ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : รู้ให้ได้
ร่าบาอเ็ายหนุ่มเินเ้ามาภายในโรเรียนที่เียบสั ร่าบาเินรเ้าไปในห้อสมุเพื่อะหาอะไรบาอย่า
"เอาละ ันะรู้ให้ไ้ว่าเานนั้นเป็นใร"ร่าบาเอยเสียเบา่อนะรีบเร่หาหนัสือบาอย่า
"อะ เอเเล้ว"เเทฮยอเปิหนัสือที่เป็นเี่ยวับประวัิอนัเรียนที่อยู่โรเรียนนี้
"ใรอ่ะ"ร่าบาเปิไปมานเอนามหาเาื่อ"เเบมแบม"
"ผีนนั้น นาศิลป์"ร่าบาเอย่อนมือเรียวะหยิบโทรศัพท์ในระเป๋าาเัวโปร
เเะ
ร่าบาัเอร์ทำให้เสียแฟรระายไปทั่ว ร่าบารีบเ็บหนัสือ่อนะออมาาห้อสมุเเละรีบวิ่ออารนั้นทันทีเเละรไปห้อนาศิลป์
"แฮ่ๆเหนื่อยะมั"ร่าบารีบเปิประูห้อนาศิลป์
"นายเป็นใร"ู่ๆ็มีายหน้าาน่ารััวเล็ประมาเท่าเเทฮยอำลัะร่ายรำเพลที่เทฮยอะึ้นเเสในวันันทร์นี้
"มารำเร็ว"ู่ๆร่าบารหน้า็ึร่าที่เท่าันไปร่ายรำโยไม่ให้เเทฮยอั้ัว
"เียว"เเทฮยอับไหล่อร่าบาให้หันมาประเิหน้าับเารๆ หน้าุ้นๆ ร่าบาหยิบโทรศัพท์ึ้นมา่อนะเอาไปเทียบับใบหน้าอร่ารหน้า พบว่าเป็นันอย่าับเเะ
"นะ..นาย...อะ..เออ..นายือ..เเบมเเบมใ่ไหม"ร่าบาถามออไป
"ใ่...นายเห็นัน้วยหรอ"
"หะ..เห็นสิ"
"นายมาทำไรที่นี้"
"มาทำานลุ่มนะ"
"โห!!"
ร่าบาใับสิ่ที่นรหน้าเอยออมา
"ทำไมพูอย่าั้นละ เรามาทำานริๆ"
"หึ นายมาหาประวัิเราใ่ไหม"
"มะ..ไม่ใ่นะ"
"อย่ามาโห เราไม่อบนโห"
นรหน้าะอออมา่อนร่าอเาะลายเป็นร่าที่สวมุมโนราห์าสีน้ำาลลายเป็นสีาวล้วน เนื้อัวมีรอยราวและเเผลล้ายถูทำร้าย เเทฮยอใมา่อนะล้มลับพื้น
"มะ..ไม่..นะ"นรหน้าลานเ้ามาหาเเทฮยอ้าๆ่อนะล่อมัวเเทฮยอไว้ ใบหน้าสีาวีประอบับาสีาวล้วนรอย้วนามใบหน้า่อยๆโน้มเ้ามาระิบ้าหูเเทฮยอว่า
"อย่าโห...เพราะไม่ั้น ูะลโทษมึ"สัพัภาพรหน้า็ลายเป็นปิเหลือเพียเเ่วามวาเปล่า ร่าบาลุึ้น เเ่..ร่าบาลับยืนนิ่่อนะร่ายรำโยอัโนมัิ ทำให้ร่าบาอสั่นวัหาย
"เรา..ะ..อ...ทะ..โทษ เราไม่โหอีเเล้ว"ร่าบาพยายามะยับัวหลุออาารวบุม
"โอ้ย!!"ร่าบาู่ๆ็ล้มลับพื้นเพราะเิอาาร้อเท้าเเพลอย่าหนั
"เ็บั โอ้ย!"ร่าบาะเียะายยันัวเอลุึ้นเเละรีบออไปาห้อนั้นเร็วที่สุ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อย่าโห
(V)
ผมเ็บั ภาพเมื่อี้ิาผมยัไม่หายเลย น่าลัวะมั ผมลัวมาเลย ทั้เ็บทั้หวาลัว
"โอ้ย!!"ผมล้มลับพื้นีนะที่เป็นห้า ไม่ั้นเ้าโรบาลัว
"แทฮยอ!!"ู่ๆ็มีรุ่นพี่ที่โรเรียนวิ่หน้าาื่นเ้ามา่วยพยุร่าบาให้ลุึ้น
"อบุรับพี่ิน"พี่ินให้ผมี่หลั่อนะพามาห้อพยาบาล
"ยัเ็บอยู่ไหม"พี่ินับ้อเท้าเล็อผมวาไว้บนหน้าาอเ้าัว่อนะลมือเบาๆเพื่อให้อาารเ็บบรรเทาล
"นิหน่อยฮะ"ผมอบออไป ท่าทาเ้ๆัๆ
"เเล้วเรามาทำไรที่นี้ละ..หืมม"พี่ินเยหน้าึ้นมาสบาผมอย่าอ่อนโยน
"ผมมาธุระรับ"ผมอบออไป
"ธุระอะไร"
"ทำานลุ่มนะรับ"ผมส่ยิ้มเเห้ไปให้พี่ิน่อนะยมือึ้นเาหัว
"อ้อ...เเล้วไปทำไรมาถึเป็นอย่าี้"พี่ินถามอย่าอ่อนโยน
"ผมวิ่เเล้วสะุล้มนิหน่อยรับ"
"ทีหลั็ระวัหน่อยนะ ัวยิ่บาๆอยู่"พี่ินลูบลุ่มผมนิ่มอผมอย่าอ่อนโยน
"อบุนะรับพี่ินที่่วยผม ือ...ไปิน้าวันไหมรับ"
"อะไรน่ะ น้อเเท"
"ผมบอว่า ไปิน้าวันไหมรับ ผมอยาะเลี้ยเป็นารอบุพี่นะรับ"
"เอาิ พี่ำลัหิวพอี ไปัน"พี่ินูมือ่อนะเินออไปาห้อพยาบาล
.
.
.
.
.
.
.
.
.
(Jungkook)
ผมนั่รอร่าบาอยู่รสวนสาธาร เพราะเเทฮยอบอให้รออยู่ที่นี้เพราะมีธุระ่วน แ่นี้มันเินไปรึ่ั่วโมละนะ ทำไมยัไม่ลับมาอี นั่รอนะิวินูเเล้ว
สวัสีรับท่านผู้ม อ้อนรับสู่ ไอแลน อยามีแฟน~ ิ๊
เสียเรียเ้าโทรศัพท์ผมเอละรับ ผมรับสายที่ผมรออยมานาน
'ฮัลโล'
"ว่า ยุไหนเเทฮยอ"
'อยู่นี้ไ'
แบร่~
ู่ๆร่าบา็เอามือมาปิาผม่อนะนั่ล้าๆผม
"เอะ ไม่้อมาุย้วยเลย"
"อย่าเพิ่อนิ รุ้ป่ะว่าเราไปเอไรมา"ร่าบาเริ่มหน้าีับเรื่อที่ะเอยออมา ทำเอาผมใหายวูบเเล้วเลือที่ะเลิเล่นเเล้วหันมาสนใร่าบาแทน
"ทำไมแทหน้าีอย่าี้อ่ะ"ผมับหน้าที่อนนี้มีเเ่เหื่อไหลเหมือนท่อปะปารั่วประอบับใบหน้าสวยที่าวีพร้อมมอหน้าผมอย่าหวาลัว
"เราไปห้อนาศิลป์มา.."ร่าบาหยุนิ่มอหน้าผม้วยสายาที่ะสื่ออะไรบาอย่า
"..."ผมเลือที่ะเียบรอฟัร่าบาพู
"เราลัวอ่ะอุ เราลัวว่าเาะมาทำร้ายเราอ่ะ"วาสวยอแทฮยอเ็มไป้วยน้ำใสๆที่เอ่อล้นออมาอย่าลั้นไม่อยู่ ร่าบาบีบมือผมเบาๆ่อนะยมืออี้าึ้นมาปิปาไว้ ใบหน้าสีาวสวยเปลี่ยนเป็นสีเเอมมพูสื่อไ้ว่าร่าบาำลัร้อไห้
"ใรทำอะไรเเทบอเรามาสิ"ร่าบาเลือที่ะเียบผมึหยุทุารระทำเเละพาร่าบาลับมาพั เพราะนั้าลมเย็นๆเเบบนี้เียวะเป็นไ้อี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สวัสีรับ ท่านผู้ม อ้อนรับ สู่~ิ๊
นิ้วเรียวยาวรับปลายสายที่เรียเ้ามา..พร้อมไม่ลืมที่ะลอหูาม
"ฮัลโลรับม๊า"
'อยู่ไหนละลู'
"ผมมาส่เพื่อนรับ"
'ใรอ่ะลู'
"แทรับแม่"
'แทอีเเล้วหรอลู'
"ทำไมรับ"
'รีบลับมานะลูเเม่รออยู่'
"รับๆ"
ปลายสายวาทำไมวันนี้เเม่เราแปลๆผมถาม็เลี่ยที่ะอบำถามผมผม้อลับไปถามเเม่ให้รู้เเล้วรู้รอไปเลยีว่า
"แทเราลับบ้าน่อนนะ ม๊าโทรามเเล้วอ่ะ"ผมบอร่าบาที่ำลัินน้ำอยู่ร่าบาวาเเ้ว่อนะเินมาหาผม
"ลับีๆนะ..อุ"ร่าบายิ้มให้ผมทั้ราบน้ำที่ยัิอยู่บนใบหน้าสวยไ้รูป
"มีไรโทรหาเราไ้นะ อย่าิมาละรู้ไหม"ผมึร่าบาเ้ามาอ่อนะเินออไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เริ่มหวั่นไหวละนะ..แทฮยอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น