END ระลึกชาติครั้งนี้ผมจะเปลี่ยนมันเอง BL (ฉบับรีไรท์)

เรื่องย่อ

ผมนายมิเกลมีพี่ชายที่เป็นบราค่อนไม่ยอมให้ผมได้มาเรียนที่ไทยเลย จนผมได้หนีออกจากบ้านมา แต่พอมาเรียนก็ดันมีคนไม่ถูกชะตาผมคอยแกล้งผมสารพัด แต่ก็แค่ช่วงนี้เท่านั้น แต่เพราะเหตุการณ์ถูกผลักครั้งนั้นทำให้ผมได้ความทรงจำจากอดีตชาตินั้นมาเป็นของแถมหรือรางวัลดี จากที่เป็นคนเก่งอยู่แล้วและต้องเก่งไปกว่านี้อีก

บทนำ

"โอ๊ย..อึก" ความทรงจำแปลกปลอมจากที่ไหนไม่รู้กำลังหลั่งไหลเข้ามาในสมองของผมโดยที่ผมหยุดมันไม่ได้และจากนั้นผมก็เรียบเรียงความทรงจำนั้นว่าผมเคยมีอดีตชาติมีชื่อว่า คามิเอล โดยเคยเป็นนักฆ่าจากองค์กรนึงและมีงานอดิเรกเป็นแฮกเกอร์

โดยที่ผมไม่อยากจะจำได้หรอกถ้าไม่ถูกผลักน่ะ ก็ก่อนที่ผมจะถูกผลัก ผมก็เดินอยู่ของผมดีๆตอนที่ผมลงมาจากชั้นล่างช่วงที่ผมพักเที่ยงแล้วแวะไปกินข้าวกล่องที่ทำไว้เอามากิน ก็เพราะอาหารที่โรงอาหารไม่ค่อยจะถูกปากผมเท่าไหร่

ส่วนที่ว่าทำไมถึงได้ถูกผลักจนผมเกือบตาย นั่นก็เพราะมีคนเหม็นขี้หน้าผมน่ะสิ ผมไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจผมก็ไม่รู้หรอก แต่ถ้าทำอย่างนี้มันถือว่ากะจะฆ่าผมให้ตายแล้วแกล้งทำเป็นว่ามันเป็นอุบัติเหตุน่ะสิ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้

ผมในชาตินี้กำลังเรียนในชั้นเรียนสุดท้ายและจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่กลับมีคนที่คอยเกลียดขึ้หน้ามาขัดขาผมโดยหวังจะให้ผมตกบันไดเพื่อความสะใจในตนเองและตั้งใจกะจะฆ่าผมโดยที่หวังจะให้มันเป็นแค่อุบัติเหตุ คนแบบนี้น่ะผมล่ะเกลียดสุดๆ

พลั่ก อ่ะ

ผมหลับตายอมรับชะตากรรมที่ต้องคอยตามรังควานอยู่ตลอดการมาเรียนที่ไทยนี้ ไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้ถึงได้มากลั่นแกล้งได้ทุกวี่ทุกวัน

ตุบบบบ

"คิกๆ สมน้ำหน้า" เสียงที่เหมือนจะเป็นผู้หญิงนั้นพูดขึ้นมาจากนั้นก็เดินจากไป แต่ลืมไปว่าแถวนั้นมีจุดอับสายตาและมีเครื่องวงจรปิดอยู่นั่นเอง กำลังกระพริบอยู่ ก็อย่างที่เห็นผมแอบติดมันไว้ทั่วโรงเรียนไว้หมดแล้ว เผื่อว่ามันจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น จะได้หาตัวคนร้ายได้ถูก เผื่อมีคนคิดปองร้ายผมขึ้นมา

เลือดอาบตรงขมับของผมเพราะดันไปชนตรงขอบบันไดพอดี ดีนะที่จับได้ทันไม่งั้นเดี้ยงแน่ๆ แล้วพวกนั้นก็ก็ไม่รับผิดชอบด้วยนะเอาแต่หัวเราะเยาะผมที่ได้ถูกรังแก นี่แหละนะใครอ่อนแอก็แพ้ไปและผมก็ได้ยินเสียงแว่วๆเข้ามาในหูแต่ฟังไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงคนนึงดังข้างๆหูพยุงตัวผมเอาไว้

"นายๆอย่าพึ่งเป็นอะไรนะเดี๋ยวจะพาไปห้องพยาบาล" มีเสียงๆหนี่งดังแว่วเข้ามาในหูเพราะช่วงนี้คนกำลังกินข้าวแล้วไม่มีคนอยู่แถวนี้เลย แต่คนคนนี้ก็มาเจอผมพอดี

"ใครกันที่ทำนายได้ถึงขนาดนี้นะ" ผมได้ยินเสียงข้างตัวผมบ่นเบาๆแล้วพยุงตัวผมไปโผล่ที่ห้องพยาบาล จากนั้นผมก็หน้ามืดแล้วสลบไปจากการเสียเลือดที่ขมับมากจนเกินไป

#ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะพึ่งหัดแต่งค่ะ

#ยังเป็นมือใหม่สุดๆยังไงก็เอ็นดูน้องมิเกลกันด้วยนะคะ

#ช่วงแรกๆก็ดราม่านิดหน่อยแต่ไม่นานน้องก็จะเปลี่ยนตัวเองแล้วค่ะ

สปอย จริงๆน้องไม่ได้อ่อนแอนะคะแค่ปรับตัวยังไม่ทัน(ถึงแม้จะไม่เก่งเท่าชาติที่แล้วก็เถอะ)หลังจากหนีออกจากบ้านมาก็ปิดบังตัวตนโดยไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองเป็นใครและเพราะทะเลาะกับพี่ชาย(บราค่อน)นิดหน่อยโดยอยากที่จะอยู่ด้วยตัวเองให้ได้

โดยอยู่ต่างบ้านต่างเมืองบ้านน้องจริงๆอยู่อีกประเทศนึง(จะยังไม่บอกมาก)และครอบครัวน้องเป็นคนรวยและมีอำนาจมากๆ

#พี่ซันน้องมิเกล

มีตัวการ์ตูนมาฝากหวังว่าจะชอบกันนะ

มีเพจแล้วจ้า

https://www.facebook.com/Careree-108975644055187