แสงกระสือ​ ๒​ (Inhuman​ Kiss​ 2)​ -​หัวใจอมนุษย์​-

เป็นภาคต่อที่มโนขึ้นมาเอง​ ไม่ได้มีความตั้งใจจะละเมิด​ลิขสิทธิ์​แต่อย่างใด​ ทุกสิ่งที่บรรยายเป็นบท​ ล้วนมากจากความชอบในตัวภาพยนตร์ทั้งสิ้น​

บทนำ​ : สัญญาสำเร็จลุล่วง

"ไว้สงครามสงบ​ เราสามคนไปพระนครกันนะ" น้อย​ หนุ่มขรึมเกริ่นเชิญเพื่อนทั้งสองกลางทุ่งนาสีทองอาบแสงแดดพระอาทิตย์

"เอาดิ  กูอยากไป" เจิด​ หนุ่มร่างกำยำระริกระรี้​ตอบ​ด้วยความที่เป็นคนบ้านนอก​ จึงอยากเที่ยวเมืองกรุงสักครั้งในชีวิต

"สัญญานะ​ ?" สาย​ หญิงสาวยิ้มร่าก่อนจะชูนิ้วก้อยทั้งสองมือให้หนุ่มข้างกายเกี่ยว​หมัั้นสัจ ชายหนุ่มทั้งสองยิ้มรับและเอานิ้วก้อยของตนไปเกี่ยวทำพันธสัญญา

"สัญญา​ !!" 

* คืน​สุดท้าย​ ณ​ หมู่บ้านสุขศาลา

เจิดในสภาพที่กำลังกลายพันธุ์​เป็นกระหังด้วยฤทธิ์​เชื้อน้ำลายจากพ่อหมอผู้เฒ่าไสยดำนามว่า​ 'ทัช'​ มาในห้องนอนของเขา​ เขาวิ่งกระเสือกกระสน​ไปผ่านป่าบ้านโคกไป​จนพ้นชายป่าจะเจอแม่น้ำ​ตามที่สายบอกเขาตอนที่มาหาที่ห้องคืนนั้น...คืนนั้นเขาจำได้ดี​ ว่าเขาอ้อนวอนเธอว่าอย่าทิ้งเขาไป​...อยู่กับเจิดเถิดหนา

"อั่ก​ !" จู่​ ๆ​ ร่างกายเจิดก็ชะงักพลางกระตุกถี่​ ๆ​ กล้ามเนื้อตามส่วน​ต่าง​ ๆ​ ของร่างกายกำยำของเขากำลังขยายเซลล์ผิวหนังให้มีขนาดใหญ่ขึ้น...กว้างขึ้น​ และมีหางงอกออกมา​ ใบหูชี้แหลมพร้อมกับซี่ฟันแหลมสีดำในปาก เสียงร้องคำรามประกาศกึกก้องว่าเขาได้กลายเป็นกระหังพร้อมสยายปีกโบยบินแล้ว​ "อ้าก...!!!" 

** แม่น้ำข้ามฝั่งพระนคร

สายในร่างกระสือลอยศีรษะเข้ามาจูบลาน้อย​ เพราะเห็นสภาพร่างกายที่พึ่งพิงของตนมีบาดแผลจากการที่ถูกชาวบ้านทิ่มแทงยับเยิน​เลือดโชก...เธอไม่อยากเจ็บปวดปางตาย​ แค่เธอถอดหัวทุกคืนก็ทรมานเกินทนแล้ว อีกอย่าง...เธอไม่อยากให้น้อยต้องมานอนซมเจ็บปวดที่ทรวงใจทุกคืน 

เส้นกล้ามเนื้อจากกระสือสาย​เหวี่ยงตัดเชือกที่ผูกเรือไว้กับชายฝั่ง​ ร่างของน้อยยืนมองเธออยู่บนเรือที่กำลังค่อย​ ๆ​ ลอยละล่อง​ออกห่างไปพร้อมกับร่างของเธอที่นอนแน่นิ่งอยู่ข้าง​ ๆ​ คนบนเรือ

จังหวะเดียวกันนั้น​ พวกชาวบ้านที่แอบตามมาก็เล็งกระบอกปืนไปที่กบาลของสายที่แสงจากหัวใจส่องวูบวาบเป็นระยะ

'ปัง​ !!'​

'ฟุบ​ !'​

'ฟิ้ว~'​

ดุจดั่งโชคเข้าข้าง​ เมื่อเจิดในร่างกระหังบินโฉบลงมาใช้เท้าจิกหัวสายในร่างกระสือหลบพ้นกระสุนได้ทันเวลาพอดี​ และบินนำน้อยที่อยู่บนเรือข้ามฝั่งพระนครไปก่อน

"ที่เราสัญญา​ เป็นจริงแล้วนะ..."

---------To​ be​ continue---------