vampire

ลำดับตอนที่ #2 : ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

  

                               

"นี่มันบ้าอะไรกันห้ะ!!!"

"พี่แอล0.0"ฉันรีบวิ่งไปหาพี่ชายทันที

"ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ แอล"แบคฮยอนทักทายด้วยการแสยะยิ้มให้

"ถ้าจะให้ดี ฉันขอไม่ให้เจอพวกแกอีกเลยดีกว่า"แอลเองก็ตอบกลับไปได้สะใจเช่นกัน

"คงจะไม่ได้ล่ะสิ  ก็ในเมื่อฉันชอบน้องสาวนายเข้าซะแล้ว"เซฮุนพูดพลางเดินมายืนข้างหน้ายุนอาด้วยความรวดเร็วในพลังของแวมไพร์

"ไว้เราไปเดทกันนะ แม่กวางน้อย^^"เซฮุนพูดพลางทำท่าจะจับตัว

ยุนอาแต่แอลเข้ามากันไว้ซะก่อน

"อย่าแตะต้องน้องสาวของฉัน"แอลพูดออกมา พร้อมกับตาที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

"ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?"ยุนอาทนไม่ไหวกับความอึดอัดที่เกิดจากความไม่เข้าใจอะไรเลย  ทำไมกัน นี่มันบ้าอะไรกันนะ

"โอ๊ะโอ นี่นายไม่ได้บอกน้องสาวเหรอเนี่ย  น่าตกใจนะที่รู้ว่านายปิดเรื่องนี้เป็นความลับมาตลอดสิบกว่าปี"แบคฮยอนพูดพลางยิ้มเย้ย

"นั้นสิ  นายไม่สงสารยุนอาบ้างหรอ ที่ต้องอยู่โดยไม่รู้เรื่องอะไรเลยแบบนี้น่ะ"

"นี่พวกพี่พูดอะไรกันค่ะเนี่ย"ยุนอามองรุ่นพี่หนุ่มทั้งสองด้วยสายตาไม่เข้าใจ

"ยุนอา ฟังพี่นะ เรื่องทั้งหมดไว้พี่จะเล่าให้ฟังทีหลัง ตอนนี้ยุนกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะ"

"ไม่ค่ะ  ยุนไม่ไปไหนทั้งนั้นน่ะ ยุนจะอยู่จนกว่ายุนจะรู้เรื่องทั้งหมด"

"อยากรู้เหรอ ยุนอา"นั่นไม่ใช่คำพูดของแอล พี่ชายของเธอ แต่เป็น "คริส"ศัตรูหมายเลขหนึ่งของแอลและยุนอา

"แก0.0"ดูแอลจะตกใจและช็อคมาก กลับการมาของคริส  มันเจอแล้ว    มันตามมาเจอเขากับน้องแล้ว

"แบคฮยอน  เซฮุน ฉันฝากทางนี้ด้วยนะ"

"ครับ"แบคฮยอนตอบรับอย่างว่าง่าย

"พี่จะทำอะไร?"เซฮุนถามผู้เป็นพี่

"ฉันอยากคุยกับยุนอาสักหน่อยน่ะ ขอตัวนะ"พูดจบคริสก็คว้าตัวยุนอาไปทันที  แอลเห็นอย่างนั้นจึงรีบวิ่งตามไปแต่โดนแบคฮยอนขวางไว้ซะก่อน

 "ปล่อยฉันนะ"ตอนนี้คริสพายุนอาขึ้นมาอยู่บนต้นไม้สูง  ยุนอาพยายามดิ้นให้หลุดออกจากจับกุมของอีกคน

"ไม่อยากรู้รึไง ว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นมายังไง"

"อยากรู้"

"หึ;)"

"แต่ต้องจากปากพี่ชายฉันเท่านั้น!"ยุนอาพูดจบก็กระโดดลงจากต้นไม้ทันที  แต่ดีที่เซฮุนมารับไว้ทัน

ฟึ่บ

"อร๊ายยยยย  ปล่อยนะ"

"ถ้าปล่อยก็ตกน่ะสิ  คิดยังไงเนี่ยถึงได้กระโดดลงมาน่ะ"

"ฉันไม่อยากอยู่กับเขารวมถึงพี่ด้วย"

"งั้นมานี่"เซฮุนคว้าแขนของยุนอามาจับไว้พลางลากไปอีกที่หนึ่ง

"แกจะพายัยนั่นไปไหน?"

"พี่ไม่ต้องรู้หรอก  กลับไปซะ!"เซฮุนเอ่ยไล่พี่ชายของตัวเอง เพราะไม่อยากให้ยุนอาต้องได้รับอันตราย เขารู้ดีถ้าพี่ชายเขาโกรธมันจะเป็นยังไง ขืนให้ยัยตัวแสบอยู่กับพี่ชายเขาตามลำพังมีหวังโดนฆ่าตายแน่ๆ

"นี่พี่จะพาฉันไปไหน?"

"อะ ถึงล่ะ ตรงนี้ปลอดภัยที่สุดแล้ว"

"จะปลอดภัยได้ยังไง ในเมื่อตอนนี้มีแวมไพร์อยู่ด้วย"

"นี่เธอรู้0.0"

"ฉันไม่ได้โง่นะค่ะ  แต่แค่ฉันอยากรู้เรื่องทั้งหมดจากปากพี่ชายของฉันก็เท่านั้น  ฉันไม่เข้าใจทำไมเขาต้องปิดบังฉันมาตลอด"

"เหอะ  อยากรู้อะไรอีกมั้ยล่ะ"

"อะไรค่ะ?"

"พ่อแม่ของเธอ..........ฆ่าพ่อของฉัน"

"ที่พ่อแม่ฉันตายก็?"

"พี่ชายฉันฆ่าไงล่ะ เพื่อเป็นการล้างแค้น แล้วที่พี่คริสมาวันนี้ก็เพื่อที่จะมาเก็บเธอกับพี่ชายของเธอ"

"ว่าไงนะ  ไม่ ตอนนี้พี่แอลอยู่กับพวกนั้น"

"ไอ้แบคมันไม่ทำอะไรหรอกน่า  พี่เธอเองก็คงยอมให้พวกฉันฆ่าง่ายๆหรอกนะ"

"ฆ่าพ่อแม่ฉันไปแล้ว จะมาล้างแค้นอะไรอีกห้ะ?"

"ฉันไม่ได้อยากทำ  เพียงแต่ฉันก็ขัดใจพี่ชายฉันไม่ได้เหมือนกัน"

"ไม่น่าล่ะ ตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่น พี่เป็นอีกคน อยู่ต่อหน้าฉันก็เป็นอีกคน ฉันชักจะงงแล้วนะ"

"เข้าใจแค่ว่า ฉันจะไม่ทำร้ายเธอก็พอ"

"ฉันจะเชื่อใจพี่ได้ยังไง"

"เวลา เป็นเครื่องพิสูจน์"

"ก็ได้ค่ะ"ยุนอาพยักหน้าตกลง