ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : คำชวนไปปาร์ตี้
Alice part
นอมูรีนึล โชวา กานารีนึน ยออูรี เย้~~~~~~~~~~
"ยัยเอริน่า โทรศัพท์แกดังอ่ะ รับดิ"ฉันพูดพลางหันไปดูทีวีอย่างตั้งอกตั้งใจ
".............."
นอมูรีนึล โชวา กานารีนึน ยออูรี เย้~~~~~~~~~~
"ยัยเอริน่า ฉันบอกให้แกรับโทรศัพท์"
"............." นิ่ง ไม่ขยับ
"ถ้าแกไม่รับ ฉันจะรับเอง"พูดจบฉันก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ยัยเอริน่าขึ้นมาดูรายชื่อที่โทรเข้ามา
"เอริน่า"ฉันค่อยๆวางโทรศัพท์ลงที่พื้นก่อนจะเอาเท้าเหยียบมันโดยไม่กลัวว่ามันจะพังรึเปล่า แต่ฉันไม่ต้องการให้ไอ้คนที่อยู่ในสายโทรมากวนยัยเอริน่าอีก
"ค่ะ???"
"ลืมมันได้รึยัง?"ฉันจ้องมองยัยเอริน่าด้วยความเป็นห่วงและกังวลใจเป็นที่สุด แต่ยัยเอริน่ากลับนั่งนิ่งเงียบ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกผิดและรู้สึกแย่มากขึ้นไปอีก
".............."
"ขอโทษ ฉันจะไม่ถามอีก"
"ยัง"ก่อนที่ฉันจะเดินออกไป ยัยเอริน่าได้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา มันจึงทำให้ฉันรู้ว่ายัยเอริน่ายังไม่ลืมเรื่องนั้นจริงๆ
"ฉันสัญญา ว่ามันจะไม่เข้ามาในชีวิตของแกอีก"
"พี่อริส"น้ำตาเอ่อออกมาจากขอบตา ยัยเอริน่ามองฉันด้วยสายตาที่พร่ามัวเพราะน้ำตาที่ล้นออกมาอย่างช่วยไม่ได้
"เพราะถ้ามันกลับมา ฉันนี่แหละ จะจัดการมันออกไปเอง"ฉันค่อยๆกุมมือยัยเอริน่าด้วยความห่วงใย
"............"
"พี่สัญญา เอริน่า"ฉันพยายามทำให้เอริน่ารู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นห่วงและรักเธอมาก คำพูดที่ฉันใช้ในครั้งนี้ ฉันเปลี่ยนเพราะอยากให้เอริน่ารู้สึกสบายใจและหายกังวล ฉันอยากให้น้องรู้ว่ายังมีพี่สาวอยู่
อยากให้รู้ว่าเอริน่ายังมีอริส
"นะ^^" ฉันค่อยๆคลายมือออกจากมือของเอริน่า ที่ฉันต้องเข้มแข็ง
ที่ฉันต้องเป็นคนเด็ดเดี่ยว ที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ ก็เพราะตอนนี้ยัยเอริน่ากำลังอ่อนแอ และฉันเป็นคนเดียวที่สามารถดูแลเธอได้
แดดดี้กับหม่ามี้ก็แทบจะไม่มีเวลาให้เราสองคนพี่น้องเลย
แถมตอนนี้ก็มีเอริคเพิ่มมาอีกคน บางทีฉันก็เหนื่อย อยากจะสลัดปัฐหาทุกอย่างทิ้งไปและอยู่ตัวคนเดียว แต่ก็ทำไม่ได้สักที
เพราะทั้งสองเป็นน้องของฉัน เป็นน้องที่ฉันรักมากที่สุด
ถ้าวันหนึ่งไม่มีเอริน่ากับเอริค ฉันคงอยู่ไม่ได้
"ขอบคุณนะค่ะพี่"
"อือ"
ตริ่ง!
"แอล?"เมื่อฉันเปิดข้อความดูก็พบว่าแอลเป็นคนส่งมา
"อะไรหรอค่ะ?"
คืนนี้ที่บ้านผมมีปาร์ตี้ หวังว่าพี่จะมานะครับ
ปาร์ตี้เป็นตรีมชุดนอนนะครับ พี่ต้องมานะครับ
แอล
"แอลชวนเราไปปาร์ตี้น่ะ"
"ที่ไหนล่ะค่ะ"
"บ้านของเขาน่ะ"
"แล้วพี่จะไปรึเปล่า?"
"ฉันต้องถามว่าแกจะไปรึเปล่ามากกว่า"
"หือ???"ยัยเอริน่ากระพริบตาปริบๆเหมือนจะสงสัย
"แกควรไปลั๊นลาได้แล้วนะ หงอยแบบนี้ มันดูไม่เหมือนแกเลยอ่ะ
ถือว่าเป็นการขอโทษที่ฉันพูดถึงเรื่องนั้นก็แล้วกัน"
"ก็ได้ค่ะ ว่าแต่เป็นตรีมอะไรหรอค่ะ?"
"เอ่อ..........ชุดนอน"
"ห๊ะ!!!"
"นั้นแหละ-..-" มันก็นะ เฮ้อออออออออ
"เราควรไปใช่มั้ยค่ะTT"
"อาห้ะ"
I-run part
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย"ปวดหลังจริงโว๊ย ตั้งแต่มีเรื่องวันนั้น
ผมนี่แทบจะลุกไม่ขึ้นอยู่แล้ว คนหรือช้างก็ไม่รู้ หนักชะมัด
อือรือรอง อือรือรอง~~~~~~~~
"ครับ"ผมรับสายทั้งที่ยังไม่ลืมตา
(ไอ้บ้าไอรัน แกมัวทำอะไรอยู่ห๊ะ!)
"เฮือก!"เสียงนี้มัน 0.0
(ตอบ!)
"เอ่อ....คือ"
(ฉันบอกให้แกตอบ!!!) ม๊าครับ ช่วยผมด้วยT T
"ฉันพึ่งตื่นน่ะ"
(นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วย่ะ)
"คสช. จะมาแล้วจ้ะ^^
(แล้วแกจะนอนทำซากอะไร"
"ใครบอกฉันนอน ฉันตื่นแล้วตังหาก แฮะๆ"
(ก็ดีค่ะ งั้นนายรีบมาที่ซอยxxx บ้านหลังที่12/97เดี๋ยวนี้เลย)อย่างน้อยก็มี"ค่ะ"มาตั้งคำแหน่ะ
"ครับๆเดี๋ยวจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย"ผมรีบตอบจนลิ้นแทบพัน
(ฉันให้เวลา15นาที ถ้าฉันยังไม่เห็นนาย ฉันจะฆ่านายจริงๆด้วย)
"คร้าบบบบบบบบ"
ตู๊ดๆๆ
"เฮ้ออออออออออออออออ"ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ขู่ฆ่าผมเมื่อกี้จะเป็นเอริน่า สาวน้อยน่ารัก เรียบร้อย อ่อนหวานคนนั้น
ถ้าบอกว่าเป็นยัยอริส ผมยังจะเชื่อซะมากกว่าอีก
"ไปก็ไปว่ะ"ขืนไม่ไปก็โดนกระทืบตายกันพอดี เซ็ง!
End i- run part
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น