คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พื้นฐาน
Beauty Online สวยที่สุดในเซิฟ
-3-
พื้นฐาน
# นิยายเรื่องนี้มีบางส่วนมาจากประสบการณ์จริงของผู้แต่ง
ปึก!
ผมเคาะ Spacebar หนึ่งครั้ง หน้าจอก็ขึ้นเป็นรูปปากพร้อมแถบข้อความว่า “ป้อนคำสั่ง” เพื่อทดลองคำสั่งที่ผมตั้งค่าไป อันที่จริงมันก็สะดวกกว่าที่คิดเยอะ ไมว่าจะเปิดหน้าต่าง เปิดช่องดีล ใส่ของถอดของ เก็บของ เก็บตัง ทิ้งไอเทม ผมสามารถสั่งการได้ด้วยเสียง อีกทั้งแฮปปี้เองก็คอยแนะนำและดูแลเป็นอย่างดี ราวกับว่าเป็นโปรแกรมสำหรับผู้เล่นใหม่
“เก๊ะ” ผมพูดตามที่ตั้งค่าไว้ (เก๊ะ=เป็นคำจีน แปลว่าช่องเก็บของ) ฉับพลันหน้าต่างเก็บของก็ปรากฏขึ้นมา หน้าตาของมันเป็นหน้าต่างที่มีรูปตัวละครอยู่ตรงกลาง และมีเส้นลากออกมาจากจุดต่างๆ ของร่างกาย จากที่เห็น ทุกช่องของผมว่างเปล่าหมด
ผมสำรวจช่องเก็บของซึ่งอยู่ด้านล่างของหน้าต่างอย่างละเอียด มันเป็นช่องว่างๆประมาณยี่สิบช่อง และมีไอเทมอยู่ 5 ชิ้น พบว่า ผมมีสิ่งของพื้นฐานอยู่ ได้แก่ ชุดหมอ (พลังป้องกัน 1) ปลอกแขนสองข้าง (พลังป้องกัน 1) รองเท้า (พลังป้องกัน 1) และไม้เท้า (พลังโจมตี 3) สิ่งที่ผมขาด ก็คงจะเป็นพวกเครื่องประดับเช่น ต่างหูสองข้าง สร้อยคอ กำไล แว่นตา นอกจากนี้ยังมีช่องปริศนาที่อยู่ตรงกลางอกของตัวละคร ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไร และทางคู่มือเองก็ยังไม่ได้กล่าวถึง ท่าทางหนังสือที่ไอ้นิวมันให้มาคงจะไม่อัพเดทเท่าไหร่นัก
“แฮปปี้ ผมจะใส่ไอเทมอย่างไร?” ผมถามแฮปปี้ผ่านที่ไมค์เล็กข้างหูฟัง
“สั่งทางดิฉันได้เลยค่ะ แอนต้องการใส่ทั้งหมดเลยหรือไม่คะ?” แฮปปี้ถามผม
“ไม่ครับ ผมต้องการรู้ว่า แต่ละชิ้นมีวิธีใส่อย่างไร ถอดอย่างไร” ผมบอกจุดประสงค์ของตัวเอง ส่วนใหญ่เกมที่เป็นลักษณะเก็บเลเวล ผู้เล่นมักจะหาของดีๆใส่ติดตัวไปเลยพร้อมกับปาร์ตี้ ได้ของใหม่ที่ดีกว่าก็มักจะขายไปเลย ไม่เก็บของไว้ให้รก แต่ผมคิดว่ารู้ไว้สักหน่อยก็ไม่เสียหาย เกมนี้น่ะ! มีอะไรมากกว่าที่เห็นจริงๆ!
“แอนเพียงกด Spacebar แล้วก็สั่งให้ดิฉันใส่หรือถอดค่ะ” แฮปปี้ตอบผม
อ้อ...แสดงว่าเกมนี้ ผมสามารถพูดคุยและสอบถามข้อมูลระบบได้ตลอดเวลา เพียงแต่ว่าเวลาจะสั่งให้ตัวละครทำอะไร ต้อง Spacebar เป็นสัญญาณก่อนเสมอ แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมสงสัย...
“แฮปปี้ ตอนผมตั้งค่าคำสั่ง A.I. ผมเห็นช่องคำสั่งที่ยังว่างอยู่กับเครื่องหมายบวก หมายความว่าไง?”
“นั่นคือคำสั่งเพิ่มเติมที่ผู้เล่นจะสามารถป้อนเพิ่มให้สำหรับตัวละครได้ค่ะ เครื่องหมายบวกคือเพิ่มช่องคำสั่งค่ะ”
“แล้วส่วนใหญ่ผู้เล่นคนอื่นใช้มั้ย?” ผมถามอย่างใช้ความคิด
“ดิฉันไม่มีข้อมูลตรงนี้ค่ะ” แฮปปี้ตอบ
ปึก! ผมเคาะ Spacebar พร้อมกับพูด “แฮปปี้ ใส่ชุดหมอ”
“รับทราบค่ะ” แฮปปี้ตอบพร้อมชุดหมอที่เข้าไปอยู่ในช่องที่เป็นรูปเสื้อทันที ชุดของแฮปปี้ก็เปลี่ยนไป จากชุดกระเปงแขนกว้างสีขาวล้วน ก็กลายเป็นชุดลักษณะเดียวกันแต่เป็นสีชมพูโอรสและผ้าคาดเอวสีเดียวกันเพิ่มขึ้นมา
ผมไล่ใส่ของทีละชิ้น แอบคิดในใจว่า ไม่มีวิธีใส่ของถอดของที่เร็วกว่านี้หรือไงกัน ถ้าเป็นเกมอื่นๆ ถ้าคลิกขวาก็จะใส่ของถอดของได้อย่างรวดเร็ว ถึงแม้ออฟชั่นนี้จะได้ใช้ไม่มากก็ตามที ผมละจากหน้าจอไปอ่านคู่มือเกม แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นสิ่งที่แฮปปี้สอนผมหมดแล้วตั้งแต่ต้น เกมนี้เป็นเกมเปิดใหม่ อาจจะยังไม่มีข้อมูลมากนัก อีกทั้งเพิ่งจะอัพเดทแพชใหม่ๆเข้าไป หนังสือที่ออกขายพร้อมแผ่นนี่จะต้องออกมาตอนที่เกมเพิ่งเปิดเซิฟแน่ๆ ไม่แปลกที่ข้อมูลจะเป็นน้ำซะมากและออกแนวบรรยายชมความอลังการแปลกใหม่ของเกมซะมากกว่า
“แฮปปี้ ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงแนะนำเกมอยู่ใช่มั้ย? มีมอนสเตอร์แถวนี้รึเปล่า?”
“ค่ะ ยังอยู่ในช่วงแนะนำเกม ไม่มีมอนสเตอร์ค่ะ ที่นี่เป็นบ้านเก็บตัว จะมีเพียงแค่ดิฉันและแอนที่เข้ามาได้ ในแต่ละไอดีจะมีหนึ่งบ้านค่ะ หากแอนต้องการจะเข้าไปยังเมืองยุทธภพ ต้องไปที่กิเลนขาวสำหรับเข้าเมืองฝ่ายธรรมมะ และกิเลนดำสำหรับเข้าเมืองฝ่ายอธรรมค่ะ”
“อ๋อ” ผมอุทาน ผมกะว่าวันนี้ผมจะลองควบคุมแฮปปี้ให้ได้คล่องก่อนแล้วจึงเข้าเมือง แต่ไอ้เมืองธรรมมะกับอธรรมผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะแยกไปทำไมกัน ในเมื่อคู่มือบอกว่า ไม่ว่าจะเข้าไปที่กิเลนตัวไหน ก็จะไปโผล่ที่เมืองที่ชื่อว่า โซซัน ซึ่งเป็นเมืองศูนย์กลางของเกม
เอาเถอะ อย่าเชื่อคู่มือมากนักเลย! มาอธิบายการเล่นเกมพื้นฐานกันสักหน่อยละกัน
เกมนี้การบังคับจะใช้เมาส์เหมือนเกมทั่วๆไป เมาส์มีไว้สำหรับเรียกความสนใจของตัวละคร ส่วนจะให้ตัวละครเดินวิ่งหรือจะบิน(?) ก็สั่งได้ทางเสียงเหมือนเดิม การโจมตีก็เช่นกัน แฮปปี้บอกว่าให้ใช้เมาส์กดที่มอนสเตอร์ จากนั้นก็สั่งให้เธอโจมตี ซึ่งสกิลหรือท่าพิเศษต่างๆก็สั่งการทางเสียงด้วยเหมือนกัน แต่ผมสั่งให้เธออย่างเพิ่งบอกรายละเอียดมาก เพราะผมยังไม่เจอมอนสเตอร์จริงๆ ไม่ค่อยเห็นภาพเท่าไหร่ ไว้ค่อยเจอม่อนจังๆแล้วค่อยไปลองของจริงเลยทีเดียว
สรุปง่ายๆ เกมนี้เล่นด้วยเสียงเกือบทั้งหมด ดังนั้นการฝึกฝนคู่กับตัวละครเป็นสิ่งสำคัญ การตอบสนองของระบบและตัวผู้เล่นจะต้องเข้ากันได้เป็นอย่างดีถึงจะอยู่รอดในเกมนี้ได้! (ในคู่มือบอกมา)
ผมคลิกไปที่บันไดขึ้นแรก พร้อมกับสั่ง “แฮปปี้ เดินไป...ช้าๆนะครับ” แฮปปี้ก็เดินไปช้าๆด้วยท่าทางสง่างาม เหมือนผมได้เห็นหลิวอี้เฟยตัวเป็นๆเลยทีเดียว! ขอชื่นชมในความงดงามของกราฟฟิกเกมนี้จริง! เมื่อแฮปปี้เดินไปที่บันไดขึ้นแรก ผมก็คลิกที่ปลายบันไดและสั่งต่อ “โดดลงมาครับ” เธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย แฮปปี้โดดลงมาจากบันไดเตี้ยๆลงสู่พื้นดึงปึก เหมือนกับมีน้ำหนักจริงๆ ฝุ่นที่พื้นกระจายเป็นวง เธอย่อตัวเล็กน้อยแล้วก็กลับมาอยู่ท่ายืนตรง มือและไม้เม้าแนบลำตัวเหมือนทหารไม่มีผิด
“แฮปปี้ ไม่ต้องยืนตรงขนาดนั้นก็ได้ อยู่ในท่าทีสบายๆน่ะ เวลาออกตัวจะได้ไม่เกร็ง ดีมั้ย?” ผมบอกเธอ ทั้งๆที่เธอก็เป็นแค่ตัวละครในเกม แต่เห็นยืนตรงเป็นแท่งไม้แล้วมันดูขัดหูขัดตาพิกล
“ได้ค่ะ” เธอผ่อนขาและเอาไม้เท้าปักกับพื้นด้วยท่าสบายๆ แบบนี้ค่อยดูน่ามองหน่อย
“อื้ม แบบนั้นแหละดีแล้ว” จากนั้นผมก็ลุยลองดูการเคลื่อนไหวของแฮปปี้ ไม่ว่าจะเป็นกระโดด คลานมุม ม้วนตัว เธอสามารถทำได้หมดถ้าไม่ใช่ท่าพิสดารจำพวก ตีลังกาสามตลบ สะพานโค้ง เธอเคลื่อนไหวได้เหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่ผ่านการฝึกฝนร่างกายมา
“เหนื่อยมั้ย?” ผมถามเธอเมื่อผ่านไปราวสิบห้านาทีจากการสั่งคอมโบของผม ผมเหลือบมองแถบสีแดงที่แสดงถึงจำนวนเลือด (HP) แถบสีฟ้าคือพลังปราณ ที่มีไว้สำหรับเวลาร่ายเวทย์ ฮิลหรือโจมตีโดยใช้สกิล และแถบสีเขียวคือความเหน็ดเหนื่อย ตอนนี้มันลดลงไปเล็กน้อย เป็น 46/50
“ไม่เหนื่อยค่ะ อาการอ่อนแรงจะไม่แสดงทางสีหน้าค่ะ แต่จะส่งผลกับการเคลื่อนไหวต่างๆ เมื่ออ่อนแรงจะเคลื่อนไหวช้าลงค่ะ”
ส่วนใหญ่พวกอาชีพหมอที่อ่อนแอ เลือดจะน้อยกว่าอาชีพอื่นๆ เต็มหลอดคือ 100/100 แต่อาชีพอื่นขึ้นต่ำจะอยู่ที่ 120/120 รวมทั้งจะอ่อนแรงเร็วกว่าอาชีพอื่นๆด้วย แต่ข้อดีคือ ปราณจะเยอะกว่าคนอื่นๆคือ 120/120 แต่อาชีพอื่นๆจะมีเพียง 100/100 แถมยังฮีลได้ ไม่ต้องเปลืองหาเลือดมาเติมในช่วงแรกๆ
ผมมองดูนาฬิกา ตอนนี้เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว ใกล้เวลาที่แม่ผมจะเอากับข้าวมาตั้งโต๊ะ ซึ่งปกติผมจะไปช่วยท่านจัดวางจานชาม คงถึงเวลาที่จะต้องออกจากเกมสักครู่ แล้วไปหาอะไรกินสักหน่อย แล้วก็ไอ้นิว เห็นว่ามันเลเวลยี่สิบแล้ว คงต้องให้มันช่วยสักหน่อย... เป็นตัวชนให้หลิวอี้เฟยของผมสักหน่อย
ถ้ามันไม่ด่าผม... ว่าเป็น “คนโง่ๆ” ที่สมัครผิดเป็นตัวละครผู้หญิงละนะ....
ลงต่อแล้วครับ ^^ ขอบคุณที่ช่วยคอมเม้นนะครับผม ดีใจมากจริงๆ ตอนละเม้นสองเม้นก็รู้สึกดี มีกำลังใจสุดๆเลยละครับ!
อาจจะเพิ่มเติมเนื้อหาช่วงแรกๆเล็กน้อย ยังไงก็ช่วยติดตามกันด้วยนะครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคร้าบบบบ!!
ความคิดเห็น