ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Twin แซ่บๆแบบนี้ก็ต้องแฝดพี่สิย่ะ

    ลำดับตอนที่ #13 : งานเลี้ยงย่อมมีเลิกรา

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 58


      

                                                  





              i - run part

    "ให้ตายสิ คนเยอะเป็นบ้าเลย"ผมมองเข้าไปภายในงานเลี้ยงอย่างน่าเบื่อหน่าย  ทำไมพ่อต้องให้ผมมางานประมูลบ้าๆนี่ด้วยก็ไม่รู้

    "เอาน่า  ไอรัน ถือว่าทำเพื่อพ่อล่ะกันนะ"พ่อพูดพลางเอามือมาตบไหล่ผมเบาๆ

    "แต่นี่มันครั้งที่51แล้วนะพ่อ"

    "พ่อสัญญาว่างานหน้าพ่อจะบอกว่าเราไม่ว่าง มาด้วยไม่ได้"

    "นั่นพ่อก็พูดมา51ครั้งแล้วครับ-..-"

    "อ้าวเหรอ ฮ่าๆพ่อจำไม่เห็นได้เลย"

    "พ่ออย่ามาอัลไซเมอร์กลบเกลื่อนเลยเหอะ"

    "แต่พ่อรับรองว่างานนี้มีสาวๆสวยๆเพียบ พ่อว่าลูกต้องชอบแน่ๆ^^"

    "นี่พ่อเอาสาวมาล่อผมอีกแล้วเหรอเนี่ย ผมละเบื่อพ่อจริงๆ"

    "ทำไม  แกมีคนที่ถูกใจแล้วงั้นสิ"พ่อทำเป็นยื่นหน้ามาหาผมด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น

    "ก็มีนั้นแหละ"

    "ใครๆบอกพ่อมาว่าสาวคนนั้นเป็นใคร สวยรึเปล่า?"

    "ก็สวยดิพ่อ ไม่งั้นลูกชายพ่อจะสนใจเรอะ!!!"

    "ที่ลูกพูดก็มีเหตุผล ถ้าไม่สวย ไม่ขาว ไม่อึ๋ม ไอรันลูกพ่อคงไม่ชายตามอง ฮ่าๆเชื้อไม่ทิ้งแถว"พ่อยังจะมีหน้ามาหัวเราะภาคภูมิใจอีก
    ผมล่ะตามแกไม่ทันจริงๆ

    "ไอรันคร้าาาาาาาาาาาา"

    "เฮ้ย0.0!!!"จู่ๆยัยนนนี่ ผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยก็วิ่งเข้ามาโอบกอดผม

    "นนนี่คิดถึงไอรันมากเลยนะค่ะ"

    "อ่าครับ^^"

    "งั้นพ่อเข้าไปในงานก่อนนะ จะทำอะไรก็อย่าให้ใครเห็นล่ะ^^"พ่อทิ้งระเบิดไว้ให้ผมทำเผือกอะไรครับเนี่ย โอ๊ยยยยยยย

    "คุณพ่อของคุณนี่น่ารักจังเลยนะค่ะเนี่ย รู้ด้วยว่าเราเคย"ทำ"อะไรกัน"

    "เอ่ออออ พอดีวันนี้ผมไม่ว่างน่ะ เพราะงั้นขอตัวก่อนนะ"พูดจบผมก็เดินหนีเธอทันที

    "เดี๋ยวสิค่ะ ไอรันเนี่ย ไม่เปลี่ยนเลยนะค่ะ คิดว่าจะได้แล้วก็โยนทิ้งง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอค่ะ นนนี่ไม่ยอมหรอกนะ:("

    "แล้วจะเอายังไง?"

    "นนนี่ไม่เอาอะไรมากหรอกค่ะ นนนี่ก็แค่คิดถึงลีลาของคุณก็เท่านั้นเอง!"นนนี่พูดพลางลูกไล้ใบหน้าของผมอย่างยั่วยวน

    "ถ้าผมไปกับคุณ คุณจะเลิกยุ่งกับผมงั้นสิ?"ผมพูดพลางโอบเอวของเธอ

    "ค่ะ  ขอแค่คืนนี้คุณไปกับฉัน"

    "ได้ งั้นไปกันเลยมั้ยล่ะ;)"

    "ก็ไปสิค่ะ:p"ว่าแล้ว เราสองคนก็ไปข้างบนดาดฟ้าของโรงแรมเพื่อ...........คิดเอาเอง

         End  i -run part

                

          Alice  part

    "เร็วๆสิย่ะ  นี่เราสายแล้วนะ"ฉันเร่งเอริคน้องชายสุดแสบที่มัวแต่อืดอาดยืดยาดอยู่ได้  มาสายซะจนเจ้าของงานจะกินหัวอยู่ล่ะ

    "ที่เรามาสาย  ก็เพราะพี่มัวแต่เอาเวลาไปกระทืบพี่คุมะอยู่นั้นแหละ
    ยังมีหน้ามาบ่นผมอีก"เอริคพูดพลางก้มหน้าเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือ

    "ไอ้น้องบ้า ถ้าไม่ติดว่าฉันสายมากแล้วล่ะก็ ฉันกระทืบแกอย่างอิตาคุมะแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะ!"ฉันพูดพลางรีบเดินเข้ามาภายในงานอย่างเร่งรีบแต่สวยงาม(เข้าใจตรงกันนะ อริสผู้ที่สวยและรวยมาก)

    "สวัสดีค่ะ คุณป้าเห่ยริน"ฉันเข้าไปทักทายเจ้าของงานอย่างเป็นกันเอง

    "อ้าวหนูอริส แหม่ๆนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"

    "พอดีน้องชายหนูมันช้าน่ะค่ะ ขอโทษด้วยนะค่ะ"ฉันโบ้ยให้เอริคทันที
    เจ้าตัวก็ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย เอาแต่ก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่นั้นแหละ

    "แต่อย่างน้อยหนูก็มาทันชมเดินแบบของเหล่าเซเลปนะจ้ะ"

    "เซเลปเหรอค่ะ?"ทำไมไม่เห็นชวนฉันมาเป็นนางแบบเลย

    "จ้ะ  แต่อย่าน้อยใจนะที่ป้าไม่ได้ชวนหนูอริสกับหนูเอริน่ามาเดินแบบ
    ที่ป้าไม่ได้ชวนเนี่ยก็เพราะเห็นตารางงานที่แสนจะยุ่งของพวกหนูแล้วป้าสงสารนะจ้ะ กลัวจะไม่ได้พักผ่อนกันน่ะ ฮ่ะๆ"

    "เอ่อแล้วงานนี้มีใครเดินบ้างเหรอค่ะ?"

    "ก็มี ยงเหวิ่น  ชานยอล  ซีวอน  ซูยอง คริสตัล เจสสิก้า ยุนอา"

    "ยุนอา คนที่เป็นนักร้องรึเปล่าค่ะ"

    "จ้ะ  สวยใช่มั้ยล่ะ"มากค่ะป้า  ไอดอลหนูเลย (เอิ่มมมมม)

    "ว่าแต่มีแค่นี้เหรอค่ะ?"

    "ที่จริงก็ยังมีอีกคนนะจ้ะ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ค่อยชอบนะจ้ะ ก็เลยไม่ได้ตอบตกลง"

    "ใครเหรอค่ะ?"

    "เห็นว่าเขาชื่อ"แอล"น่ะจ้ะ  นั่นไงๆเขานั่งอยู่ตรงนั้น"ป้าเห่ยรินชี้ไปที่เด็กผู้ชายที่กำลังนั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่คนเดียว

    "แต่นั่นมันแอล รุ่นน้องนายแบบของหนูนี่ค่ะ ทำไมเขาถึงไม่ตกลงเดินแบบล่ะ"

    "เขาเป็นรุ่นน้องนายแบบของหนูเหรอจ้ะ?"

    "ค่ะ"

    "แล้วทำไมเขาไม่ยอมเดินแบบนะ???"

    "งั้นเดี๋ยวหนูขอตัวไปหาเขาก่อนนะค่ะ"

    "จ้ะๆ"ฉันตัดสินใจเดินไปหาเขา เขาเคยบอกว่าอยากเป็นนายแบบแถมยังบอกว่ามีฉันเป็นไอดอลอีกตังหาก แต่ทำไมเขาไม่ตอบตกลงเดินแบบนะ หรือว่าจะติดธุระ ก็ไม่หนิ

    "แอล"

    "อ้าว พี่อริส^^"เขารีบลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อเห็นฉันเดินมาตรงหน้าเขา

    "ได้ข่าวว่านายถูกเชิญให้ไปเดินแบบหนิ ทำไมไม่ตกลงล่ะ?"

    "เอ่อ พอดีช่วงนี้ผมมีสอบน่ะครับเลยอยากเอาเวลาไปอ่านหนังสือสอบมากกว่ามาเดินแบบ อีกอย่างช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยสบายด้วย
    ถ้าจะให้ไปเดินแบบก็คงจะไม่ไหวน่ะครับ"

    "งั้นเหรอ  ฉันนึกว่านายไม่ได้ชอบเดินแบบซะอีก"ฉันจ้องหน้าเขาพลางคิดอะไรเล่นๆ

    "พี่อริสก็รู้ว่าผมมีพี่เป็นไอดอล ถ้าพี่ทำอะไรผมก็จะทำ พี่ชอบอะไรผมก็จะชอบ"

    "นายไม่จำเป็นต้องทำตามฉันทุกเรื่องหรอกนะ  ทำอย่างที่ตัวนายชอบดีกว่า"ในระหว่างที่ฉันกำลังคุยกับแอล ฉันก็เหลือบตาไปเห็น
    ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเกาะแกะน้องชายของฉัน

    "ฉันขอตัวไปหาน้องชายก่อนนะ ดูเหมือนจะมีปลิงมาดูดเลือดน้องฉันอยู่"พูดจบฉันก็รีบเดินไปหาเอริคทันที  ยัยนั่นเป็นใครย่ะ ถึงได้กล้าเอาหน้าอกใหญ่ๆของหล่อนมาถูไถแขนน้องฉันแบบนั้นน่ะ

    "หนิ ออกไปจากน้องชายฉันได้แหละ"ฉันพูดพลางแกะมือยัยนั่นออกจากแขนน้องชายฉัน

    "พี่อริสTT"ให้ตายเถอะ ยัยนี่มันน่ากลัวมากแน่ๆเลย ดูไอ้แสบมันทำหน้าเข้าสิ เหมือนจะร้องไห้อยู่แล้วอ่ะ

    "เธอเป็นใครย่ะ???"ยัยหน้าอกใหญ่เท่าหัวพูดพลางยกมือขึ้นกอดอก
    กอดเข้าไปเลย กอดแน่นๆ จะได้อกแตกตายไปเลย

    "ฉันก็เป็นพี่สาวของเขาน่ะสิ ฉันว่าฉันพูดไปแล้วนะ"

    "อุ๊ยตาย พี่สาวเหรอค่ะเนี่ย นึกว่าแม่!"

    "นึกว่าฉันจะโกรธเหรอค่ะ คิดผิดล่ะมั้ง คนที่ดูแก่กว่าฉันเนี่ยดูเหมือนจะเป็นเธอนะ ฮ่าๆ"ฉันพูดพลางหัวเราะอย่างสะใจ

    "นี่แก!"

    "ทำไม!!!"ยัยนั่นง้างมือเหมือนจะตบฉัน  แต่ก่อนที่จะมีการลงไม้ลงมือกัน ก็มีคนเข้ามาห้ามก่อนซะได้

    "หยุดเดี๋ยวนี้นะ นนนี่!!!"

    "นึกว่าพระเอกขี่ม้าขาว ที่ไหนได้ อิตาบ้าไอรันนี่เอง ชิ:("

    "ไอรันคร้าาาาาาาา  ดูสิค่ะ ยัยนี่จะตบนนนี่อะค่ะ"ยัยนนนี่พูดพลางออดอ้อนออเซาะตาไอรันอย่างกะแมวมดลูกพัง

    "แต่ที่ฉันเห็นคือเธอจะตบเขานะ"

    "ก็.........."ยัยนนนี่ถึงกับเถียงไม่ออก

    "ไหนว่าจะออกไปจากที่นี่ไง ทำไมยังอยู่อีก"

    "ก็นนนี่ยังไม่อยากกลับบ้านนี่ค่ะ"

    "แต่งานเลี้ยงมันเลิกแล้ว เพราะงั้นเชิญ!"เขาพูดพลางผายมือให้ยัยนนนี่เป็นการไล่

    "ไอรัน!"

    "เชิญ!"

    "ฮึ่ย"ยัยนนนี่จำใจต้องเดินสะบัดก้นออกไปในทันที ส่วนฉันก็ได้แต่หันไปหาเอริคที่ตอนนี้กำลังยืนงงๆ

    "คืนนี้กลับบ้านไปก็รีบอาบน้ำนะ สกปรกจะแย่ล่ะ"

    "ครับ"

    "โทษทีนะ ที่นนนี่เขามาสร้างความเดือดร้อนให้"

    "ช่างมันเถอะ ไหนๆเรื่องมันก็จบไปแล้ว"

    "อืม"

    "แต่หวังว่าคราวหน้านายจะดูแลคนของนายได้ดีกว่านี้นะ
    เพราะฉันไม่อยากให้คนของฉันต้องมาแปดเปื้อนอีกเป็นครั้งที่สอง"พูดจบฉันก็จูงมือเอริคเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขากับยัยนั่นไปทำอะไรกันมา  รอยลิปสติกยังติดอยู่คอเสื้อของเขาอยู่เลย คงจะสนุกกันมากสิท่า เหอะ!

    "เห็นเงียบๆพี่ไอรันยังขนาดนั้นเลยนะครับ"

    "แกนั่นแหละ เงียบๆ เผลอแปบเดียวเกือบจะโดนยัยนั่นคราบไปกินซะล่ะ ฉันละเหนื่อยใจจริงๆ"

    "ก็ผมหน้าตาดีนี่นา"

    "ย่ะๆ ก็แค่ได้พ่อมานั่นแหละ"

    "ฮ่าๆงั้นเรากลับบ้านกันเถอะ ผมง่วงล่ะ"

    "ก็กลับสิ จะยืนเอ๋ออยู่ทำไมล่ะ"พูดจบฉันก็รีบขึ้นรถไปทันที ตามด้วยเอริค ส่วนเรื่องยัยเอริน่ากับคุมะ ไว้ฉันจะจัดการทีหลัง








    p#big_text {background:#f4b99d !important;color: #f9f2d2 !important;font-family:tahoma;font-size:30px; font-weight: bold;height:45px !important;padding-top: 15px; text-shadow: 2px 2px 0px #d28c6c, 0px 0px 0px rgba(255,255,255,0.15); }.head1{border-radius: 7px 7px / 7px 7px;} @SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×