ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : เตรียมความพร้อม,โอลีฟ???
Alice part
ณ ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
"แกว่าชุดนี้เป็นไงบ้าง?"ฉันเอ่ยถามเอริคพลางส่องกระจก
"นี่ชุดที่54แล้วนะพี่ ผมว่าพี่เอามาสักชุดเถอะ"
"เอริค!"ฉันตะโกนเรียกชื่อน้องชายเสียงดังลั่น ทำให้ลูกค้าคนอื่นๆหันมามองฉันเป็นตาเดียวฉันก็ได้แต่ยิ้มหวานให้
"ก็ผมพูดจริงๆอ่ะ ออกจากบ้านมาตั้งแต่ห้างยังไม่เปิด จนตอนนี้จะบ่ายโมงอยู่แล้ว พี่อริสยังเลือกไม่ได้สักชุดเลย"
"ก็ฉันเลือกไม่ถูกนี่ ไม่ว่าชุดไหนฉันใส่ก็สวยไปหมด แบบนี้ฉันก็ตัดสินใจลำบากน่ะสิย่ะ"
"นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ถูกต้องนะ-..-"
"ก็ได้ ฉันเอาชุดนี้ โอ๊ะ!"ขณะที่ฉันเอื้อมมือไปหยิบชุดนอนกระโปรงยาวสีชมพูก็มีมือของใครอีกคนคว้ามันไปซะก่อน
"ฉันจะเอาชุดนี้;)"ผู้หญิงคนนั้นพูดพลางยิ้มเย้ยฉัน เดี๋ยวแม่ก็ตบปากให้เบี้ยวเลยหนิ
"โทษนะ แต่ฉันเห็นก่อน"ฉันดึงชุดกลับมา ยัยนั้นก็ดึงกลับไปเช่นกัน มีรึฉันจะยอม ฉันอริสซะอย่าง;)
"ก็ฉันจะเอาชุดนี้หนิ!"ยัยนั่นจ้องหน้าฉันนิ่ง ฉันเองก็เช่นกัน
"ฉันก็จะเอาชุดนี้เหมือนกัน!!!"ฉันตอกกลับ พลางค่อยๆพิจารณายัยนี่
หึ ตาโตเพราะศัลยกรรมตา2ชั้น จมูกที่ทำจนโด่ง ปวกอวบอิ่มที่ผ่านการฉีด หน้าอกที่ยัดเต็มไปด้วยซิลิโคน หุ่นเรียวที่แลกกับการอดข้าวและออกกำลังกายอย่างหนักจนต้องเข้าโรงพยาบาล นอนดึกทุกวันสังเกตุได้จากขอบตาที่ดำคล้ำ บอกได้เลยว่ายัยนี่เสียเงินให้แต่การศัลยกรรมเพื่อแลกกับความสวยพลาสติก
"เธออยากมีปัญหานักใช่มั้ย"
"เธอไม่มีสิทธิ์ถลึงตาใส่ฉัน ยัยพลาสติก!"
"พอเถอะครับพี่ อย่ามีเรื่องเลย"เอริคเข้ามาห้ามฉันพลางกันฉันออกจากยัยพลาสติก
"นี่น้องชายเธอเหรอ อุ๊ยตาย0.0"ยัยพลาสติกทำท่าตกใจซะโอเว่อร์
พลางเดินมาจ้องหน้าเอริคใกล้ๆ ฉันตอนนี้ก็เอาแต่จ้องหน้ายัยพลาสติกพลางพินิจพิจารณา ยัยนี่หน้าเหมือนใครบางคนที่ฉันเคยรู้จัก
"ยัยโอลีฟ???"ใช่ ยัยนี่หน้าเหมือนโอลีฟ เพื่อนเก่ายัยเอริน่า
"เธอรู้จักพี่สาวฉันด้วยเหรอ?"ยัยนี่ทำหน้าสงสัย ผิดกลับฉันที่แสยะยิ้มอย่างมีชัยชนะ
"รู้จักสิ ดูเหมือนโลกจะกลมไปนะ^^"ฉันพูดพลางดันหน้ายัยนี่ออกจากเอริค ก่อนจะดึงชุดนั้นมาอยู่ในมือฉัน
"เธอพูดเรื่องอะไร???"แทนที่จะตอบยัยนี่ ฉันเอาแต่ยิ้มเย้ย
"ไปจ่ายเงินกันดีกว่าเอริค จะได้กลับบ้าน;)"พูดจบฉันก็เดินควงเอริคออกมา ปล่อยให้ยัยพลาสติกยืนงงเป็นไก้ตาแตก
คอนโดABCDEFG
"พี่อริส!"ฉันชิงพูดก่อนเอริค พลางนั่งจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์
"ผมยังไม่ทันจะพูดเลย"
"ฉันรู้หรอกว่าแกจะพูดว่าอะไร"
"งั้นพี่ก็ตอบผมได้น่ะสิ ว่าทำไมพี่ถึงไปพูดอย่างนั้นแถมยังเล่นแรงขนาดนั้นีอกด้วย"
"หึ หึ เธอที่ว่านี่หมายถึงยัยอินลี่น้องสาวของยัยโอลีฟงั้นสิ"
"ใช่ พี่เล่นให้ลูกน้องของพี่จับเธอไปขังในห้องน้ำทั้งวันทั้งคืนแบบนั้นน่ะ มันไม่โหดไปหน่อยเหรอ ไหนตอนแรกพี่บอกจะกลับบ้านไง
ทำไมถึงได้ย้อนกลับไปแกล้งเธออีก"
"ทำไม? แค่นี้มันไม่โหดไปหรอก แค่นี้มันยังน้อยไปซะด้วยซ้ำ ฉันจะทำให้ยัยสองคนพี่น้องนั่นต้องร้องไห้และทุกข์ทรมานให้เหมือนกับที่มันทำกับยัยเอริน่า จะทำจนกว่ามันจะคุกเข้าขอร้องอ้อนวอนขอให้ยัยเอริน่ายกโทษให้กับสิ่งที่มันทำลงไป"
"นี่พี่หมายถึงเรื่อง..........ใช่มั้ย?"
"ใช่ แล้วถ้าแกยังทำเหมือนสงสารสองพี่น้องนั่นอีกล่ะก็ ฉันกับแกได้เห็นดีกันแน่!
"ก็ได้ เชิญพี่ล้างแค้นตามสบายเลย ผมเหนื่อยจะห้ามล่ะ"
"ดี เพราะไม่ว่าแกจะห้ามสักเท่าไหร่ แกก็ห้ามฉันไม่ได้"พูดจบฉันก็หยิกแก้มเอริคก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถ
"นั่นพี่จะไปไหนน่ะ?"
"ไปหาไอรันน่ะสิ ช่วงนี้ตานั่นหายหัวไปไหนก็ไม่รู้"
"ฮั่นแหน่ เป็นแฟนกันแล้วหรอ"ฉันหยิบขนมปังบนโต๊ะปาใส่เอริคแทบจะทันที
"ยัง แค่คุยกัยเฉยๆ"
"อ้อหรอ ก็อย่างว่าอะนะ คนอย่างพี่อริสคงไม่มีใครเอาหรอกเนอะ"
"หน็อยยยยยยย อิเก้ง!"
"แรงว่ะ:("
"สมน้ำหน้า:P"
"ชิ ใจร้ายชะมัด:("ฉันอดยิ้มกับความน่ารักของน้องชายไม่ได้จริงๆดูสิมันน่ามั้ย ฮ่าๆ
ตริ่ง!
พี่อริสถึงรึยังค่ะ ปาร์ตี้จะเริ่มแล้วนะ
"ตายแล้ว เกือบลืมไปเลย สายแล้วๆๆๆ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น