นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
시즌 변경 ฤดูที่แตกต่าง (ชิปจองกุก&จีมิน)
시즌 변경 ฤดูที่แตกต่าง (ชิปจองกุก&จีมิน)
ผู้เข้าชมรวม
261
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
261
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 10 พ.ย. 59 / 00:26 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
บันทึกของ "เซย์อิส"
อันยองฮะเพื่อนๆอาร์มี่ทุกคนก่อนอื่นเลยอยากจะเล่าถึงตัวเราที่ได้มาเป็นอาร์มี่ของ BTS
เราเป็นอีกคนหนึ่งที่ติ่งหลายวงเพราะเป็นคนขี้เบื่อบางครั้งยังเคยคิดเลยว่า
การเป็นติ่งเกาหลีนั้นไร้สาระเอาแค่ฟังเพลงไปวันๆชอบบ้างไม่ชอบบ้าง
ประปนกันไปจนวันหนึ่งเราได้เห็นเพื่อนคนหนึ่งแต่งนิยายและที่สำคัญ
เค้าเป็นทอมที่เป็นเมน "วี"และแต่งชิปวีกุกผมก็สงสัยว่าเป็นใครกันนะวงอะไรชื่อBTS
ซึ่งตอนนั้นนึกไปถึงรถไฟฟ้าเลยเราจึงก๊อปรูปBTS
ไปให้เพื่อนดูและได้คำตอบว่าชื่อเต็มของวงนี้คือบันทันโซยอนดัน
นั้นคือจุดเริ่มต้นของการเป็นติ่ง เราได้เซิร์ทหาเพลงทุกเพลง
หาประวัติของสมาชิกในวงอย่างระเอียดและเพลงแรกที่เราได้ฟังนั้นคือเพลง
You're My ตอนนั้นแฟนคลับน้อยมากๆ(ลองหาฟังนะ)
และเป็นการร้องสดที่เพราะจริงๆและเป็นเวทีเล็กๆในสนามเด็กเล่น
ถึงจะมีแฟนคลับที่น้อยนิดแต่พวกนายก็ร้องเพลง
ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มตอนนั้นพวกนายยังเด็กมากนะจนตอนนี้พวกนายโตขึ้นเยอะมันทำให้คิดว่า
ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากจะต้องเหนื่อยแค่ไหนกันนะถึงได้มาถึงตอนนี้หลังจากนั้นเราก็
ค้นหาดูมาเรื่อยๆจนผ่านมา2ปีมันเร็วมากเลยและตอนนี้เราก็ยังคงติดตาม
พวกนายอยู่มันทำให้รู้ว่าพวกนายผ่านอะไรมามากมายจริงๆ
ครั้งได้อ่านข้อความของมินยุนกิที่เขียนถึงอาร์มี่ว่า
สิ่งที่จะตอบแทนอาร์มี่ได้ก็มีแต่การร้องเพลงขอสัญญานะว่า
จะทำเพลงทุกเพลงออกมาให้ดีที่สุดจะทำให้เต็มที่จะทำให้อาร์มี่ภาคภูมิใจ
และสามารถบอกกับคนอื่นได้อย่างเต็มปากแบบไม่อายว่าเป็นแฟนคลับของพวกเรา
พวกนายจะนึกถึงอาร์มี่ทุกครั้งที่ชนะรางวัลไม่ว่าพวกนายจะขึ้นไปสูงขนาดไหนพวกนายก็ยังคง
หันหลังกลับมามองพวกเราเสมอและไม่เคยลืมว่าเรามีวันนี้เพราะใครและจะไม่
ลืมตัวตนของตัวเอง
ถึงตอนนี้เราอยากบอกกับพวกนายว่าเราดีใจนะที่ได้เป็นอาร์มี่ของบันทัน
ขอบคุณที่พวกนายเกิดมานะไม่ผิดหวังจริงๆที่ได้ติดตามพวกนายมาจนถึงทุกวันนี้
ขอสัญญาไม่ว่าอีกสักกี่ปีกี่เดือนกี่วันเราจะคอยสนับสนุนพวกนายให้ถึงที่สุด
ขอบคุณสำหรับเพลงทุกเพลงที่ตั้งใจร้องออกมา
ขอบคุณที่ไม่เคยลืมอาร์มี่
เรารักบันทันโซยอนดันพวกนายจะเป็นไอดอลของเราตลอดไปนะ
จบบันทึก " เซย์อิส "
คำแนะนำในการอ่านฟิค
ฟิคของเราจะไม่สนุกเลยถ้าคนอ่านไม่ใช่อาร์มี่ของบันทันเพราะในฟิค
จะแทรกคำพูดการกระทำที่ได้เกิดขึ้นจริงๆกับเมนเบอร์แต่ละคนลงไปเพื่อให้
อาร์มี่ได้มโนกันอย่างไหลลื่นเป็นไปไม่ได้เลยถ้าอาร์มี่จะนึกสีหน้าท่าทาง
ของเมนเบอร์ตัวเองไม่ได้และอาจมีการแต่งเติมเพื่อให้ฟิค วาย น่าอ่านยิ่งขึ้น
คำเตือนจาก "เซย์อิส"
เนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นการมโนขึ้นของผู้แต่งทั้งสิ้น
ไม่อนุญาติให้ก๊อปบทความใดๆก็ตามไปเป็นของตัวเอง
ขอบคุณอาร์มี่ทุกท่านที่อ่านจนจบ...
ยินดีต้อนรับสู่โลก มโน ของ " เซย์อิส"
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อุ : พี่MVเ็ทนี้พี่เ็ี่มาเลยนะอย่านี้อาร์มี่้อรี๊พี่มาว่าผมแน่ อุ
ื่นมแมหมั่นไส้เล็ๆทำให้ีมินที่มีสีหน้าเหนื่อยล้าเมื่อี้อที่ะอมยิ้มไม่ไ้
ีมิน : ริหรอ?แล้วนายล่ะไม่ริ๊ั้นบ้าหรือไ?
พูพราำเลือมออีนผ่านวน้ำ
อุ : ะบ้าหรือไพี่ให้ผมไปยืนรี๊พี่นี่นะผมไม่ใ่ผู้หิะหน่อยนา!!
อุำีมินแย้วน้ำอีนมาินหน้าาเย
ีมิน : อะไรันอะ่วนี้รู้สึว่านายเลียนแบบั้นบ่อยๆนะั้นย้อมผมนาย้ย้อมูสีอนแทสิั้นใส่สีเทานาย็ใส่ามแล้วที่สำันาั้นเิที่ปุาล่อนนาย นายยัามไปเิ้วยเลย เลียนแบบันนานี้นาย็้ออบั้นเ้ใ่มะ?
ีมินเินมาิ้มแ้มอุที่เอาแ่นั่หัวเราะ๊าับำพูลอีมิน
อุ : ไมุ่ย้วยแล้วผมไปนะอาบน้ำีว่าเหนื่อยมาเลยวันนี้
ว่าแล้วอุลุพรวเินออไปอย่าเร็วยัไม่ทันพ้นประู็ไ้ยินเสียีมินพูเบาๆว่า
ีมิน : ถึนายะเป็นผู้ายั้น็อยาให้นายอบั้นนะ
แม้เป็นเพียแ่เสียที่ส่ผ่านลำอแ่อุ็ไ้ยินมันัเนทุำแ่็ไม่พูอะไร
ทิ้ให้ีมินยืนถอนหายใอยู่รนั้นนเียว
ือนั้น อุับีมินนอนบนโฟาให้ห้อรับรออุนอนิ้นนผ้าระุยระาย
ไปนละทิศทาึ่ีมิน็นอนพลิไปพลิมาิเรื่ออนนั้นนนอนไม่หลับ
ีมินยืนมออุที่นอนหลับ้วยสายาแสนรั่อนที่ะเินออาห้อรับรอลับมาพร้อมหมอนผ้านวมผืนให่เา่อยๆยหัวอุึ้นแล้ววาหมอนห่มผ้าให้อย่าเบามือลัวว่าะทำให้เ็น้อยรหน้าื่นีมินทรุัวลนั่้าๆอุและยั้อมอใบหน้าสวยนั้นราวับ้อมน์ีมิน้มหน้าเ้าหาใบหน้าอุแ่เา้อะัับสายาู่สวยที่มอนิ่มายัเา
อุ :พี่ิะทำอะไรน่ะ?
เ็น้อยอุถามพร้อมับันัวเอลุนั่ ีมินเบือนหน้าหนี้วยวามเ็แล้วหันมาอบอย่าเสียอารม
ีมิน : ั้น็แ่อยาะูบนายทำไมหวัวหรอ?
ีมินพูบ็ลุึ้นแ่ับถลาล้มลไปบออีนเพราะแรระาออุ
อุ : พี่ะหนีผมไปไหนรับหืม?
ีมิน : ออไปเลย!!!
ีมินพลัหัวอุออ
อุ : พี่อะอลผมหรอับ?
อุอีมินไว้แน่นึ้นเหมือนลัวอีนะหนี
ีมิน : ทำไมนาย้อปิเสทั้นลอทั้ที่ั้นอบนายมานานี้
ีมินพูทั้ที่ยัหันหลัโยมีอีนอเอาหน้าุับ้นอาวอเานรู้สึถึลมหายใอุ่นๆ
ีมิน : อบั้นสิอุ
อุ : ผมรู้รับว่าพี่อบผมและที่ผมแล้ทำเป็นไม่สนใไม่ไ้ยินหรือเอาแ่หัวเราะใส่พี่็เพราะผมเินพี่มาๆไรับเลยไม่รู้ว่าะพูหรือแสวามรู้สึออมายัไี
อุพึมพำเบาเหมือนเสียบ่นอเ็น้อยที่ำลัอแถึแบบนั้นอีฝ่าย็เผลอยิ้มออมา
อุ : อื้มัวพี่หอมัผมไ้ลิ่นสบู่้วยพี่อาบน้ำไม่สะอาใ่มะอย่าออไปวิ่ลาฝนนะเี๋ยวัวเป็นฟอ5555อุพูหยอีมิน
ีมิน : ัวนาย็หอมมานะนาเหื่อท่วมัวยัหอมเลยมันทำให้ั้นอยาะินนายเ้าไปทั้ัวเลยล่ะ
ีมินยิ้มมุมปา่อยๆเลื่อนใบหน้าเ้าใล้อีน อุมออบ่อนที่ะโอบอนัวเล็ริมฝีปาบาถูประบเ้าหาัน อุบเล้าลีบปาบาอนัวเล็อย่า
แผ่วเบาลิ้นร้อนสอเ้าหาอีนที่พยายามไล่ามลิ้นอุ อุเริ่มบเบียริมฝีปาหนัึ้น ีมินอบรับอย่าุเือเ่นัน สอมือ่าำแน่นึ่อนนี้เ็มไป้วยเหื่อมูโ่ออุเปลื่อนมาลอเลียออาวอนัวเล็สลับับ
ีมินที่ไล้ลิ้มไปามอิ่หูอุ
อุ : อา!!พี่รับ* ืนนี้ห้ามหนีผมไปไหนนะ ผมะทำให้พี่ลืมืนนี้ไม่ลเลยล่ะ
ีมิน : อืม !!อุั้นรู้สึีั* ั้นอยาไ้วามรู้สึเร้าร้อนอนาย นาย่วยอบรับั้นอย่าเ็มที่เลยนะอุ............
บฟิุีมินบับแร............
อำแนะนำิมันไ้นะรับพึ่แ่รั้แรอายัไม่ีพอะปรับปรุแ้ไ
อบุรับ (เย์อิส)
ผลงานอื่นๆ ของ เซย์อิส ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เซย์อิส
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น