ดวงใจภักดิ์ปัถพี

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ...

กริ๊ง ๆ ๆ ๆ

เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนบนเตียงนอนสีหวานแผดเสียงกรีดร้องทำให้คนที่นั่งกอดเข่าใจลอยอยู่หลุดจากภวังค์จิตหันมาสนใจสิ่งรอบข้างก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบมากดรับสาย

“สวัสดีค่ะแม่” เสียงหวานที่พยายามข่มความไม่สดชื่นเอ่ยทักคนปลายสายเมื่อรู้ว่าคือใคร “พอดีกอหญ้าอาบน้ำอยู่น่ะค่ะเลยรีบช้า”

“เหรอจ๊ะ เป็นไงบ้างลูกอยู่ได้ไหม ป้าเพ็ญดุหนูรึเปล่า” ปลายสายเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงจนคนฟังยิ้มออกมา

“อยู่ได้ค่ะแม่ แม่ไม่ต้องห่วงกอหญ้านะป้าเพ็ญใจดี” คนที่แทนตัวเองว่ากอหญ้าหรือชื่อจริง ๆ คือนางสาวศรัญญา สิริรัตนากรณ์ เด็กสาววัย19ปีที่เพิ่งจะจบชั้นมัธยมศึกษามาไม่นานและกำลังจะสอบบรรจุเข้ารับราชการในกองทัพเรือเป็นทหารเรือหญิงตามที่ใฝ่ฝันไปพร้อม ๆ กับการสอบเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ฝันใฝ่เอ่ยบอกผู้เป็นมารดาอย่างใจเย็น เธอรู้ว่ามารดาห่วงใยเธอที่จากบ้านเกิดมาเรียนที่กรุงเทพเมืองฟ้าต้องห่างไกลพ่อแม่และพี่ชาย-น้องชายที่รัก แต่เพื่อสิ่งที่ฝันเธอจะไม่ยอมแพ้

“จะไม่ให้แม่เป็นห่วงได้ยังไง ลูกสาวคนเดียวของแม่ทั้งคน ไม่ห่วงหนูจะให้แม่ไปห่วงใคร เฮ้อ เพราะพ่อหนูแท้ๆ เชียวสอบบรรจุที่นี่ก็ได้ทำไมต้องส่งไปสอบที่กรุงเทพด้วยก็ไม่รู้” คนเป็นแม่อย่างคุณนายสิริสุภาเอ่ยบอกไม่วายบ่นสามีอย่างพลเรือตรีเกียรติก้องด้วยน้ำเสียงไม่เข้าใจ ทั้งที่บ้านเกิดเมืองนอนอยู่ใกล้ฐานทัพเรือแท้ๆ แต่กลับจำใจส่งลูกสาวที่อายุเพิ่งจะ19ไปหยก ๆ ไปสอบบรรจุที่กรุงเทพมหานครฯ

“โธ่แม่ขาอย่าบ่นเลยค่ะ กอหญ้าชอบนะ ที่นี่น่าสนุกแถมไม่มีคนคอยกวนประสาทด้วย สบายใจถูกใจกอหญ้าที่สุด” สาวน้อยเสียงหวานเอ่ยบอกผู้เป็นแม่พลางนึกถึงคนคอยกวนประสาทที่ว่าอย่างอดไม่ได้ ป่านนี้อิตานั่นคงไปแรดอยู่กันสาวๆ สวยๆ แล้วแหละ

“อ้าวกาย ดินเป็นอะไรมา กอหญ้าแค่นี้ก่อนนะลูกพี่กายเราพาดินมาไม่รู้เป็นอะไรพยุงกันมาเชียว” คุณนายสิริสุภาเอ่ยบอกก่อนที่จะตัดสายไปในขณะที่คนเป็นลูกสาวเกิดอาการงุนงงและสงสัย

“แม่คะเดี๋ยว เฮ้อ ตัดไปซะแล้ว”

“นายนั่นเป็นอะไรเลยไม่รู้เลย เอ๊ะเดี๋ยว แกจะไปสนใจทำไมกอหญ้าก็แค่แฟนเก่าที่ได้มาเพราะโดนท้า เลิกสนใจนายนั่นเดี๋ยวนี้ เลิกๆๆ” ศรัญญาได้แต่บอกตัวเองอย่างโมโหที่ไปสนใจอยากรู้เรื่องราวของคนขึ้นชื่อว่า “แฟนเก่า”

แฟนคนแรกที่คบหามาสองปีตั้งแต่อยู่อายุ17ปี แฟนที่บางครั้งก็โคตรกวนประสาท บางครั้งก็ทำตัวเป็นพ่อสอนลูก ใครๆ ก็มองว่าน่ารัก คนที่รู้จักผิวเผินชอบมองว่าเธอกับเขาเป็นแฟนที่น่ารักมาก แต่ความจริง...ไม่เลย เธอกับอีตานั่นคบกันเพราะถูกเพื่อนท้าหรอก

ยินดีต้อนรับเข้าสู่นิยายของเวณิตา ทอฝัน ใครใคร่อ่าน อ่านจ้า เริ่มนี้ติชมได้แต่อย่าใช้คำรุนแรงไม่คิดถึงใจนักเขียนน๊า (ใจเขาใจเรานะคะ ไรท์ใจบอบบางค่ะ) มาอ่านกันใหม่จ้า