ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : หวั่นไหว
Alice part
"ไอรัน นายว่างรึเปล่า?"ฉันถามคนปลายสายด้วยท่าทางเป็นกังวล
"ว่าง เธอมีอะไรเหรอ?"
"เอ่อคือ.........ยัยเอริน่ามีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ เลยให้ฉันมานัดนายให้"
"ที่ไหนล่ะ?"
"ที่ร้าน A cian ตอนบ่ายโมง"
"ได้ แล้วฉันจะไป"
"อืม"
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
พูดจบฉันก็รีบวางสายในทันที ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องโกหก จริงๆฉันก็แค่อยากจะขอโทษก็เท่านั้น แต่ในเมื่อเขาเชื่อว่าคนที่ผิดนัดเป็นเอริน่า ฉันก็ต้องไปขอโทษในแบบเอริน่า ไม่ใช่อริส
ร้าน A cian
"เฮ้ออออออออ"ในระหว่างที่ฉันกำลังนั่งรอไอรัน ฉันก็ได้แต่ถอนหายใจทิ้งไปพลางๆ ฉันไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าทำไมหลังๆมานี้
ฉันรู้สึกเหมือนไม่ใช่ตัวเอง เหมือนไม่ใช่อริสคนเดิม คนที่ขี้เหวี่ยง
ขี้วีน แต่กลับเป็นคนที่ขี้กลัว กลัวการถูกปฏิเสธิ กลัวทุกอย่างที่
เกี่ยวกับเขา.......เกี่ยวกับไอรัน
ตริ้ง!
เสียงกระดิ่งที่กระทบเข้ากับประตูกระจกที่แสดงถึงมีคนเข้าร้าน
นั่นทำให้ฉันหัวใจตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่พึ่งมาถึง
"คุณเอริน่า!"
"อ้าว หวัดดี^^"ฉันพยายามทักทายอย่างร่าเริงเหมือนที่ยัยเอริน่าชอบทำ
"มานานรึยังครับ?"เขาพูดพลางนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉัน
"พึ่งมาน่ะค่ะ"ฉันตอบเขาด้วยท่าทางร่าเริง
"เห็นว่าพี่สาวคุณเอริน่าบอกว่าคุณมีเรื่องจะคุยกับผม"
"เอ่อค่ะ"
"มีอะไรเหรอครับ?"เขาพูดพลางมองฉันด้วยสายตาที่อบอุ่นแปลกๆ
"ฉันลองไปคิดดูแล้วนะค่ะ เรื่องคุณ"
"............."
"ฉันคิดว่ามันคงจะดี ถ้าฉันให้โอกาสคุณ"
"เรื่องอะไรครับ?"ฉันมองเขาด้วยสายตาที่เจ็บปวด ไม่รู้ทำไมฉันต้องรู้สึกเจ็บที่หัวใจแบบนี้ด้วย
"ฉันคิดว่าเราสองคนน่าจะรู้จักกันให้มากกว่านี้ แบบคนรู้ใจ"
".............."ฉันมองหน้าเขา พลางนึกถึงบทสนทนาที่ฉันคุยกับเอริน่าเมื่อวันก่อน
"เอริน่า"ฉันเรียกน้องสาวที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่
"ค่ะ?"
"เธอคิดยังไงกับไอรันเหรอ?"
"เขาก็น่ารักดีนะค่ะ เอาใจเก่งดี เอริน่าชอบ^^"
"งั้นเหรอ งั้นถ้าได้คบกับเขาล่ะ เธอจะดีใจรึเปล่า"
"ดีใจสิค่ะ คนดีแบบนั้น ใครก็ชอบค่ะ ฮ่าๆ"เพียงแค่เอริน่าพูดคำนั้น
ฉันก็เข้าใจทุกอย่าง
"ฉันขอตัวก่อนนะ"ฉันเดินออกมาจากร้านทันที ทั้งๆที่คิดว่าจะช่วยยัยเอริน่าให้สำเร็จก่อนแท้ๆ แต่มันทนไม่ไหวจริงๆ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาตอนนี้เลย
หมับ!
"0.0"เขาเข้ามารั้งฉันไว้ด้วยการคว้าข้อมือของฉันไปอย่างรวดเร็ว
"เธอแน่ใจแล้วเหรอ?"
"อือ แน่ใจสิ"ฉันตอบเขาพลางยิ้มให้เขาเล็กน้อย
"เธอแน่ใจจริงๆน่ะเหรอ???"ทำไมเขาถึงมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น
สายตาที่เจ็บปวดไม่ต่างไปกับฉันในตอนนี้ เขาควรจะดีใจสิ
"ฉันคิดดีแล้ว คุณต้องดูแลเอริน่าดีๆนะค่ะ"ฉันค่อยๆแกะมือเขาออก ก่อนจะหันหลังเดินออกมา
"ฉันรักเธอ!!!"
กึ๊ก!
ฉันชะงักแทบจะทันที ขาทั้งสองข้างที่กำลังก้าวเดิน ถึงกับต้องหยุดนิ่ง ทำไมเขาไม่เรียกฉันว่า"คุณ"ล่ะ?
"ฉันรักเธอ ได้ยินมั้ย"
"..........."ฉันได้แต่ยืนนิ่ง
"ฉันรักเธออริ.."
ปริ๊นๆๆๆๆๆๆๆ
"0.0"
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"พี่อริส!!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น