ลำดับตอนที่ #170
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #170 : ตำราเล่ม 4 เกมส์ต้องมนต์ ep.34
ำราเล่ม 4
เมส์้อมน์ ep.34
อาาศในห้อ่อยๆลลทีละน้อย ใบหน้าแ่ละนบิเบี้ยวทรมาน พยายามลารเลื่อนไหวอร่าาย ไม่เว้นแม้ระทั้ อิศวร........
มีเพียผู้เียวที่ยัเป็นปินั่ือผู้ที่ยืนามืออย่าออาูอาาศ้วยระบบ
"เฮือ แฮ่ แฮ่ " เษยัไม่ไ้สิเ่นเิม แ่ับโเฟนั้นไม่เหมือนัน ระบบหายใแย่อยู่่อนแล้วยิ่เพิ่มวามทรมานเป็นเท่าทวี
"เร็วเ้ารีบ่ามันนนน !!!"บอยฝืนะโน พยายามสูอาาศที่เหลือเพียน้อยนิให้เิประโยน์ที่สุ สอาบในมือพุ่เ้าฟันพระพาย
วูบบบบบบบ......
พระพายสมั่ื่อเทพเ้าแห่สายลม ไร้ัวน ไม่สามารถับ้อ เพียมาบเ้าใล้ประิ ร่า็เลือนหายสลายไปราวลับอาาศ
ปั ปั ปัๆๆๆ ......!!
อามใ้ปืนยิามุที่ระแสลมเปลี่ยนทิศเหนี่ยวไาม
ปืนในมืออีระบอหันี้ไปยัร่าที่ยืนใบหน้าบิเบี้ยว เหนี่ยวไใส่ย้ำ่อเนื่อ ใ้่อเ็บอ่วยรัโหลระสุน
ปั ปั ปั ปั....!!!
อิศวรพยายามพุ่ัวหลบแ่็ไม่รอพ้นมระสุนไปไ้ ห่าระสุนแแยออามวิาแปลวิา าหนึ่เป็นสอ าสอเป็นสี่ ่อยๆเพิ่มเป็นทวีู
่อนะถึัว็แแยออนับร้อย ปะทะเาะทะลวเ้าร่าายหนุ่มนพรุน
ปั ปั ปั!!
อามยัยิอย่า่อเนื่อไปามุที่เิระแสลม......
ร่าพระพายพลุบโผล่และ็ถูมระสุนเาะทะลว่อนะแสลายอยู่หลายรอบ นที่สุวามพยายาม็สำเร็ ไล่้อนมาในพื้นที่ที่้อารไ้
หลอแ้ววิทยาศาสร์ วปริมารทรรวยไ้ถูั้อยู่เบื้อหน้าบอยที่นั่ัสมาธิบริรรมาถา
ใบหน้าที่บิเบี้ยวอาบเหื่อนนุ่มโแ่ยัท่อ่อเนื่อไม่าอน แม้มีบา่วทนวามเ็บปวทิ่มแทไม่ไหวหยุสูหายใเป็น่ว
[มหามน์สะเทวา] > 5000 แ้ม
อามำื่ออมหาอามาถาบทนี้ไ้เป็นอย่าีเพราะมันถูเียนอยู่ในำรา้อห้ามที่บอยบอว่ายัไม่ถึเวลาอันสมวร เพราะมันะบั่นทอนอายุัยอผู้ใ้
เาเร่ใ้แ้มมหาศาลอย่าไม่ลัเลเพื่อไ้ทาลัสู่าถา แม้ะเพียรั้เียว็าม เพราะมันอาเป็นโอาสสุท้ายในารำราบศัรูนนี้
ระแสลมที่ปราอยู่บริเววแ้วนั้นพยายามพัเปลี่ยนไปทิศทาอื่น แ่็ถูระแสบาอย่าูเ้าไปในว้วยเ่นัน
สอพลั่อ้าน ฝ่ายหนึ่พยายามิ้นลนหลบหนี อีฝ่ายิัั.....
ลมรรโเพิ่มทวีวามแรมาึ้น หมุ่นวนเป็นลายเลียวั่พายุอยู่เหนือปาว
"อาาาาาา........ูไม่ยอมมึหรอ ไม่มีวัน !!"
"ไม่มีวันนนนนนนน...!!"เสียพระพายยัู่ร้อ่อ้านแม้ลูพายุะเ้าไปในวเินว่ารึ่แล้ว็าม
อามและบอย่วยันใ้พลั่มบัับให้พายุนั้นลวให้หม
แร้ แร้.....
วที่ทนแร่อ้านเริ่มไม่อาทน เิรอยร้าวลามทั่วัวว อามึใ้วามสามารถอ่อเ็บ้อที่ใ้ไ้อย่าำนาเินว่าใร สลับที่นำวใบใหม่แทนวเิมใน่วเสี้ยววินาที่อนที่พายุะสบล
แว้....
บอยรีบีายเสื้อปิปาวแล้วนำเลือเียนอัระประทับลไป
"ฟู่ววววว......สำเร็สัที"อามเป่าปามอไปที่วอย่าโล่อ ่อนเลื่อนสาาึ้นมอหน้าบอยเมื่อเห็นว่าอีฝ่ายไม่ไ้อบรับอะไรมา
ใบหน้าที่ีอบอยมอไป้านหลัออามอย่าวิ ร่าายที่อิโรยาารสูเสียพลัไป้อเผิหน้าับศัรูที่เหลือนสุท้าย
อามหันมอามไปเ่นัน่อนะพบบุลที่พึ่ะถูมระสุนเาะทะลวร่านพรุนมอมา "มันยัไม่าย...."
"ถึ้อาย....้า็้อเอามันไป้วย ........ยัไหวอีไหม ไอหนู"บอย็ัสินใ หันมออามสำรววามพร้อม
"แน่นอนพี่......."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น