คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : อาบน้ำ(จบ)
“อย่า่ะ” ร้อห้ามเมื่อใบหน้าหล่อเหลาไล้เรื่อยลไปามหน้าท้อแบนราบ ที่มีล้ามเนื้อเรียัวสวยาม ้นหมื่นไม่สนใแล้วว่าเธอพูว่าอะไร เพราะสิ่ที่อยู่รหน้ายั่วยวนเินห้ามใ ุหลาบอามที่มีม่านไหมปรลุมแ่พอาม ทำให้ลำอแห้ผา อยาลิ้มรสน้ำหวานที่่อนอยู่ใน่อลีบ รสาิอมันะหวานหอมสัเพียใ ภาพรหน้าือเรื่อยืนยันว่า แสนรันนี้ ับแสนรัที่อยู่ในลิป เป็นนละนันร้อยเปอร์เ็น์ เพราะนที่ยืนัวสั่นอยู่รหน้า สะโพอเธอไม่มีรอยสั และไม่ไ้เาะสะือเหมือนับผู้หินนั้น
"ุ้น..."เสียหวานเปล่ออมาอย่าลืมัว เมื่อปาร้อนรอบลบนเนินนาอวบนูน ลิ้นร้ายสะบัพลิ้วไหวทัทายุ่มไเม็เล็ สอแทรุนันนิ้วร้อนเ้าไปใน่อทารัที่ับแน่น ัเ้าออเป็นัหวะ สอประสานับเรียวลิ้นทีู่เลีย้ำ ๆ บนุ่มเม็เล็ แล้วลาเรื่อยลมาามรอยแย สลับูเลียสอลีบหวาน่ำอย่าเท่าเทียม เร่ัหวะนิ้ว นอเหลวอุ่นร้อนไหลทะลัออมา
“อ่ะๆ ...ุ้น...” แสนรัราไม่เป็นภาษา เมื่อ้นหมื่นเร่ัหวะนิ้วและลิ้นให้เร็วึ้น ใบหน้าสวยเิึ้น มือ้าวาสอเ้าหาลุ่มผมนุ่มสลวย ใบหน้าายหนุ่มอย่าลืมัว เมื่อวามเสียว่านพุ่ึ้นนถึีสุ
“อ้าย!” ส่เสียราออมา แ้าพาันอ่อนแร ่อท้อวูบโหว ร่าายระุเร็ เมื่อเาส่เธอไปนสุทา ลิ้นร้อนวัเลีย้ำ ๆ เน้นย้ำรุ วาเลียูลืนน้ำหวานที่ไหลทะลัออมาอย่าไม่รัเีย ่อนะผ่อนัหวะล เมื่อน้านบนทำท่าะทรุลไปอับพื้น
ร่าสูลุึ้นยืนเ็มวามสู มอใบหน้าหวานแ่ำ ้วยสายาที่แสนรัอ่านไม่ออ อับอายน้อหลบา เมื่อเห็นเาเลียริมฝีปามันวาว มือหนาับอบาเยีนส์อัวเอ ่อนะรูมันออไปให้พ้นทา วามเป็นายผาแ็ันอวโม่อหน้าเธอ แสนรัลืนน้ำลายลอ เมื่อเห็นวามให่ั้าับพื้น นอ่อนพาันเรียัว ส่วนหัวแ่ำมันวาวนั่น มีนาเือบเท่าับ้อแนอเธอ
“ทำให้ผมบ้าไ้ไหม” ้นหมื่นอร้อเสียระเส่า เมื่อเห็นใบหน้าสวยแ่ำ็อบใ อยาับมันยัใส่ร่อให้รู้แล้วรู้รอไป แ่อีใ็อยาให้เธอุ้นเยับมัน่อน ให้เธอสนุและมีอารม์ร่วมไป้วยัน ะไ้มีวามสุอย่าแท้ริ
“ันทำไม่เป็น” ำอบอเธอเรียรอยยิ้มและเสียหัวเราะาายหนุ่ม มือหนาับลบนมือบา แล้วนำไปวาบนลำรัยาวให่อเา แสนรัึมือลับ แ่ถู้นหมื่นับยึเอาไว้
“ับมัน” ไม่พูเปล่า้นหมื่นยัยับมือทีุ่มอยู่บนมืออเธอเป็นัหวะ นมือที่วาอยู่บนแท่ร้อน้อยับาม
“แบบนั้น” เสียแหบพร่าราระเส่า เมื่อมือเล็ยับไปมา รามแร่บเ้าหาันนเป็นสันนูน เสียวระสันับวามไม่เป็นภาษาอเธอ
แสนรัอับอาย แ่็ไม่อาฝืนเอาไว้ไ้ ยอมรับว่าเธอ็มีอารม์ร่วมไปับเา
“อ่า...” เสียราหลุออาปาหนา เมื่อมือเล็สาวัถี่ึ้น เท้าหนาิลับพื้น เมื่อวามเสียวเ้าเล่นาน เป็นแบบนี้ไ้ายหน้า เธอแ่ยับมือ แ่ทำให้เาเสียว่านนแทบปริแ
“พอ่อน...” ้นหมื่นับมือหิสาวเอาไว้ แสนรัมอสบลไปในามเ้มอเา ไม่เ้าใว่าเา้อารอะไร เธอแน่ใว่าอีนิเา็ะเสร็สม
“หยุทำไมะ” ถามเมื่อเห็นวามทรมานบนใบหน้าอเา
“ใ้ปาไ้ไหม ทำแบบที่ผมทำับุ” มาถึนานี้้นหมื่น็ไม่อ้อม้อมอยารู้เหลือเินว่า เวลาที่ลิ้นนุ่ม ๆ แะลมาบนัวนอเา ะรู้สึอย่าไร
ใบหน้าสวยแ่ำ วามร้อนระายไปทั่วใบหน้า เมื่อไ้ยินำนี้าเา ร่าบาุเ่าลับพื้น าลมโมอส่วนหัวป้านหยัสีแ่ำที่ผาั้ร ่อนะรอบปาลบนวามเป็นายอเา ร่าสูสะุ้สุัว เมื่อลิ้นอ่อนนุ่มเลียวนลบนลำรั
“แสน...รั” ามเ้มมอศีรษะทุยสวยที่้มอยู่รหว่าาัวเอ อย่าไม่เื่อสายา ไม่ิว่าแสนรัะล้าทำแบบนี้ับส่วนนั้นอเา
......................................................................................................
ยายแสนนนนน!!! ะร้ายาเินไปแล้วลู ไม้เรียวในมือสั่นมา อยาหว้นนอวเ่สัป๊าบ555
ฝาแสนรัับพี่้น้วยนะะ
อย่าลืมแวะไปำอีบุ๊นามปาา มีภัทรใน mebmarket นะะ
https://www.mebmarket.com/index.php?action=search_book&type=all&search=มีภัทรสร&page_no=1
ความคิดเห็น