เข็มนาฬิกาสีเทา

ร่างบางของหญิงสาว ดวงตากลมโต เผยสัจส่วน ตัวS ก้าวขาลงมาจากรถหรูคันโปรด ที่จอดหน้าร้านอาหารฝรั่ง ทุกสายตาจับจ้องเธอไม่วางสายตา

"มองอะไรกันน่ะ" หญิงสาวสบถกับตัวเองเพราะสายตาพวกนั้นทำไห้เธอหมดความมั่นใจ นี้เธอไม่รู้ตัวเลยหรอว่าเธอนั้นสวยดั่งหลุดออกมาจากนิยาย

"ได้จองโต๊ะไว้รึป่าวครับ " พนักงานชายหน้าตาจิ่มลิ้มถามขึ้นหลังจากที่เธอก้าวเข้ามา ผายมือไห้เธอพร้อมถามไถ่ แต่หญิงสาวชะงัก เพราะสายตาเธอดันไปเจอ

ชายหนุ่มรูปงาม รอยสักเต็มตัว ตัดกับสีผิวที่ขาวผู้หญิงต้องยอม กำลังนั่งคุยกระหนุงกระหนิง กับสาวนักศึกษานมโต เค้าคนนั้นคือ ปิง เเฟนเก่าที่เลิกกันมานานนับปี เเต่ไม่เคยลืมได้เลย

" หึ บทจะเจอก็เจอ " เธอเค้นเสียงในลำคอทำเอาพนักงานยืนขมวดคิ้ว " ฉันจ้องไว้ โต๊ะนั้น " หญิงสาวชี้ไปที่โต๊ะประจำ เธอมาที่นี้บ่อย มากับเพื่อน. แต่ตอนนี้เพื่อนของเธอคงกำลังมา

"อ่อ คุณพิมนิภา งั่นเชิญครับ " หญิงสาวเดินตามพนักงานมายังโต๊ะ ซึ้งโต๊ะนี้อยุ่ตรงข้ามกะคนที่เธอรอคอยพอดี ทันทีที่เธอนั่ง ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองเธอไม่มีท่าทีที่จะตกใจอะไรเลย กลับมองเธอนิ่งๆเดาไม่ถูกว่ากำลังคิดอะไร

"แปลก " หญิงสาว พูดกับตัวเองอีกครั้ง เมื่อคนคนนั้นไม่ตกใจ หรือเค้าจำเธอไม่ได้กันนะ ไม่เจอกันตั้งนานเธอต้องสวยขึ้น และเค้าหล่อขึ้นมาก "หึ " หญิงสาวฉุกคิดในใจ ในเมื่อลืมไม่ได้ ก็ต้องเอาคืน หญิงสาวคิดอย่างเอาแต่ใจ เพราะนิสัยเธอเป็นคนแบบนี้อยุ่แล้ว

ทางด้านปิง

เค้าตกใจไม่น้อยที่เห็นคนรัก(เก่า) ของเค้านั้นมานั่งในร้านนี้ แต่เเค่ไม่เเสดงสีหน้าออกมา เค้าจ้องมองเธอนิ่ง ไม่เจอกันนานเธอสวยขึ้นมาก ทำไห้นึกถึงเรื่องราวในอดีตที่เค้าเคยอยุ่ราวมกัน จนทำไห้เค้านั้นต้องพูดเธอออกมาอย่างเเผ่วเบา

"เยล " เค้าเผลอมองเธอนานจนหญิงสาวนักษึกษาหน้าตะสวยนมโตนั่งตรงหน้าเค้านั้นเรียกสติเค้ากลับมา

"มองอะไรค่ะปิง" หญิงสาวดูก็รู้ว่าเค้าอายุน้อยกว่าแต่กลับไม่มีสัพนามนำหน้าก็เธอนั้นพอใจจะเรียกอย่างงี้เพราะมันดูสนิทกันดี หรอ?

"ป่าวรีบทานเถอะพี่มีธุระต่อ" เค้าตอบแบบปัดๆไปเค้าไม่ได้สนใจผู้หญิงพวกนี้สักเท่าไหร่เก็บไว้กินเล่นๆเเค่นั้น