รึจะรักราชนาวี

ลำดับตอนที่ #21 : บทที่12 สุภาพบุรุษตัวจริง

ตอนที่12 สุภาพบุรุษตัวจริง

วันต่อมา****

"ขอคบ จริงอ่ะแก เล่ามาให้ชัดๆดิ" เสียงโวยวายของเพื่อนรักทำให้แพรชมพูรู้สึกอายขึ้นมา ก็ปารวีพูดดังขนาดนี้นินี่มันในร้านกาแฟ ลูกค้าคนอื่นหันมามองกันใหญ่เลย

"เบาๆสิจะพูดดังทำไมฮะ" แพรชมพูเอ่ยเตือนก่อนที่จะหยิบแก้วคาปูชิโนขึ้นมาจิบ

"เล่ามาแก" ปารวีลดเสียงลงเอ่ยบอก เธอยังไม่เคยเจอผู้การคนที่ว่าแต่รู้สึกอยากเจอคนที่ทำให้เพื่อนเธอเขินได้

"เขาบอกว่า เขาชอบฉัน ไม่สิ แค่รู้สึกว่าชอบ แต่ขอคบเพราะอยากให้ชัดเจน พอฉันท้วงว่าเร็วไปเขาเลยขอจีบ" แพรชมพูเอ่ยบอกพรางนึกถึงคำพูดของเจ้าสมุทรเมื่อวานแล้วรู้สึกเขินขึ้นมา

"ผู้ชายชัดเจน โอ้ยดีงาม แกวันนี้ฉันไปนอนด้วยนะ เดี๋ยวโทรบอกโอมก่อน" ปารวีเอ่ยบอกก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรศัพท์หาสามี****"โอมวันนี้เปียไปนอนกับพราวนะ ที่บ้านสารวัตรของโอมนั่นแหละไม่ไปไหนไกลหรอก จ้า รักโอมนะ"

"ไปกลับกัน ฉันอยากดูหน้าว่าที่แฟนเพื่อน จะแสกนตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย ถ้าดีแกเซเยสได้เลย ถ้าไม่ดีเซโนว์ทันที" ปารวีเอ่ยบอกก่อนที่จะหันไปเรียกพนักงานมาเก็บเงิน

20นาทีต่อมา

"บ้านสวยดีอ่ะ บ้านไม้สีขาวแบบในฝันที่แกชอบมโนให้ฟังตอนเด็กๆเลย" ปารวีเอ่ยบอก

"แกนี่ยังจำได้อีกนะ" แพรชมพูเอ่ยก่อนที่นึกไปถึงตอนเด็กๆ เธอเคยวาดฝันบ้านหลังเล็กๆที่มีความสุข เป็นบ้านไม้สีขาวใกล้ชายหาด มีดอกไม้ต้นไม้ล้อมรอบ กลิ่นหอมจากดอกไม้ตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ วันแรกที่เห็นบ้านหลังนี้เธอบอกได้เลยว่าเหมือนบ้านในฝันของเธอมาก

"อ้าวหนูพราวกลับมาแล้วเหรอจ๊ะ " กรรณณาราที่เดินออกมาเอ่ยทักก่อนที่จะรับไว้จากแพรชมพูและปารวี

"นี่เพื่อนพราวค่ะคุณป้า ปารวีคืนนี้เปียจะมานอนกับพราวค่ะ. เปียนี่คุณป้าข้าวปั้นแม่ของผู้การเขา" แพรชมพูเอ่ยบอกหญิงชราก่อนที่จะหันมาแนะนำให้รู้จักกัน

"ตามสบายนะจ๊ะหนู  แม่ฝากดูพี่เมฆหน่อยนะหนูพราว แม่กับพ่อจะออกไปรับขวัญหลานน้องสาวแม่หน่อย อาหารแม่ทำไว้แล้วฝากดูแค่พี่เมฆ อย่าให้เที่ยวไปช่วยใครนะ วันนี้ก็ออกไปช่วยคนนั้นคนนี้หลายครั้งแล้ว" กรรณณาราเอ่ยบอกก่อนที่จะรีบขอตัวออกไปเมื่อเมธัชขับรถมาจอดรอ

"ไปเป็นแม่ลูกกันตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะเพื่อน" ปารวีเอ่ยถามอย่างล้อเลียน

"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ค่ะเพื่อน ท่านเอ็นดูฉัน แบบสารวัตรแหละ คงเห็นฉันเหมือนลูกสาวท่านที่เสียไปแหละ ไปๆเข้าบ้าน" แพรชมพูเอ่ยบอกก่อนที่จะเดินนำเข้าไปในบ้าน

"คุณป้าว่าไปช่วยนั้นคนนี้มาเหรอ แบบนี้ฉันหัก40คะแนนซะดีมั้ย" แพรชมพูเอ่ยกับคนที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น

"ผมยอมถูกหัก40คะแนนครับ เขาหมดที่พึ่งจึงมาขอให้ช่วยถ้าให้อยู่เฉยๆผมทำไม่ได้" เจ้าสมุทรเอ่ยบอกก่อนที่จะหันไปมองคนที่เดินมาพร้อมแพรชมพูอย่างเป็นมิตร

"นี่เปียเพื่อนฉัน คืนนี้เขาจะมานอนกับฉัน เปียนี่ผู้การเจ้าสมุทร" แพรชมพูเอ่ยแนะนำทั้งสองคน ปารวีมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่หาได้สร้างความระคายเคืองให้แก่คนถูกมองสักนิด เขายังคงนิ่งเฉย

"ตามสบายนะครับ ผู้กองจะกินข้าวเลยรึเปล่าครับ" เจ้าของบ้านเอ่ยบอกก่อนที่จะถามแพรชมพู

"กินเลยก็ได้ คุณจะได้ขึ้นไปพัก" แพรชมพูเอ่ยบอกก่อนที่จะเอ่ยกำชับ "ไปนั่งที่โต๊ะ เดี๋ยวฉันหาเอง คุณป้าฝากให้ฉันดูคุณ"

"ครับ รับทราบครับผม...ว่าไงลม โอเคเดี๋ยวพี่ไป" เจ้าสมุทรเอ่ยบอกก่อนที่จะรับโทรศัพท์เมื่อมีเสียงเรียกเข้า

"อ้าวผู้กองเพิ่งมาเหรอ" "หมอกไปส่งพี่ที่บ้านลมหน่อย" เจ้าพระยาที่เพิ่งเข้าบ้านมาเพราะรู้ว่าพ่อกับแม่ไปบ้านของน้ายังไม่ทันได้คำตอบผู้เป็นพี่ก็เอ่ยขึ้น

"บ้านลม ลมเพื่อนเจ้าไม้เหรอ ไปทำไมพี่" เจ้าพระยาเอ่ยถามอย่างสงสัย

"ลมบอกว่าหลานสาวโทรไปบอกว่าคุณป้าตกบันไดไม่มีใครพาไปโรงพยาบาล น้องชายลมไปเล่นในพนันในบ่อน ตอนนี้ถูกจับอยู่ ส่วนลมอยู่เพชรบุรี" เจ้าสมุทรเอ่ยบอก ทำให้เจ้าพระยารีบเดินออกไปที่รถ เจ้าสมุทรหันมามองผู้กองสาวก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบ

"ฉันว่าเขาเป็นคนดีอ่ะ ขนาดตัวเองเจ็บอยู่นะยังไปช่วยคนอื่นอีก ขนาดแกว่าจะหักคะแนนน่ะ" ปารวีเอ่ยบอกขณะมองตามรถของเจ้าพระยา

"อืม เขาช่วยคนอื่นก่อนตลอดแหละ ดูอย่างคราวก่อนยังไม่กินข้าวยังไปช่วยคนนั้นคนนี้จนเกือบค่ำ" แพรชมพูเอ่ยบอกก่อนที่จะเดินเข้าบ้านหาข้าวมากินในใจนึกเป็นห่วงคนเพิ่งออกจากโรงพยาบาลจนใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว

****"แกดูนี่ 11 ข้อ คนที่เป็น “สุภาพบุรุษ” จริงๆ ทำต่างจากผู้ชายคนอื่นๆ ฟังนะเดี๋ยวอ่านให้ฟัง" ปารวีในชุดนอนเอ่ยบอกคนที่นอนอยู่ข้างๆก่อนที่จะอ่านข้อความบนหน้าจอสมาร์ทโฟน แพรชมพูนั่งนิ่งอย่างตั้งใจฟัง    

"ความจริงอย่างหนึ่ง ที่หลายๆ คน อาจจะหลงลืมไปบ้างก็คือ การที่ผู้ชายบางคนแต่งตัวเนี้ยบ ในชุดสูท ผูกไท ภายนอกดูดี มีชาติตระกูล นั่นไม่ได้หมายความว่า เขาจะเป็น “สุภาพบุรุษ” เสมอไป วันนี่เราเลยอยากเอาสิ่งที่ “สุภาพบุรุษ” เขาทำจริงๆ เป็นจริงๆ มาฝากกัน และอยากบอกว่า ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้หญิง หรือ ผู้ชาย บทความนี้จะเป็นประโยชน์กับคุณ ลองอ่านสิ!" ปารวีเริ่มอ่านก่อนที่จะอ่านต่อ

 "1. พวกเขา “เคารพ” ทุกคนเท่าเทียมกันหลายๆ คนเข้าใจผิดว่า การเป็น “สุภาพบุรุษ” คือต้องเคารพ ทำตัวดีต่อสุภาพสตรี หรือผู้หญิงเท่านั้น ซึ่งทำให้มันดูเหมือนกับการนำ การเคารพคนอื่น มาเป็นเครื่องมือในการที่ผู้ชายเหล่านั้น นำมาใช้จีบผู้หญิงซะมากกว่า แต่จริงๆ แล้ว การเป็นสุภาพบุรุษ คือการเคารพทุกคนอย่างเท่าเทียม ไม่ว่าเพศอะไรก็ตาม " เสียงปารวีอ่านดังก้องไปพร้อมๆกับภาพเหตุการณ์เก่าๆตั้งแต่เจอกับเจ้าสมุทรใหม่ๆ เขาเคารพทุกคนไม่ว่าเป็นใคร แม่ค้า หรือคนแก่ หรือคนที่ต่ำต้อยกว่า  

"2. พวกเขาจะคอยผลักดัน ความฝัน หรือเป้าหมาย ของคนรัก!ไม่ว่าความฝันนั้น เป้าหมายนั้นของแฟนของเขา จะดูทะเยอทะยาน หรือเป็นไปได้ยากมากเท่าไหร่ก็ตาม สิ่งที่เขาทำในฐานะสุภาพบุรุษคือ การสนับสนุนและผลักดัน แต่แน่นอนว่า ตัวของผู้หญิงเอง ก็ควรทำหน้าที่ในส่วนของตัวเอง สู้ด้วยตัวเองด้วย ไม่ใช่พึ่งพารอคอยความช่วยเหลือจากฝ่ายชายแต่ฝ่ายเดียว3. พวกเขาซื่อสัตย์ และเปิดเผยกับคุณสุภาพบุรุษจริงๆ ไม่มีการมานั่งเล่นเกมกับคุณในเรื่องของความรัก เขาจะเปิดใจ เปิดเผย และซื่อสัตย์กับคุณ จะไม่มีการมานั่งคิดเล็กคิดน้อยเอาชนะ เช่น ไม่ยอมโทรหาคุณก่อน เพราะเดี๋ยวจะหาว่าเป็นฝ่ายชอบคุณมากกว่า หรืออะไรประมาณนั้น เพราะความรัก คือความรัก ไม่ใช่การเล่นเกมใดๆ ทั้งสิ้น!" ปารวีอ่านอย่างตั้งใจในขณะที่นึกถึงความเปิดเผยของเจ้าสมุทร เขาเปิดเผยและชัดเจนในเรื่องความรัก ไม่มาปิดบังหรือเล่นเกมใดๆ 

"4. พวกเขาไม่ทิ้งคนรักในยามลำบากความรักและความสัมพันธ์มันไม่ได้มีแต่ช่วงเวลาที่ดีเท่านั้น บางทีความลำบาก เรื่องร้ายๆ ก็อาจเกิดขึ้น และไม่ว่าพวกเขาจะรักกันมากแค่ไหน สุภาพบุรุษจะไม่ทิ้งไปไหน และจะพาเขาและคุณผ่านเรื่องร้ายๆ ไปด้วยกัน5. พวกเขา “สุภาพ” กับทุกคนคล้ายๆ กับข้อแรก ความสุภาพ ไม่ควรถูกใช้เป็นเครื่องมือให้ผู้ชายคนหนึ่ง ดูดีในสายตาผู้หญิงเพียงอย่างเดียว คนที่ดีจริง จะสุภาพจากเนื้อแท้ คือ ไม่ว่าเจอใคร เพศไหน ก็สุภาพ" *'อีตานั้นสุภาพกับทุกคนไม่ใช่แค่เพียงกับเธอหรือผู้หญิงเท่านั้น'*แพรชมพูได้แต่เอ่ยบอกตัวเองในใจก่อนที่จะฟังเพื่อนรักอ่านต่อ  

"6. พวกเขา “เปิดประตู” ให้ทุกคนเข้าก่อน เรื่องนี้อาจจะมีใครหลายคนบอกว่า อาจจะมากเกินไปที่จะคาดหวังให้ผู้ชายทำ แต่ลองคิดดูดีๆ หากคุณถึงประตูก่อน และเป็นผู้ชาย การที่คุณให้คนที่เดินมาข้างหลังเข้าไปก่อน ไม่ว่าจะเพศอะไรก็ตาม แล้วคุณค่อยเข้าตาม ดูจะเป็นมารยาทสังคมที่ดีอยู่ไม่น้อย " '*ผู้การก็เปิดประตูให้เราก่อนตัวเองจะเข้ามาเสมอ'* 

"7. พวกเขา “ประนีประนอม”สุภาพบุรุษที่แท้จริง จะรู้ว่า กุญแจแห่งความสุขที่แท้จริงของความรักและความสุขคือ การ “ประนีประนอม” ไม่เอาชนะ ถึงแม้ว่าสิ่งๆ นั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการก็ตาม และข้อนี้ หากคุณเป็นผู้หญิง และสามารถทำได้ มันจะทำให้ชีวิตคุณ และชีวิตคู่มีความสุขราบรื่นขึ้นมากเลยล่ะ  8. พวกเขา “ช่วยเหลือ” คนอื่นสุภาพบุรุษจะยินดีช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นคนรัก หรือคนที่เขาไม่รู้จัก พวกเขาไม่จำเป็นต้องเสียสละมากมายเพื่อช่วยคนอื่น แต่การช่วยเหลือคนอื่นบ้าง บางครั้งบางคราวคือเรื่องที่ดี " '*สองข้อนี้อีตาหุ่นยนต์ช่่วยโลกนั่นสอบผ่าน'* 

"9. พวกเขาเอาครอบครัวมาก่อนไม่ว่าจะเป็นครอบครัว คนรัก พี่น้องหรือเพื่อนสนิท คนกลุ่มนี้จะมาเป็นที่หนึ่งของเขาเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เพราะคนเหล่านี้คือทุกอย่างที่ทำให้เขามีวันนี้ได้" ทันทีที่ปารวีเอ่ยข้อนี้จบแพรชมพูนึกถึงเหตุการณ์ไม่นานมานี้ขึ้นมาทันที เหตุการณ์ที่ทำให้เขาเจ็บมาจนถึงตอนนี้ ต้นเหตุมาจากการเอาครอบครัวต้องมาก่อน 

"10. พวกเขาเน้นการกระทำ มากกว่าคำพูดสุภาพบุรุษจะทำจริง ไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียว และการกระทำของเขา ไม่ได้มีแค่เพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่เพื่อคนอื่นๆ และคนที่เขารักด้วย11. พวกเขาไม่เคยพูดว่า “เขาเป็นผู้ชายที่ดี”จริงๆ แล้ว คำว่า “สุภาพบุรุษ” ต่างจากคำว่า “ผู้ชายที่ดี” เพราะบางทีผู้ชายที่ดี อาจทำเพื่อต้องการหาสาวดีๆ ไว้ข้างกายเท่านั้น และมักอ้างตนว่าเป็นคนดี แบบนู้น แบบนี้ แต่ สุภาพบุรุษ ของจริงไม่กล่าวอ้าง ไม่ชมตัวเอง เพราะพวกที่ชอบชมตัวเองนั้น สุดท้ายแล้ว ก็เพียงหวังบางสิ่งบางอย่างจากผู้หญิงเท่านั้นแหละ ไม่จริงใจหรอก! ผู้การสอบผ่านสักข้อมั้ยแก" ปารวีเอ่ยถามหลังจากอ่านจบ 

"ไม่ใช่แค่ผ่านสักข้อมั้ย น่าจะถามว่ามีข้อไหนไม่ผ่านบ้างมั้ยต่างหาก" แพรชมพูเอ่ยบอกพรางนึกถึงวันนึงเมื่อหลายเดินก่อนที่เขาบอกว่าตัวเองไม่ใช่ทหารเรือที่ดีหรือผู้ชายที่ดี 

**"งั้นฟังอันนี้บ้างความหมายคำว่าสุภาพบุรุษสุภาพบุรุษตามคตินิยมในสังคมไทยนั้น ตรงกับคำว่า " ชายชาตรี "หมายถึงผู้ชายที่มีอุปนิสัยใจคอ และกิริยามารยาท " สมกับความเป็นชาย " ตามลักษณะของค่านิยมในสังคมดังกล่าว  สุภาพบุรุษพึงมีมารยาท โดยสมควร ดังต่อไปนี้ 

1.เป็นผู้มีเกียรติเชื่อถือได้" ปารวีอ่านก่อนที่จะหันมาทางแพรชมพู 

"ผ่าน อีตานี่เชื่อถือได้" แพรชมพูเอ่ยตอบคนที่หันมา ก่แนที่ปารวีจะอ่านต่อ 

"2.ประพฤติตนสมกับความเป็นลูกผู้ชาย" "อันนี้น่าจะผ่าน ผู้การไม่เหมือนผู้ชายคนไหนที่เจอมา ไม่เหมือพสกที่อ้างว่าเป็นลูกผู้ชาย" แพรชมพูเอ่ยตอบทันทีที่อีกฝ่ายถามจบ

"3.เป็นผู้ให้เกียรติแก่สตรีในทุกโอกาส" "อืม นายนี่ยิ่งกว่าให้เกียรติอีก" 

"4.วางตนเป็นที่ไว้วางใจแก่สตรีได้ทุกโอกาส" ปารวีอ่านก่อนที่จะหันมาถาม

"วางตัวดีไว้ใจได้" แพรชมพูตอบพรางนึกไปถึงช่วงที่ป่วยเป็นไข้ทับระดู เขาวางตัวเป็นที่ไว้ใจไม่ได้แอบดูแม้แต่น้อย 

"5.ไม่นำเอาเรื่องส่วนตัวของสตรีที่เกี่ยวข้องกับตนหรือผุ้อื่นในทางชู้สาวออกเปิดเผยให้ผุ้อื่นทราบ อันนี้ล่ะ"  "สารวัตรบอกว่าผู้การถือเรื่องการให้เกียรติเพศแม่มาก"

"6.ปกป้องช่วยเหลือและเป็นมิตรที่ดีแก่มิตรที่เป็นสตรี" "อันนี้ผ่าน"

"แล้วอันนี้ล่ะ 7.ไม่ล่วงเกินสตรีที่ให้ความไว้วางใจแก่ตน ไม่วาทางกาย วาจา หรือ จิตใจ" "เอ่อ อันนี้เขาเคยเผลอ แต่ก็ขอโทษนะแก" แพรชมพูเอ่ยบอก พรางนึกถึงวันที่เสียจูบแรกในชีวิตไปให้แก่เจ้าสมุทร******

"ขอโทษด้วย ดีอ่ะแก เป็นคนอื่นไม่ขอโทษหรอกหาว่าผู้หญิงเรายั่วด้วยซ้ำ" ปารวีเอ่ยบอกก่อนที่จะอ่านต่อ "8.ไม่พูดจานินทา ลบหลู่ ดูถูก เหยียบหยามหรือรังแกสตรีไม่ว่าในกรณีใดความอดกลั้นอันสูงส่งของสุภาพบุรุษจะเป็นหลักของจิตใจไม่เสียมารยาทในข้อนี้ได้"

"อันนี้ยิ่งแล้วใหญ่ ขนาดสารวัตรจะนินทา ดูถูกผู้หญิงผู้การยังตาขวางใส่เลย" แพรชมพูเอ่ยบอก เท่าที่จำได้เขาไม่ชอบให้น้องชายดูถูกนินทาผู้หญิงเลยและเขาเองก็ไม่เคยทำ

"9.รู้จักการให้อภัยแก่สตรีในทุกกรณี หากสตรีมีการล่วงเกินตนด้วย กาย วาจาหรือใจ " "อันนี้ก็อีก ฉันว่าเขาเลวเหมือนทหารเรือทั่วไปที่เจอ เขายังไม่ว่าอะไรฉันเลย แถมยังใจดีทำกับข้าวให้อีก" ผู้กองสาวเอ่ยบอก ก่อนที่ปารวีจะอ่านข้อสุดท้าย

"10.ควรหลีกเลี่ยงการคบหากับสตรีที่ไร้มารยาท ขาดเหตุผล และมีจิตใจโหดร้าย" "อันนี้ยังไม่เคยเจอ แต่ฉันก็ไร้มารยาทอยู่นะ ข้อนี้ไม่ผ่านแล้วกัน" แพรชมพูเอ่ยบอก ปารวีวางสมาร์ทโฟนลงก่อนที่จะทำหน้าเว่อร์

"คนนี้มันดีงามพระราม9มากแก เขาเป็นสุภาพบุรุษเกือบทุกระเบียบนิ้ว เจ๊ให้ผ่านค่ะ ไฟเขียวค่ะ คบเลยเพื่อน อย่าปล่อยให้หลุดมือนะ เสียดายแทน ช้างเผือกชัดๆ หายากมากนะแกคว้าไว้ค่ะเพื่อนไหนๆเขาก็ตาต่ำมาชอบแกแล้ว" ปารวีเอ่ยบอก

"ไอ้บ้า ไฟขงไฟเชียวอะไรฮะ แกไม่ใช่ป๊าสะหน่อยมาเจ๊ให้ผ่านอะไร ไหนจะมาบอกคว้าวงคว้าไว้อะไร บ้า นอนดีกว่า" แพรชมพูเอ่ยบอกก่อนที่จะล้มตัวลงนอนหนีคนเว่อร์  "ฉันฟันธงเลยนะ แกได้แต่งงานกับผู้การปีนี้แน่  ผู้ชายคนนี้คือช้างเผือกหายากเพราะฉะนั้นอย่าปล่อยไปให้คนอื่นเข้าใจมั้ย" ปารวีเอ่ยบอกก่อนที่จะนอนลงข้างๆ แพรชมพูลืมตาขึ้นมาก่อนที่จะมองบน 'หมอเดาชัดๆ ต่อให้บอกว่าผู้การเป็นเจ้าบ่าวของฉัน ก็ไม่มีทางแต่งปีนี้แน่'

ชิๆยัยผู้กองพราว ไงล่ะเจอพี่เมฆของฉันเข้าไป555 กรี๊ดกร๊าดหนักมากอิอิ