ปัจจุบันฉันจะรักเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : ความเจ็บปวด

                      ความเจ็บปวด


                                         

"ฉันขอโทษ" ผมได้แต่มองภาพถ่ายที่ผมเคยถ่ายคู่กับยุนนา
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าความเจ็บปวดและความทรมานมันเป็นยังไง
ผมอยากจะพบเธออีกครั้ง  ผมอยากจะขอโทษเธอ
ถ้ายุนอาคือยุนนาจริงๆผมก็หวังว่าเธอจะจำผมได้บ้าง
ถึงแม้มันจะแทบเป็นไปไม่ได้เลยก็ตาม

"เซฮุน นายมีอะไรรึเปล่า ถึงได้นัดฉันมา"ซอเดินมานั่งข้างๆผม

"ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ" 

"ว่ามาสิ^^" รอยยิ้มของเธอมันเหมือนแฝงไปด้วยบางอย่าง

"คือว่าเราก็คบกันมานานมากแล้วนะ"

"อืมใช่"

"ฉันเคยรักเธอมากนะซอ"

"............."

"ฉันเคยทิ้งคนที่รักฉันมาก เพื่อมาหาเธอ"
ตอนนี้ซอฮยอนได้แต่นั่งมองหน้าผมนิ่ง

"ฉันเคยทำให้คนที่ดีกับฉันมากที่สุดต้องเสียใจ  ฉันเคยทำให้ผู้หญิง
คนนั้นเจ็บปวดมากที่สุด  ฉันมันเป็นผู้ชายนิสัยไม่ดี ทำให้ผู้หญิงคนนั้น
ต้องร้องไห้ และทำให้ผู้หญิงคนนั้นต้องตายเพราะฉัน"

"เซฮุน!" ซอฮยอนพยายามจะถามผมถึงเรื่องต่างๆแต่ผมก็ได้แต่จับมือ
ของเธอเพื่อจะทำให้เธอรับรู้ถึงความรู้สึกของผมในตอนนี้

"ผู้หญิงคนนั้นคืออิมยุนนา คู่หมั้นของฉันและตอนนี้ยุนนากลับมาแล้ว
อิมยุนนาในอดีตคืออิมยุนอาในปัจจุบัน"

"มันเป็นไปไม่ได้หรอก"ซอฮยอนมองหน้าผมนิ่ง

"ถึงเธอจะพูดอย่างนั้น ฉันก็ยังจะเชื่อว่ายุนอาคือยุนนา"

"นายจะบอกเลิกฉันใช่มั้ย?"

"ขอโทษนะ ซอ"

"นายไม่ได้รักฉันแล้วงั้นเหรอ???"

"ฉันรักเธอเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ฉันรู้แล้วว่าความรู้สึกที่ผ่านมา
ฉันไม่เคยคิดกับเธอทางชู้สาวเลย ฉันเห็นเธอเป็นน้องสาวเป็นเพื่อน
ที่ฉันจะรักมากที่สุด เพราะความรู้สึกฉันไม่ชัดเจนมันเลยทำให้
ใครคนหนึ่งต้องจากฉันไปอย่างไม่มีวันกลับ"

"นายจะเลิกกับฉันเพื่อไปหายุนนาที่นายบอกว่าคือยุนอาเพื่อนฉันงั้นสิ"

"ใช่"

"ถ้าคิดอย่างนั้นก็ไปซะ"

"ซอฮยอน"

"ฉันบอกให้ไปไง!"

"ฉันขอโทษนะ"ผมได้แต่เดินออกมาจากเธอ แต่ผมก็ไม่เสียใจที่ได้
ตัดสินใจแบบนี้ ยังไงผมก็เชื่อว่ายุนอาคือยุนนา






หลายวันมานี้ ฉันชอบฝันแปลกๆ มันแปลกมากที่ฉันเอาแต่ฝันถึงเซฮุน
แฟนของยัยซอ  ในฝันมันเหมือนพยายามบอกอะไรกับฉันสักอย่าง
เหมือนว่าฉันไม่ใช่ยุนอาแต่เป็นใครอีกคนที่เหมือนจะมีแต่ความเจ็บปวด
มีแต่ความทรมาน  นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่???

"ยัยยุน ทำอะไรอยู่ย่ะ"

"ยัยเจส"

"อะไร?" ฉันรีบเดินไปหายัยเจสสิก้าทันที

"ฉันฝันแปลกๆน่ะ แกพอจะสื่อได้บ้างรึเปล่าว่าฉันเป็นอะไร?"

"งั้นเอามือมาสิแล้วค่อยๆหลับตาลง"

"แล้วไงต่อ?"ฉันเอ่ยถามยัยเจสพลางทำตามที่ยัยนั่นบอก

"พยายามนึกภาพที่แกเห็น"

"อืม" ฉันนึกภาพที่ฉันเห็นทั้งหมดเพื่อที่จะทำให้ยัยเจสรับรู้เรื่องที่ฉัน
พบเจอ





 ภาพที่เซฮุนเล่นกับฉัน






  ภาพที่มีฉัน  เซฮุน และใครอีกคน





ภาพที่ฉันอยู่กับเซฮุน




และจบลงด้วยภาพที่ฉันนั่งร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด


"ฮึก" จู่ๆฉันก็ร้องไห้ออกมาอย่างไม่รู้สาเหตุ

"ยุนอา0.0"

"แกรู้มั้ย ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน?" ฉันพูดพลางหายใจถี่

"ภาพที่แกเห็นน่ะ มันไม่ใช่แก"

"หมายความว่าไง???"

"ภาพที่แกเห็นคือสิ่งที่เกิดขึ้นมาก่อนในอดีตกึ่งปัจจุบัน"

"ยังไง"

"ก็เหมือนนั่นเป็นอดีตชาติของแกแต่เป็นเพียงอดีตของใครบางคน
อดีตในชาตินี้ที่ยังมีชิวิตอยู่"

"แกจะบอกว่าภาพที่ฉันเห็นคือเรื่องราวของฉันในชาติที่แล้ว"

"อือ"

"แต่เป็นเพียงอดีตของเซฮุนในชาตินี้"

"ประมาณนั้น"

"งั้นก็แปลว่าฉันตายก่อนเขา"

"ถูกต้อง"

"ไม่น่าล่ะ ครั้งแรกที่ฉันเจอกับเขา เขาถึงเรียกฉันว่ายุนนา"

"ยุนนาก็คงเป็นแกเมื่อชาติที่แล้วนั้นแหละ"

"แล้วแกพอจะรู้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน"

"............."

"ว่าไง?"

"ฉะ ฉันไม่รู้"

"แน่ใจนะ"

"อืม"

"เฮ้ออออออออ" ฉันเป็นอะไรกับเขากันแน่นะ แล้วผู้ชายอีกคนเป็นใคร
พี่ชายงั้นเหรอ???

"งั้นฉันไปก่อนนะแก"พูดจบฉันก็เดินออกมาข้างนอกทันที
กะว่าจะไปเดินเล่นสักหน่อย




จบไปอีกตอนแว้วววววววววววว เม้นด้วยน้า