ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Twin แซ่บๆแบบนี้ก็ต้องแฝดพี่สิย่ะ

    ลำดับตอนที่ #14 : เริ่มแผนการ

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 58




                 Alice  part

    กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

    "โอ๊ยยยยยยยยยยย  จะปลุกอะไรนักหนาฟร๊ะ"ฉันเขวี้ยงนาฬิกาออกไปนอกหน้าต่าง

    "นั่นพี่โยนมันออกไปทำไมค่ะนั่น"ยัยเอริน่าพูดพลางเดินเข้ามาพร้อมนมอุ่นๆหนึ่งแก้ว

    "ก็มันปลุกฉันนี่"

    "ก็พี่เป็นคนตั้งให้มันปลุกเองนี่ค่ะ พี่ยังจะไปทำลายมันอีกหรอ"

    "ก็มันน่ารำคาญจะตายไปอ่ะ"ฉันลุกขึ้นจากเตียงนอน พลางเดินไปหยิบเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำไปทำงาน

    "งั้นทีหลังก็ไม่ต้องปลุกค่ะ  พี่จะได้ตื่นสายๆ"

    "แกก็รู้ว่าฉันทำไมอย่างนั้นไม่ได้-..-"จริงๆก็อยากจะนอนต่ออะนะ แต่ว่างานของฉันมันไม่เอื้ออำนวยจริงๆ

    "งั้นเอริน่าไปรอข้างล้างนะค่ะ"

    "วันนี้ไปก่อนเลย ฉันมีงานน่ะ"นี่ฉันไม่ได้ไปโรงเรียนมาสักพักล่ะนะเนี่ย

    "นี่พี่ต้องขาดเรียนอีกแล้วเหรอค่ะ?"

    "คงจะเป็นอย่างนั้น  ไปดีๆล่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"ฉันลายัยเอริน่าก่อนจะรีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว

       15 นาทีผ่านไป

    "เสร็จแล้วๆ"ฉันพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถ

    ตื้ดๆ  ตื้ดๆ

    "ส่งข้อความมาเลื่อนนัดฉันรึไงเนี่ย?"ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเลื่อนดูข้อความที่ส่งมาล่าสุด

    (พี่อริส เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!!!)

    "เอริคหนิ"วันนี้เอริคออกไปเที่ยวกับเพื่อนเก่านี่?

    (มีอะไรย่ะ?)

    (...........)เอริคกำลังพิมพ์ ดูท่าจะยาว

    (ผมเห็นพี่เอริน่าขึ้นรถไปกับพี่คุมะแหละพี่)

    0.0   ไอ้คุมะ!!!

    (ว่าไงนะ  แล้วมันมารับยัยเอริน่าไปไหน?)

    (ผมไม่รู้อ่ะพี่ แต่ที่รู้ๆพี่เอริน่าไม่ได้ไปโรงเรียนแน่นอน)

    (ขอบใจมาก ไว้ฉันจะตบรางวัลให้)

    (ขอบคุณครับพี่สาววววววว)ฉันกดออกจากการสนทนาทันที ก่อนจะโทรไปแคนเซิลงานที่รับไว้ทั้งหมด

    "แกกล้าผิดสัญญากับฉันงั้นเหรอ อิตาคุมะ!"ฉันไม่รอช้ารีบขับรถออกไปทันที  ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะหายัยเอริน่าไม่เจอเพราะฉันได้ติดเครื่องติดตามไว้ที่เคสโทรศัพท์ยัยเอริน่าเรียบร้อยล่ะ ยัยเอริน่าไม่มีทางเห็นมันแน่เพราะมันเป็นรุ่นพิเศษที่ฉันสั่งทำขึ้นใหม่ เป็นรุ่นที่มีขนาดเล็กที่สุดแต่มีความคมชัด100%เต็ม

    "หึๆแกไม่รอดแน่ ไอ้บ้าคุมะ"

         kuma  part

    "ฮัดชิ้ววววววววว ใครนินทาว่ะ"

    "เฮ้ย ไอ้คุมะ ไม่ได้เจอตั้งนานเลยนะเพื่อน" นี่ไอ้แบคฮยอนเพื่อนสมัยเรียนประถมของผม มันเองก็เป็นเสือผู้หญิงเหมือนๆกับผม

    "ถ้ามึงไม่ชวนกูมา กูก็คงไม่ได้เจอมึงหรอก"

    "กูขอบใจมึงมากนะที่วันนี้มาช่วยเป็นดีเจคู่กับกู สาวๆคงชอบมากแน่เลยว่ะ"

    "ของอย่างงี้มันก็แน่อยู่เลยเว้ย:p

    "ว่าแต่นั่นใครว่ะ สวยดีนี่หว่าาาาาาา"มันพูดพลางมองไปที่เอริน่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่

    "นั่นเอริน่า ว่าที่แม่ของลูกกู;)"ผมพูดพลางยักคิ้วให้ไอ้แบค

    "ฮั่นแหน่ เพื่อนกูนี่ไม่เบาเลยนะ นี่มึงอย่าบอกนะว่ามึงจะหยุดที่สาวคนนี้จริงๆอ่ะ"

    "ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะสามารถเอากูอยู่มัดรึเปล่าน่ะสิ"

    "ท่าทางหงิมๆอย่างนั้น กูว่าเอามึงไม่อยู่หรอกว่ะ"

    "มึงยังไม่รู้อะไร เอริน่าน่ะร้ายตัวแม่เลยนะเว้ย เห็นเงียบๆแบบเนี่ย.......ไม่เบาเลยนะมึง^^"

    "เออๆงั้นตอนนี้มึงกับกูไปทำหน้าที่กันได้ล่ะ"

    "อาห้ะ"พูดจบผมก็เดินไปประจำที่ทันที

                          

    "พี่คุมะหนิแก"

    "จริงด้วยอะ หล่อมากเลยอ่าาาา"

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"พวกสาวๆต่างพากันกรี๊ดกร๊าด
    ให้กับดีเจคนใหม่ในวันนี้  ทั้งหล่อ ทั้งเท่ แถมยังรวยอีกตังหาก ใครไม่กรี๊ดก็คงจะแปลก

    "จะกรี๊ดทำไมนักหนา"เอริน่าที่นั่งดูอยู่ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

    "เอ้า! ขอให้สนุกกันให้เต็มที่นะครับ"ผมพูดพลางยิ้มให้สาวๆที่ยืนโยกอยู่ข้างหน้าเวทีก่อนจะหันมาโบกมือให้เธอ ท่ามกลางสายตาของสาวๆพวกนั้น

    "^^"

    "แก พี่คุมะโบกมือให้ยัยนั่นด้วยอ่ะ"

    "นั้นสิ เป็นแฟนกันรึเปล่าเนี่ย?" 

    จู่ๆเอริน่าก็ลุกขึ้นเดินมาหาผมที่กำลังเปิดเพลงอยู่บนเวที ก่อนจะยื่นหน้าไปหอมแก้มผมฟอดหนึ่ง

    ฟอดดดดดดดดดดดด

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    "ทำอะไรอ่ะ เอริน่า?"

    "ก็เอริน่าหึงนี่ค่ะ ดูสาวๆพวกนั้นสิมองพี่ตาเยิ้มเชียว:("เธอแกล้งงอนผมด้วยการทำแก้มป่องๆใส่ผม

    "โธ่ พี่ก็นึกว่าเอริน่าพิศวาสพี่ซะอีก^^"

    "จะบ้าเหรอค่ะ คนเยอะแยะ>///<" ผมรู้ว่าเธอไม่ได้เขินจริงๆแต่เธอแกล้งเขินตังหาก

    "ไว้คืนนี้พี่จะชดเฉยให้นะค่ะ"ผมกระซิบข้างหูเธอเบาๆ

    "ต้องพูดว่ารับโทษจะดีกว่าค่ะ เอริน่าไม่ปล่อยพี่ไปง่ายๆแน่"

    "เหรอค่ะ คนดี;)"ผมพูดพลางขยิบตาให้เธอก่อนจะโน้มหน้าไปหาเธอ

    "ไอ้คุมะ!!!"ก่อนที่ผมจะหอมแก้มเอริน่า ผมก็ต้องชะงักกับเสียงที่คุ้นเคยเข้าซะก่อน

    "เธอ!/พี่อริส!" ทั้งผมและเอริน่าก็ต่างพากันตกใจไม่แพ้กัน ใครจะไปคิดว่าเธอจะตามมาถึงที่นี่ได้

    "วันนี้แกตาย!!!"

    "0.0"ซวยแล้วตรู











    p#big_text {background:#f4b99d !important;color: #f9f2d2 !important;font-family:tahoma;font-size:30px; font-weight: bold;height:45px !important;padding-top: 15px; text-shadow: 2px 2px 0px #d28c6c, 0px 0px 0px rgba(255,255,255,0.15); }.head1{border-radius: 7px 7px / 7px 7px;} @SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×