คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02:ความฝันที่พังทลาย (ครบ)
ร่างสูงก้าวขาเข้าไปในผับแห่งหนึ่งและตามมาด้วยลูกน้องสี่ห้าคนก่อนจะเปิดประตูให้ผู้เป็นนายเข้าไปในผับ ที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงที่ดังกระหน่ำและกลิ่นสุราบุหรี่ ที่ปนกับอากาศที่น่ารังเกียจ ก่อนที่ลูกน้องจะกันคนพวกนั้นออกและให้เขาเดินเข้าไปอย่างสบาย
เขาจะไม่ให้แก้วตาดวงใจของเขามาที่นี้เป็นอันขาด
เพราะที่นี้มันน่าสะอิดสะเอียนเต็มไปด้วยกลิ่นยา พวกสารเสพติดหลายประเภทที่เขาเป็นคนบงการ หลังจากทำหน้าที่พี่ชายที่แสนดีเสร็จแล้วตอนนี้เขาของเป็นคนเลวในค่ำคือนี้ ซาสึเกะตรงดิ่งไปห้องVIPก่อนจะเปิดประตูและพบร่างสูงโปร่งผมสีทองที่กำลังกอดจูบกับผู้หญิงในห้องสามสี่คน
“เอ้าไอ้เกะมาแล้วหรอว่ะ เอาสักคนไหม”นารูโตะพูดขึ้นหลังจากริมฝีปากเป็นอิสระแล้ว ก่อนถามกวนๆ
“ไม่แล้วแกเรียกมามีอะไร”
“ไอ้เกะแกก็ออกมาดูงานดูการบ้างดิว่ะ อย่าติดกับน้องสาวแกให้มันมากนัก”นารูโตะพูดขึ้นก่อนจะถอนหายก็เพื่อนรักของเขาติดกับน้องสาวมากเรียกได้ว่าไปเป็นเงาแทนกันเลยดีกว่า
“เรื่องของฉัน แกเรียกมาแค่นี้ใช่ไหม”ซาสึเกะลุกขึ้นยืนก่อนที่นารูโตะจะพูดบางอย่างออกไปจนทำให้เขาแทบสติแตก
“ฉันกลัวว่าแกจะห้ามตัวเองไม่ได้ แล้วแก่ก็ดูสิยิ่งนับวันน้องสาวแกก็สวยขึ้นจนบางครั้งฉันแทบอยากจะฉุดมาเป็นเมียเอาสะเอง แล้วดูแกสิแกจะทนได้สักกี่น้ำ ถ้าผิดพลาดครั้งเดียวแกก็จะไม่เหลืออะไรเลย”นารูโตะพูดด้วยความหวังดีก็ใช่ว่าเขาจะไม่รู้นะว่าซาสึเกะรู้สึกยังไงกับซากุระ แต่ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ในเมื่อมันเป็นรักต้องห้ามนิ
“ขอบคุณที่เตือนฉัน แต่แกก็รู้นิว่าฉันมันเป็นคนยังไง ฉันจะพยายามให้มันไม่เกิดขึ้น”ซาสึเกะพูดแล้วก้าวออกไป ก่อนจะได้ยินเสียงนารูโตะพูดขึ้นอีก
“ฉันจะรอดูว่าไอ้คำพยายามของแกมันจะได้สักกี่น้ำ แล้วอย่ามาทำลายข้าวของทีหลังแล้วกัน”เมื่อนารูโตะพูดจบซาสึเกะก็ปิดประตูดัง ปึง
ซาสึเกะเดินออกมาอย่างหัวเสียใช่ เขายอมรับว่าเขารักน้องสาวตัวเอง แล้วทำไมความรักมันห้ามกันได้ด้วยหรอดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่รักแม่ตัวเอง ทุกวันนี้เขาก็พยายามสะกดอารมณ์ตัวเองไว้แม้มันจะอยากแค่ไหน เขาพยายามทำตัวให้เป็นพี่น้องมากที่สุด
ทั้งจูบทั้งสัมผัสเขาพยายามทำให้มันเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนไม่เร้าร้อนเพราะเขาไม่อยากให้ดวงใจของเขาต้องรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากตัวเธอ ซาสึเกะก้มมองนาฬิกาข้อมือ 22:30 นี้มันดึกแล้วเขามีนัดกับน้องสาวว่าจะกินข้าวด้วยกันซาสึเกะรีบวิ่งไปข้างล่างทันที
“เดี่ยวก่อนค่ะซาสึเกะ”หญิงสาวร่างบางหน้าตาสวยบวกกับเสื้อผ้าที่เหมือนใส่ชุดชั้นในของเธอทำให้ซาสึเกะหยุด
“กินนี้เป็นเพื่อนกันก่อนได้ไหมค่ะ”เธอพูดก่อนจะเอาเครื่องดื่มให้ซาสึเกะยื่นมือไปรับก่อนดื่มเข้าไปหมดแก้ว แล้วหยิบเงินให้เธอก่อนจะกระซิบที่หูเธอ
“ฉันให้เอาไว้ไปเสริมหน้า เธอรู้ไหมว่าหน้าตาเธอไม่ได้ครึ่งเมียฉันที่บ้านหรอกจำเอาไว้”ซาสึเกะพูดแล้วผลั่กเธอออกเขาไม่สนนะว่านั้นเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายถ้าจะมายั่วเขามันต้องมากกว่านี้
“ออกรถได้”ซาสึเกะสั่งรถออกเขาไม่ฟังแม้แต่เสียงเธอที่ยังกริ๊ดมันน่ารำคาญสำหรับเขามันน่ารำคาญหมดนั้นหละ เขาต้องการแค่เธอน้องสาวของเขาเท่านั้น
.
.
.
ซากุระที่นั่งรอพี่ชายกับบ้านด้วยความเป็นห่วงว่าพี่ชายเธอจะเป็นไรหรือเปล่านี้มันก็ดึกมากแล้วน่ะ และเสียงรถนั้นทำให้ซากุระคลายความกลัว ก่อนที่เธอจะวิ่งไปหาพี่ชาย แล้วกอดพี่ชายด้วยความคิดถึง
“พี่ซาสึเกะค่ะทำไมนานกลับจังเลยค่ะ”น้ำเสียงใสๆของน้องสาวของเขาทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะน้อยกับการเป็นห่วงทั้งที่เขาก็รู้ว่าเป็นแค่พี่ชายกับน้องสาว
“พี่แค่ติดธุระเท่านั้นเองครับพี่ไม่เป็นไรสักหน่อยอย่างเป็นห่วงเลยนะครับ”ซาสึเกะพูดก่อนจะบีบจมูกน้อยๆของน้องสาวและหอมแก้มเล็กๆ
“พี่หิวแล้วครับพาพี่ไปกินข้าวหน่อยเร็ววันนี้น้องสาวพี่ทำไรให้กินครับ”ซาสึเกะพาคนตัวเล็กขึ้นบ้านไปทันทีและบอกลูกน้องผู้พักดีทั้งห้าคนไปตามสบาย
.
.
.
“อาหารน่ากินจังเลยพี่ขอกิน...ละ...แล้วนะ...ครับ”ซาสึเกะที่พูดติดๆขัดๆเพราะมันเกิดบางอย่างที่เกี่ยวกับตัวเขาทำไมจู่ๆเขาถึงร้อนๆ
“พี่ซาสึเกะเป็นไรรึเปล่าค่ะ”ซากุระถามด้วยความเป็นห่วง
ซาสึเกะมองคนที่ถามด้วยสายตาที่สื่อความหมายเขามองเธอที่ตอนนี้ทำท่าทีหวาดกลัวเขา
“พี่..ขะ.ขอขึ้นห้องก่อนนะ”ซาสึเกะลุกขึ้นแล้วรีบเดินเข้าไปที่ห้องก่อนจะตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำเปิดน้ำเย็นๆใส่
เขาพอจะนึกสาเหตุได้แล้วละว่าใครทำให้เขาเป็นแบบนี้ก็คงเดาได้ไม่ยากก็ยัยผมสีแดงคนนั้นสงสัยเธอคงจะเอายาปลุกเซ็กส์ใส่ในแก้วสินะ ซาสึเกะยิ่งนึกยิ่งแค้น
“อ๊ากกก”เมื่อความเจ็บปวดแล่นเข้ามาตรงกลาง ความร้อนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆก่อนที่เขาจะถอนสูทข้างนอกออกเหลือแต่เสื้อเชิตกับกางเกง
ส่วนคนข้างนอกที่ได้ยินเสียงก็เข้ามาดูด้วยความเป็นห่วงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของเธอหรือเปล่า เธอเดินเข้ามาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“อ๊ากกกกกกกกกก”เพราะเสียงนั้นทำให้ซากุระลืมความกลัวก่อนจะวิ่งเข้าไปหาพี่ชายด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะเห็นพี่ชายของเธอนอนขดตัวและเสื้อผ้าก็ถูกถอนออกเหลือแต่กางเกง ซากุระรีบเข้าไปประคองตัวคนที่นอนกับพื้นแล้วพาไปยังที่เตียง
_____________________________________________________________________
ไรท์ถามว่าถ้าจะเอาNCลงจะแบนกันไหม บอกหน่อยนะ
ถ้าไม่แบนจะเอาลง จะมาเอาคำตอบตอนดึกๆนะ
“พี่เป็นไรไหม”ไม่มีเสียงตอบรับซากุระเดินไปเอากะละมังและผ้าก่อนจะเดินเข้ามาในห้องแล้วเธอก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงปิดประตูและล็อกประตูก่อนที่เธอจะหันมาดูข้างหลังเธอ
“พี่ซาสึเกะ พี่อย่าทำให้หนูตกใจสิ”ซากุระพูดก่อนจะเอากะละมังและผ้าไปไว้ที่หัวเตียง และเดินไปหาคนที่ก้มหน้าเงียบ
“พี่เป็นไรไหมพี่ดูแปลกๆไปนะ..พี่กริ๊ดดดพี่จะทำอะไรออกไปนะ”ซากุระที่ยังไม่พูดจบประโยคดีก็ต้องร้องกริ๊ดเมื่อซาสึเกะกอดเธอแล้วล้มตัวลงนอนก่อนจะตึงมือเธอไว้ทั้งสองข้าง
“พี่จะทำอะไรบอกให้ออกไปไง”ซากุระร้องขึ้นเมื่อซาสึเกะเริ่มซุกไซร์ที่คอเธอพลั่กพี่ชายให้ออกห่างแต่ผลก็ปรากฏว่าไม่ออกไปแม้แต่นิดเดียว ซาสึเกะกระชากชุดนอนออกก่อนจะขย้ำหน้าอกเธอมันไม่มีความนุ่มนวลเอาเสียงเลยนั้นทำให้เธอร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
“อึก...พี่ซาสึเกะ..ฮึก..ปล่อยหนูไปเถอะนะ”เธอร้องขอพร้อมกับน้ำตาทำให้ซาสึเกะวูบไป ก่อนจะพูดบางอย่างกับเธอ
“พี่ขอโทษแต่พี่ไม่ไหวแล้วพี่ขอร้องละซากุระอย่าร้องให้นะ”เมื่อพูดจบเขาก็ปะกบริมฝีปากทันทีเพื่อไม่ให้เธอเอ่ยคำใดออกมา ซาสึเกะทำทุกอย่างด้วยสติที่ครบถ้วน เขาไม่ได้จูบอ่อนโยนเหมอนเดินเขาจูบแบบเร้าร้อน
ส่วนคนตัวเล็กที่ได้สัมผัสที่แปลกใหม่ทำให้เธอกลัวเธอดันเอาลิ้นดันลิ้นของซาสึเกะออกก่อนจะขัดขืนสุดกำลังเธอทั้งทุบทั้งตีเพื่อให้หลุดจากสัมผัสเร้าร้อนพวกนี้
ซาสึเกะกระชากเสื้อชั้นในออกก่อนจะถอนริมฝีปากออกและเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ ซาสึเกะก้มลงดูดดื่มกับหน้าอกของคนตัวเล็ก
“อ่าส...พะ..พอได้แล้ว”เสยงครางของเธอยิ่งทำให้สติเขาไม่อยู่กับตัวที่ก่อนจะเลื่อนมือไปถอนกางเกงออกและจับที่เนินเนื้อ
“มะ...ไม่...อย่านะ..หยุด...สิอ่าส์”คนตัวเล็กครางขึ้นเมื่อซาสึเกะสอดนิ้วเข้าไปแล้วขยับช้าๆก่อนจะเร่งความเร็วซากุระครางออกมาอย่างไม่อายเธอเอามือขย้ำผมของพี่ชายเพื่อระบายความเสียวซ่าที่เกิดขึ้น ก่อนจะปล่อยน้ำออกมาตามธรรมชาติ
“เธอพร้อมแล้วไหม”ซาสึเกะถามขึ้นเมื่อเห็นคนตัวเล็กไปถึงฝั่ง ก่อนจะมองเธอด้วยความคิด ซากุระหน้าอกใหญ่มากนี้คือข้อจริงที่เขายอมรับ(ไอ้โรคจิต:ไรท์)แต่เขาซาสึเกะต้องหยุดคิดเรื่องทั้งหมดเพราะเขาเริ่มปวดอีกแล้ว
“มันอาจจะเจ็บนิดๆนะ”ซาสึเกะพูดก่อนจะขยับเข้าช้าอย่างทรมานเพราะช่องทางมันคับแคบเกินไป
ส่วนเขาตัวเล็กที่สติยังไม่กลับมาถึงกับร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“กริ๊ดดดดด..จะ..เจ็บ.ไม่เอาแล้วหนูเจ็บ”ซากุระร้องออกมาทั้งน้ำตาเธอเอามือขย้ำผมซาสึเกะเพื่อระบายความเจ็บปวดแต่มันก็ไม่ช่วงอะไรเธอเลย
“อีกนิดนะครับ..เดี่ยวมันก็ไม่เจ็บแล้ว”ซาสึเกะดันให้มันเข้าไปจนสุด
“อ่าส์!!!”เสียงของครางของซาสึเกะดังอย่างห้ามไม่หยุดก่อนจะขยับช้าๆ
“อ่าส์ๆๆ....พี่ซาสึเกะ”เสียงครางของตัวเล็กทำให้เขารู้สึกดี
“เรียกชื่อพี่อีกสิครับ อ่าส์ พี่อยากฟังอ่าส์”ซาสึเกะพูดก่อนจะเพิ่มความเร็วและก้มลงดูดยอดอกอีก
“พี่ซาสึเกะอ่าๆๆๆ”เธอคล้อยตามอย่างห้ามไม่ได้ เธอลืมความเจ็บปวดไปหมดเธอลืมไปแล้วว่าเธอต้องขัดขืนการกระทำของเขา ก่อนที่สติของเธอจะกลับคือมา
“ฮึก..พี่ซาสึเกะ..อ่าส์..ฮึก”เสียงของซากุระทำให้ซาสึเกะเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะพบเธอร้อง
“พอฮึก...เถอะนะ..อ่าส์”เขาก็อยากจะหยุดแต่มันหยุดไม่ได้แล้ว
“พี่...ขะ..ขอโทษ”ซาสึเกะพูดออกมาจากใจจริง
และค่ำคืนที่มีแต่เสียงร้องให้ปนเสียงคราง และเสียงครางขอโทษของชายหนุ่มดังปนกัน พร้อมกับกลิ่นเลือดจากความบริสุทธิ์ของเด็กสาว มันเป็นค่ำคืนที่เขามีความสุขปนความทุกข์ ของเขาและเธอ
ความคิดเห็น