ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชะตาสวรรค์
อนที่ 1
เหนือินแนมวลมนุษย์บนฟาฟ้าสูว่าหมู่เมาสีาว ือยอเาบรรพสวรร์ที่เหล่าเทพ เียนทั้หลาย่าอาศัยร่วมัน ปรอโย 3 มหาเทพ นามว่า อี้ี้ หนี่วา และฮัวหล
บรรพน้ำาสวรร์เป็นอีื่อหนึ่เรียานสถาที่แห่นี้ เพราะมีน้ำสายให่อยู่ใลา พฤษานานาพันธุ์หลาหลายสีสันึ้นแทรแทรมนร่มรื่น หมอเมร่อลอยผ่านไปมานสามารถสัมผัสับวามื้นอมัน
“้าไม่ไ้ทำ”
ลานว้าแม่ทัพใสุ่เราะเ็มยศ นามว่า หยาุนำลัถูไ่สวนวามผิานมีส่วนทำให้ ้าวมัรอัีึ่อาวุธอมหาเทพฮัวหลหายไป ่อนมาถู้นพบอยู่ภายในำหนัอแม่ทัพหยาุนในภายหลั
“้าห้ามท่านแล้วทำไมไม่ฟั้าบ้า”ประโยเสแสร้นี้ทำให้หยาุนประัแล้วว่าถูใส่ร้าย มันออมาาปาฟาีนรัน สายาที่นามอมามันเปลี่ยนไป ลายเป็นสายาที่ไม่รู้ั ทัู้ถู เหยียหยามและรัเีย
หลัาสอบสวนนเสร็สิ้น ไม่มีผู้ใเป็นทั้พยานและหลัานยืนยันวามบริสุท ึถูัสินให้รับโทษ อำในภูเาไฟนร่าายหมอไหม้เหลือเพียเศษธุลี
เมื่อเห็นว่าไม่มีประโยน์อันใที่ะล่าวสิ่ใ่อ หยาุนึรวบรวมพลัฝืนทำลายพันธาารที่แนออ ่อนพุ่ใส่มหาเทพอี้ี้หมายเอาีวิเ้าแลับวามแ้นรั้นี้
แรปะทะทั้สอส่ผลให้แผ่นินสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วทุแห่หนนถึินแนมนุษย์และท้อมหาสมุทรนเิภัยพิบัิร้ายแร
3 มหาเทพร่วมใผนึำลััน่อสู้ับแม่ทัพหยาุนผู้มีพลัเทียบเียพวเา ถึ 3 วัน แ่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ หยาุนพลาท่าโน้าวมัรอัีโมีใส่ลาหลันระเ็นบาเ็บหลบหนี
“อั”
แม่ทัพหยาุนพยายามฝืนหลบหนีมายัลัเ็บอวิเศษหมายทำลายให้หายแ้น รวบรวมอหลายสิ่ใส่ห่อผ้าสะพายไว้ ่อนหลบหนีออ้านหลัำหนั ลอเวลานทำหน้าที่รับำสั่ไม่เยาบพร่อ เพียถูใส่วามานาแพศยาลับถึลโทษให้เผาร่านมอไหม้
“มันอยู่นั่นสัหารมันะ!!”อี้ี้สั่ารอทัพเทพเมื่อเห็นว่าหยาุนหลบหนีไปยัท้ายบรรพ
ู้มมมมมมมมม
อาารบาเ็บทำให้ร่าายเื่อ้าลมา ถูอี้ี้ใ้าบฟันนร่วลไปยัพื้นโลมนุษย์ แ่่อนะสิ้นสิไป ในใับร้อเรียหาวามยุิธรรม เาไ่เ้าาเทพั้นล่าฝึฝนอย่าหนั ่อสู้ับหมู่มารและอสูรนับไม่ถ้วน นไ้เป็นถึแม่ทัพสวรร์ แ่ไม่เยมีวามสบสุเลยัรั้
ใหนึ่เรียแ้นิัับวามไม่ยุิธรรม อำนามัถู้อเสมอ ถ้านมีอำนา็ะสามารถำหนีวินเอไ้
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม ลืนนนน
“อ้า”
ร่าระแทพื้นินนเิหลุมว้า วามรุนแรส่ผลให้แผ่นินแเออ แรระแททำให้อวัยวะภายในแหลเหลว แ่วามแ็แร่ทำให้ยัไม่ายในทันที พลัในร่า่อสู้ยื้อีวิรัษาอาารบาเ็บ หยาุนใ้่วเวลาสุท้ายหยิบอวิเศษิ้นหนึ่มาใ้ ึ่สามารถสถาพวิไ้นานหลายร้อยปี ่อนะสิ้นลมหายใในที่สุ
าลเวลาร่วเลยผ่านไปถึ 200 ปี ร่ายายแม่ทัพเทพยัสภาพเหมือนพึ่สิ้นใใหม่ เหล่าสัว์ป่าน้อยให่ไม่อาย่าายเ้าใล้เนื่อารัศมีอวิเศษ ้นไม่ใบห้า่าึ้นปลุมหนาแน่นนปปิร่าอแม่ทัพเทพยาแ่ารพบเห็น
“เอามันทิ้ลไว้นี่แหละ”
วิหยาุนมอมายัเหล่าายรร์ทั้ 4 ที่แบร่าเ็ายัวอ้วนมาทิ้ เพียมอ็ทราบว่าหาไ้มีีวิแล้ว ร่าไร้วิาเ็น้อยถูทิ้ลาป่ารทึบน่าอนาถยิ่นั
วูบบบบบบบบบบบบบ
เมื่อเวลาและสิ่ที่้อารมาถึ หยาุนเลื่อนย้ายวิเ้าไปในร่าอเ็ายัวอ้วน ่อนสิะับลไปหลัวิแม่ทัพเทพผู้ยิ่ให่ประสานเ้าับร่าโยสมบูร์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น