วางแผนร้ายปั้นหัวใจ ยัยหน้าใสสุดจี๊ด

ณ ห้องพักส่วนตัวของ (7's)

(ตั้งอยู่บนชั้นสิบห้าของคอนโดฯ K-7 ในเครือคิดไรส์ ยูในเต็ต คอร์ปปอเรชั่น)

(7's) (ที่ตอนนี้เหลือสมาชิกอยู่แค่หกคน) กำลังเปิดประชุมใหญ่กันอย่างเคร่งเครียดในประเด็นฮอตที่หลายๆ คนกำลังรอยากรู้

"อยากจะบ้าตาย! ยัยนั้นคิดว่าจะหาซูเปอร์สตาร์มาแทนที่ได้ง่ายๆ ภายในสามเดือนงั้นเหรอถึงได้ชิ่งหนีพวกเราไปแต่งง่านสายฟ้าแลบแบบนั้นน่ะ"

เทรซิส หนุ่มเลือดร้อนที่สุดในกลุ่มโวยวายด้วยความหงุดหงิด

จะไม่ให้หงุดหงิดได้ยังไง พวกเขานั่งตากแอร์ตูดแฉะอยู่ในนี้มาสามชั่วโมงแล้ว แต่ยังหาตัวตายตัวแทนวาเลนเซียไม่ได้เลยสักคน

ไม่ใช่แค่หาไม่ได้นะ...แต่ยังไม่เฉียดเข้าเป้าเลยด้วยซ้ำ!

"เฮ" ฉันนึกออกแล้ว นายรู้จักกับมิลล่า โลว์ไม่ใช่เหรอซีลเฟอร์ นายว่ายัยนั้นจะมาเป็น (7's) ได้มั้ย"

ลีเทย์ หรุ่มเพลย์บอยสุดฮอตช่วยออกความเห็นที่ทำให้หลายๆ คนในห้องตาลุกวาวอย่างมีความหวัง

"ไม่ได้!"

คำตอบของซัลเฟอร์จอมวางแผนทำให้ทุกคนตาหุบ

"มิลล่าเป็นซูเปอร์โมเดลนะ ไม่ใช่ซูเปอร์สตาร์ อีกอย่างเราสองคนก็ไม่ได้เป็นญาติกันด้วย ยังไงยัยนั้นก็ไม่เข้าข่าย"

เกิดความเงียบสงัดปกคลุมไปทั่วห้องอีกครั้ง

"..."

และอีกครั้ง...

"..."

ทุกคนแข่งกันถอนหายใจคนละสิบครั้งต่อนาที ไม่มีความหวังไม่มีหนทางไม่มีวิธีแก้ไข หนึ่งในนั้นเคยพูดเอาไว้ว่าวางแผนยุให้วาเลนเซียหย่า เพื่อให้กลับมาเป็น (7's) ยังจะง่ายกว่าหาสมาชิกใหม่ที่ดังระดับซูเปอร์สตาร์มาแทนที่เธอเสียอีก

ก่อนหน้านี้พวกเขาก็เคยลำบากใจมาแล้วครั้งหนึ่ง จากการที่สมาชิกคนเก่าของ (7's ) คนหนึ่งเสียชีวิตไป แต่โชคดีที่ซัลเฟอร์ซึ่งเป็นญาติห่างๆ ของเขาย้ายเข้ามาที่อินเตอร์พาร์กในช่วงระยะเวลานั้นพอดี ซัลเฟอร์สร้างผลงานอันเลื่องชื่อให้เมืองนี้หลายอย่าง จึงไม่แปลกที่เขาจะโดนหลอกล่อสารพัดวิธีกระทั้งเข้ามาร่วมเป็น (7's) จนได้

คิดแล้วก็น่าโกรธคนที่ริเริ่มก่อตั้ง* (7's) นี่ขึ้นมาชะมัด ☹️ ตั้งกฏบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ทำให้ความลำบากตกทอดมาถึงรุ่นลูกรุ่นหลานตอนนี้เลยพากันปวดหัวไปทั้งแก๊งแล้วเนี่ยย

"ฉันนึกออกแล้ว"

อยู่ดีๆ สไปรล์ สาวสวยหนึ่งเดียวของกลุ่มในตอนนี้ก็โพล่งขึ้น ทำให้เสียงุอนหายใจหายไปในชั่วพริบตา

"น้องสาวนายไงเทรซิส! ฉันเคยเห็นตอนที่นายกับเธอคุยผ่านเว็บแคมกันน่ะ วันนั้นฉันถามด้วยว่าน้องสาวนายเป็นดาราหรือเปล่าเพราะน่ารักมาก นายจำได้ไหม"

เทรซิสสะดุ้งแล้วรีบปฏิเสธ

"ไม่ใช่ๆ ยัยนั้นไม่ใช่ดารา แล้วก็ไม่ใช่น้องสาวฉันด้วย"

"แต่นายบอกฉันว่าเป็นน้องสาวนี่ O⁠_⁠o"

"ก็ไม่เชิงหรอก แค่เป็นลูกสาวของสามีใหม่ของป้าน่ะ ลูกติดอ่ะนะไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเละสักนิด"

"ยังไงก็ถือว่าเป็นญาติไม่ใช่เหรอ แบบนี้เขาเรียกว่าน้้องนอกไส้"

"แต่ยัยนั่นก็ไม่ใช่ซูเปอร์สตาร์อยู่ดี!"

"เอาล่ะ หยุด!"

ซัลเฟอร์ยกมือห้ามเพื่อนทั้งสอง แล้วหันไปพูดกับเทรซิส

"ดูท่าทางนายจะร้อนรนมากนะไอ้เทร ฉันชักจะอยากเห็นรูปสาวน้อยคนนี้ซะแล้วสิ ^^"

"ไม่มีโว้ย!!!"

เทรซิสบอกปัดทันที

"เอ๊ะ! สาวน้อยที่ว่าเนี่ย ใช่คนที่นายพกรูปไว้ในกระเป๋าสตาร์หรือเปล่าว่ะ"

แซทเทิลสุดหล่พูดขึ้นบ้าง

"ถ้าไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ แล้วจะพกรูปเอาไว้ทำไม"

"ฉันก็รักเหมือนน้องสาวแท้ๆ ไม่ใช่หรือไงล่ะ -_-+"

"แล้วทีน้องชายแท้ๆ ของนายอย่างไอ้ทราวิสน่ะ ทำไมไม่พกรูป"

"บ้าแล้ว...ขนลุกตายชัก ให้พกรูปไอ้หมอนั้นฉันพกทิชชูไว้ไว้เช็ดก้นยังจะมีประโยชน์กว่าเลย"

"ฮ่ะๆ ฉันว่าเหตุผลแกมันฟังไม่ขึ้นเลยว่ะ"

ลีเทย์หัวเราะแล้วแกล้งแหย่

"แกแอบปิ๊งยัยนั่นอยู่ล่ะสิ ถึงได้หวงแล้วก็ไม่ยอมให้มาอยู่ในก๊วนพวกเราน่ะ แถมไอ้แชทเทิลก็หล่อันตรายซะด้วย"

"แกนั่นแหละอันตราย ไอ้เทย์! ฉันไม่มีทางให้ยัยนั่นอยู่ใกล้ชิดแกแน่"

"เห็นมั้ยล่ะ! แกปิ๊งเขา"

"ปิ๊งหน้าป๊ะแกสิ! ยัยนั่นเป็นน้องสาวฉัน ฉันก็ต้องหวงเป็นธรรมดาไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย >///<"

"แล้วทำไมแกต้องหน้าแดงด้วยวะ!"

"ฉันหนาวโว๊ยยย!"

คำตอบของเทรซิสเล่นเอาฮากันครืน...ทุกคนต่างก็รู้กันดีว่าเขามีจุดอ่อนเรื่องผู้หญิง แม้จะเป็นคนเก่งกล้าเรื่องการต่อสู้และชอบความท้าทายทุกรูปแบบ แต่สำหรับคนที่ชอบ เขากลับเหมือนลูกแมวเชื่องๆ ขี้อายและพูดน้อยจนแทบนับคำได้

ในบรรดาผู้ชายของ (7's) เขาเป็นคนที่อกหักบ่อยที่สุด และสิ่งที่เขาท่องไว้ในใจเสมอก็คือ ผู้หญิงสวยๆ ในโลกนี้น่ากลัวกว่าผู้ชายตั้งเยอะ!

"เอาเป็นว่ายังไงยัยนั่นก็เป็นซูเปอร์สตาร์ไม่ได้หรอก เชื่อฉันเถอะ"

"น้องสาวนายอาจจะเป็นซูเปอร์สตาร์ก็ได้น่ะ!

ซัลเฟอร์โพล่งขึ้นเล่นเอาทุกคนเงียบสนิททันที

"ไหน...ขอดูหน้าหน่อย ฉันคิดว่าเราพอจะมีความหวังบ้างแล้ว"

"ฉันบอกว่าฉันไม่มีรูปไง -^-"

"แต่ฉันรู้นะว่าน้องสาวนายเคยส่งรูปให้ทางอีเมลด้วย"

สไปรล์พูดขึ้นยิ้มๆ

"ฉันจำได้ว่านายเคยเปิดอีเมลขึ้นมาแล้วนั่งมองเป็นชั่วโมงๆ เลย"

"หา! นี่เธอเคยเห็นด้วยเหรอ >///<"

เทรซิสใจเต้นแรงมาก เขาไม่เคยรู้สึกร้อนวูบวาบขนาดนี้มาก่อนเลยเรื่องแบบนี้มันน่าขายหน้าอย่างบัดซบที่สุด!

"งั้นฉันรู้แล้วว่าเราจะเห็นรูปยัยนี่ได้ยังไง"

ซัลเฟอร์หัวเราะหึๆ เล่นเอาหัวใจของเทรซิสกระตุกวูบ

"เฮ้ย! แกคิดจะทำอะไรน่ะไอ้ซัส แกแฮกอีเมลฉันไม่ได้นะ!"

"ขอโทษด้วยที่ฉันทำได้ ????"

"ฉันหมายความว่าแก 'ห้าม' แฮกอีเมลฉันนะโว้ยยย"

ซัลเฟอร์ไม่ฟังเสียง เขารีบกดแป้นพิมพ์โน๊ตบุ๊กที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทันทีเทรซิสลุกพรวดพลาดขึ้นมาเพื่อจะพุ่งเข้าไปห้าม แต่เพื่อนคนที่เหลือก็เข้ามาช่วยกันขวางไว้

"ปล่อยนะเว้ย! ถ้าไม่เห็นว่าเพื่อน ฉันอัดพวกแกเละไปแล้ว!!!"

"เอาน่าไอ้เทร คิดซะว่าช่วยพวกเรานะ"

แซทเทิลช่วยหว่านล้อพลางจับแขนเทรซิสเอาไว้แน่น และก่อนที่เขาจะอาละวาดมากไปกว่านี้ ซัลเฟอร์ก็ทำสำเร็จ เขาเปิดอีเมลของเทรซิสจนได้ และกดปุ่มสีน้ำเงินบนแป้นพิมพ์เพื่อให้รูปทั้งหมดฉายออกมาอยู่บนหน้าจอยักษ์ที่คิดไรส์ทำขึ้นมาเป็นผลพิเศษเพื่อติดไว้ในห้อง

วาบ~

O⁠_⁠o

รูปสาวน้อยผิวขาว ตากลม ผมยาว แก้มแดงอมชมพู หน้าสวยใสไร้ที่ติปรากฏชัดอยู่บนหน้าจอยักษ์นั่น รูปทั้งหมดมีประมาณสิบกว่ารูปในอิริยาบถต่างๆ กัน ทุกรูปเธอจะยิ้มแย้มสดใส แต่งตัวสีสันลัลล้าเหมือนสาวเกาหลี มองมุมไหนก็น่ารักไปหมด

...

ทุกคนอ้าปากค้างจนขากรรไกรแทบหุบไม่ได้ =0=

ลีเทย์ถึงกับซี๊ดปาก

"ฮู่ววว~ แม่เจ้าโว้ย น่ารักน่าฟัดขนาดนี้น่ะเอง แกถึงได้หวงนักหวงหนาแหม...มันน่า...จริงๆ"

"แกพูอะไรว่ะไอ้เทร!!! น่าอะไร"

"น่ารักไง! ชมว่าน่ารักก็ไม่ได้เหรอวะ ไอ้ขี้งก!"

"ฉันรู้ว่าแกไม่ได้หมายถึงน่ารัก ไอ้เพื่อนนรก!!!"

"เอ้า! คิดไปเองอีกแล้ว แกนี่มันหื่นกามจริงๆ"

"ฉันจะฆ่าแก!!!"

สาบานได้ว่าความโกรธในระดับแปดร้อยริกเตอร์ของเทรซิส ถ้าคนที่พูดจากวนประสาทเขาตอนนี้ไม่ใช่ลีเทย์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิท ป่านนี้ห้องทั้งห้องคงแหลกเป็นผุยผงไปแล้ว

"ใจเย็นน่าเพื่อน"

คิไรส์พยายามตบบ่าเทรซิสเพื่ให้เขาอารมณ์เย็น

"แต่น้องสาวนายน่ารักจริงๆ ว่ะ ^^"

"ไอ้คิ!!!"

ปัง!

เสียงทุบโต๊ะที่ดังขึ้นจากฝ่ามือของซัลเฟอร์ทำให้ทุกคนเงียบกริบแล้วหันไปมอง ซัลเฟอร์กอดอกก่อนจะหัวเราะหึๆ

"ฉันตัดสินใจแล้ว ยัยนี่แหละที่จะมาเป็น (7's) คนใหม่แทนวาเลนเซีย!"

"ว่าไงนะ!"

เทรซิสไมเกรนแทบขึ้น

"ฉันจะปั้นยัยนี่ให้เป็นซูเปอร์สตาร์เอง!!!"

"แกจะบ้าเหรอ!"

"เหอะน่า เราเสียเวลามาจะครึ่งวันแล้วนะ ฉันจะไม่ยอมเสียไปมากกว่านั้นแน่"

ซัลเฟอร์ตัดบท

"ทีนี้นายก็บอกฉันมาได้แล้วว่าตอนนี้น้องสาวนายอยู่ที่ไหน"

เทรซิสเงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนจะยอมบอก

"อยู่โรงเรียนประจำสตรีที่กรุงเทพฯ"

"งั้นก่อนอื่นเราจะต้องย้ายยัยนั่นมาเรียนที่อินเตอร์พาร์กซะก่อนเออ ไอ้คิ นายช่วยจัดการเรื่องที่เรียนให้ย้ายนั้นด้วย ย้ายมาเรียนที่คิไรส์ไฮสกูลซะ"

"เฮ้ย! แล้วน้องฉันจะไปพักอยู่ที่ไหน! ยัยนั่นไม่รู้จักใครในอินเตอร์พาร์กเลยนะ"

"อยู่กับนายไง หรือถ้ามีปัญหาให้มาอยู่กับฉันก็ได้ ฉันไม่ถือหรอก ^^"

"ฉันก็ไม่ถือนะ"

ลีเทย์แจมทันที

"พวกแกฝันไปเถอะ ไอ้พวกบ้า!!!"

เทรซิสแทบจะพ่นควันออกทางหูสไปรล์เลยช่วยหาทางออกให้

"มาอยู่กับฉันก็ได้นะ ยังไงว่าเลนเซียก็ย้ายออกไปแล้ว อยู่คนเดียวฉันก็เหงาด้วย"

"ดี! งั้นตกลงตามนี้ ไอ้คิจัดการเรื่องย้ายโรงเรียน สไปรล์ดูแลเรื่องที่อยู่ ส่วนนายนะ เทรซิส หาวิธีหลอกล่อน้องสาวนายมาให้อยู่ที่นี่ให้ได้ส่วนเรื่องปั้นยัยนี่ให้เป็นซูเปอร์สตาร์ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง"

ซัลเฟอร์พูดต่อ

"นายจะทำอะไรน่ะ"

เทรซิสถาม

"เออน่า...ฉันคิดวีธีปั้นน้องสาวนายไว้ให้แล้ว"

"ปั้นยังไงว่ะ ให้กุเรื่องว่าน้องสาวฉันจะได้ไปเล่นหนังฮอลลีวูดแบบไอ้หน้าถ่ารนลูกครึ่งเนปาลอะไรนั่นไม่เอานะเว้ย"

"ไอ้เทร! น้องสาวนายก็เหมือนน้องสาวฉัน รับรองว่าจะดูแลอย่างดีไม่ให้เกิดเรื่องเสียหายหรือเรื่องเสียใจอะไรเด็ดขาด ว่าแต่ว่า น้องสาวนาชื่ออะไรว่ะ คุยกันมาตั้งนานยังไม่รู้เลย"

"ฮะ? อ๋อ...น้องสาวฉันชื่อ"

"???"

"ฮันนี่พาย!"