ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Unloveable love possible ( Harry Styles x you )

    ลำดับตอนที่ #5 : Unloveablelove possible ตอนที่5

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 58


    หลังจากที่เซเลน่ามาส่งฉันแล้วฉันก็เดินเข้าบ้านแต่บ้านก็ยังคงเปิดไฟ...อยู่แทนที่หนุ่มๆนะจะดับและก็พักผ่อนกันได้แล้วพอฉัเดินเข้าบ้านมาก็ต้องตกใจที่5ลงยังนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

    ''นี้..พวกนาย..ยังไม่ไปนอนกันอีกดึกดื่นป่านี้แล้ว''ฉันที่เดินเข้าบ้านยังเห็นพวกเขาดูทีวีบางคนก็ยังนั่งเล่นโทรศัพท์

    ''ก็พรุ่งนี้พอลให้พวกเราหยุดงานได้..ก็เลยยังไม่อยากนอน''ไนออลที่ตอนนี้ขนมเต็มปากเต็มคำก็พูดกับฉัน

    ''โหยพวกนั้นมัน-*-...ทำบ้านฉันเละหมดแล้ววว''

    ''เอานะๆอย่าบ่นเดียวไม่สวย''เลียมพูดขึ้นมาบ้าง

    ว่าแต่แฮร์รี่หายไปไหน..ไม่เห็นเขาอยู่กับ5หนุ่มเลยแหะ..หรือไปง้อเทย์เลอร์แล้วละมั้งได้วันหยุดไป

    ''เอ่อ..นี้พวกนาย..ไม่ขึ้นไปดูห้องพวกนายหรือไงฉันให้พวกนายแค่..2ห้องนะ..นอนกัน2คน''ฉันที่กำหลังจะเดินขึ้นไปข้างบนเพื่อที่จะไปพักผ่อน

    ''ไอไนล์แกขึ้นไปดูดิแล้วบอกพวกเรา''ลูอิสที่นั่งเล่นโทรศัพท์หันมาบอกไนออล

    ''ทำไมต้องเป็นฉันด้วยวะ''

    ''ก็แกมันว่างที่สุดไง..ไอเซนมันก็คุยกับโทรศัพท์กับแฟนมันเลียมก็คุยก็เหลือแกที่ว่าง''ลูอิสพูดกับไนออล

    ''แล้วแกอะ..ไม่ว่างหรือไง..นั่งสั่งฉันเนีย''

    ''ฉันก็คุยกับแฟนฉันดิวะโธ่แกละไปๆ..ว่าแต่แฮซมันหายไปไหนของมันวะ''

    ''นี้พวกนายจะเถียงกันอีกนานไม่..ถ้าไม่มาก็นอนข้างล้างกันไปแล้วกัน''

    ฉันพาไนออลขึ้นมาดูห้องที่พวกเขาต้องนอนกันซึ่งนั้นไนออลก็ไม่ได้เรื่องมากอะไรที่เหลือก็แค่ให้พวกเขาเลือกคู่ที่นอนจะนอนกันเอาเองแล้วกัน..ฉันเลยขอตัวที่จะเขาห้องตัวเองมาพักผ่อนก่อนแต่ก็ต้องตกใจที่แฮร์รี่อยู่ในห้องฉันแล้วไอหยอยมันเข้ามาได้ไงกัน--''

    ''นี้นายเข้ามาทำอะไรในห้องฉันแฮร์รี่''ฉันที่เดินมาหาแฮร์รี่เพราะเขากำหลังนั่งดูอะไรบางอย่างที่เตียงฉัน

    แฮร์รี่ก็ชู้รูปในมือของเขาที่ถืออยู่ให้ฉันดูนั้นคือรูปแฮร์รี่ทั้งหมดที่อยู่ในกล่องนั้น..ใช่ฉันซื้อจากพวกแฟนคลับที่เขาเอามาขายเวลามีงาน..คอนเสิตร์หรืออะไร..แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะเปิดกล่องนั้นดู

    ''ไม่คิดว่าเธอจะชอบฉันขนาดนี้นะ''แฮร์รี่ที่ตอนนี้หันมาหน้าฉัน

    ''ก็แงละ..นายคือไอดอลฉัน..พวกแฟนคลับทุกคนก็ทำแบบนี้เป็นธรรมดา''ฉันรีบเดินไปเก็บกล่องนั้นในมือแฮร์รี่ทันที

    ''เดียวดิจะรีบเก็บทำไมยังดูไม่หมดเลย''แฮร์รี่ก็ดันจะแย้งกล่องคืน

    ''เอามานะ..แฮร์รี่..แล้วนายก็ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว''

    ''ถ้าฉันไม่ออกเธอจะทำไมฉันละ''แฮร์รี่ทำหน้ากวนๆใส่

    ''ไอบ้าหยอย..ไอบ้า..แฮร์รี่เอารูปคืนมานะ''ฉันที่ตอนนี้พยามจะแย้งรูปจากในมือเขาแต่ก็แย้งคืนไม่ได้สักทีมือจะยาวไปไหนกันนะ..ไอบ้านิ

    ''เรื่องไรที่ฉันจะต้องคืนด้วยละ''เขาก็ยักงคงทำหน้ากวนๆและแกล้งฉันอยู่แบบนี้

    ''แฮร์รี่ เอ็ดเวิร์ด สไตล์..ฉันขอสั่งให้นายเอาของของฉันคืนมา''

    ''หู้ยเลียกเต็มยศเลยอะ5555''เขาก็ยังคงนั่งขำไม่เลิก

    ฉันชักจะทนไม่ไหวกับไอบ้านี้แล้วนะ..ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนที่กวนประสาทฉันได้ขนาดนี้..ตอนแรกๆที่รู้จักกันนายนี้

    ดูเรียบร้อยแต่ตอนนี้นายโครตกวนตีนฉันเลย..อีหยอย..ตอนนี้ฉันเลือกที่จะยืนอยู่บนเตียงเพื่อจะคว้ารูปมาเก็บแต่แฮร์รี่ก็ยังคงชู้ไว้แบบไหนจนตอนนี้ฉันก็สามารถหยิบรูปมาได้แล้วด้วยละ..แต่ตอนนั้นฉันที่สะดุดขาเขาก็ต้องล้มลง..ฉันว่าฉันคงลมแบบหน้าคว่ำลงเตียงแน่ๆแต่ผิดขาดนะสิ..แฮร์รี่กับรับตัวฉันไว้ได้ทันตอนนี้ฉันเลยนอนทับเขาอยู่หน้าฉันกับหน้าแฮร์รี่ห่างกันไม่กี่เซนด้วยซ้ำปากฉันกับปากของเขาแทบจะจุ้บกันอยู่แล้ววว

    ''อะ..เอ่อคือฉัน''ฉันพยามจะลุกขึ้นจากตัวเขาแต่เขากับยังจับฉันไม่ปล่อยเขายังคงจ้องตาของฉันจ้องเข้ามาข้างในจนฉันต้องเป็นฝ่าหลบตา

    ''นายปล่อยฉันได้แล้ว..แล้วก็ออกไปจากห้องฉันด้วย''ฉันที่รับลุกขึ้นเพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็น

    ''หน้าเธอแดงนะ''แฮร์รี่ที่ยิ้มและลุกขึ้นนั่งหันมาบอกกับฉัน

    ''อากาศมันร้อนนายออกไปสักทีนะไอหยอย..''ฉันที่เดินไปดันลังเขาให้ออกจากห้องไป

    ''อะๆ..โอเคฉันไปละ''แฮร์รี่ก็เดินออกจากห้องของคุณพรางยิ้มหวานอยู่ตลอดเวลา

    ไอบ้าเอ๊ยยยยย..นายมันไอหัวหยอย..ทำไมฉันต้องไปรักนายด้วยวะเนีย..แล้วทำไมถึงรู้ว่านี้คือห้องนอนฉันแล้วเขาจะรู้ไม่ว่าฉันแอบชอบเขาอยู่กันเนียยยย..คนสวยเครียดดดดดด

     

    ตอนเช้าที่ลอนดอนและบ้านหลังเล็กๆริมทะเลสาบ

    พวกหนุ่มๆคงออกไปพักผ่อนกันหมดแล้วละมั้งก็คงเหลือแต่ฉันเนียละที่ไม่รู้จะไปไหนเฮ้อคนสวยเครียด..อยากออกไปเที่ยวก็กลัวที่จะหลงกลัวกับบ้านไม่ถูก-*-อยู่ลอนดอนมา2-3อาทิตย์แล้วฉันก็ยังต้องให้คนค่อยไปรับไปส่งเวลาไปไหนแต่วันนี้คงต้องอยู่แต่บ้านละพอฉันเดินลงมาก็ยังเห็นไนออลนั่งดูทีวีพรางกินขนมอยู่พี่ชายคนนี้ของฉันกินได้ตลอดเวลาจริงๆ

    ''พี่ไนล์..ไม่ออกไปพักผ่อนหาครอบครัวแบบคนอื่นๆหรอคะ''ฉันที่เดินลงมานั่งโซฟาอีกตัว

    ''ไม่ละ..แม่ฉันไม่อยู่บ้าน..ออกไปต่างประเทศนะก็เลยไม่รู้จะกับไปทำไม''

    ''แล้วพี่กินอาหารเช้าหรือยังคะ''

    ''นี้มันไม่เช้าแล้วนะ(ชื่อคุณ)นี้มันเที่ยงแล้ว''ไนออลที่มองนาฬิกาและหันมาบอกฉัน

    เอ้าจริงดิเที่ยงจริงอะ?..นี้ฉันตื่นสายขนาดนั้นเชียวจนไม่รู้เวลาหรอเนียฉันเพราะไอบ้าหยอยคนเดียวแท้ๆที่ทำให้ฉันคิดมากนอนคิดทั้งคืน

    ''นั้นเราออกมาไปหาอะไรกินใกล้ๆนี้กัน..''ฉันที่ชวนไนออลแต่ก็ไม่รู้จะพาไปกินอะไรเพราะในละแวกนี้ฉันไม่รู้จักร้านอาหารเลยด้วยซ้ำ -*-

    ''ฉันว่าฉันพาเธอไปกินหน้าจะดีกว่าขืนเธอพาฉันไปได้หลงกันพอดี''นายนี้มัน-*-รู้ทันสะทุกอย่าง

    หลังจากนั้นไนออลก็พาฉันออกมาทานข้าวข้างนอกเป็นครั้งเลยนะเนีย..ที่ออกมากับไนออล2คน..แต่ไนออลก็ต้องปกปิดบังใบหน้าของเขาเพราะเวลาไปไหนมาไหนแฟนๆมักจะจำเขาได้สเมอเขาเลยเลือกที่จะใส่แว่นกันแดดและหมวก..กับผ้าพันคอออกมาทานข้าวกับฉันแทน..ร้านที่ไนออลพามามันไม่ได้หรูหราอะไรหนักเป็นร้านเล็กๆ..ที่ดูจะเรียบง่าย

    ''ร้านดูหน้ารักดีนะคะพี่ชอบอะไรแบบนี้หรอ''ฉันถามไนออลที่ตอนนี้นั่งสั่งอาหานให้อยู่

    ''ใช่ฉันชอบอะไรดูเรียบง่ายไม่หรูหรามากเกินไป..แล้วอีกอย่างถ้าขืนพาเธอไปร้านอาหารดังๆหรูๆ..นักข่าวหรือพวกคนในร้านอาจจะจำฉันได้..แล้วแถมเราสองคนอาจจะได้เป็นข่าวอีก''ไนออลอธิบายให้คุณฟัง

    ''ก็แงละพี่เล่นเป็นคนดังแล้วแถมแฟนๆพี่ก็รักพี่มาก..ถ้าขืนเป็นข่าวกับฉันฉันโดนแฟนๆพี่รุมแน่ๆ''

    ''แม้เธอก็พูดเกินไปแฟนๆฉันไม่ใจร้ายขนาดนั้นหลอกฉันเชื่อว่า  Directioners ต้องเข้าใจอยู่แล้วละ''

    ''คะพ่อคนมองโลกในแง่ดี''

     

    หลังจากนั้นที่กินข้าวกันเสร็จก็ออกมาเดินดูอะไรนิดๆหน่อยแถมเขายังพาฉันมาที่ริมแม่น้ำที่สวยมากๆของลอนดอนเลยละฉันกับไนออลก็เดินเล่นอยู่บริเวรนั้นนานพอควรสักพักเราก็กับกันมาที่บ้านแต่4หนุ่มที่เหลือคงพักอีกยาวละกว่าจะกับก็เหลือแค่ฉันกับไนออลป่านี้แฮร์รี่ก็ดีกับเทย์เลอร์แล้วละมั้งฉันกับไนออลก็กับมานั่งเล่นกันที่บ้านตอนนี้ไนออลกับเข้าไปในบ้านแต่ฉันยังนั่งอยู่แถวริมทะเลสาบที่แสนสดชื่นและอากาศดีมาก..ฉันเองนั่งคิดอะไรเพลินๆเลื่อยเปื่อย

     

    หลังจากนั้นฉันจะเดินเข้าบ้านแต่รถของแฮร์รี่ก็กับมาพอดีเอ้านี้เขาไม่ได้อยู่กับเทย์เลอร์ต่อหรือไงกันนะปกติเห็นเลียมบอกถ้ามีวันหยุดจะอยู่ด้วยกันทั้งวันจนดึกนิ..แต่นี้มันเย็นๆเองนะ..แต่เขาก็ลงมาจากรถด้วยสีหน้าที่ดูจะโมโหสุดแล้วไปโมโหใครมาละนั้นปิดประตูบ้านฉันแรงอีกเดียวบ้านฉันพังนะไอหยอย-*-

    ปัง!!

    ฉันก็เลยเดินเข้าบ้านตามหลังเขามาแต่ก็เดินขึ้นไปข้างบนละไอไรวะนั้นเดินเร็วเหลือเกินพ่อคุณ

    ''แฮซมันเป็นอะไรของมันวะนั้น..เธอขึ้นไปดูมันหน่อยไป''ไนออลบอกให้ฉันขึ้นไปดูแฮร์รี่ที่ดูจะโมโหใครมา

    ''แล้วถ้าหมอนั้นมันฆ่าฉันตายอะจะทำไง''ฉันที่ยืนกอดอกมองไนออล

    ''ไอแฮซมันไม่ใจร้ายขนาดนั้นหลอกบางทีมันอาจต้องการคนอยู่ข้างๆ''

    ไนออลพูดขนาดนี้ฉันก็ยอมขึ้นไปดูเขาหน่อยแล้วกันเฮ้อนายนี้มันจริงๆเลยไอหยอยเอ้ยชอบทำตัวให้คนอื่นเป็นห่วงว่าแต่เขานอนห้องไหนกัน-*-ลืมถามไนออลอีก..คงนอนห้องเดียวกับเซนลูอิสละมั้ง..ฉันเลยเดินไปดูและลองของประตูห้องดูก่อน

    ก๊อกๆ

    ''แฮร์รี่นายอยู่ข้างในไม่''

    เงียบ..กริ๊บ..ไม่มีเสียงตอบอะไรอะไรทั้งนั้นจากห้องนี้ลองเคาะอีกแล้วกัน

    ก๊อกๆ

    ''แฮร์รี่นายโอเคไม่..เป็นอะไรหรือเปล่า''ก็ยังเงียบเหมือนเดิมฉันกำหลังจะเดินลงข้างล้างแต่ประตูห้องก็เปิดออกมาสะก่อน

    เผยให้เห็นได้ชัดเลยว่าแฮร์รี่กำหลังหน้าเศร้าเหมือนคนจะร้องไห้...พอเขาเห็นก็ดึงตัวฉันเขาไปกอดทันที

    ''นายโอเคไม่มีอะไรอยากเล่าไม่แฮร์รี่''ฉันที่กอดเขาตอบอยากจะปลอมเขาเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

    ''วันนี้ฉันตั้งใจจะไปเครียกับเทย์เลอร์ตามที่เธอบอก..แต่พอฉันเขาไปกับเห็นเธอนั่งจูบอยู่กับไอบ้านั้นไอบ้าที่เคยเป็นข่าวกับเธอ..พอฉันเห็นฉันก็ดันไปต่อยไอบ้านั้นจนเทย์เลอร์เป็นห่วงมันมากกว่าฉันเขาไม่สนใจความรู้สึกฉันเลย(ชื่อคุณ)ไม่เลยว่าฉันจะรู้สึกยังไง..ฉันทนไม่ไหวแล้ว..ตอนนี้ความรู้สึกตอนนี้ฉันเจ็บและช้ำไปหมดฉันควรจะทำยังไงดี''เขาก็เล่าออกมาหมดทุกอย่างที่เขาอัดอันใจมากสินะ

    ''นายรักเธอหรือเปล่าแฮร์รี่..ถ้านายรักเธอ..นายก็ลองพยามที่จะปรับความเข้าใจนะแฮร์รี่ถ้านายรักเธอนายอย่าพึ่งท้อ''แล้วฉันจะพูดแบบนี้ทำไม-*-หยิ่งทำให้หยอยมันรักแม่นั้นกว่าเดิมนะสิ

    ''ไอรักมันก็รักแต่ใจหนึ่งก็รู้สึกมันไม่เหมือนเดิมทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมด..จนบางครั้งฉันคิดว่าอยากจะเลิกกับเธอเพราะเธอไม่เคยจะสนใจฉันสักนิด''แฮร์รี่ยิ่งกอดฉันแน่นมากขึ้นไปอีก

    ''นายลองคิดดูดีๆนะแฮร์รี่..นายลองทบทวนใหม่นายลอง..นึกดีๆว่านายอยากจะเลิกกับเทย์เลอร์หรือคบต่อนายเท่านั้นที่ควรตัดสินใจเองนะ''ฉันก็เลยกอดตอบเขา

    ''ขอเวลาหน่อยแล้วกันฉันจะทำตามที่เธอบอก..จะคิดทบทวนและตักสินใจดีๆ''

    ''ถ้างั้นตอนนี้นายก็ช่วยปล่อยฉันก่อนได้ปะละนายกอดแน่นจนฉันจะหายใจไม่ออกแล้ว''

    ''เอ้า..ลืมเลยขอโทษทีนะ''แฮร์รี่ก็ค่อยๆคล้ายกอดและมามองหน้าฉันแทน

    ''อะไรของนายย่ะมามองฉันแบบนี้''

    ''ขอบคุณนะที่คอยอยู่ข้างๆฉันให้คำปรึกษาทุกอย่าง..ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเธออยู่ข้างฉันเสมอ''

    ''ไม่เป็นไรก็เราเป็นเพื่อนกันนิแล้วก็เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้วยิ้มๆนะเข้าใจไม่ไอหยอย''ฉันที่เอามือจับแก้มเขาและดึงแก้มที่พยามจะให้เขายิ้มเลยส่ายหน้าเขาไปมา

    ''ก็ยิ้มแล้วนี้ไงเห็นไม่''เขาเลยดึงแก้มฉันกับ

    ''อะแฮ่ม..ขอเชิญคุณทั้ง2คนลงมาข้างล้างด้วยครับพอลมีเรื่องจะคุยกับพวกเรา''ไนออลที่เดินขึ้นมาตอนไหนไม่รู้ฉันกับแฮร์รี่เลยเลิกดึงหน้ากัน

    ''แล้วคนอื่นมากันแล้วหรือไงพอลถึงมาหาที่บ้านได้''แฮร์รี่หันไปถามไนออล

    ''ก็ยังไม่มีใครกับมานี้ละเลยมาตามพวกนายและพวกเธอลงไปฟังด้วยกันว่าพอลจะให้ทำอะไร''

     

    ฉันกับแฮร์รี่และไนออลก็เดินลงไปข้างล้างเพื่อที่จะไปฟังพอลว่าพอลมีเรื่องอะไรจะมาพูดกับพวกเรากัน

     

     

     

     

     มาอัพให้แล้วนะค้าาา..ไรท์เตอร์พยามจะมาอัพให้ทุกวันบางทีไรท์เตอร์ก็นึกไม่ว่าจะแต่งยังไงดี
    ให้มีคนสนใจและเรื่องมันหน้าอ่าน5555555..ไรท์พยามแล้วนะค้าา..ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้า
    มาอ่านนะค้าาาาา 

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×