ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
I-run part
"ฉันรักเธอ!!!"ผมพูดออกไปพลางมองหน้าเธอ
"ฉันรักเธอได้ยินมั้ย"ผมพยายามย้ำให้เธอได้ยินอีกครั้ง ว่าผมรักเธอ
".............."ตอนนี้เธอยังคงยืนนิ่ง ไม่ต่างอะไรไปจากผม
"ฉันรักเธออริ.."ผมกำลังจะก้าวไปหาเธอ แต่ว่ากลับมีรถขับมาอย่างรวดเร็ว
ปริ้นๆๆๆๆๆๆๆ
"0.0"
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ผมรีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวเธอแล้วผลักเธอออกไปให้พ้นจากรถที่กำลังพุ่งเข้ามาชนเธอ อย่างน้อยผมควรจะเป็นคนโดนรถชนแทนเธอ
ปั๊ง!! เพล้ง!!!
"พี่อริส!!!"
"ไอรัน!"
นั่นเป็นเสียงของอริส ผมจำได้ ตอนนี้ผมได้แต่มองเธอด้วยสภาพที่เต็มไปด้วยเลือด มองเธอเป็นคนสุดท้าย ก่อนที่สติจะดับวูบลง
.
.
.
.
.
.
.
"โอ๊ยยยยยยย"ผมยกมือทั้งสองข้างขึ้นกุมขมับแทบจะทันที เมื่อผมลืมตาขึ้นมา ผมก็รู้สึกปวดหัวจี๊ดอย่างกับหัวจะระเบิดออกมา
"ไอรันๆนายเป็นไงบ้าง?"อริสวิ่งเข้ามาหาผมด้วยท่าทางเป็นกังวลอย่างสุดๆ
"ฉันโอเคแล้ว"ผมตอบเธอพลางจ้องหน้าเธออย่างสงสัย
"นายทำแบบนั้นทำไม?"
"ฉันทำอะไร?"
"ก็ที่วิ่งเข้าไปให้รถชนไงล่ะ!"
"อ้อ ฉันจำได้แล้ว ฉันวิ่งเข้าไปช่วยเอริน่ามันผิดตรงไหนห้ะ?"ผมจ้องหน้าเธอนิ่ง
"............."
"ถ้าเป็นเธอ ฉันไม่วิ่งเข้าไปให้ตายฟรีหรอก ฮ่าๆ"ผมแกล้งหัวเราะใส่เธออย่างสะใจ ทั้งที่จริงๆแล้วหัวใจของผมมันเจ็บปวดไม่แพ้กับเธอเลย
.
.
.
.
.
.
Alice part
"ถ้าเป็นเธอ ฉันไม่วิ่งเข้าไปให้ตายฟรีหรอก ฮ่าๆ"
"............."ใช่สิ เขาคิดว่าเป็นเอริน่าสินะ ฉันนี่มันบ้าจริงๆเลย ลืมไปเลยว่าฉันเปลี่ยนชุดกับยัยเอริน่าแล้ว คงไม่แปลกที่เขาจะพูดแบบนี้กับฉัน
"ทำไม เธอเพี้ยนรึไงถึงได้คิดว่าฉันเข้าไปช่วยเธอน่ะ"
"หึ ฉันจะไปคิดแบบนั้นได้ยังไงล่ะ"ฉันพูดพลางหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
"ฉันกลับก่อนนะ แกก็ดูแลไอรันด้วยล่ะ"ฉันเดินไปกระซิบกับเอริน่า
ก่อนจะหันไปบอกลาเขา
"กลับดีกว่า ฉันเบื่อหน้านายจะแย่แล้ว"
"อย่างกับว่าฉันอยากเห็นหน้าเธอนักแหละ ชิ:("
จึ๊ก
"............อะอืม"แค่คำพูดของเขาไม่กี่คำ มันกลับทำให้ฉันเจ็บปวด
คำพูดที่เคยฟังแล้วแค่รู้สึกหงุดหงิด อยากตอกกลับไปให้เขาเจ็บกว่า
พอมาตอนนี้กลับรู้สึกเจ็บปวดแปลกๆไม่อยากได้ยินอีกแล้ว
"ไปนะ"ฉันได้แต่เดินออกมาจากห้องด้วยท่าทางปกติ ที่จริงฉันมันก็แค่คนอ่อนแอที่ปิดกั้นความรู้สึกของตัวเอง ไม่กล้าเผยให้คนอื่นเห็นความอ่อนแอของตัวเอง ฉันมันก็แค่คนขี้ขลาด!
"พี่อริส0.0"
"แอล!!!"เขามาได้ยังไงกัน?
"พี่เป็นอะไรหรอครับ?"
"พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก"
"งั้น ไปเดินเล่นกันนะ"
"เอ่อ........ก็ไปสิ"
"^^"
Ariana part
"คุณไอรันค่ะ"ฉันมองไอรันที่กำลังนอนอยู่บนเตียงคนไข้ ด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ
"ครับ?"
"คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ยค่ะ ว่านั่นเป็นพี่อริส ไม่ใช่ฉัน"ฉันถามเขาออกไป เพราะความเป็นห่วง แววตาที่พี่อริสมองเขามันดูเจ็บปวดมาก
ฉันเห็นแล้วก็เจ็บปวดไปด้วย
"ครับ"เขาตอบเสียงแผ่วเบา
"แล้วทำไมคุณทำแบบนั้นล่ะค่ะ?"
"เพราะเธออยากให้ผมทำแบบนั้นน่ะสิ"เขาตอบฉันพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง
"เพราะพี่อริสอยากให้ฉันกับคุณคบกันสินะค่ะ"
"ครับ เธอต้องการแบบนั้น"
"แต่ฉันไม่นะค่ะ"
"???"
"ฉันคิดว่ามันคงเป็นเพราะฉัน พี่อริสถึงได้ตัดสินใจแบบนั้น"
"หมายความว่ายังไงครับ?"เขาถามฉันด้วยท่าทางเป็นกังวลเหมือนกับพี่อริสก่อนหน้านั้น
"พี่อริสเคยถามฉันว่า ฉันรู้สึกยังไงกับคุณ"
"แล้วคุณตอบว่าไง?"
"ฉันบอกว่าคุณน่ารักดี พี่อริสก็เลยถามฉันต่อว่าถ้าได้คบกับคุณฉันจะดีใจรึเปล่า ฉันเลยตอบว่าก็ต้องดีใจสิ เพราะคุณเป็นคนดี"
"........."
"เพียงเพราะคำพูดไม่กี่ประโยค พี่อริสเขาก็ยอมทำเพื่อฉัน ทั้งๆที่ฉันคิดว่าพี่อริสชอบพี่"
"0.0"
"ฉันเคยเห็นพี่อริสมองรูปพี่ที่หน้าปกนิตยาสารพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส รอยยิ้มที่น่ารัก สวยงามแบบนั้น ฉันอยากจะเห็นมันอีกจังค่ะ
เพราะงั้นคุณช่วยทำให้ฉันได้เห็นรอยยิ้มสดใสของพี่อริสอีกครั้งได้มั้ยค่ะ?"
"เอ่ออออออ ครับ ผมจะทำให้รอยยิ้มที่สดใสของเธอกลับมาอีกครั้ง"
"ขอบคุณนะค่ะ^^"ฉันระบายยิ้มที่สดใสให้กับเขา เพื่อเป็นการขอบคุณ
"ฉันคงต้องขอตัวกลับก่อนนะค่ะ ฉันติดต่อทางบ้านให้คุณแล้ว
ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"ค่ะ"พูดจบฉันก็เดินออกมาทันที
"ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ทำให้พี่อริสเสียใจอีกเป็นครั้งที่สอง"ฉันยืนพูดกับตัวเองด้วยรอยยิ้มที่เผลอระบายยิ้มออกมา
"จะยืนยิ้มอีกนานมั้ยจ้ะ คนสวย;)"
"พี่!!!0.0"คุมะ มาทำอะไรที่นี่???
"ไง เอริน่า หวังว่าคราวนี้เธอจะให้ฉันไปส่งที่บ้านนะ"
"อืมมมม วันนี้เอริน่าไม่มีนัดซะด้วยสิ"ฉันแกล้งทำเป็นเล่นตัวเล็กน้อย พลางยั่วโมโหเขาเล่น
"ถ้าว่างก็อย่าเล่นตัว หล่อขนาดนี้หายากนะจะบอกให้;)"เขาเดินเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนเป็นที่สุด
"หึ ก็ไม่ได้ปฏิเสธินี่ค่ะ^^"ฉันยกมือขึ้นควงแขนของเขาเป็นการตกลง
"ขอไปที่อื่นก่อนได้มั้ย พอดีฉันไม่อยากรีบกลับบ้านน่ะ"นี่เขากำลังยื่นเนื้อเข้าปากเสือชัดๆเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเอริน่า
"ก็ไปสิค่ะ เอริน่าก็ไม่รีบเหมือนกัน;)"
"หึ:)"เขากระตุกยิ้มให้ฉันเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพาฉันไปที่ ที่หนึ่ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น