คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 12:รักนี้ตลอดกาล{END}
รักนี้ไม่เหมือนนิยายไม่เหมือนนิทานก่อนนอน แต่รักนี้ก็ช่วยให้พวกเขารู้ว่าตัวเองควรทำอะไรตัวเองควรแก้ปัญหาจากตรงไหน ซาสึเกะมองร่างเล็กที่อดีตเคยเรียกว่าน้องสาวแต่ตอนนี้เป็นภรรยาเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ต่อจากนี้เขาจะใช้คำว่ารักโดยไม่มีคำว่าพี่น้องมาบังหน้า
“ซากุระพี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่จะได้แต่งงานกับเรา”ซาสึเกะพูดก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขน ในสภาพที่ไร้เสื้อผ้า ไม่ต่างจากเขา มีเพียงผ้าห่มผืนหนาเท่านั้นที่ปกปิดร่างของทั้งสองไว้ ซากุระเอามือทาบอกแกร่งก่อนจะซุกหน้าเข้าไปหาชายที่รัก
“ค่ะหนูก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเกย์อย่างพี่จะชอบผู้หญิงอย่างหนู”คำพูดที่ติดตลกนั้นทำให้เขาอยากตีเธอสะตรงนี้จริงๆ
“พี่ไม่ได้เป็นเกย์สะหน่อย ก็ซากุระพิสุทธิ์แล้วไม่ใช่หรอ จะพิสุทธิ์อีกก็ได้พี่ก็ไม่ว่านะ”ซาสึเกะพูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้สาวน้อยร่างเล็กที่อยู่อ้อมกอดเขา
“ไม่แล้ว แล้วพี่ไปเก็บกดความหื่นมาจากไหนห๊ะ”ซากุระพูดออกไปพร้อมหน้าแดงอย่างกับลูกมะเขือเทศ ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืนเธอก็อยากหายไปจากตรงนี้สะเหลือเกิน คนอะไรขนาดบอกให้หยุดก็ยังไม่หยุดไม่ยอมเชื่อฟัง
ส่วนคนฟังถึงกับยิ้มให้กับอาการน่ารักของน้องสาว ซาสึเกะกระชับอ้อมแขนขึ้นไปอีก เขามีความสุขมากเหลือเกิน กี่ปีแล้วที่เขาต้องทรมานเพราะความรัก เขาไม่อยากกลับไปคิดเรื่องที่ผ่านมา
“ก็พี่เก็บกดมาตั้งหลายปีแล้วนี้ เก็บกดตั้งแต่เราอายุห้าขวบ”
“ไอ้พี่ลามก นี้คิดอะไรกับหนูตั้งห้าขวบเลยหรอ”
“ใช่”ซาสึเกะพูดพร้อมกับยิ้มให้ซากุระก่อนจะบีบจมูกเล็กของหญิงสาว
.
.
.
กลิ่นไอของทะเลมันทำให้ร่างสองร่างที่กำลังกอดกายกันอยู่ถึงกับเคลิ้ม เสียงเล่านิทานของชายหนุ่มที่เขินอายทำให้ร่างที่อยู่ในอ้อมกอดถึงกับอมยิ้มกับอาการของเขาก่อนที่เธอจะสัมผัสถึงสิ่งมีชีวิตน้อยที่อยู่ในตัวเธอ สิ่งนั้นกำลังดิ้นนั้นทำให้เธอจับมือของชายที่รักมาสัมผัสกับท้องโตของเธอ
ซาสึเกะที่ตอนแรกงงกับการกระทำของเธอ แต่ตอนนี้เขาพอจะเข้าใจแล้วรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข เขาสัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่อัศจรรย์สำหรับเขา กำลังดิ้นเหมือนจะมีความสุขที่ได้ฟังนิทานที่เขาอ่าน
“ลูกคงชอบนิทานที่พี่อ่านนะค่ะ”ซากุระพูดก่อนจะหอมแก้มร่างสูงที่ยิ้มอย่างมีความสุขมาให้
“หรอพี่ก็ชอบนะ นิทานเรื่องนี้”ซาสึเกะพูดก่อนจะหยิบนิทานเรื่อง ลูกเป็ดขี้เหร่ขึ้นมาซาสึเกะมองหน้าคนตัวเล็กที่ยิ้มอย่างสะใจที่มาจี้จุดดำเขา
“แน่ใจ”คำพูดของคนตัวเล็กทำให้เขาถึงกับยิ้มไม่ออก ซาสึเกะมองหญิงสาวก่อนจะเอามือทาบที่ท้องของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
“คุณลูกครับ คุณแม่ล้อคุณพ่ออีกแล้วครับ คุณลูกจะให้คุณพ่อทำโทษคุณแม่ไหมครับ”
“ได้หรอครับ น่ารักมากเลยลูกใครอะ”เมื่อซากุระได้ยินประโยคนั้น หน้าก็แดงอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนที่ซาสึเกะจะก้มลงจูบริมฝีปากบางที่อยู่ในอาการตกใจในสิ่งที่เขาพูด ก่อนที่เธอจะเคลิ้มกับสัมผัสของเขา ซาสึเกะไล้มือไปตามเนื้อผ้า ก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้เสื้อของหญิงสาว แต่ซากุระไหวตัวทันเธอรีบจับมือซุกซนออกจากเสื้อเธอและผละริมฝีปากออก
“เผลอเป็นไม่ได้เลยนะ ตาบ้าคิดจะทำอะไรก็หัดดูสภาพคนอื่นเขาหน่อยเถอะ”ซากุระเอ็นคนตัวโตก่อนจะหยิกเข้าไปที่แขนของเขา
“โอ๊ย!!เจ็บนะ 0o0 แล้วอีกอย่างใครอยากบอกให้ซากุระสวยเองละ”ซาสึเกะพร้อมกับทำแก้มป่อง นั้นทำให้คนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มคนตัวโตอีกครั้งและอีกครั้ง
“และก็น่ารักขนานนี้ เฮ้ยยอมปล่อยก็ได้เห็นแก่เจ้าตัวเล็กนะ”ซาสึเกะพูดพร้อมลูบท้องของหญิงสาวด้วยความรักก่อนจะลูบหัวเธอและหอมแก้ม
“หนูรักพี่นะ รักมากสะด้วย”
“อืมพี่ก็รักเธอ รักที่สุดและก็จะรักตลอดไป ไม่ว่าเราจะแก่หนังเหี่ยวก็ตาม”คำพูดนั้นทำให้คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดหันขวับมาทันที
“หนูก็รักพี่เหมือนกัน แม้ว่าสักวันพี่จะกลายร่างเป็นเป็ดหนูก็รักพี่คนเดียว”เมื่อประโยคนั้นจบซาสึเกะทำหน้าบอกบุญไม่รับทันทีนั้นทำให้คนตัวเล็กถอนหายใจกับความขี้งอนของเขาที่แก้ไม่หายสะที
“เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้วยิ่งเหมือนเป็ดอยู่”คนตัวโตก็ยังไม่หายงอน จนเธอเริ่มไม่แน่นใจแล้วสิว่าใครกันแน่นที่เป็นคนท้อง เพราะคนท้องต้องอารมณ์แบบป่วนไม่ใช่หรอ? แล้วไงคนที่ไม่ท้องมาเป็นคนงอนแทน
“รักนะเป็ดโง่เลิกงอนได้แล้ว”
“รักที่สุด รักนะค่า รักๆๆๆๆสุดๆ”คำพูดพวกนั้นทำให้คนฟังหน้าแดงก่อนจะจูบคนที่พูดบอกรักเขาอีกครั้ง เพื่อไม่ให้เธอพูดอะไรมากระตุ้นต่อมอะไรเขา
“รักเหมือนกันครับ ยัยเจ้าหญิงน้องของนายเป็ด”ซาสึเกะพูดก่อนจะจูบที่หน้าผากมนของหญิงสาว ก่อนจะเล่านิทานเรื่องต่อไปให้เธอกับลูกในท้องฟัง ทั้งเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความสุขของคนสองคน กลับเสียงเล่านิทานที่ฟังก็รู้ว่าตั้งใจเล่าขนาดไหน ซาสึเกะมองใบหน้าที่หลับใหลของภรรยาคนสวยที่ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ก่อนที่เขาจะปัดผมสีชมพูหวานที่ปกหน้าเธอออกเขาไม่รู้หรอกนะว่าต่อไปนี้ชีวิตเขาจะเจอกับอะไรบ้างแต่เขารู้อย่างเดียวว่าชีวิตเขาขาดผู้หญิงที่ช่วยเติมสีสันคนนี้ไม่ได้ เขาคงต้องขอบคุณพ่อคุณแม่ของเธอถ้าพวกเขาไม่ฝากเธอไว้กับพ่อเขาปานนี้เขาคงไม่ได้สัมผัสกับคำว่ารักเลย
“ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอคนนี้ยิ่งกว่าชีวิต”เขาคงขอให้สายลมส่งคำพูดนี้ไปถึงพวกเขาที ก่อนที่ซาสึเกะจะอุ้มคนตัวเล็กไปที่ห้องนอน
เมื่อถึงห้องเขาก็วางเธอไว้อย่างแผ่วเบาก่อนจะหอมแก้มจุมพิตที่ริมฝีปากเล็ก
“หลับฝันดีนะครับ”
จบแล้วเนอะเรื่องนี้ บายนะค่ะขอให้หลับฝันดี
ความคิดเห็น