คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เลขาที่รัก ตอนที่ ๑
ลับมาปัุบัน
แบมแบมำลันั่อยู่ที่โ๊ะทำานอย่าเหม่อลอยิถึสิ่ที่เิึ้นเมื่อ 4 ปี่อน หน้าห้อทำานท่านประธานอย่ามาร์ แ่แล้วแบมแบม็สะุ้หันมามออย่าใ เมื่อไ้ยินเสียอแฟนสาวที่ยืนเรียนอย่าั
"แบม่ะ แบมเป็นไรป่าว ี้เรียั้นานแล้ว" มาร์ี้มอแบมแบม้วยวามเป็นห่ว เธอมานานแล้ว แถมยัเรียแบมแบมั้หลายรอบแล้ว
"ป่าวรับ แล้วทำไมี้เลิเร็วั ไหนบอเลิเย็นไ นี่เพิ่ะเที่ยเอรับ" แบมแบมพูับมาร์ี้
"อาารย์เลิเร็วนะ เพราะมีประุม นี่ี้ื้อ้าวเที่ยมาฝา้วย พี่มาร์อยู่ไหม" มาร์ึ้พูับแบมแบม้วยรอยยิ้ม เพราะแบมแบมหยิบผ้าเ็หน้ามาับเหื่อให้น พร้อมับมาเอาถุ้าวามือนไป
"ี้เ้าไปหาท่านประธานไ้เลย แบมเอา้าวไปใส่านให้" แบมแบมพูับมาร์ี้้วยรอยยิ้ม พร้อมับยมือลูบหัวมาร์ี้ไป้วย
"ี้่วย" มาร์ี้พูับแบมแบม
"ไม่เป็นไรรับ" แบมแบมพูับมาร์ี้
เมื่อพูบแบมแบม็เินไปห้อรัวสำหรับประธานับเลาเท่านั้น ที่ใ้านไ้ ส่วนมาร์ี้็เินเ้าห้ออพี่ายไป
ภายในห้อท่านประธาน
"พี่มาร์" มาร์ี้เรียพี่ายที่ำลั้มหน้า้มาเ็นเอสารอยู่ แล้วเินไปนั่โฟา
"ทำไมมาเร็ว" มาร์ถามน้อสาวโยทีี่ไม่เยหน้ามามอเลย
"อาารย์ประุม่ะ" มาร์ี้อบพี่าย แล้วนั่เล่นโทรศัพท์ไป้วย
"แบมล่ะ" มาร์ถามมาร์ี้
"ำลัเอา้าวที่ี้ื้อมาใส่านอยู่ที่ห้อรัว" มาร์ี้อบมาร์ที่ำลัปิสมุเอสาร
"นั้นเี๋ยวพี่มาพี่ไปห้อน้ำ่อน" มาร์พูับมาร์ี้ แล้วเินออาห้อไป
ห้อรัว
แบมแบมำลัแะถุับ้าวใส่านอยู่เียบๆ็สะุ้้วยวามใ เมื่อมีนมาอนา้าหลั เมื่อเห็นว่าเป็นมาร์ แบมแบม็อให้มาร์ปล่อย
"ุมาร์ ปล่อยรับ" แบมแบมร้อ้วยวามใ เพราะลัวมีนมาเห็น
"ผมิถึุ" มาร์ไม่สนใำพูอแบมแบม แถมยัหอมแ้มแบมแบมอย่าแรอี้วย
ฟอ
"อ๊ะ ุมาร์" แบมแบมร้อออมา้วยวามใ
"ผมบอว่าไ บอให้เรีย พี่มาร์ไรับ" มาร์พูับแบมแบม พร้อมับูบไร้อแบมแบมไป้วย
" อ๊ะ อ๊ะ พี่มาร์หยุนะรับ มาร์ี้รออยู่ อ๊ะ" แบมแบมพูับมาร์ ้วยวามเสียว
บำพูอแบมแบม มาร์็ะัทันที ที่ไ้ยินื่ออน้อสาวที่นรัที่สุในีวิ
"นั้นแบมเอา้าวเ้าไป้าในเลยนะ เี๋ยวพี่ไปห้อน้ำ่อน" มาร์พูับแบมแบม พร้อมับลูบหัวแบมแบม แล้วเินไปห้อน้ำ
"พี่มาร์" แบมแบมเรียมาร์ที่เินออไป้วยวามเป็นห่ว แ่มาร์ไม่ไ้ยิน แบมแบมึย้าวเ้าไปให้ห้อทำานแทน
ภายในห้อท่านประธาน
แบมแบมเอา้าวไปวาลบนโ๊ะ พร้อมับมีมาร์ี้มา่วย เมื่อย้าววาบนโ๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว แบมแบม็ยเ้าอี้ให้มาร์ี้นั่ แล้วน็นั่บ้า สัพัมาร์็เินเ้านั่ร้าแบมแบม แล้วทั้ 3 น็นัุ่ยับ และิน้าวไป้วย นทีุ่ยันส่วนให่ะเป็นมาร์ี้ับแบมแบมมาว่า
"อันนี้อร่อยน้า" แบมแบมัับ้าวใส่านมาร์ี้
"อบุ่ะ" มาร์ี้พูับแบมแบม้วยรอยยิ้มหวาน
ส่วนมาร์นั่มอทั้สอน้วยใบหน้าที่เ็บปว เวลาที่แบมแบมับมาร์ีุ้ยัน มาร์ะมอแบมแบมลอ
1 ั่วโมผ่านไป
ทั้ 3 น ็ทานอาหารเสร็เรียบร้อย แบมแบมับมาร์ี้เป็นนเ็บโ๊ะ ส่วนมาร์ไปนั่เ็นเอสาร่อ
"พี่มาร์ ี้ลับ่อนนะ" มาร์ี้เินเ้ามาในห้อทำานอมาร์ับแบมแบม เมื่อเ็บโ๊ะเรียบร้อยแล้ว
"...." มาร์ไม่พูอะไรับน้อสาว แ่หยัหน้ารับำพูอน้อสาว
"ให้แบมไปส่ไหม" แบมแบมพูับมาร์ี้
"ไม่เป็นไร แบมทำานเถอาะ ี้ลับเอไ้ ี้ไปนะ แบม พี่มาร์" มาร์ี้พูับแบมแบมและพี่าย แล้ว็เินออไป
"แบม ุไปล็อประูให้หน่อย ผมมีเรื่อะุยับุ" เมื่อเห็นน้อสาวเินออไปแล้ว มาร์็เยหน้าาารเ็นเอสาร หันไปสั่แบมแบม
"รับ" แบมแบมรับำพูอมาร์ แล้วเินไปล็อประู
"ท่านประธาน มีอะไรหรอรับ" แบมแบมที่เินไปล็อประูเสร็แล้ว เินมายืนร้าโ๊ะทำานอมาร์ แล้วถามมาร์ไป้วย
"ุ เินมาใล้ๆผมหน่อยสิ" มาร์ส่แบมแบม
บำพูอมาร์ แบมแบม็เินเ้าไปหามาร์ แล้วร้อออมา้วยวามใ ที่มาร์ึเอวนให้นั่ั
"ท่านประธาน ทำอะไรรับ ที่นี่บริษัทนะรับ ปล่อยรับ ปล่อย!!!" แบมแบมทั้ร้อ ทั้ิ้นบนัอมาร์อย่าแร
มาร์ไม่สนใำพูอแบมแบม มาร์็ูบไร์อ แล้วเอามืออน ลวเ้าไปในาเอแบมแบม
...... CUT ......
ภายในห้อนอน อห้อทำานบริษัทอมาร์
"อ๊ะ พี่มาร์ อ๊ะ พอแล้ว อ๊ะ แบมไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา " แบมแบมร้อออมาอย่าไม่ไหวแล้ว
เพราะมาร์ทำแบมแบมั้แ่เมื่ออนลาวัน นถึเ้าวันใหม่แล้ว
"อืมมมมม" มาร์ันน้อายอัวเอใส่แบมแบมอย่าแร เมื่อปลปล่อยหมแล้ว มาร์็เอาน้อายัวเอออ พร้อมับหยิบผ้านหนูถึมาปปิร่าายน แล้วหยิบผ้าห่มที่อยู่ใ้เียมาุมร่าายเปลือยเปล่าอแบมแบม
"พี่มาร์ ่วยหยิบระเป๋าับน้ำให้แบมหน่อย" แบมแบมพูับมาร์ ้วยเสียแหบๆ
"วันนี้แบมแบมไม่้อทำานนะ นอนพันะ เี๋ยวอนเย็นพี่ไปส่" มาร์พูับแบมแบม เมื่อนหยิบอที่แบมแบมส่ให้แบมแบม พร้อมับลูบหัวแบมแบมแล้ว เินเ้าห้อน้ำไป
เมื่อมาร์เินเ้าห้อน้ำไปแล้ว แบมแบม็หยิบยาแ้อัเสบ ยาแ้ไ้ รวมถึ ยาุมำเนิึ้นมาิน แล้วใส่ปาไปพร้อมๆันทั้ 3 เม็ แล้วินน้ำาม เพราะนสามารถท้อไ้ ทีี่นมียาแบบนี้ในระเป๋า เพราะว่าเวลาทีี่มีอะไรันับมาร์ มาร์ไม่เยป้อันเลยสัรั้ แล้วแบมแบม็หลับไป้วย วามเหนื่อย
มาร์เินออมาาห้อน้ำ ็พบว่าแบมแบมหลับแล้ว มาร์ึเินไปหยิบะละมั ผ้าเ็ัว และ เสื้อผ้ามาใส่ให้แบมแบม
นเวลาผ่านไป 1 ั่วโม
มาร์ที่เ็ัว ใส่เสื้อผ้าให้แบมแบมเสร็แล้ว มาร์ถึออไปทำาน โยไม่ลืมูบหน้าผาแบมแบม่อนออไปทำาน้วย
เวลา 12:00 น.
มาร์นั่ทำาน นถึเวลาเที่ย มาร์็โทรสั่ แม่บ้านให้เอา้าว้มมาให้ 2 ถ้วย ผ่านไปไม่นานนะ แม่บ้าน็นำอหารไปวาบนโ๊ะ และเินออไปทันที
เมื่อแม่บ้านออไปแล้ว มาร์็ยถา้าว้นทั้สอถ้วย เ้าไปหาแบมแบมที่ำลัหลับสนิทอยู่
"แบม เที่ยแล้ว ลุมาิน้าว่อน" มาร์เรียแบมแบมที่ำลันอนหลับสบายให้ื่นมาิน้าว พร้อมับเอามือวัไ้บนหน้าผาแบมแบม เมื่อพบว่าแบมแบมไม่มีไ้ นึเอามือลูบแ้มแบมแบม
"อืออออ แบมยั่วอยู่เลยยยย" แบมแบมอ้อนมาร์
"รับ เี๋ยว่อยนอนใหม่นะ มาิน้าว้ม่อนำลัร้อนๆเลย พี่ป้อนมารับ" มาร์พูับแบมแบม แล้วับแบมนั่พิหัวเีย พร้อมับย้าว้มอแบมแบม ึ้นมาเป่าให้หายร้อน แล้วป้อนแบมแบม
"แบมอิ่มแล้ว" แบมแบมบอันมาร์ เมื่อนรู้สึอิ่ม เพราะินเ้าไปเยอาะมา
"โอเรับ นั้นแบมน้อพันะ พี่ไปทำาน่อ" มาร์พูับแบมแบม ะที่นำลัลุแบมแบม็เรียมาร์ไว้
"พี่มาร์ อบุนะรับ ุ๊บ" แบมแบมเอ๋ยอบุมาร์ แล้วุ๊บปามาร์ เป็นารอบุที่วันนี้มาร์ูแลน แล้วลุมโปหนีมาร์้วยเินอาย
มาร์ที่นั่้าับวามน่ารัอแบมแบม เมื่อไ้สิมาร์็ลุึ้นหยิบถาอาหารออาห้อไป นั่ทำาน่อ้วยใบหน้าที่มีวามสุ โยไม่ิน้าวเลย เพราะนี่เป็นรั้แรในรอบ 4 ปีที่แบบทำแบบนี้ับน
มาร์นั่ทำานนถึเวลาเย็น็มาถึ เวลาที่พนัานลับันหมแล้ว มาร์็เินเ้ามาในห้อนอน แล้วอุ้มแบมแบมที่ำลัหลับอยู่ พร้อมับระเป๋าอแบมแบม เินออาห้อทำาน รไปที่ลานอรถ เพื่อไปอนโอแบมแบม
อนโหรูอแบมแบม
มาร์ับรถมาอที่ลานอรถอนโอแบมแบม พร้อมับปลุเรียแบมแบมให้ื่นไป้วย
"แบมรับ ถึอนโแล้วนะ ุ๊บ" มาร์เรียแบมแบมอย่าอ่อนโยน พร้อมับุ๊บแ้มแบมแบมไป้วย
"อืออออออ" แบมแบมลืมาื่นมา้วยวาม่ว
"...." มาร์อมยิ้มับวามน่ารัเวลาื่นนอนอแบมแบม พร้อมับัผมฟูๆอแบมแบมไป้วย
"อบุนะรับ พี่มาร์" แบมแบมอบุมาร์้วยเสียหวาน
"ให้พี่ไปนอน้วยนะ แบม น้าาาา" มาร์ับมือแบมแบม พร้อมับพูอ้อนแบมแบมไป้วย
"....." แบมแบมนั่ฟัมาร์อ้อน ้วยใบหน้าที่แัเลย เพราะนานๆทีมาร์ะอ้อนน
"พี่สัาว่า พี่ะไม่ทำอะไรแบม" มาร์พูับแบมแบมอย่าอ้อนๆ
"็ไ้รับ" แบมแบมอบมาร์ที่ำลัมอหน้านอยู่ อย่าเินๆ
"อบุรับ ฟอ" มาร์อบุแบมแบม พร้อมับหอมแ้มแบมแบมไป้วย แถมยัเปิประูไปยืนรอแบมแบมหน้ารถัวเอเลย
ภายในห้ออแบมแบม
ห้อนอน
"พี่มาร์ไปอาบน้ำเลยรับ แบมไป้มมาม่า" แบมแบมบอับมาร์ แล้วมาร์็เินเ้าห้อน้ำไป ส่วนนไปนมาม่า
ห้อรัว
แบมแบมำลั้มมาม่า พร้อมับิอะไรไป้วย นี่ไม่ใ่รั้แรที่มาร์ะมานอนอนโอแบมแบม ลอระยะเวลา 4 ปี ที่มาร์มานอนอนโอแบมแบม็หลายรั้แล้ว มาร์มานอนอนโแบมแบม นในู้เสื้อผ้าอแบมแบมมีเสื้อผ้าอมาร์ไม่่ำว่า 10 ุ วามสัมพันธ์ที่มาว่าเ้านายและลูน้อไม่มีใรรู้เรื่อไม่ว่าะเป็นพ่อแม่อทัู้่ ร่วมถึเพื่อนสนิทอมาร์และแบมแบม็ไม่รู้้วย และน้อสาวอมาร์ที่เป็นแฟนสาวอแบมแบม็ไม่รู้เรื่อนี้เลย
"แบมไปอาบน้ำไ้แล้ว" มาร์เินออมาาห้อนอนอแบมแบม พร้อมับบอให้แบมแบมไปอาบน้ำ
"รัับ" แบมแบมรับำพูอมาร์แล้วเินเ้าห้อนอนไป
ผ่านไป 20 นาที
แบมแบม็เินออมานั่ินมาม่าับมาร์ที่ำลัมอนอยู่ แล้วทั้สอ็นั่ินอย่าเียบ นหมถ้วยอย่ารวเร็ว เมื่อินเสร็เรียบร้อยแล้ว มาร์็เอาานไปใส่อ่าล้าาน แล้วเินามแบมแบมเ้าห้อนอนไป
"แบม นอนไ้แล้ว" มาร์ุแบมแบม เมื่อเห็นว่าแบมแบมเล่นโทรศัพท์ เพราะนเห็นว่ามันึแล้ว
"รับ" แบมแบมทำหน้าอนๆใส่มาร์ แล้ววาโทรศัพท์วาบนโ๊ะ แล้วนอนหันหลัใส่มาร์
มาร์ปิไฟภายห้อแบมแบม แล้วเินึ้นเีย แล้วึแบมแบมมาอ พร้อมับับหัวไว้ให้นอนบนอน แล้วพูับแบมแบมไป้วย
"รารีสวัสิ์นะ แบมแบม" มาร์พูับแบมแบม แล้วุบลบนผมแบมแบมไป้วย
แล้วมาร์็หลับามแบมแบมไป้วยใบหน้าที่มีวามสุ
10/05/2020
เป็นำลัใับเรื่อที่สอให้เรา้วยนะะ ❤️
่วยอมเม้นให้ันบ้านะะ เราอยารู้ว่าัวเอแ่เป็นอย่าไรบ้า ะไ้นำไปปรับปรุ แ้ไ ่อไป
รันอ่านที่น่ารัทุนนะะ
ความคิดเห็น