คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น
เ้าวันที่สใส
"หาว~ อืม~ เ้าแล้วหรอเนียวันนี้วันเสาร์ สินะ มีนั
สะ้วยสิ "
สวัสีผมื่อ เทพ ทนศรี ื่อเล่นื่อเทพ อาศัยอยู่
บ้านเ่าใล้โรเรียน ผมเรียนโรเรียนายล้วน ถ้าถามว่าทำไมผมถึเรียนโรเรียนายล้วนนะหรอ เพราะมันใล้บ้านที่เรียน
และทัไปาโรเรียนอผม็เป็นโรเรียนเ็ประถมอพวนรวยอะนะ ทำไมผมถึรู้นะหรอ็ูสิแ่ละึนี้หรูหลาเอามาๆ และพอมาเรียน็ะมีแ่รถหรูมาส่ลูหลานมาเรียนัน
"อึบ อะ ไปอาบน้ำีว่าหาว~ ี่โมเเล้วเนีย 8โม
แล้วแหะ เรานัพวนั้น 8โมรึ่สะ้วยสิ"
อนี้เทพไ้เินไปเ้าห้อน้ำอาบน้ำแ่ัวเอาระเป๋าัใส่ในาเไว้ แล้วเินไปล็อประูแล้วเินออบ้านไป
"เอ๋ เรานั้นพวนั้นหน้าเเว้นสินะ "
ผมเินไปเินไป้าเพราะยัไมถึเวลาที่นัไว้เลยเินไป มวิวถึไม่มีอะไรให้ม็เถอะมีแ่ำแพับ
ถนน แ่นั้นผมเินไปหลายนาทีนมาถึที่นัันไว้
"ไเทพ มา้าัวะบ้านแ่็ใล้ แท้ๆ "
"็เินมามวิวมานะ เออ ไอัน ไหนไอเม วะ "
"ยัไม่เห็นมันมาเลยวะ บ้านมัน็ไลสะ้วยเี่ยวมัน
็มาเอและรอมันไป่อน "
"อืม นั้นสินะ "
พวผม็ุยันเรื่อ่าเรื่อสาวมัเรื่อเ็โรเรียน
อนุบาลมัอันนี้ผมไม่่อยอย่าุย แ่ไอนี้็พูแ่
น่ารั อยู่นั้นและ ผมไม่อยาเสี่ยุเท่าไร่เลยเือนมัน ไอันนี้ที่มันมาเรียนที่นี้เพราะอยาเห็นเ็ในเมือ ว่าน่ารัมามันเลยมาเรียน
ผมนี้ป่วสมอเลย มันหมีนานแท้เลยีนะปมไมีน้อสาวไม่ันเสร็ไอนี้แน่ๆ มันเยถามผมว่ามีน้อสาว
ป่าวผมอบว่าไม่มีมันทำหน้าเศร้าแม้หน้าระทืบมัน
ริัวอันราย สำหรับเ็ัๆเลยอยาแ้ ำรว
สะริ
"เลิพูเรื่อไรสาระน่า"
"ไรสาระ อะไรไอเทพมึไม่เ้าใูหรอสาวน้อยน่า
รัะาย ัวเล็หน้าอ อ่าาา ฟินนน "
"ำรว รับบ มีนโริรนี้รับบบ มันเป็นหมี
นานแท้รับ "
"มึล้อูหรอไอเทพมึรับโทษที่มาูทูโลลิสะ"
ทั้สอ็ยอล้อันามภาษาผู้ายันับล็อออ
เทพแล้วเอาปั้นหมุนหัวอเทพ
"โอ๊ย โอ๊ย ันูยอมแพ้แล้วพอๆ เ็บโว๊ยย "
"หึไห้มึรู้สะบ้า โลลิือวามถู้อโวยยย"
"เออ ูละยอมมึริหัวยุ้หมเลย"
"ให้รู้สะบ้าไผ เป็น ไผ 555"
"เห้หหหหห พวมาแล้วโว๊ยยย โทษทีรถเสียเลย้อ
เินมา"
ในะทีเมำลั้ามถนนมีรถันสีำูเหมือนนอะไรมาสัอย่าพุ่มา้วยวามเร็ว
"ิบหาย ไม่ทันแน่"
"อะไรเทพ "
ผมพุ่ไปหาเม ที่ำลั้ามถนนมาทานี้ ส่วนทา
ันหลัาถามเทพว่าอะไร เาเหลือบไปเห็นรถันำ และ้าหลัมีรถำรวไล่ามมา เาหันไปหาทั้สอ
"ไอเม ระวั "
เมที่ไ้ยินที่ันเรียเาเหลือบไปเห็นรถันำพุ่มา
เารู้ว่าไม่อาหลบพ้นแน่ ส่วนผมวิ่มาผมและเมไม่อาหลบพ้นแน่ ผมวิ่ไปทีบ ไห้หลบพ้น ทารถ
ึมมมม!!
"ไอเทพพพพ "
ันพยายามะวิ่ไปแ่ไม่สามารถวิ่ไปไ้เพราะมีรถำรวามมา เามอเทพที่นอนิำแพ รถำรว
มีสอันันแรามับรถสีำ่อ อีันอเินไปู
เทพ ันและเมวิ่ไปหาเม
"ไอเทพ เป็นยัไบ้าไอบ้าเอ๋ยทำอะไรบ้าๆอมึหะ หืหืหื "
"ไอเทพอย่าเป็นไรนะโว๊ย มึมา่วยูทำไมวะ มึมันบ้า หืหืหืหื"
" ็ูมันบ้านี้หว่า่วยไม่ไ้ อั เ็บิบหายเลยวะ"
ำรวเินไปหาทั้สาม
"พวเธอเป็นอะไรมาไหมันเรียรถพยาบาลไห้ แล้ว เธอทนหน่อยนะ "
"ผมว่าผมไม่รอแล้วละ"
"ไอเทพมึอย่าพูหมาๆ แบบนี้ิวะ ไอเทพหืหืหื"
"แ็ใไว้เพื่อน ทนหน่อยน- "
ผม่อยหลับไปผมไ้ยินเพียแ่นั้น่อนะหลับไป
ไม่ไ้ยินเสียอะไรอีเลยนอาวามว่าปราว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พวเ้าใ้โลลิรึไม่ อบ
ความคิดเห็น