จงปลดปล่อยและหวนคืน - จอมมารผู้ถูกกักขัง

ตัวเจ้าผู้ยิ่งใหญ่...

...ตัวเจ้าผู้ที่อยู่เหนือเหล่าเทพ ปีศาจ เเละมนุษย์...

...ตัวเจ้าผู้ที่ต้องมาหลับไหลเเละต้องถูกกักขัง...

...เพราะมนุษย์ผู้นั้น...

...มนุษย์ที่มีเเต่ความโลภ...

...เหล่าเทพ ปีศาจ เเละ มนุษย์เอ่ย...

...เราจะให้เจ้าเริ่มใหม่อีกครั้ง...

...ความทรงจำที่น่ารังเกียงเอ่ย...

...จงลบเลือนเเต่จงอย่าหายไป...

...นี้คือจุดสุดท้ายเเละจุดเริ่มต้นใหม่...

...เอาละจอมมารน้องผู้เป็นเเสงสว่างของข้า...

...นี้คือพรข้อสุดท้ายที่คนเป็นเเม่อย่างข้าจะให้เจ้าได้ลูกรัก...

--------------------------------------------------------------------------------

เเนะนำตัวเล็กน้อย

----------------------------------------------------------------------------

คิโยมิ

'ทำไมกัน...ทำไมเจ้าถึง..ทำไมข้าถึงจำไม่ได้..อึก..'

'นั้น.. มนุษย์ที่ข้าเคยเชื่อเเละไว้ใจ..เเต่กลับทำลายข้า...'

'เพราะอะไร.. ทำไมถึงยังมาที่นี่ เจ้าต้องการอะไรกัน?' 

 ยาสุชิ

'ทะ..ทำไมท่านถึงได้ทำหน้าเเบบนั้น...ทำไมท่านถึงร้องไห้กัน...'

'มนุษย์ผู้นั่น.. ถ้าหากท่านต้องการข้าก็สามารถที่จะทำลายมันลงให้ท่านได้..'

'พะ..เพราะมีท่าน ข้าถึงมาที่นี้ เเค่มีท่านข้าก็ไม่ต้องการอะไรเเล้ว..'

ไรเดอร์

'ท่านเป็นใครกัน... อะไรกันที่ทำให้ท่านเสียน้ำตา..'

'เเล้วถ้าเกิดว่าข้านั้นมีเลือดของมนุษย์อยู่ในตัว..ท่านจะสามารถเชื่อใจข้าไหมนะ..'

'ข้าไม่รู้ว่าทำไม...เเละข้าไม่ได้ต้องการอะไร..'

 โทรุ

'เจ้าอย่าได้ฝืนคิดเรื่องที่หายไป เจ้าไม่ควรที่จะต้องเสียน้ำตาเลย'

'เพราะมนุษย์ใช่ไหมเจ้าถึงต้องเป็นเเบบนี้!!'

'ทำไมต้องมีเหตุผลด้วยกัน!... สิ่งที่ข้าต้องการคือเจ้า!! '

โทชิ

'เพลงขอเจ้าถึงจะงดงามเเละไพเราะ เเต่ถ้าเป็นไปได้ข้าก็ไม่อยากให้เจ้าร้องมัน เพราะข้าไม่ต้องการเห็นเจ้าต้องเสียน้ำตา'

'มนุษย์คนนั้นเป็นสิ่งที่ทำร้ายเจ้า เเต่เจ้าไม่ต้องกลัวข้าจะอยู่ข้างๆเจ้าเสมอ'

'เพราะเจ้าคือคนสำคัญเเละเป็นคนที่ข้าไม่อยากให้หายไปไหน ข้าไม่ต้องการอะไรตราบใดที่เจ้ายังยิ้มอยู่ เเค่ยิ้มก็พอ'

 

 โลเวล

'ขะ..ข้าไม่ได้ตั้งใจเดินตามเสียงเจ้ามานะ!! อะ..อะไร!? ทำไมเจ้าถึงต้องร้องไห้ด้วย!! ไม่เห็นเข้าใจเลย..'

'ถ้ามนุษย์นั้นทำอะไรก็มาบอกฉันได้นะ! อะ..อะไร!? บะ..บ้าน่ะ! ใครเป็นหวงเจ้ากัน!!'

'พะ..เพราะข้าเป็นหว-อ๊ากกก ไม่มีอะไรทั้งนั้นเเหละ!! อะไรนะ!?สิ่งที่ต้องการ!? ขะ..ข้าต้องการจะ..เจ้--ไม่!! ไม่มีอะไรทั้งนั้น!!'

นีอ้อน

'เจ้านี่มันอ่อนเเอชะมัด ถ้าเจ้าไม่อยากเจ็บอีกเป็นครั้งที่สองเจ้าก็จงเข้มเเข็งขึ้น เเละจงเปลื่ยนบทเพลงอันเเสนเศร้าให้กลายเป็นบทเพลงที่เเสนสดใสซะ'

'มนุษย์เเล้วมันยังไง มนุษย์ไม่ได้มีเเต่พวกน่ารังเกียงเเบบนั้นซะหน่อย ถ้าเจ้าเกลียดมนุษย์ ข้านี่เเหละที่จะทำให้เจ้าหลงรักมนุษย์อย่างข้าเอง'

'เพราะอะไร? หึ ถ้าอยากรู้ก็เข้ามาใกล้ข้าสิ:) ต้องการ? ใช่ข้ามีของที่ตองการ ของสิ่งนั้นก็คือ เจ้า ยังไงละ ;) '

ไอริ

'ท่านโยมิเป็นอะไรหรอคะ? เราเคยเจอกันด้วยหรอคะ? ใครกันนะ~ ที่ทำให้ท่านร้องไห้' 

'ท่านจำมนุษย์คนนั้นไม่ได้หรอคะ?เเย่จัง~'

'เพราะอะไรหรอคะ? หืม~ เพราะอะไรกันนะ~ ต้องการอะไรไงหรอคะ? ไม่รู้สิค่ะ อาจจะเป็นอะไรสักอย่างที่ท่านน่าจะให้ฉันได้ก็ได้นะค่ะ~'