ตัวสำรองอย่างเรา จะไปสู้ตัวจริงอย่างเขาได้ไง.

สวัสดีเพื่อนๆ เราใช้ชื่อแทนตัวเองว่าขวัญละกันนะ. คือเราจะมาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับชีวิตให้เพื่อนๆฟังกันนะ มาเริ่ม! 

คือ เราก็ไม่รู้จักเขาหรอกนะ แต่วันนั้นที่โรงเรียนเราจัดงานแสดงของ นักเต้นcover พองานเลิก พี่ๆน้องๆเพื่อนๆเขาก็ไปถ่ายรูปกับ คนๆ นึง แล้วเราเองก็ได้มองดูว่าใคร? เขาคือนักเต้นcover ชื่อ กอล์ฟ ซึ่งตอนนั้นเราเอง หน้าแดง ไม่กล้าไปขอถ่ายรูป แล้วบังเอิญสายตาเราดัน ไปสบตากับคนที่ ชื่อกอล์ฟ เราหน้าแดง เราก็เลยวิ่งหนีไปที่โรงอาหาร. พอเลิกเรียนเราก็ไปคนหาชื่อของที่ ชื่อ กอล์ฟ จากเพื่อนๆเราในเฟสบุ้ค สุดท้ายเราก็เจอ เราดีใจมากๆที่เจอ ดีใจจนมือดันไปกดขอ เป็นเพื่อนนะสิ ???? ไม่ถึง3นาที กดรับเราแล้วอ้ะ555555 ตอนนั้นเราคิดว่า เขาคงอยากคุยกะเรารึเปล่า? (คือชอบกอล์ฟมากจนมโนไปเอง)555555 เราก็กดไปดู profile กดดูต่างๆในเฟสของกอล์ฟอ้ะ . แล้วเราก็เริ่มทักกอล์ฟไปเมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม 58 . 

เรา: กอล์ฟงานวันเกิดแกอยากได้ไรอ้ะ?

กอล์ฟ : ไรก็ได้แก555555

เรา: งั้นเป็น นาฬิกา รองเท้าไรงี้เนาะ5555555

*อันนี้คร่าวๆนะ ที่จำได้ 

เราก็คุยกันมา เรื่อยๆ จนเราได้นัดเจอกันวันที่ 19( เดือนไรไม่รู้อ้ะจำไม่ได้)

เวลา สี่ทุ่ม เศษๆ อ้ะ. ตอนนั้นกอล์ฟบอกว่า กอล์ฟมากะน้อง2คน . เราก็ไม่ได้แปลกใจไรนะ. แต่น้องคนที่มาด้วยใส่ขาสั้น ทำหน้าไม่พอใจตอนที่เราคุยกับกอล์ฟ เราเลยถามว่า "น้องเป็นไรหรอ?" กอล์ฟเลยบอกว่า " มันเป็นงี้แหละ" 

เราเองก็ยิ้มให้น้องของกอล์ฟนะ แต่เหมือนน้องกอล์ฟไม่พอใจอะไรเราสักอย่าง

เราก็เลยบอกกอล์ฟว่า.. เราต้องกลับแล้วนะ  . กอล์ฟเลยตอบว่า โอเคๆ . ไว้เจอกัน. พอเราถึงบ้าน เรารีบทักไปว่า.

เรา: ถึงละนะ. ถึงยัง?

กอล์ฟ: ถึงล้าาาๆ 

*เราก็ออฟไลน์นอน55555555

เราคุยกันทุกวัน คุยกันจนสนิทมากอ้ะ คุยเหมือนเป็นแฟนกันเลยนะตอนนั้น555555555 พอ หลังๆ กอล์ฟไม่ค่อย โทรไปไม่รับอะไรประมาณนี้ ทำให้เราเริ่มคิดมาก ระแวงไปหมด เราทักไปเป็นกิโลเมตรนะ แต่ดูเหมือนตอนนี้กอล์ฟจะตอบเราเป็นเซนติเมตรอ้ะ. หลังๆเขาตอบเราช้า ไม่ค่อยตอบเลยด้วยซ้ำ.. ทำให้เรารู้สึกไม่โอเคแล้วอ้ะในตอนนั้น ที่รู้ว่า เขาไม่ได้เพ้อถึงเรา แต่เชากำลังเพ้อถึงใครอีกคน. บางทีนะ ข้ามวัน ข้ามคืน ก็ยังไม่ตอบเลย. แล้ววันนึง ทำให้เรารู้ว่า เขาเหงา เขาจะทักมาหาเราเพื่อคลายเหงา แต่สำหรับเราทุกสิ่งอย่าง เราล้วนจริงจังกับมันทั้งนั้น ความรักก็เช่นกัน. เราก็ทักไปเรื่อยๆ แต่กอล์ฟ อ่านไม่ตอบ พอผ่านไปได้ 4-5 วัน เราเปิดแชทมา ได้พบว่า กอล์ฟได้บล็อคเฟสเราไปแล้ว. สิ่งที่เจอในวั้น เราแทบไปไม่เป็นเลยแหละ เราเกือบจะลบแชททิ้งไป แต่มันคือ ความทรงจำของเรา แรกๆหวาน หลังๆ เขาเห็นเราเป็นแค่ ดอกไม้ริมทาง 

คนเราล้วนอยากเป็นตัวจริงของคนที่เรารักทั้งนั้นแหละ ไม่มีใครอยากเป็นตัวสำรองหรอก. หัวใจที่ได้รักใครสักคน มันล้วนแต่แล้วอยากจะรัก คนๆนั้นตลอดไป ถ้าตัวสำรองอย่างเรามีสิทธิ์เรียกร้อง เราคงเรียกร้องไปนานแล้ว.

ตัวสำรองอย่างเรา จะไปสู้ตัวจริงที่ อยู่ข้างๆเขาได้ไง. 

บทเรียนในวันนั้น ทำให้เราเข้มแข็งในวันนี้. 

#หาก ผิด พลาด ประการใด ขอ อภัย ไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะ.