[FIC PRODUCE101 #มินอุน] PONYO’s SENIOR #น้องโปเนียวกับพี่ปาก้า

ตอนที่ 4 : #น้องโปเนียวกับพี่ปาก้า 4nd [100%]

บทรักบทที่ 4

น้องโปเนียวกับพี่ปาก้า 4nd

"เพราะผมจะจีบพี่ พี่ต้องเป็นของผมคนเดียว!!!"

"!?"

#น้องโปเนียวกับพี่ปาก้า

[ 100% ]

        “ป้าครับไอติมแท่งหนึ่ง นี่ตังค์ครับป้า”

        “ไอหนูนี่แท่งที่สี่แล้วนะเนี่ย กินเยอะเดี๋ยวปวดท้องหรอก”

        “ไม่หรอกครับ”

        ผมได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรให้ป้าคนขายไป ตอนนี้ก็เลิกเรียนแล้วล่ะครับ อาจจะสงสัยว่าทำไมป้าเค้าถึงทักผม

        ง่ายๆครับ ก็ผมหล่อ อุว๊ากๆๆๆๆ

        ล้อเล่นครับล้อเล่นถึงแม้มันจะจริงก็เถอะ คืองี้ผมยืนกินไอติมหน้าประตูโรงเรียนตอนนี้ที่อยู่ในปากผมนี่ก็แท่งที่สี่ล่ะครับ ไม่ใช่ว่าอยากกินอะไรแต่ประเด็นหลักคือ

        กูร้อน

        ถ้าร้อนแล้วทำไมไม่กลับหอ จำเมื่อตอนเที่ยงได้ไหมครับ ก็พี่ยองมินของผมเขาบอกจะกลับหอพร้อมผมนี่หน่า

        ส่วนอุงงี่น่ะหรอครับ ผมบอกเค้าให้กลับบ้านไปก่อนเลยแต่ดูเหมือนอุงจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ล่ะมั้งครับ สงสัยไปโกรธใครมาแน่ๆ พรุ่งนี้ค่อยถามมันล่ะกัน

        แต่ประเด็นหลักมันอยู่ตรงนี้ ไอที่พล่ามๆไปหน่ะมันเป็นแค่เกริ่นเรื่อง เพราะขณะนี้นั้นเวลา หกโมงเย็น โรงเรียนเลิกสี่โมง รู้แล้วใช่ไหมครับว่าอะไร

        ไอจองเซอุนผู้นี้รอพี่ยองมินมาสองชั่วโมงแล้วโว้ยย

        เจอหน้าเมื่อไหร่ผมจำพี่ยองมินทำเมียแน่ บังอาจมาปล่อยให้ผมรอนาน จะเอาไม่ให้เห็นฟ้าเห็นตะวันเลยคอยดู

        ไม่รู้จัก เซอุนร้อนท่าห้านาที  เสียแล้ว ช่วงนี้สนับสนุนโดยชายองคนหื่นกาม

          ขอยืมชื่อหน่อยนะพี่อง

        “เซอุน!!!”

        เสียงเรียกที่ดังเหมือนจะไปแข่งตะโกนที่ไหน คือคุณมึงไม่เจ็บปากหรืออย่างไร แต่ประเด็นมันมีชื่อผม ก็หันไปมองสิครับก็พบร่างของพี่ยองมินกำลังวิ่งมาอย่างเหนื่อย ก่อนที่จะมาหยุดตรงหน้าผมแทน

“แฮร่กๆๆ ซะ...เซอุนรอนานมั้ยครับ พี่ขอโทษนะพี่พึ่งเลิกเรียน”

        “พี่พักเหนื่อยก่อนก็ได้ครับ”

        ผมได้แต่บอกพี่เค้าให้พักหายใจก่อน แหมก็เดี๋ยวเสือกพี่ยองมินเค้าหายใจไม่ออกใครจะมาเป็นเมียของจองเซอุนคนหล่อล่ะครับ

        “โอเคๆ พี่โอเคแล้ว น้องเซอุนครับ!!”

        พี่มันว่าเสียงดัง แล้วถือวิสาสะมากุมมือผมไว้ทันที แหมไม่ค่อยรักนวลสงวนตัวเลยนะครับพี่ยองมิน แต่ไม่เป็นไรเซอุนชอบ ฮ่าๆๆ

        “คะ...ครับ”

        ก็ได้แต่ร่าเริงในใจนั่นแหล่ะ แหมพี่ยองมินกุมมือเลยนะเว้ย โคตะระอุ่นเชี่ยๆอ่ะขอบอก ไอเรานี่เสียงก็สั่นสิโว้ย ให้ทายหน้าแดงแน่ๆ

        “น้องเซอุนน่าแดงจังเลยนะครับ”

        “คะ...ครับ”

        “เขินหรอ ฮื้มม?”

        ตายๆ เสต็ปนี้กูตาย ถ้าพบศพชมพูของจองเซอุนฝากด้วยนะครับ จะไม่ให้ตายยังไงเล่าก็ตอนนี้หน้าอพี่ยองมินมันเกือบจะชิดกับหน้ากูอยู่แล้ว

        “มะ...ได้เขินทีอ่ะ”

        “จริงหรอครับ”

        ไอพี่ยองมินพูดเสร็จหน้าพี่เค้าก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ปากทั้งสองเริ่มที่จะประกบกันแล้ว ไอผมก็ได้แต่หลับตารอรับสัมผัสนั้น

        ไม่ได้สมยอม แต่พร้อมพลีกายแล้วเด้อ

        “ยองมิน!!”

พอเสียงที่คาดว่าเป็นเสียงผู้หญิงดังออกมา ไอผมนี่รีบผลักพี่มันออกทันทีเลยครับ

แม่มเสียดายเชี่ยๆ

        ไหรของให้จองเซอุนผู้นี้ดูหน้าหน่อยดิ๊ ดักตบแม่มเลยดีมั้ย??

        “มีอะไรป่าว โซมี”

        “คือเราลืมคืนหนังสือให้อ่ะ เอานี่!!”

        แหมๆ มีแอ๊บซงแอ๊บเสียงคิดว่าแบ๊วมากไง มีการส่งหนังสือคืนด้วยมือสองมือให้ด้วย คิดว่าสารภาพรักอยู่หรอ ส่วนไอพี่ยองมินเนี่ยคือพี่มึงจะยิ้มให้เค้าหาพระบิดาพี่หรอครับ

        ไม่ได้ๆ ด่าพ่อพี่ยองมินไม่ได้เดี๋ยวเค้าไม่รับเป็นลูกเขย     

        “เฮ้ย!! ขอบคุณนะโซมี”

        “ไม่เป็นไรแล้วตอนนี้ยองมินทำไรอยู่อ่ะ แล้วนี่...”

        มีการมองมาด้วยหางตา โด่วถ้าแน่จริงมาตัวๆกันมา

        “อ่อ นี่น้องเซอุน เซอุนส่วนนี่โซมีเพื่อนพี่”

        “สวัสดีครับพี่โซมี”

        พอไอพี่ยองมินแนะนำเสร็จก็ยกมือไหวแบบขอไปทีใส่ ไม่รู้ว่าอะไรรู้แค่ไอจองเซอุนผู้นี้ไม่ชอบไอพี่โซมีนี่เลยให้ตายเหอะ

        “สวัสดีค่ะน้องเซอุน งันเดี๋ยวเรากลับก่อนนะ บาย”

        มาไวเคลมเร็วจริงๆ แต่มันก็ดีที่ไอพี่โซมีอะไรนั่นไปแล้ว แต่มันโคตรเชี่ยที่ไอพี่ยองมินยิ้มให้นางนี่แหล่ะ จะยิ้มให้มันทำมายยยย

        “ไปกลับหอกันเถอะ”

        ไอพี่ยองมินเมื่อเห็นพี่โซมีไม่สิป้าโซมีเดินไปพ้นทางก็หันมายิ้มให้ผมแล้วชวนกลับหอ พร้อมทั้งเอามือมากุมไว้

        “ครับ”

        ผมตอบพี่เค้าไปแค่นั้น ไอผมมันก็อยากจะงอนอยู่หรอกแบบมาจับมือก็สะบัดแล้วให้พี่เค้าง้อ แต่โนๆๆๆ ทำมือให้เหมือนนิวจิ๋ว นี่เรื่องจริงไม่ใช่ละคร ทำไปกลัวว่าพี่ยองมินมันจะรำคาญป่าวๆ

        เห็นแบบนี้จองเซอุนก็ใส่ใจรายละเอียดนะโว้ย

        ถึงแม้ความจริงแล้วถ้าทำมันจะดูเหมือนว่าผมเป็นเมียที่งอนผัวมากกว่า ไอจองเซอุนคนนี้ต้องเป็นผัวนะครับ

        คือผมต้องกดพี่มันไง

        เดินไปเงียบๆตลอดทางกลับหอ ไม่มีบทหรือการสนทนาใดๆทั้งสิ้น แต่ผมกลับไม่รู้สึกอึดอัดอะไรเลย รู้สึกถึงความอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกาย ไม่นานก็เดินมาถึงหอสักที

        “ถึงหอล่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ขึ้นห้องก่อนนะ”

        “...............”

        “พี่ไปนะครับ”

        พี่ยองมินว่าพลางขยี้หัวผมเล็กน้อย ก่อนที่พี่มันจะเดินขึ้นไปไอมือผมมันดันไปจับมือพี่เค้าไว้ พี่ยองมินชะงักนิดนึงก่อนที่จะทำหน้าสงสัยให้มา คิดมาตลอดทางเรื่องไอป้าโซมีนั่น

        ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้ว ผมรวบรวมความกล้าก่อนที่จะเอ่ยออกไป

"พี่ยองมินฟังผมพูดก่อนได้มั้ยครับ"

"ครับ มีอะไรหรือเปล่า??"

        พี่เค้าหันมายืนดีๆ แล้วรอฟังไม่วายยิ้มมาให้อีกต่างหาก

"พี่ห้ามไปชอบใครนะครับ"

"......"

"เพราะผมจะจีบพี่ พี่ต้องเป็นของผมคนเดียว!!!"

"!?"

        พี่เค้าทำหน้าตกใจ ก่อนที่ใบหน้านั้นจะขึ้นสีเล็กน้อย คงไม่หน้าจะต่างกับผมหรอกมั้งครับ

        ให้ทายเลยว่าต้องแดงกว่าพี่ยองมินแน่ๆอ่ะ

        “น้องเซอุนก็ด้วยนะครับ”

        “ครับ”

        พอพี่มันว่าผมก็หยุดเงียบ ได้แต่เก็บความเขินไว้

        “น้องห้ามชอบใครเหมือนกัน เพราะน้องเป็นของพี่คนเดียว”

        จุ๊บ!!

        รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนปาก หน้ากูตอนนี้แดงแจ๋แน่ๆ โคตรจะมั่นใจ พอผมหันไปมองก็เห็นพี่ยองมินตอนนี้วิ่งเข้าไปในหอเรียบร้อยแล้ว

        ไอเชี่ย!! พี่ยองมินจุ๊บปากกู

        นิพพานแล้วครับตอนนี้จองเซอุนคนนี้นิพพานแล้ว เมื่อเที่ยงก็หอมแก้ม เมื่อกี้ก็จุ๊บนี่ขนาดไม่ได้เป็นแฟนกัน ผมว่าพี่ยองมินเค้าก็ไวไฟเหมือกันนะครับ

        ถ้าเป็นแฟนกันนี่วันแรกไม่ได้เสียกันเลยเรอะ??

        แต่ก็ดีครับจะได้พี่ยองมินเป็นศรีภรรยาแก่วงศ์ตระกูลจองเสียที เห็นทีกล่องถุงยางผิดไซต์ของไอพี่รหัสเวรใกล้จะได้ใช้เต็มที่ล่ะ

        จองเซอุนผู้นี่จะรอวันนั้นอย่างใจจดใจจ่อเลยล่ะครับ

TBC