{FIC:NARUTO}จะแค้นหรือจะรักน้องสาวคนนี้{END}

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ของพี่น้องที่รักกัน

“พี่ซาสึเกะค่ะ”น้ำเสียงใส่แจ๋วของเด็กสาวอายุสิบสาม น่าตาน่ารัก กอดเข้าที่คอพี่ชายก่อนจะหอมแก้ม

“มีอะไรหรอซากุระถึงได้มาอ้อนพี่  มีไรบอกมาเดี่ยวนี้นะ”ซาสึเกะจับผิดคนตัวเล็กที่ทำหน้ามุ่ยเพราะว่าโดยจับได้สะแล้ว ก่อนจะเอาหน้าซุกไปที่อกพี่ชายแล้วกอดไว้อย่างแน่นและทำเสียงอ้อนๆ 

“ซากุระอยากไปดูหนังกับพี่ค่ะ  ไปนะค่ะ นะๆๆๆ”ทำเสียงอ้อนๆบวกกับส่งสายตาหวานๆไปให้พี่ชาย  ก่อนที่ซาสึเกะจะถอนหายใจและมองน้องสาวที่มากวนเขาตั้งแต่ตะวันยังไม่ขึ้นเลย

“ก็ได้แต่ไปห้ามเกินหกโมงเย็นนะ”ซาสึเกะสั่งเสียงเข้ม นั้นทำให้คนตัวเล็กหน้ามุ่ยอย่างขัดใจ ก่อนจะหอมแก้มสองข้างของพี่ชายสลับไปมา

“แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ  พี่ชายของซากุระน่ารักที่สุดเลยแต่พี่ต้องให้ที่ซากุระเลือกชุดให้นะค่ะ”คนตัวเล็กพูดอย่างมีเล่ห์ จนทำให้คนตัวโตถึงกับกลืนน้ำลาย

จะมาไม้ไหนละนั้น

“คิกๆๆเสร็จแน่น”ยิ่งเป็นเสียงของคนตัวเล็กพูดอย่างมีเล่ห์ทำให้เขากลืนน้ำลายเข้าไปอีก

.

.

.

“พี่ค่ะเดินเร็วหน่อยสิค่ะ”ซากุระเดินนำพี่สาว(?)คนสวย ผมดำยาวถึงกลางหลังน่าตาน่ารักใส่กระโปร่งเหนือเข่าคีบหนึ่งและรองเท้าชั้นสูงสามนิ้วเดินอย่างระมัดระวังใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางเล็กน้อยผิวพรรณดีเยี่ยมใช้ได้ จนทำให้ซากุระอิจฉาพี่ชายสุดหล่อในร่างหญิงสาวที่เธอและแม่เป็นคนปั้นเองกับมือ ก่อนที่เด็กสาวจะไปจับมือแล้วเดินไปที่ซื้อตั๋วหนัง

“นี้ซากุระได้ยังพี่อยากกลับบ้าน”ซาสึเกะพูดพร้อมมองหน้ามองหลังด้วยความกลัวว่าจะมีใครจะมาเห็นเขาในสภาพนี่

“อิ อิไม่ต้องกลัวขนานนั้นหรอกค่า ซากุระพามาในที่ทุกคนจะไม่มาเห็นหรอกค่ะ”

“ทำไมถึงแน่นใจล่ะยัยตัวเล็ก”

“พี่ลองดูนั้นสิ”ซากุระชี้ไปยังป้ายที่พึ่งผ่านมาเมื่อกี้   นั้นทำให้ซาสึเกะถึงกับถลึงตาใส่อย่างโมโห ใครเป็นคนเขียนป้ายเวรนั้นนะ

หญิงแท้และชายเทียมเข้าได้ครับนอกนั้นหยุด

นี่ก็เท่ากับเขายอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์นะสิยัยน้องบ้านิทำไมทำกับเขาได้

“ซา-กุ-ระ”ซาสึเกะย้ำทีละคำให้เข้าถึงหัวน้องสาวที่ทำเขาแสบนัก

“จร้า เฮ้ยพี่เดี่ยวๆยอมแล้วค่า”ซากุระที่วิ่งหนีก็เพราะโดยซาสึเกะเดินไล่เพราะรองเท้าสั้นสูงสามนิ้มเลยทำให้เขาเดินยากลำบาก จะถอดรองเท้าก็ถอนไม่เป็นก็คุณน้องสาวที่สุดรักเป็นคนจัดการให้หมดเลยนิ   แต่เขาก็ไม่เคยคัดค้านน้องสาวของเขาเลย  แค่ได้เห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของน้องสาวเขาก็มีความสุขแล้ว  วันนี้หนังไม่ได้ดูอีกแล้วละนะ  ซาสึเกะยิ้มให้คนที่วิ่งนำไปอย่างมีความสุข