่ะ" พูดจบฉันก็ลุกจากเตียงแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว


20นาทีผ่านไป

"เราสายแล้วนะค่ะ  รีบหน่อยสิ" 

"บ่นอยู่นั้นแหละ  นี่แกบ่นฉันตั้งแต่ตอนอาบน้ำ กินข้าว จนมาถึงตอนนี้
แกก็ยังไม่หยุดบ่น"

"ก็ถ้าเอริน่าเข้าเรียนสาย มันจะเกิดอะไรขึ้นค่ะ?"

"ถ้าแกสาย ฉันก็สายไงย่ะ" ฉันพูดพลางกอดอกเดินนำหน้ายัยเอริน่า

"แต่ดีนะค่ะเนี่ย ที่โรงเรียนไม่ไกลมากเท่าไหร่ ไม่งั้นเราได้สายจริงๆแน่"

"งั้นแกก็ไม่ต้องมาบ่นฉัน เพราะฉันรำคาญญญญญญญ"

"ฉันรู้ค่ะ ว่าพี่มีสมองแค่ข้างเดียว ทำให้ไม่สามารถรับฟังอะไรได้มากนัก"

"ยัยเอริน่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"

"ถึงโรงเรียนแล้วค่ะๆ" ยัยเอริน่ารีบวิ่งเข้าโรงเรียนไปทันที  ส่วนฉันก็รีบวิ่งตามไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดไม่รู้จักเหนื่อย

ตุ้บ

"โอ๊ะ ขอโทษครับ" จู่ๆก็มีผู้ชายบ้าที่ไหนไม่รู้เดินมาชนฉัน ดีนะที่ฉันทรงตัวอยู่ ไม่งั้นได้ลงไปนอนแผ่กับพื้นแหละ

"ไม่เป็นไรค่...........ไอ้ตุ๊ดหน้าละมุด!"

"ยัยโรคจิต!" ที่ไหนได้ก็เป็นไอ้นายหน้าหวานห้อง157นี่เอง

"0.0 / 0.0" เราทั้งคู่ยืนจ้องหน้ากันอย่างไม่ลดสายตา

"เกิดอะไรขึ้นค่ะ???" ยัยเอริน่ารีบวิ่งมาหาฉันทันที  พอนายหน้าหวานเห็นยัยเอริน่าปั๊บ ก็รีบเปลี่ยนสีหน้าท่าทางปุ๊บ

"อ้าว คุณเอริน่า"

"คุณไอรัน แพทนั่ม ใช่มั้ยค่ะ?"

"แหม่ จำชื่อนามสกุลผมได้ขนาดนี้ ผมเขินแย่เลยนะครับเนี่ย" ให้ตายเหอะ  สองคนนี้มันเห็นฉันเป็นอากาศธาตุรึไงฟร๊ะ คุยข้ามหัวไปมาอยู่นั้นแหละ

"ถ้าจะจีบกันก็เชิญตามสบายเถอะย่ะ" พูดจบฉันก็สะบัดก้นเดินออกมาจากสองคนนั้นแทบจะทันที  น่ารำคาญเป็นบ้าเลย

"คุณครับ ระวังครับ!!!" ระวังอะไรย่ะ ฉันหันไปด้านขวาก็พบกับ

ปรี๊นๆๆๆๆๆๆ

"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

พลั่ก  ตุ้บ

"โอ้ยยยยยยยยย" จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาช่วยฉันไว้ได้ทัน  โดยกระโดดเข้ามารับตัวฉันไว้ เหมือนในละคร เป๊ะ! และที่แน่ๆเลยคือฉันขาแผลง

"คุณเป็นอะไรรึเปล่า?" โอ้พระเจ้า หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกนี่เทพบุตรใช่มั้ยเนี่ย คนอะไรทั้งหล่อ เท่ ขาว อยากได้ๆ

"เจ็บขานิดหน่อยน่ะ" 

"ค่อยๆยืนนะ" เขาพูดพลางพยุงฉันลุกขึ้นก่อนที่เขาจะเอามือมาโอบเอวฉันไว้ เพื่อไม่ให้ฉันล้ม

"คุณเป็นนักเรียนใหม่เหรอ?"

"ใช่ค่ะ  ฉันชื่อ อริส  นิโครัส"

"ผม คุมะ  ฮาจิยา"

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"ผมว่าผมรู้จักคุณนะ  คุณฝาแฝด;)"

"แล้วอยากรู้จักมากกว่านี้มั้ยล่ะค่ะ"

"อยากสิครับ"

"หึ;)"





@SQWEEZ