คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 11:ความจริงที่จอมปลอมกับเรื่องปิดบัง
เวลาเรามีความสุขอะไรก็ผ่านไปเร็วแต่เวลามีความทุกข์ แม้แต่วิเดียวก็นึกว่าเป็นชั่วโมง คำพูดนั้นพวกเขาได้รับรู้ก็วันนี้ ตอนนี้ซาสึเกะมานั่งที่ใต้ต้นไม้โดยมีซากุระเอนตัวพิงอกแกร่ง แขนของคนตัวโตก็โอบตัวเธอไว้
“นี้ซากุระ ซากุระรู้ไหมว่าพ่อจะให้เราแต่งงานกับใคร”ซาสึเกะที่เงียบอยู่นานพูดออกมาเขาไม่อยากแต่งงานกับที่เขาไม่ได้รัก
“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่หนูรู้ใจตัวเองแล้วว่ามันต้องการจะแต่งงานกับใครและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับใคร”ซาสึเกะมองคนตัวเล็กในอ้อมแขนก่อนจะกระชับอ้อมแขนเขาเอาคางเกยไว้บนไหล่เล็ก
“คนที่หนูอยากอยู่ด้วยก็คือพี่พี่คนเดียวเท่านั้นหนูไม่ต้องการใครนอกจากพี่”คำพูดของคนตัวเล็กทำให้ใจเขาเต้นรั่ว ซาสึเกะหอมผมสีดอกซากุระ
“พี่ก็อยากอยู่กับเราอยู่ไปตลอดพี่อยากแต่งงานกับเรานะ”
“ค่ะ” ซาสึเกะจูบหน้ามนก่อนจะปลายจมูกแก้ม และริมฝีปากบาง สัมผัสที่อ่อนโยนทำให้เธอเธอไม่อยากผละออก อยากอยู่กับเขาไปตลอด
ตอนนี้ร่างทั้งสองร่างอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งพวกเขาสองคนจับมือกันเหมือนว่าถ้าปล่อยไปแล้วใครคนหนึ่งก็จากไปตลอดกาล ซาสึเกะมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้ตัวสั่นอย่างกับอะไรดี ก่อนที่เขาจะเอามือทาบผมสีดอกซากุระ นั้นทำให้เธอสะดุ้งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองคนที่จับมือเธอ
“ไม่ต้องกลัวนะ ถ้าไอ้บ้านั้นมันต้องการจะแต่งงานกับเราพี่จะเป็นคนฆ่ามันเอง”ซาสึเกะพูดก่อนจะยิ้มเห็นฟันขาวก่อนที่เสียงประตูจะเปิดออก
ฟุงาคิเดินเข้ามานั้นสร้างความตกใจให้ทั้งสอง ก่อนที่พวกเขาจะมองหน้ากัน
คนที่ต้องเดินมาต้องเป็นคู่หมั้นพวกเขาไม่ใช่หรอไหนเป็นพ่อของพวกเธอไปได้
ก่อนที่จะมีทนายคนหนึ่ง ถือกระดาษสองแผ่นมาให้พวกเขา พอซาสึเกะเห็นนั้นทำให้เขาเบิกตากว้าง นี้มันทะเบียนสมรถนิ
“นี้มันอะไรครับพ่อ”
“ก็ทะเบียนสมรถไง ชื่อแกกับซากุระ”คำพูดนั้นทำให้ทั้งสองถึงกับอึ้ง
“พ่อเล่นอะไรค่ะพวกเราเป็นพี่น้องกันนะ จะแต่งงานกันได้ไง”ฟุงาคิหน้าซืดลงก่อนจะบอกพวกเขา
“ซาสึเกะ ซากุระพวกลูกรีบจดเถอะเดี่ยวพ่อจะเล่าให้เราฟัง”เมื่อทั้งสองทำทุกอย่างเสร็จ ฟุงาคิจึงเริ่มเล่าความจริงที่น่าใจหายให้เธอ
“ตอนนั้น พ่อของหนูกับแม่หนูโดนรถชนท่านเลยฝากเราไว้กับพ่อ”ความจริงที่ปรากฏขึ้นทำให้เธอ น้ำตาไหลริน ก่อนที่ฟุงาคิจะเอารูปของพ่อแม่เธอให้ดู
“ซาสึเกะ พาน้องไปพักก่อนไป”
“ครับ”เมื่อจบคำพูดซาสึเกะก็พาร่างเล็กออกไปจากห้อง
“ทำไมไม่บอกความจริงกับซากุระไปเลยค่ะ”ร่างเล็กของภรรยาที่แอบฟังบทสนทนาของพวกเขา นั้นมันไม่ตรงกับความจริงที่เป็นเลยสักนิด
“เธอจะให้ฉันบอกความจริงกับเด็กคนนั้นได้ไง”คำพูดนั้นทำให้ภรรยาคนสวยมานั่งข้างๆเขาก่อนจะกอดปลอบ
“คุณค่า แล้วคุณจะให้มันเป็นแบบนี้หรอค่ะ”
“แล้วเธอจะให้บอกกับเด็กคนนั้นไปตรงๆหรอว่าฉันเป็นคนลงมือ ฆ่าพ่อแม่เธอเอง ทั้งที่พวกเขาไม่ผิดอะไรเลย” มิโกโตะมองหน้าสามีก่อนเธอจะจับหน้าเขาไว้
ฟุงาคิ ย้อนกลับไปนึกถึง ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นซากุระคงอายุได้1ขวบ
“นายท่านครับดูเหมือนแก๊งเราจะมีสายให้กับตำรวจครับ”ร่างสูงรายงานสิ่งที่ปกติเกี่ยวกับการค้าอาวุธล็อกใหญ่ ที่มีสายตำรวจเข้ามา
“แล้วนายรู้ไหมว่าเป็นใคร”ร่างสูงถามอย่างใจเย็น ก็ในเมื่ออาวุธพวกนั้นมันไม่ได้สร้างความเสียหายให้เขาเท่าไร ก็แค่สองรถตู้เท่านั้นเอง มันจะเป็นอะไรไป
“ผมสงสัยว่าจะเป็นครอบครัวของฮารุโนะครับ”คำพูดนั้นทำให้ร่างสูงที่นั่งใจเย็นถึงกับขึ้นเสียงเป็นเท่าตัว
“นายอย่ามามั่ว คาซาชิไม่มีทางหักเราเด็ดขาด”
“แต่นายครับ เรามีหลักฐานนะครับ”พอพูดจบชายหนุ่มคนนั้นก็เอารูปถ่ายให้ฟุงาคิ
เขารับมันมาก่อนจะเปิดซองเอกสารสีน้ำตาลออก แล้วหยิบรูปขึ้นมาดูรูปนั้นเขาเห็นคาซาชิยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับนายตำรวจ
“นายเชื่อยังครับ”
“พาฉันไปหาคาซาชิเดี่ยวนี้”ร่างสูงพูดก่อนจะเดินออกไปก่อนจะตรงดิ่งขึ้นรถ
“เอ้านายท่านมาหาผมที่บ้านเลยหรอครับมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า”คาซาชิพูดก่อนจะยิ้มให้กับชายหนุ่ม
“คือฉันอยากพูดกับนาย”เขาพูดก่อนจะเดินไปที่หองรับแขกก่อนเจ้าบ้านจะเดินตามไป
“นายท่านมีอะไรจะพูดกับเราหรอครับ”ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเห็นความผิดปกติจากร่างสูง
ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาเพียงยื่นซองเอกสารให้กับคาซาชิก่อนที่เขาจะเปิดก็ต้องเบิกตาอย่างตกใจ
“มีข้อแก้ตัวไหม”
“คือมันไม่ใช่อย่างที่นายท่านคิดนะ”
“หยุดในเมื่อหลักฐานมันก็เห็นกันอยู่”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองหน้าลูกน้องคนที่ไว้ใจอย่างผิดหวัง เขารักคาซาชิเหมือนพี่ชาย แต่เขาไม่คิดเลยว่าคาซาชิจะหักหลังเขา
“บอกมาสิว่านายทำ”
“ผมไม่ได้เป็นคนทำ”
“นายอย่ามาโกหก นายทำก็บอกมาฉันจะไว้ชีวิตนาย”
“ผมไม่ได้ทำจริงๆน” คำพูดนั้นทำให้เขาหมดความอดทนก่อนจะเอาปืนที่อยู่ด้านหลังมาจ่อหัวเขาไว้
“บอกมา นายทำใช่ไหม”เขาพูดพร้อมกับพยายามหยุดน้ำตาที่กำลังไหล กับมือสั่นๆที่เขาเอาปืนจ่อหัวคาซาชิไว้
“ผมไม่ได้ทำ”
ปัง!!
ฟุงาคิทนไม่ไหวกับคำแก้ตัวของคาซาชิเขายิงปืนทะลุสมองเขาก่อนที่ภรรยาคนสวยจะมาดูในที่เกิดเหตุว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่เธอเห็นมันทำให้เธอทรุดตัวลงกับพื้นคนรักของเธอนอนที่พื้นที่นองเลือด
ปัง!!
ฟุงาคิยิงเธอไปอีกก่อนที่เขาจะนั่งที่โซฟาแล้วได้ยินเสียงร้องของเด็ก ฟุงาคิเดินตามเสียงนั้นก่อนจะเห็นเด็กน้อยที่นอนร้องให้อยู่บนที่นอน ผมสีชมพูที่สะดุดตากับหยดน้ำตาที่ดูเหมือนเธอจะรับรู้กับเหตุการณ์ ก่อนที่เขาจะเอาปืนหันไปที่ด้านเด็กพร้อมน้ำตา
ปัง!!
เสียงปืนกับเสียงร้องของเด็กน้อยที่ยังดังปืนนั้นไม่ได้โดนเด็กตรงหน้าแต่ไปโดนคนที่จะยิงสวนเขากับ เขาตรงไปอุ้มเด็กคนนั้นก่อนจะบอกให้ลูกน้องจัดการศพทั้งสาม เขาก็ไม่ใช่คนที่จะเลือดเย็นขนานนั้น เขาฆ่าเด็กแค่อายุ1ขวบไม่ได้หรอก
และหลังจากนั้นสามวันเขาก็รู้ว่าคาซาชิไม่ได้เป็นคนทำ คาซาชิไม่ได้เป็นสายให้กับตำรวจ ที่เขาเห็นรูปตำรวจที่ตอนนั้นคาซาชิเอาเอกสารให้ นั้นมันไม่ใช่สายที่รายงายเรื่องการค้าอาวุธข้ามชาติ แต่มันเป็นเอกสารที่รับรองความปลอดภัยของลูกสาวเขา เหตุการณ์นั้นมันทำให้เขารู้สึกผิด แต่เขาสัญญาต่อหน้าหลุมศพของทั้งสองว่าจะดูแลลูกสาวของพวกเขาให้ดี
แต่เมื่อเขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับซาสึเกะที่ขืนใจลูกบุญธรรมเขามันทำให้เขาแทบจะบุกไปหาไอ้ลูกเวร แต่เมื่ออิทาจิพูดทุกอย่างให้เขาฟัง เขาจริงปล่อยให้มันไปตามเลยดีกว่า
“คาซาชิถึงฉันจะดูแลลูกสาวของนายไม่ดีเท่าไรแต่ฉันจะไม่บังคับหัวใจของเธอนะ”ฟุงาคิพูดก่อนจะเอาดอกไม้วางไว้หน้าหลุดศพ และทำความเคารพ
____________________________________________________________________________________________
ไม่มีไรมาก แค่อยากบอกว่าเขาขอโทษที่หายไปสะนานเลย
ความคิดเห็น