รอยรักในรอยทราย

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 เมื่อกี๊ มันค้าง !!!

“คะ…คุณ…คุณ…ว่าอะไรนะ งั้นคุณก็คือท่าน ชีคยาสเซอร์ อ่ะดิ ตายแล้วเพลงไพร ทำไมถึงซวยแบบนี้ ” หญิงสาวเอ่ยเสียงสั่น จนอีกฝ่ายแทบกลั้นขำไม่อยู่ ตะกี้ยังเก่งอยู่เลย พอรู้ว่าเขาเป็นใครตัวสั่นเสียงสั่นเชียว สงสัยเหลือเกินว่า หน้าหวานๆที่เกือบทำลูกน้องเขาต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะยั้งมือไม่ทันนั้นกลัวอะไรอีกบ้าง

“รถของเจ้าคงจะเสียใช่หรือไม่ ไปกับเรา บอกทางมา เราจะไปส่ง และอย่าขัดคำสั่งเราไม่เคยมีใครขัดคำสั่งเราแล้วรอดชีวิตไปได้แม้แต่คนเดียว” ชีคหนุ่มกล่าวเสียงขรึม คงมีแต่มายิสเท่านั้นที่พอจะรู้ว่าเจ้านายหนุ่มกำลังสนุกกับการแกล้งขู่กระจงน้อยนางนี้ อ้อ จะเรียกว่ากระจงน้อยคงไม่ได้เพราะเมื่อกี้ได้พิสูจน์แล้วว่าสาวสวยนางนี้หาได้เป็นกระจงไม่ หากแต่คือนางแมวหรือไม่ก็นางเสือสาวที่ดุแสนดุเวลาต้องสู้ต่างหาก

“เอ่อ…เอ่อคือ หม่อมฉัน หม่อมฉัน…”เพลงไพรอ้อมแอ้ม ไม่กล้าสบตาน่าเกรงของเขา

“มายิส พานางมาขึ้นรถ เดี๋ยวจะดึก เรามีธุระต้องทำต่อ” สั่งอย่างวางอำนาจ

“แต่…” เพลงไพรตั้งท่าจะค้าน

“เชิญคุณผู้หญิงที่รถครับ”มายิสเชิญอย่างสุภาพ จนเพลงไพรต้องเดินตาม ที่ยอมไม่ได้กลัวตายนะ แต่กลัวตกงานต่างหาก

เมื่อขึ้นมาอยู่บนรถหรูเพลงไพรก็อดตื่นเต้นไม่ได้แต่กระนั้นก็ยังถอยไปเกือบชิดประตูอีกฝั่ง

“ไม่ต้องกลัว ทำตัวตามสบาย เราไม่ทำอันตรายเจ้าหรอก” ชีคหนุ่มบอกยิ้ม

“ไม่ได้กลัว ทำไมต้องกลัว ขืนคุณทำอะไรชั้นสิ ชั้นใส่ไม่ยั้งมือแน่”หญิงสาวตอบแทบจะทันทีหาได้เกรงกลัว คนข้างกายไม่ จนอีกฝ่ายแทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่ เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้สำหรับค่ำคืนนี้นับตั้งแต่เห็นหญิงสาวยืนคุยคนเดียว ไหนจะตอนที่อัดลูกน้องเขาอีก แล้วไหนจะตอนนี้ที่เธอเถียงเขาฉอดๆไม่ลดไม่ละ

“เจ้าจะให้ไปส่งที่ไหน บอกมาสิ เงียบแบบนี้หรือว่าอยากไปนั่งจิบชาร้อนๆกับเราที่ห้อง”ชีคหนุ่มถาม ทำลายความเงียบ

“ไปส่งชั้นที่…”

หลังจากที่รถแล่นเข้ามาสู่ค่ายมวยชีคหนุ่มถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว นี่มันค่ายมวยที่เต็มไปด้วยผู้ชายร่างบึกๆทั้งนั้นเลยนี่นา แล้วสาวสวยอย่างนางมาทำอะไรที่นี่หรือว่าจะมาหาใคร คงจะเป็นคนรักที่เป็นนักมวยสังกัดค่ายนี้แน่ๆเชียว แต่ลางสังหรณ์ทั้งปวงก็ต้องสะดุดลงเมื่อชายวัย 50 เดินยิ้มมาหาหญิงสาวที่มากับเขา

“ว่าไงไอ้เพลง พร้อมรึยังสำหรับคืนนี้ เอ๊ะแล้วนี่ใคร ดูไม่ธรรมดาเลยว่ะ ใครวะ” ประโยคหลังหันมากระซิบถามหลานสาว ที่มอบตัวเป็นศิษย์มาหลายปีนับตั้งแต่เรียนมัธยมปลายจนตอนนี้จบปริญญาและมีงานทำแล้ว

“ท่านชีคยาสเซอร์น่ะลุง เค้ามาส่งเพลง พอดีไอ้แก่นมันเจ๊งอีกแล้ว ” หญิงสาวอธิบาย

“เป็นถึงท่านชีคเชียวรึวะ เอ่อ  เชิญประทับนั่งกินน้ำกินท่าก่อนพ่ะย่ะค่ะ มาเหนื่อยๆ” ลุงวินเอ่ยเสียงตื่นเต้น

“เอ่อ ลุง เดี๋ยวชั้นไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ ว่าจะวอร์มร่างกายก่อนสักยกสองยก เมื่อกี้มันค้าง หึหึ” หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบ ราวกับว่าไม่มีเขาอยู่ตรงนั้น นี่นางจะไม่ตื่นเต้นหรือเกรงใจเขาเลยเหรอ นางช่างแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ถ้าเป็นเขาก็จะต้องสรรค์หาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้ คอยเอาอกเอาใจปรนนิบัติพัดวีมิได้ขาด แต่นางกลับไม่ทำทั้งที่มีโอกาสอยู่ใกล้เขานานๆแบบนี้ แถมยังเถียงอย่างไม่ยอมลงให้อีกต่างหาก

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

ถึงตอนจะน้อย แต่ก็คอยกำลังใจนะเออ ^^