[[ระบบข้ารับใช้ผู้แสนซื่อสัตย์]]

[[ระบบข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์]]

   อชิเป็นนักศึกษาคนหนึ่งที่มีโอกาศสอบชิงทุนไปศึกษาต่อต่างประเทศแต่โชคไม่ดีที่ว่าระหว่างปีที่เขาเรียนนั้นดันเกิดโรคระบาดเกิดขึ้น ในจำนวนผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนั้นหนึ่งในก็คือตัวเขาเอง ด้วยความที่แต่เดิมทีร่างกายของเขาไม่ได้แข็งแรงอยู่แล้วและเขาไม่ใช่คนที่ชอบออกกำลังกายแต่อย่างใด ทำให้เขาเป็นผู้ป่วยอายุน้อยที่เสียชีวิตด้วยโรคระบาดนี้ ชีวิตของเขาที่ไม่ค่อยมีสีสันอยู่แล้วและตัวของเขาเองที่ยังไม่เคยลงมือทำอะไรจริงๆจังๆหรือใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เลยสักครั้งนั้นรู้สึกเสียดายเป็นอยากยิ่ง

เขาต้องตายทั้งที่มีอายุแค่เพียง22ปี ใครมันจะคิดล่ะว่าตัวเองที่ยังอายุน้อยจะต้องมาจบชีวิตด้วยเวลาอันรวดเร็วแบบนี้ ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรกเขาจะหมั่นออกกำลังและกินอาหารที่มีประโยชน์ซะตั้งแต่แรกแล้วล่ะจะได้ไม่ต้องมาจบชีวิตอนาถก่อนวัยอันควร คิดแล้วเขาก็นึกย้อนไปถึงตอนที่ยังไม่ตายช่วงชีวิตของเขานั้นช่างใช้ชีวิตแบบวนลูปไม่เหมือนเพื่อนๆร่วมคลาสของเขาสักนิด หลังเลิกเรียนขณะที่เพื่อนๆชวนกันไปปาร์ตี้ดื่มฉลองในวันหยุดสุดสัปดาห์ อชิกลับเลือกที่จะอยู่ที่ห้องและใช้ชีวิตทั้งวันไปกับเกมและนิยายที่เขาชอบแทน ถ้าหวนกลับไปได้อชิจะเลือกออกไปปาร์ตี้สังสรรค์กับเพื่อนๆและใช้ชีวิตแบบสุดเหวี่ยงในวันหยุดสุดสัปดาห์แทนการนั่งนอนอุดอู้ในห้องเล็กๆสี่เหลี่ยมนี่ และแน่นอนว่าเขาจะสารภาพรักกับแม่สาวผมทอง หน้าอกคัพf ที่เขาแอบปลื้ม และแล้วพระเจ้าก็ได้ให้โอกาสเขาอีกครั้ง โดยได้ผูกติดวิญญาณเขาเข้ากับระบบข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์

ทั้งที่มีโอกาสมีชีวิตใหม่แล้วเขากลับรู้สึกว่ามีสิ่งที่มันถูกต้องอยู่

อชิ : ระบบฉันพยายามทำภารกิจอย่างสุดความสามารถแล้วทำไมพระเอกไม่รักกับนางเอกซักที!

[[ระบบ]] : ค่าความสุขของตัวเอกฝ่ายชายคงที่เป็นไปได้ว่าพระเอกมีความสุขได้โดยไม่จำเป็นต้องรักกับตัวเอกฝ่ายหญิง

อชิ : ทั้งที่นางเอกพยายามอ่อยเขาขนาดนั้นเนี่ยนะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพระเอกจะไม่หวั่นไหวน่ะ

[[ระบบ]] : {...................}

อชิ : รึว่าพระเอกจะเป็นพวกตัดแขนเสื้อ[1]...ไม่จริงน่า=_=*

พระเอก : จับอชิลากเข้าห้อง..........

[1] แปลว่าชายรักชาย 

จากผู้เขียน

ยังบ่ได้ตรวจคำผิดเด้อ รู้ว่ามีเยอะเดี๋ยวมาทะยอยแก้จ้า นักเขียนมือใหม่ถ้าผิดพลาดยังต้องขออภัยด้วย

ถ้าชอบคอมเม้นท์ให้กันด้วยน้าาาา~~~