ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เป็นห่วง ปากแข็ง
*เป็นห่วง ปากแข็ง*
"จนป่านนี้ยังไม่กลับมาเลยอ่ะแก"ฉันหันไปหายัยเจสสิก้าด้วยท่าทางหงอยๆ
"แกอย่าพึ่งไปสนใจไอหมอนั่นเลย นี่ฉันอุตส่าห์บินตรงมาหาแกเลยนะเนี่ย"
"แกจะไม่ให้ฉันสนได้ยังไงก็ในเมื่อสามีฉันไปงานเลี้ยงตั้งแต่เมื่อคืน
จนตอนนี้ยังไม่กลับมาจากคอนโดเพื่อนผู้ชายเลยอ่ะ"
"แกจะห่วงอะไร เพื่อนผู้ชาย ยังไงก็ดีกว่าเพื่อนผู้หญิงนะ"
"แล้วถ้าเพื่อนเขาเป็นเกย์ล่ะ?"
"จะบ้าเหรอย่ะ นายไคอะไรนั่นอ่ะ แมน100%"
"แกรู้ได้ไง???"
"กะก็.........ก็เคยรู้จักกัน"
"หราาาาาาาาาาาา"
"โอ้ยนี่แก แกไม่ต้องมาสนเรื่องฉันหรอกน่า"
"เคยคบกันมาก่อนล่ะสิ"
"ป๊าววววววววววววววว"
"สูงไปๆ"
"แหม่ แกก็><"
"เออแก ฉันว่าฉันไปหาเซฮุนเลยดีกว่า" ฉันรีบลุกจากโซฟาทันที แต่ก็โดนยัยเจสดึงไว้ซะก่อน
"ไม่ต้องเลย ถ้าแกคอยจู้จี้ ขี้บ่น แบบนี้นะ สามีแกจะเบื่อเอานะย่ะ"
"ก็จริง แต่ฉันไม่ได้เหวี่ยงแล้วนี่"
"แกยังไม่ได้เหวี่ยงตังหาก"
"แกก็!"
"ตอนนี้แกก็ทำได้แค่คอยและคอย"
"ฉันไม่ชอบคอย เพราะมันจะทำให้เวลาผ่านไปโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย"
"Want! แกเป็นคนคิดดีทำดีตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ"
"ยัยเจส!"
"ล้อเล่นๆ"
"ไม่รู้แหละ ถ้าอีก5นาที เซฮุนยังไม่กลับมา ฉันจะออกไปตาม"
"เออๆตามใจแกเถอะ-..-"
4.55 วินาที
"อีกแค่5วินาที"
"5"
"4"
"3"
"2"
"1"
"ที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"นั้นไง สามีแกมานู้นล่ะ" ยัยเจสพูดพลางสะพายกระเป๋าลุกขึ้นยืน
"แล้วแกจะไปไหนห้ะ?"
"กลับบ้าน จะนอน"
"เอางั้นหรอ กลับดีๆล่ะกัน"
"ย่ะ"
"ไง ยัยเจสกี้" เซฮุนทักทายเจสสิก้าพลางยิ้มกวน
"ขอลาย่ะ"ยัยเจสพูดพลางเดินผ่านเซฮุนไปด้วยท่าทีปวดประสาท
"ทำไมพึ่งกลับเอาป่านนี้?" ฉันยืนกอดอกจ้องหน้าเซฮุนอย่างเอาเรื่อง
"ก็พอดีแฮงค์ไปหน่อยน่ะ เลยตื่นสาย"
"บอกว่าอย่าดื่มเยอะไปไม่ใช่เหรอ"
"ก็แหม่นานๆที"
"วันละหนล่ะสิ"
"ยุนอ่ะ นี่พอแต่งงานกันแล้ว เป็นภรรยาขี้บ่นรึไง?"
"โอเซฮุน!"
"ขอโทษ จะไม่ทำอีกนะครับ"
"อืม" เซฮุนพูดพลางเดินมาโอบกอดฉันจากข้างหลัง
"ไม่ต้องมากอดเลย เหม็นจะตาย"
"เค้าอาบน้ำแล้วน้าาาาาาาาาาาาา"
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยด้วย มันไม่ได้ผลหรอกย่ะ"
"รู้เหรอว่าฉันอ้อนทำไม?"
"ก็อ้อนเพราะ.........>///<" ไม่ควรพูดต่ออย่างแรง
"ฮ่าๆเขินทำไมอ่ะ"
"ไม่ได้เขิน"
"ก็เห็นอยู่ว่าเขิน"
"ก็บอกว่าไม่ได้เขินไง" ในจังหวะที่ฉันจะหันหน้าไปเถียงกับเซฮุน
แก้มของฉันมันดันไปโดนกับจมูกของเซฮุนเข้าอย่างจัง เท่ากับตอนนี้เซฮุนหอมแก้มฉันอยู่
">///<"ฉัน
">///<"เซฮุน
"ไอ้บ้าาาาาาาาาาา" ฉันรีบผละออกจากเขาทันที ก่อนจะตีเขาที่แขน
"เอ้าๆเธอหันมาให้ฉันหอมเองนะ"
"0.0ไอ้บ้า"
"คิดถึงเค้าชิมิ;)"
"เพ้อเจ้อ"
"แล้วรักป่ะล่ะ"
"รัก"
">///<"
"เฮ้ย0.0 อิตาบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
เม้นหน่อยเร็วๆ จะได้มีกำลังใจอัพให้เยอะๆ
"จนป่านนี้ยังไม่กลับมาเลยอ่ะแก"ฉันหันไปหายัยเจสสิก้าด้วยท่าทางหงอยๆ
"แกอย่าพึ่งไปสนใจไอหมอนั่นเลย นี่ฉันอุตส่าห์บินตรงมาหาแกเลยนะเนี่ย"
"แกจะไม่ให้ฉันสนได้ยังไงก็ในเมื่อสามีฉันไปงานเลี้ยงตั้งแต่เมื่อคืน
จนตอนนี้ยังไม่กลับมาจากคอนโดเพื่อนผู้ชายเลยอ่ะ"
"แกจะห่วงอะไร เพื่อนผู้ชาย ยังไงก็ดีกว่าเพื่อนผู้หญิงนะ"
"แล้วถ้าเพื่อนเขาเป็นเกย์ล่ะ?"
"จะบ้าเหรอย่ะ นายไคอะไรนั่นอ่ะ แมน100%"
"แกรู้ได้ไง???"
"กะก็.........ก็เคยรู้จักกัน"
"หราาาาาาาาาาาา"
"โอ้ยนี่แก แกไม่ต้องมาสนเรื่องฉันหรอกน่า"
"เคยคบกันมาก่อนล่ะสิ"
"ป๊าววววววววววววววว"
"สูงไปๆ"
"แหม่ แกก็><"
"เออแก ฉันว่าฉันไปหาเซฮุนเลยดีกว่า" ฉันรีบลุกจากโซฟาทันที แต่ก็โดนยัยเจสดึงไว้ซะก่อน
"ไม่ต้องเลย ถ้าแกคอยจู้จี้ ขี้บ่น แบบนี้นะ สามีแกจะเบื่อเอานะย่ะ"
"ก็จริง แต่ฉันไม่ได้เหวี่ยงแล้วนี่"
"แกยังไม่ได้เหวี่ยงตังหาก"
"แกก็!"
"ตอนนี้แกก็ทำได้แค่คอยและคอย"
"ฉันไม่ชอบคอย เพราะมันจะทำให้เวลาผ่านไปโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย"
"Want! แกเป็นคนคิดดีทำดีตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ"
"ยัยเจส!"
"ล้อเล่นๆ"
"ไม่รู้แหละ ถ้าอีก5นาที เซฮุนยังไม่กลับมา ฉันจะออกไปตาม"
"เออๆตามใจแกเถอะ-..-"
4.55 วินาที
"อีกแค่5วินาที"
"5"
"4"
"3"
"2"
"1"
"ที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"นั้นไง สามีแกมานู้นล่ะ" ยัยเจสพูดพลางสะพายกระเป๋าลุกขึ้นยืน
"แล้วแกจะไปไหนห้ะ?"
"กลับบ้าน จะนอน"
"เอางั้นหรอ กลับดีๆล่ะกัน"
"ย่ะ"
"ไง ยัยเจสกี้" เซฮุนทักทายเจสสิก้าพลางยิ้มกวน
"ขอลาย่ะ"ยัยเจสพูดพลางเดินผ่านเซฮุนไปด้วยท่าทีปวดประสาท
"ทำไมพึ่งกลับเอาป่านนี้?" ฉันยืนกอดอกจ้องหน้าเซฮุนอย่างเอาเรื่อง
"ก็พอดีแฮงค์ไปหน่อยน่ะ เลยตื่นสาย"
"บอกว่าอย่าดื่มเยอะไปไม่ใช่เหรอ"
"ก็แหม่นานๆที"
"วันละหนล่ะสิ"
"ยุนอ่ะ นี่พอแต่งงานกันแล้ว เป็นภรรยาขี้บ่นรึไง?"
"โอเซฮุน!"
"ขอโทษ จะไม่ทำอีกนะครับ"
"อืม" เซฮุนพูดพลางเดินมาโอบกอดฉันจากข้างหลัง
"ไม่ต้องมากอดเลย เหม็นจะตาย"
"เค้าอาบน้ำแล้วน้าาาาาาาาาาาาา"
"ไม่ต้องมาอ้อนเลยด้วย มันไม่ได้ผลหรอกย่ะ"
"รู้เหรอว่าฉันอ้อนทำไม?"
"ก็อ้อนเพราะ.........>///<" ไม่ควรพูดต่ออย่างแรง
"ฮ่าๆเขินทำไมอ่ะ"
"ไม่ได้เขิน"
"ก็เห็นอยู่ว่าเขิน"
"ก็บอกว่าไม่ได้เขินไง" ในจังหวะที่ฉันจะหันหน้าไปเถียงกับเซฮุน
แก้มของฉันมันดันไปโดนกับจมูกของเซฮุนเข้าอย่างจัง เท่ากับตอนนี้เซฮุนหอมแก้มฉันอยู่
">///<"ฉัน
">///<"เซฮุน
"ไอ้บ้าาาาาาาาาาา" ฉันรีบผละออกจากเขาทันที ก่อนจะตีเขาที่แขน
"เอ้าๆเธอหันมาให้ฉันหอมเองนะ"
"0.0ไอ้บ้า"
"คิดถึงเค้าชิมิ;)"
"เพ้อเจ้อ"
"แล้วรักป่ะล่ะ"
"รัก"
">///<"
"เฮ้ย0.0 อิตาบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
เม้นหน่อยเร็วๆ จะได้มีกำลังใจอัพให้เยอะๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น