Twin แซ่บๆแบบนี้ก็ต้องแฝดพี่สิย่ะ

ลำดับตอนที่ #19 : แรงบันดาลใจของไอรัน

                           

       I- run part

"อะไรว่ะเนี่ย"ตอนนี้ผมกำลังกังวลเกี่ยวกับเนื้อเพลงที่ต้องส่งให้อาจารย์แบบสุดๆคิดยังไงก็คิดไม่ออก แรงบันดาลใจก็ไม่มี

อันที่จริงไม่อยู่น่ะ หลังจากที่แยกกับอริสและเอริน่าเมื่อวาน ก็ดูเหมือนว่าอริสจะหัวเสียสุดๆไปเลยล่ะ ขนาดผมโทรไปตั้งหลายมิสคอลเธอยังไม่รับเลย ส่งข้อความไปก็ไม่อ่าน

"ไอรัน"

"ครับอาจารย์"

"แกจะส่งมั้ยเนี่ย งานน่ะห๊ะ"

"ส่งครับส่ง"

"แล้วจะส่งเมื่อไหร่?"

"เอ่อคือผมขอเวลาอีกหน่อยนะครับอาจารย์"

"คราวก่อนก็พูดแบบนี้ ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำฉันไม่ได้บังคับแกสักหน่อยแค่เอาศูนย์ไปก็เท่านั้น ฉันเตือนแกแล้วใช่มั้ยว่าให้เลิกเที่ยวผับสักทีแกก็ไม่ฟัง แถมยังเอาเวลาไปกินเหล้าเมายา ติดผู้หญิงอีก

แกนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ"

"ผมไม่ได้ไปเมายาสักหน่อย อีกอย่างเรื่องผู้หญิงผมก็เลิกตั้งนานแล้วนะครับ"

"งั้นเหรอ งั้นแกก็ช่วยทำงานให้เสร็จๆสักทีสิ ฉันเสียเวลากับแกมามากพอแล้ว นี่อย่าบอกนะว่าที่แกแต่งเพลงไม่ได้เพราะไม่มีแรงบันดาลใจน่ะ"

"เอ่อ.....คือ...."

"แรงบันดาลใจของเขาก็อยู่นี่แล้วไงค่ะ"

"0.0"

"ไงค่ะ ที่รัก"เธอพูดพลางเดินมาควงแขนผม

"ตะกี้หนูพูดว่ายังไงนะ?"

"แรงบันดาชใจของไอรันก็คือหนูไงค่ะ รับรองว่าเขาจะต้องแต่งเพลงได้แน่ๆ อาจารย์ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหนูเถอะค่ะ"

"อริส?"

"^^"

"ก็ได้ ขอให้ทำได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน"

"ค่ะ"พูดจบอาจารย์ก็เดินไปทันที

"เธอทำอะไรน่ะ"

"ก็ฉันไม่ชอบที่อาจารย์นั่นมองนายด้วยสายตาเหยียดแบบนั้นนี่ ดูถูกชะมัดเลย"

"เป็นห่วงฉันด้วยเหรอ"

"ไม่สักนิด"

"แล้วนี่มาหาฉันมีอะไรรึเปล่า?"

"ฉันไม่ได้มาหานายสักหน่อย"

"แล้ว?"

"ฉันมาหาหมาของฉันตังหากล่ะ เห็นว่าเมื่อคืนโทรมาฉันก็เลยมาหาสักหน่อย"

"อ้อเหรอ หมาบ้านเธอใช้โทรศัพท์เป็นด้วยเหรอ"

"อือ"

"หมาเธอเนี่ยหล่อดีเนอะ เธอว่ามั้ย ฮ่าๆ"

"หลงตัวเอง"

"แล้วทำไมถึงอยากช่วยฉันล่ะ"ผมมองเธออย่างไม่เข้าใจสถานการณ์สักเท่าไหร่

"ก็บอกไปแล้วนี่"

"ฉันหมายถึงที่เธอจะช่วยฉันเรื่องแต่งเพลงน่ะ"ผมจ้องหน้าเธอด้วยสายตาที่จริงจัง

"ก็แล้วนายไม่อยากให้ฉันเป็นแรงบันดาลใจให้รึไง  ต้องเป็นยัยเอริน่างั้นสิ"เธอแกล้งทำเป็นพูดถึงยัยเอริน่าอีกแล้ว

"ป่าว  สำหรับฉันเธอคือแรงบันดาลใจที่ดีที่สุด"

"........."

"แรงบันดาลใจที่ทั้งขี้เหวี่ยง ขี้วีน ขี้โมโห ขี้งอน ขี้เอาแต่ใจ"

"ดูเหมือนฉันจะเป็นคนสารพัดขี้เลยสินะ-..-"

"แต่เธอก็เป็นขี้ที่หอมที่สุดเลยนะ^^"ผมยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ

"อิตาบ้า ฉันไม่ใช่ขี้นะเว้ย"คนบ้าอะไรเห็นผู้หญิงเป็นขี้ คิดแล้วจะอ้วก

"ฮ่าๆฉันหยอกเธอเล่นน่า"ผมหัวเราะพลางเอื้อมมือมาไปจับมือของเธอ

"จับมือฉันทำไม ปล่อย!"

"ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปอีกแน่ อริส;)"(อริส:สายตาอิตานี่หื่นชะมัดมันควรจะเป็นสายตาที่อบอุ่นชวนโรแมนติกสิย่ะอิตาบ้า)

"แล้วจะแต่งเพลงได้รึยัง ฉันยืนเป็นแรงบันดาลใจให้นายจนแรงฉันจะหมดล่ะนะ"

"แหม่ แต่งเพลงนะครับไม่ใช่เรียงความวันแม่ถึงจะได้แต่งง่ายๆน่ะ"

"แล้วจะทำยังไงล่ะย่ะ?"

"ไปกินไอติมกัน"

"ห๊ะ???"

"เถอะน่า ไปกินไอติมกัน"

"มันช่วยได้ยังไงมิทราบย่ะ"

"เดี๋ยวก็รู้^^"ผมยิ้มกรุ่มกริ้ม เธอไม่รอดแน่ ยัยอริส!

 End  I- run part 

                              

   Alice  part

"เอารสสตรอว์เบอร์รี่ค่ะ"

"ผมเอารสช็อคโกแลตครับ"

"รอสักครู่นะค่ะ"พูดจบพนักงานก็เดินไป

"ไหนลองบอกมาสิว่าการกินไอติมมันช่วยได้ยังไง?"

"ก็ช่วยให้ฉํนผ่อนคลายสมองไง"

"แค่เนี่ย?"

"อือ ทำไมอ่ะ?"ไอ้เราก็นึกว่าจะชวนมาเดท ชิ!

"ไม่มีอะไรหนิ"ฉันเซหน้าไปมองที่อื่น

"ได้แล้วค่ะ รสสตรอว์เบอร์รี่กับรสช็อคโกแลตนะค่ะ"พนักงานพูดพลางวางถ้วยไอติมลงบนโต๊ะ

"ขอให้ทานให้อร่อยนะค่ะ^^"

"ครับ^^"

">///<"ให้ตายสิ แค่ตานี่ยิ้มนิดเดียว ยัยพนักงานนี่ก็เขินจนไส้แทบบิด หล่อซะจริงๆนะย่ะ

"เสร็จรึยังค่ะ"ฉันพูดขึ้นพลางจ้องหน้าพนักงาน

"ค่ะ???"

"อ้าว ก็เห็นไม่ไปสักทีก็นึกว่ายังไม่เสร็จ^^"

"เอ่อ เสร็จแล้วค่ะ ทานให้อร่อยนะค่ะ"ยัยพนักงานโค้งให้เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปทันที

"เธอก็ไปไล่เขานะ ฮ่า"

"ก็ฉันไม่ชอบ คนจะกินไอติมมายืนเอ๋ออยู่ได้"หงุดหงิดวุ้ย

"ไม่ชอบหรือหึง"

"หึง"

"เฮ้ย0.0"

"อร๊ายยยยยย อิตาบ้า อย่ามากวน หึงเหิงอะไรกัน บ้า!"

"ฮ่าๆก็ได้"ฉันรีบตักไอติมรสสตรอว์เบอร์รี่เข้าปากแก้เขินทันที ตาบ้านี่ชอบจี้จุด จี้กี่ทีก็ถูกจุดทุกทีเลย ฮึ่ย ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ

"หนิ"

"อะไร?"

"ขอชิมหน่อยดิ"จู่ๆเขาก็ขอชิมไอติมของฉัน ฉันก็เลยยื่นถ้วยไปให้

"ไม่เอา ป้อนหน่อยสิ"

"ว่าไงนะ?"

"หูตึงหรอ ฉันบอกว่าป้อนหน่อย ทีหลังหัดแคะหูด้วยนะ"ได้ทีเอาคืนใหญ่เลยนะย่ะ 

"เออๆ"ฉันตักไอติมแล้วยัดเข้าปากตาไอรันอย่างเต็มคำ

"อืม ทำไมเธอกินรสนี้ล่ะ"

"ก็ฉันชอบ"พูดจบฉันก็ตักไอติมเข้าปาก

"ชอบหรอ"

"อือ"

"งั้นขอชิมอีกคำนะ"

"เอาสิ"ฉันยื่นถ้วยไปให้เขา แต่แทนที่เขาจะตักไอติมในถ้วยเขากับวางช้อนแล้วยื่นหน้ามาหาฉันแทน

"นาย"

จุ๊บ

"0.0"ให้ตายสิ อะไรกันเนี่ยจู่ๆเขาก็จูบฉันแถมยังพยายามกินไอติมที่เลอะอยู่ที่ปากของฉันอีกด้วย นี่มันตั้งใจจูบกันชัดๆอ่ะ><

"อร่อยจัง^^"เขาพูดพลางค่อยๆผละออกจากฉัน

"บ้า!"

"ฉันรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงชอบกินรสสตรอว์เบอร์รี่"

"ทำไม?"

"ก็เพราะมันทั้งเปรี้ยวทั้งหวานไม่ว่าใครได้ชิมก็ติดใจไงล่ะ"

">///<"เขินแล้ว

"เหมือนกับเธอไงล่ะ ที่ทั้งเปรี้ยวทั้งหวาน;)"

">///<"เขินอีกโว๊ยยยยยยยยยย

"ฮ่าๆเวลาเธอเขินนี่น่ารักเป็นบ้าเลยว่ะ"

"อิตาบ้า นายจูบฉันทำไมย่ะ?"

"ก็เธอมันน่าจูบเองนี่ ช่วยไม่ได้^^"

"ฮึ่ย ไอ้คนฉวยโอกาส"ฉันรีบคว้ากระเป๋าก่อนจะเดินหนีออกมาทันที เป็นใคร ใครจะทนได้บ้างล่ะ จู่ๆก็ถูกรุกซะขนาดนี้น่ะ อริสจะไม่ทน!

"ฮ่าๆน่ารักชิบ"ไอรันตะโกนไล่หลังฉันมาอย่างติดๆนี่กะจะให้ฉันมุดดินเลยรึไงย่ะ

"ไอ้บ้าาาาาาา"ฉันตะโกนกลับไปพลางอมยิ้มกับตัวเอง  นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย

End  Alice part

@SQWEEZ