สัตวะก็มีหัวจายย!!!

เพราะเธอยังเป็นคนโปรดของฉันไม่เคยเปลี่ยน
ยังรักเธอเหมือนเดิม แม้ในวันนี้ 
ไม่มีเธออยู่เหมือนก่อนแล้ว
เธอก็ยังเป็นคนโปรดที่ฉันยังลืมไม่ได้เลย

เพราะเธอยังเป็นคนโปรดของฉันไม่เคยเปลี่ยน
ยังรักเธอเหมือนเดิม แม้ในวันนี้
ไม่มีเธออยู่เหมือนก่อนแล้ว
เธอก็ยังเป็นคนโปรดที่ฉันยังลืมไม่ได้เลย

SLAPKISS - แฟนเก่าคนโปรด

“เพลงสนุกขนาดนี้มึงร้องไห้ได้ไง” ภิญพูดขึ้นเมื่อหันมาเห็นผมนั่งปล่อยน้ำตานองหน้า

“เห้ย เป็นไรว่ะ” เอมพูดขึ้นพร้อมกับเอามือมาดึงหน้าผมไปดู

ผมปล่อยโฮออกมาเพราะเก็บไว้ต่อไปไม่ไหวแล้ว จะดูอ่อนแอแค่ไหนก็ช่างมันเถอะ

>>>>>>>>>>>>>>ย้อนกลับไปตอนเย็น<<<<<<<<<<<<<<<<<

วันนี้ชิเอลแฟนหนุ่มของผมนัดพบหลังจากหมดคาบเรียน เราไปเจอกันที่คาเฟ่แห่งหนึ่งหน้ามหาลัย ผมคิดว่าเราเข้ากันได้ดีมาตลอดระยะเวลาที่คบกัน ทุกอย่างดูดีไปหมด เหมือนจะดีอ่ะนะ

“ที่เรานัดโซลมาวันนี้อ่ะ เรามีเรื่องจะคุยด้วย” เอลพูดขึ้นมาตอนที่ผมกับมาจากเคาท์เตอร์เพื่อสั่งเครื่ิองดื่มและขนม

“เธอมีไรอ่อ ทำไมทำหน้าเครียดจัง” ผมถามออกไปเพื่อให้บรรยาการเครียดๆของเอลหายไป

“เธอก็รู้ใช่มั้ย ว่าเราต่างกันมาก ทั้งศาสนา ทั้งความชอบ ไหนจะครอบครัวอีก” 

“แล้วมันยังไงอ่ะ ก็คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าเราพร้อมจะเปลี่ยนอ่ะ” ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเผลอทำหน้ายังไงออกไป แบบนี้ไม่ใช่หาเรื่องบอกเลิกกันหรอกนะ

“แต่เราไม่มีอะไรที่เข้ากันได้เลยนะ เราแทบจะเหมือนคนที่รู้จักกัน ไม่ใช่คนที่เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ” การที่ผมปล่อยให้เค้าเป็นตัวของตัวเองมันทำให้ผมดูรักเขาน้อยลงเหรอ

“แล้ววันนี้เธอจะพูดอะไร เธอพูดมาเถอะ” ผมต้องยอมใช่มั้ย ถึงแม้ผมจะรักเค้า

“เราเลิกกันเถอะ ถือว่าขอ” ผมก็ไม่รู้เลยว่าการได้ยินคำนี้จากแฟนที่ไม่ได้ทะเลาะกันมันจะเจ็บขนาดนี้ เหมือนมีคนเดินเอามีดมาแทง แล้วเดินออกไปอ่ะ เจ็บสัส

“…..” ผมที่เหมือนวิญญาณออกจากร่างตั้งแต่ได้ยินคำขอเลิกจากเอลก็พูดอะไรไม่ออก หัวมันโล่งไปหมด

“เราจะถือว่าเลิกกันแล้วนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะโซล” เขาเดินจากไปแล้ว ผมควรทำไงดี