คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Perfect Two 2
my little daisy
.
.
.
.
ห้องเรียนวิชามักเกิ้ลศึกษา
“ถามจริงเซียเธอมาลงวิชาน่าเบื่อแบบนี้ได้ไงพวกมักเกิ้ลไม่เห็นมีไรน่าสนใจเลย”เมอร์สันเอ่ยด้วยน้ำเสียงยานคางคาบนี้ของศาสตราจารย์เบอร์เบจ ค่อนข้างน่าเบื่อเพราะเจ้าหล่อนเอาแต่พูดและบรรยายได้น่าง่วงนอนไม่ต่างจาก ศาสตราจารย์ผีที่ไม่รู้ว่าตนตายแล้ว เซียด้าหันไปมองเพื่อนหนุ่มพบว่าเขาเริ่มเคลิ้มหลับผ่านไปไม่ถึงนาทีเมอร์สันก็นอนหลับสนิท เซียด้าไม่คิดจะปลุกเขาเพราะเมอร์สันไม่ค่อยสนใจพวกมักเกิ้ลด้วยซ้ำที่เขามาลงเรียนวิชานี้เพราะว่าเธอคิดว่ามันน่าสนใจลองลงเรียนดู ช่วงแรกๆเมอร์สันบ่นเช้าเย็นด้วยความไม่พอใจสุดท้ายเค้าก็ลงตามเธอพอถามเหตุผลเจ้าตัวก็บอกว่า ไม่อยากปล่อยให้เธอลงเรียนคนเดียว เมอร์สันเป็นห่วงเธอมากเหมือนพี่ชายของเธอเพราะเธอมักโดนแกล้งบ่อยๆสมัยปี1 ทำให้เธอติดนิสัยปฎิเสธคนไม่เป็นจนถึงทุกวันนี้ เซียด้ากลับไปสนใจการเรียนต่อเมื่อได้ฟังและได้ดูสิ่งประดิษฐ์ที่มักเกิ้ลสร้างขึ้นเธอคิดว่าพวกเขาฉลาดมากเมื่อเห็นอุปกรณ์ที่ดูล้ำสมัยก้าวหน้าแตกต่างจากสังคมแม่มดพ่อมดอย่างสิ้นเชิง
เมื่อจบคาบเรียนเซียด้าหันไปปลุกเมอร์สันที่กำลังหลับอย่างเต็มอิ่มเมอร์สันลุกขึ้นมาด้วยอาการสะลึมสะลือก่อนจะเก็บของแล้วเดินออกไปตามเซียด้าหากใครมาเห็นคุณชายแคร์โรวในสภาพตาที่ยังปิดสนิทและเดินจับเสื้อคลุมเพื่อนสาวด้านหน้าแล้วเดินตามหลังต้อยๆ เป็นต้องเอ็นดูทุกคนรวมถึงเซียด้าด้วยเมื่อถึงหอเรเวนคลอ เมอร์สันวิ่งใส่โซฟาทันทีก่อนจะหลับไปอีกรอบ “เมอร์สันฉันไปเฝ้าพี่โอลิเวอร์ซ้อมนะเจอกันที่ห้องโถงตอนเย็น” เมอร์สันครางตอบอื้มอื้อก่อนจะหลับไปอีกรอบ วันพรุ่งนี้เป็นวันแข่งควิดดิชบ้านกริฟฟินเดอร์กับฮัฟเฟิลพัฟ พี่เธอจึงคึกเป็นพิเศษเซียด้าเดินไปที่สนามเห็นพี่เธออยู่กับคนในทีมครบเซียด้าเดินไปนั่งเฝ้าบนอัฒจันทร์เพื่อมองพี่ชายเธอซ้อมและนำสมุดขึ้นมาเพื่อวาดหน้าพี่ชายของตน เซียด้ามีงานอดิเรกคือการวาดรูปพี่ชายของเธอ เธอกับพี่ชายตัวติดกันมากเราแถบจะเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันเธอไม่อยากจะนึกเลยหากพี่ชายเธอแต่งงานออกไป แค่พูดเธอก็น้ำตาซึมแล้ว! เซียด้าปาดน้ำตาเช็ดให้แห้งก่อนจะวาดต่อ
พี่ชายเธอเป็นคนที่ดูดีมากๆพี่โอลิเวอร์ค่อนข้างฮอตในหมู่ผู้หญิงจริงๆพวกผู้ชายพี่เธอก็ฮอต
แต่ถ้าพูดถึงนักกีฬาควิดดิชที่ฮอต ก็คงเป็นซีกเกอร์บ้านฮัฟเฟิลพัฟมั้ง เหมือนจะชื่อเซดริกมั้ง แต่ช่างเถอะต่อให้หล่อแค่ไหนพี่ชายเธอก็หล่อกว่าอยู่ดี โทษทีนะหนุ่มๆแต่นัมเบอร์วันของฉันคือพี่ชายของฉัน เซียด้ายกยิ้มเชิดหน้าขึ้นด้วยความภูมิใจในตัวพี่ชาย “เดซี่น้อยยิ้มอะไรน่ะ” ร่างบ้างสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจที่อีกฝ่ายอยู่ดีๆก็โผล่มา รุ่นพี่บ้านเบดเจอร์ชะเง้อคอมาดูภาพที่ฉันวาดก่อนสายตาอีกคนจะเป็นประกายวับๆไม่หยุด เซียด้าเห็นแบบนั้นเลยอมยิ้มด้วนความเอ็นดู
“พี่เอาไปดูก็ได้นะคะหนูไม่ว่าหรอก” ตาอีกฝ่ายยิ่งประกายใหญ่ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วหยิบสมุดไปดูทีละหน้า ร่างเล็กขบขันกับท่าทางของอีกคน ตอนนี้เธอเห็นรุ่นพี่ตรงหน้ามีหูมีหางที่ส่ายไปหมาอย่างดีใจ เซียด้าลืมดูพี่ฝึกไปชั่วขณะเธอกับมาสนใจการฝึกของพี่ชายอีกครั้ง “วาดสวยจังทำไมมีแต่รูปโอลิเวอร์ล่ะ” เซียด้าที่ได้ยินก็หน้าแดงขึ้นมาทันที ถ้าเขารู้ว่าฉันเป็นลูกแหง่ติดพี่ต้องขายขี้หน้าไปชั่วชีวิตแน่ รุ่นพี่ตรงหน้าที่เห็นเซียด้าแสดงอาการอึกอัก จึงบอกไม่เป็นไรไม่ต้องตอบก็ได้ “เดซี่น้อยสนใจควิดดิชด้วยหรอถึงมาดูบ้านสิงห์ซ้อมน่ะ” เซียด้าที่ได้ยินก็หายจากอาการอึกอักแล้วกลับมาตอบด้วยอาการปกติและยิ้มตอบไปหนึ่งแมท “ป่าวค่ะมาเฝ้าคนซ้อม พี่เรียกหนูว่าเซียด้าก็ได้นะคะหนูไม่ถือ" เห็นเอาแต่เรียกว่าเดซี่น้อย งงมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแล้ว “'งั้นเราก็เรียกพี่ว่าเซดริกก็ได้นะ” เซียด้าสตั้นไปไม่นึกว่าคนที่ช่วยเธอถือของเมื่อวันก่อนจะเป็นคนฮอตบ้านเบดเจอร์!! กางเกงในเมอร์ลินคนที่เธอกำลังคุยด้วย คือเซดริกดิกกอรี่คนนั้น!!
“เซีย!!!” โอลิเวอร์ตะโกนเมื่อเห็นน้องสาวตนมาดูซ้อมเจ้าตัวยิ้มแฉ่งก่อนจะบินกลับไปซ้อมต่อ ทางเซียด้าที่เห็นก็โบกมือตอบกลับและหันมาสนใจพี่ชายที่ซ้อมต่อ เมื่อโอลิเวอร์บินลงไปข้างล่างเพื่อพัก เซียเอ่ยขอตัวกับเซดริกก่อนจะหยิบขวดน้ำและผ้าเปียกลงไปหาพี่ชาย
“เหนื่อยมั้ยคะ” “สุดๆเลยล่ะเซีย” โอลิเวอร์หยิบขวดน้ำที่เซียยืนให้ก่อนจะดื่มด้วยความกระหายในขณะเดียวกันเซียก็เอาผ้าเปียกเช็ดหน้าพี่ชายให้หายร้อนและเช็ดเหงื่ออก “เฮ่!กัปตันไม่คิดจะแบ่งเซียด้าให้มาดูแลพวกฉันหน่อยหรอ”
ฝาแฝดบ้านวิสลีย์เอ่ยด้วยความอิจฉาเพราะพวกเขาก็อยาได้คนดูแลมั้งหลังซ้อมเสร็จมาเหนื่อยๆ"ไม่!!เรื่องอะไรฉันจะให้น้องสาวสุดน่ารักของฉันมาดูแลพวกนายไม่ทราบ" เซียด้าขำจากการกระทำของพวกเขา “ซิสค่อนสุดๆเลยกัปตัน”
เฟร็ดเอ่ยและทำปากย่นอย่างไม่พอใจ เซียด้าเห็นอย่างนั้นเลยใช้ผ้าเปียกอีกผืนเช็ดให้ทั้งสองจอร์จยักคิ้วให้กัปตันทีมตนเอง ปฎิกิริยาตอบรับคือเสียงโวยวายของโอลิเวอร์ผู้หวงน้องสาวโดยมีแฮร์รี่กับแองเจลิน่าพยายามจับจับกัปตันไม่ให้เสกคถาใส่ฝาแฝดบ้านวิสลีย์ที่บังอาจหาญกล้ามายุ่งกับน้องของเค้า ในขณะที่ด้านล่างเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ยังมีอีกด้านที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความรู้สึกหน่วงที่ใจ เซดริก ดิกกอรี่ ตอนนี้เค้ากำลังงงกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น บ้างทีเค้าอาจเป็นไข้ก็ได้ มันเริ่มใกล้หน้าหนาวแล้วด้วยสิ เซดริกหยิบสมุดวาดรูปของเจ้าเดซี่น้อยของเค้า และเดินออกจากอัฆจันทร์ เซดริกรู้ดีว่าสิ่งที่ทำไม่ได้ต่างจากขโมย แต่ทำไงได้ละเค้าอยากเจอเธออีก
“เซดนายเป็นบ้าไรเนี้ยเดี๋ยวก็ยิ้มเดี๋ยวก็ตีหน้าเศร้าข้าวก็ไม่กิน” แซคคาไรอัท สมิธ ผู้เป็นเพื่อนในกลุ่มของเซดริก ดิกกอรี่ เค้ากับ ซัมเมอบี้ สังเกตุตั้งแต่เย็นแล้วว่าอีกฝ่ายกลับมาช้าแถมยังไม่รู้ไปไหนมาพอกลับมาห้องโถงเพื่อกินข้าวเย็นเจ้าตัวกับเขี่ยความเล่น แซคคาไรอัทกับ ซัมเมอบี้ รับรู้ได้ทันที่ว่า มันผิดปกติ! ทุกคนรู้ออกวอตส์รู้เซดริกไม่เคยเศร้าปกติเจ้าบ้านี้ปัญญาอ่อนจะตายไป “แม่ฉันบอกว่าคนอารมณ์แปรปวนแบบนี้เป็นเมนส์ชัว” เซดริกได้ยินดังนันก็ตะโกนกลับไปว่าฉันเป็นผู้ชายนะจะเป็นเมนส์ได้ไงเล่า เซดริกฟุ้บลงกับโต๊ะอีกครั้ง ซัมเมอบี้ทำท่าทางตกใจก่อนจะเอาเมื่อปิดปาก
“ระ…หรือว่านายแพ้ท้อง! นายไปทำใครท้องมาเซด!" แซคได้ยินดังนั้งจึงตบหัวเพื่อนตัวดีที่ไปกวนเจ้าตัวเบดเจอร์ที่กำลังหงุดหงิดและเออ เศร้า? เซดริกลุกขึ้นมานั่งดีๆก่อนจะหันไปถามเพื่อนทั้งสอง"นี้ถ้าเกิดว่าผู้หญิงวาดผู้ชายคนเดียวทั้งเล่มแล้วก็เออ….ไปเฝ้าตอนซ้อมควิดดิชแล้วเช็ดหน้าให้นี้นายว่าจะเป็นแฟนกันมั้ย" เซดริกถามเพื่อนเสียงเบาตอนนี้แซคกับซัมเมอบี้สตั้นไปสักพัก ซัมเมอบี้ตบไหล่เพื่อนเบาๆ"ทำใจเถอะเพื่อนชัดเจนขนาดนี้" เซดริกทำหน้าเศร้า แซคที่เห็นดังนั้นจึงเปลี่ยนไปถามอีกคน"ว่าแต่ใครคือสาวผู้โชคดีคนนั้นกันนะต้องสวยมากแน่เลยที่มาหักอกพ่อหนุ่มคนฮอตของฮอกวอตส์"
สนามควิดดิช
เซดริกยังคงไม่มีสติพอที่จะทำให้เค้าเลิกสนใจจากหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังคุยกับบ้านสิงห์อย่างสนิทสนม เซดริกทำหน้าสลดเล็กน้อย ซัมเมอบี้ที่เห็นเพื่อนเศร้าก็เข้าไปกอดคอโอ่อีกคนและเลือบไปมองหญิงตรงหน้าเท่าที่คิดคงเป็นสาวที่เจ้าเพื่อนตัวดีไปปิ๊งแน่นอน ซัมเมอบี้มองอย่างพิจารณาหญิงสาวตรงหน้าค่อนข้างตัวเล้กน่ารักดูจากหน้าคงเป็นรุ่นน้องสินะก็น่ารักจริงๆนั้นแหละ ถึงว่าทำไมเจ้าเซดถึงโดนตกจ้องได้ไม่นานกัปตันบ้านสิงห์ก็หันมามองค้อนใส่ซัมเมอบี้
“เจ้าที่แรงแหะ” เมื่อเข้าสู่การแข่งเซดริกไม่มีสมาธิที่จะจดจ่อกับการแข่งเท่าไหร่เพื่อนๆในทีมไม่ได้ว่าเซดเพราะการที่เซดริกอกหักคงกลายเป็นตำนานแน่ๆ ไม่มีใครรู้นอกจากคนในทีม เพื่อนๆในทีมเป็นห่วงเซดริกมากทุกคนจึงไม่หวังว่าจะชนะในการแข่งครั้งนี้ เพราะพวกเขาเป็นห่วงเพื่อนมากกว่า
“เซดระวัง!!!!” เสียงตะโกนของแซคทำให้เซดหันไปหาอีกฝ่ายแต่ไม่ทันเซดริกโดนลูกบลัดเจอร์จนตกจากไม้กวาดเสียงการประกาศหยุดแข่งชั่วคราวมาดามพ็อมฟรีย์รีบวิ่งเค้ามาดูอาการก่อนจะพาเซดริกไปห้องพยาบาล
เซดริกรู้ตัวอีกที่ก็ตอนเค้าอยู่ห้องพยาบาลเมื่อขยับเเขนเล็กน้อยก็รู้ถึงอาการเจ็บจี๊ด “จะดีกว่าถ้าคุณดิกกอรี่จะอยู่นิ่งๆนะ” มาดามพ็อมฟรีย์หันไปเอายามาให้เซดริกกินเมื่อสำรวจในห้องพบกับนักกีฬาควิดิชจำนวนนึ่งที่อยู่นห้องรวมถึงกัปตันบ้านสิงห์ที่อยู่เตียงข้างๆ พลันเห็นหน้าในอกก็หน่วงขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงตอนอีกฝ่ายอยู่กับเจ้าเดซี่ตัวน้อยของเค้า
“เซดเป็นไงมั้ง” แซคกับซัมเมอบี้มาเยี่ยมเค้าพร้อมกับเพื่อนรวมบ้านคนอื่นๆจนตอนนี้แยกย้ายกลับไปกันหมดแล้วเหลือแต่พวกเพื่อนๆของเค้า เซดริกมองรอบห้องแล้วเลือบไปเห็นร่างบางที่เค้าคิดถึงตลอดทั้งวันเซดริกรีบร้อนบอกให้เพื่อนของตนรีบปิดม่ายบังอีกเตียงแซคที่ทำหน้างงแต่ก็ทำตามที่เพื่อนบอก ซัมเมอบี้หันไปกระซิบบอกแซคก่อนจะอ๋อขึ้นมาทันที
“อ้าวคุณวู้ดมาเยี่ยมพี่ชายหรอเขาอยู่ข้างเตียงดิกกอรี่น่ะ”
“วู้ดหรอ?” เซดริกยกยิ้มอย่างดีใจที่ได้รับความจริงว่าสิ่งที่เค้าคิดนั้นไม่ได้เป็นจริง
ครั้งนี้ไม่หลงผิดแน่เจ้าเดซี่น้อย
ต่อไปเธอก็ต้องมาใช้นามสกุลฉัน
_____________________________________________ช่วงคุยกับไรท์
พี่เซดคิดไปไกลมากจริงๆแล้วเขาเป็นพี่น้องใจเย็นก่อนพ่อรูปหล่อ
ความในใจของ แซคคาไรอัท กับ ซัมเมอบี้
แซค: ซัมว่าไอ้เซดแม่งบ้าป่ะอยู่ดีๆก็ยิ้มตอนแรกแม่งเศร้าตอนนี้ยิ้มไม่หุบเลย
ซัมเมอบี้:อารมณ์แปรปวนเหมือนคนแพ้ท้องเเทนเมีย
เม้นกันด้วยนะคะคนดีของไรท์
ความคิดเห็น