[ Fic KNB&KHR ] わからない แค่คน(ไม่)เคยรู้จัก

ตอนที่ 1 : -One-

นายมันขี้ขลาดเท็ตสึยะ

.

.

.

คุโรโกะ...นายก็เป็นได้แค่เงาเท่านั้นแหละ

.

.

.

ฉันไม่น่ามีเพื่อนอย่างนายเลยเท็ตสึ

.

.

.

นายมันอ่อนแอคุโรโกะ

.

.

.

คุโรจินไม่ได้เรื่องเลย

.

.

.

นายมัน…

.

.

.

นายมัน…

.

.

.

นายมัน…

.

.

.

นาย…

.

.

.

นาย…

.

.

.

นาย...

.

.

.

นายสู้คนอย่างโควคิไม่ได้หรอ

.

.

.

เห้อออ!!!

ยามค่ำคืนราตรีที่มีเหล่าหมู่เมฆปกคลุมเหล่าท้องฟ้าและหมู่ดาวต่างๆ นานา ทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่ตื่นจากฝันร้ายที่มาหลอกหลอนเธอตลอดเพียงแค่นอนหลับไป ไม่แต่เพียงเท่านั้นการตื่นจากฝันร้ายของเธอได้ส่งผลไปให้คนที่นอนด้วยกันกับเธอตื่นขึ้นมาด้วย

"ฝันอีกแล้วหรอ"

"อืมขอโทษที่ทำให้ตื่นน่ะเคียวคุง"

คนที่นอนกับเธอด้วยคือฮิบาริ เคียวยะ ผู้พิทักษ์เมฆาของวองโกเล่เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้พิทักษ์ทั้งหมดและก็เป็นที่คอยอยู่ข้างๆ เธอมาตลอด

ฮิบาริที่เห็นปฏิกิริยาของร่างบางก็ยิ้มออกมานิดหน่อยก่อนจะเข้าไปรวบร่างบางเข้ามาสู่ร่างของตนแล้วโอบกอดร่างบางอย่างห่วงแห

"ยังลืมไม่ได้อีกหรอ" ฮิบาริถามร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา

"ถึงเรื่องมันจะผ่านมานานแล้วก็เถอะนะ มันฝังใจจนพยายามจะลืมยังไงก็ลืมไม่ได้เลย"

"แต่ถึงยังไงเธอก็คืออิบุกิ มิซึกิไม่ใช่คุโรโกะ เท็ตสึยะ"

ใช่อย่างที่พวกคุณได้ยินฉันชื่ออิบุกิ มิซึกิไม่ได้ชื่อคุโรโกะ เท็ตสึยะ เหตุผลที่ทำไมฉันถึงชื่ออิบุกิ มิซึกิน่ะหรอ เพราะเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกลับร่างเดิมเท่านั้น แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่ผู้ชายแต่เป็นผู้หญิง เพราะด้วยแหวนผู้พิทักษ์ของฉันเป็นสายหมอกทำให้ฉันสร้างภาพมายาได้ดังใจอยาก

"อืมขอบคุณนะเคียวคุง ถ้าวันนั้นไม่ได้เคียวคุงช่วยไว้ฉันก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร"

"คุณเป็นคนสำคัญของผม ผมจะไม่ให้เจ้าสัตว์กินพืชตัวไหนมาทำร้ายคุณได้แม้แต่ตัวเดียว" ฮิบาริพูดพลางแล้วก็ก้มมองร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา

"เคียวคุงล่ะก็"

"นอนได้แล้ว ผมจะคอยอยู่ข้างๆคุณเอง" ฮิบาริมองร่างบางแล้วลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน

"อืม" ทันใดนั้นเองร่างบางก็หลับไปในที่สุด

ฮิบาริที่มองร่างบางที่นอนหลับไปแล้ว ในตอนนั้นเองก็มีโทรศัพท์เข้ามา ฮิบาริที่เห็นอย่างนั้นก็ค่อยๆลุกขึ้นเพื่อไม่ให้ร่างบางตื่นแล้วไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาว่าใครโทรมา ตามปกติในรที่โทรมาเขาจะไม่รับสายเลยแต่ถ้าไม่มีชื่อนี้โผล่มาเขาก็คงปฏิเสธไม่รับไม่ได้

"ดีจ้า"

"มีอะไรเจ้าหนู" ใช่คนที่โทรหาเขาคือรีบอร์น

"ก็ไม่มีอะไรหรอแล้วมิซึกิล่ะเป็นไงบ้าง"

"วันนี้ก็ฝันร้ายอีกแล้วล่ะ"

"งั้นหรอ อ่อฉันมีข่าวดีจะมาบอก"

"ข่าวดีหรอเจ้าหนู"

"ใช่ข่าวดีที่จะทำให้นายไม่สิต้องพวกนายได้สนุกไปอีกนาน"

"หึ...ว่ามาสิเจ้าหนู"

_________________

แหะๆๆเรื่องใหม่ค่าทุกคน

ไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่าแต่จะพยายามให้ดีที่สุด

แล้วก็จะหาเวลาว่างแต่งตอนต่อไปนะบาย