า่่
อุทยานทิศเหนือ
" เห้อ...เราอยากหนุนตักเจ้านานๆจัง" คริสติน่าเอ่ยอย่างเศร้าหม่อง "อย่ารับสั่งแบบนั้นสิเพค่ะ" บีฟอล์นพูดและลูบผมของคริสติน่าไปด้วย "เราอยากอยู่กับเจ้า...อยากใช่ชีวิตกับเจ้า" คริสติน่าลุกขึ้นและเอาหน้าไปใกล้กับบีฟอล์นจนรับรู้ถึงลมหายใจที่เข้าออกเราขึ้น "หม่อมฉันก็อยากอยู่กับพระองค์นะเพค่ะ" ทันคำพูดจบคริสติน่าก็ประกบริมฝีปากกับบีฟอล์นอย่างดูดื่ม "ข้า..รัก" คริสติน่าเอ่ยยังไม่จบก็มีคนแทรกขึ้น "อะแอ่ม!!..หม่อมฉันมิได้ขัดจังหวะ...ใช่มั้ยเพค่ะ " สกายเอ่ยด้วยเสียงกลั้นขำ "มีอะไรเหรอสกาย..." คริสติน่าถามสกาย "พระบิดามีรับสั่งให้ไปรับน้ำชากับเจ้าหญิงริต้า ณ อุทยานทิศตะวันตกเพค่ะ " สกายพูดจบก็โค้งคำนับ " เห้ออ...มาอีกแหละ...มาอะไรบ่อยนักหนา " องค์หญิงหน้าหมวยบ่นและเดินไปยังที่รับน้ำชา " คนอะไรบ่นยังน่ารัก.."
บีฟอล์นเอ่ยในใจ "พี่บี..พี่บี!!!..เหม่ออะไรตามเจ้าหญิงไปเถอะ" สกายเอ่ยกับบีฟอล์น "อะไร...เออๆไป" ทั้งสองเดินตามองค์หญิงไป
ขณะที่เดิน
"สกายแกยิ้มอะไรของแกเนี่ย" บีฟอล์นถามคนที่เดินยิ้มอยู่คนเดียว "ก็องค์หญิงริต้ามา..แล้วใครมาด้วยหล่ะ" สกายพูด "อ๋ออออ...องค์รักษ์เฌอมาลย์
เหรอ" บีฟอล์นเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวนๆ "บ้า!!..องค์รักษ์เทียต่างหากก" สกายพูดแล้วตีแขนบีฟอล์น "โอ้ย!!" "แล้วพี่บีหล่ะ...ตอนที่อยู่ทิศเหนือเหม่ออะไร??"
สกายถามด้วยความอยากรู้ " ก็..องค์หมวยบ่นทีไรหน้ารักทุกที " บีฟอล์นยิ้มกว้าง "จ้ะๆ" สกายเบะปากให้
อุทยานทิศตะวันตก
" ท่านริต้าขอโทษทีข้ามาช้า" คริสติน่าพูดแก้ตัว "ไม่เป็นไรหรอก.." ริต้ายิ้มตอบคริสติน่า "เฌอมาลย์เทียพวกเจ้าไปพักผ่อนได้แล้ว" ริต้าเอ่ยกับองค์รักษ์ของนาง " แต่หากพระบิดาของพระองค์ทราบ" เฌอมาลย์พูดแย้ง "เอาน่าาเฌอมาลย์...เจ้าเหนื่อยมาทั้งวันเจ้ากับเทียก็พักผ่อนบ้างเถอะ.." ริต้าส่งสายตาจิกให้ทำกับเฌอมาลย์ "เอางี้นะเฌอมาลย์...ให้บีฟอล์นกับสกายพาพวกเจ้าไปเดินเล่นดีกว่า" คริสติน่าพยักหน้ากับบีฟอล์น " เชิญพวกท่านเดินตามเรามาเถอะ" สกายเอ่ยพร้อมเดินนำไป
ขณะที่พาชม
"ท่านเทีย...ท่านชอบดอกไม้อะไรเป็นพิเศษมั้ย " สกายถามเทีย "ข้าเหรอ...ข้าชอบดอกลีลาวดีอ่ะ" เทียตอบพร้อมส่งยิ้มให้สกาย "ทำมั้ยหล่ะ..ท่านถึงชอบ" สกายถามกลับ "ก็มันสวยแต่แฝ้งไปด้วยความเศร้ามันเป็นอะไรที่แปลกดี" เทียตอบสกายพร้อมกับหยุดเดิน "เป็นอะไรเหรอ..ท่านเทีย"
สกายถาม"ข้าเหนื่อยแล้ว..เรานั่งคุยกันตรงนี้ดีกว่า" ทั้งจึงนั่งคุยกันใต้ร่มต้นไม้ใกล้ๆ
"ท่านเฌอมาลย์...ท่านรู้สึกอะไรกับเจ้าหญิงริต้าเหรอ" บีฟอล์นถาม "ข้า...ข้าา...รักนาง" เฌอมาลย์ตอบ "ถ้างันท่านต้อง..ชิงใจองค์ริต้าให้ได้แล้วนะ..มิเช่นนั้นอาจสายเกินไป" บีฟอล์นพูด "ทีท่านถามเราเช่นนี้....ท่านรักองค์คริสติน่าใช่รึไม่" เฌอมาลย์พูดสวนกลับ "ใช่...เรารักนาง..ต่อให้เราต้องตายแทนเราก็จะทำ"
ป.ล.หยุดดดดอันนี้เรื่องสั้นนต้องไปอ่านแบบตอนยาวชื่อเดียวกันต้องอ่านด่วน