ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คนที่ฮยองรัก คือ.....
ห้อนั่เล่น
มาร์เินเ้ามา้วยใบหน้าที่ะร้อไห้เ็มที่ เพราะรู้สึผิ่อินยอ ที่นไม่สามารถรัินยอมาว่าเพื่อนไ้ ทำเอาแ็สัน ยูยอม แบมแบมที่นัุ่ยันอยู่ และยอแที่ออมาาห้อรัวใันหมว่ามาร์เป็นอะไร
"มาร์ฮยอ ฮยอเป็นอะไรรับ" แ็สันถาม้วยวามใ
"ฮื ฮืออออ" เมื่อมาร์เห็นแบมแบม อ้าแนให้นเ้าไปอ โยไม่ถามอะไร ทำให้วามอทนอมาร์หมล เลยระเบิวามเสียใทั้หมออมา
"ฮยอ เป็นอะไรรับ บอแบมไ้นะรับ แบมอยู่้าๆฮยอเสมอนะรับ" แบมแบมบอมาร์และอและลูบผมมาร์ไป้วย
"ฮื เรื่อินยอนะ" มาร์ไม่มีอะไรปิบัแบมแบมอยู่แล้ว เพราะนรัแบมแบมมา มาร์เลยเล่าเรื่อที่เิึ้นทั้หม ให้แบมแบม แ็สัน ยอแ ยูยอมฟั เมื่อมาร์เล่าบนที่ใที่สุะเป็นแ็สัน เพราะนไม่รู้เรื่อนี้มา่อน ่าาแบมแบมและยอแที่รู้เรื่อนี้อยู่แล้ว ส่วนยูอมที่มีใบหน้าเรียสุๆับเรื่อที่เิั้น
"ที่รั ไม่ใหรอ" แ็สันที่เห็นยอแนั่เียบๆไม่มีอาารใๆ แ็สันเลยถาม้วยวามสสัย
"ทำไม แ้อใ้วยล่ะ แรู้เรื่อนี้มานานแล้ว" ยอแอบแ็สัน้วยท่าทาสบาย แ่ในในเรียเรื่อินยอมา
"ทำไม ฮยอไม่รู้อยู่นเียวล่ะ" แ็สันพู้วยวามน้อยใ ที่นไม่รู้อะไรเลย
"็ฮยอไปทำานที่ีนบ่อย และไม่่อยอยู่ในวสัเท่าไร" ยอแอบแ็สัน
"แล้วเราะเอาไ่อ" แ็สันอนใ้วยวามเรียสุๆ ับเรื่อที่เิึ้น แล้วหันูมาร์ที่อแบมแบมร้อไห้นเหนื่อยแล้วหลับอยู่บนัแบมแบม ส่วนยูยอมนั่มอทุน้วยวามเรียสุๆ
ะที่ทุนนั่้วยวามเรียับเรื่อที่เิึ้น เบีที่เินเ้ามา้วยาบวมสุๆ สร้าวามใให้ทุน ยเว้นแบมแบมนเียว ที่นรู้ว่าเบีเป็นอะไร
"เบีี ฮยอเหนื่อยมั้ยรับ" ทำถามอแบมแบมสร้าวามให้ทุนที่นั่อยู่และสสัยว่าแบมแบมรู้หรอว่าเบีเป็นอะไร
"นาย ถามั้นเรื่ออะไร" เบีสุๆ แ่ำพู่อมาอแบมแบมสร้าวามใให้ทุนอีรั้ พร้อมับมาร์ที่ื่นมา้วยวามเหนื่อย เพราะไ้ยินเสียนุยัน
"เรื่อที่ เบี ฮยอรั ินยอฮยอไรับ" แบมแบมอบำอเบี
"นะ นาย รู้ไ้ไแบมแบม" เบีถาม้วยวามใ นเป็นนที่เ็บวามรู้สึเ่ แ่ไม่ิว่าแบมแบมะรู้
"ฮยอำไ้มั้ยรับ ว่าที่ผมุยับินยอฮยอ ผมเห็นเารอเท้ารับ ผมเลยรู้ว่าเป็นฮยอ บวับวามที่ผมสเุินยอฮยอที่แอบมอมาร์ฮยอ แล้วผมหันไปเอเบีฮยอมอินยอฮยอ้วยวามรัทั้หมที่ฮยอมีให้ินยอฮยอ แล้วฮยอะเอาไ่อไปรับ ูเหมือนินยอฮยอะรัมาร์ฮยอมาเินว่าที่ะัใามาร์ฮยอไ้" แบมแบมพูับเบี
"ฮยอ็ไม่รู้เหมือนันว่าะเอายัไ่อไป เฮ้ออ ฮยออัว่อนนะ" แล้วเบี็เินึ้นห้อไป้วยวามเ็บปว นรัินยอมา มาพอๆับที่ินยอรัมาร์ฮยอเลย
ทุนมอเบีเินึ้นห้อไป้วยวามสสารและเรียับเรื่อทั้หมที่เิึ้น แ่ไม่รู้ะแ้ปมทั้หมที่เิึ้นอย่าไร และอยาให้ทุนลับมาเป็นเหมือนเิม เหมือนอนที่เราเป็นเ็ฝึ้วยัน
"แบม ไปเินเล่นันีว่า อย่าเรียสิแบม ไม่ี่อลูนะ" มาร์ที่เห็นแบมทำหน้าเรียลัวส่ผลไม่ี่อลูเลยวนแบมไปเินเล่น แ็สัน ยอแ ยูยอมที่เห็นมาร์วนแบมแบมไปเินเล่น ทุนเลยแยย้ายับไปพัผ่อน แ็สัน ยอแไปหาอินในรัว ยูยอมไปนอนพัผ่อน
ริมหาทะเล
มาร์ที่เินูมือแบมแบมเินเล่นริมทะเล พร้อมับมอพระอาทิย์ที่ำลัินและอ้าแนอแบมแบมพร้อมับลูบท้อแบมแบมไป้วย
"ำไว้นะ แบมแบม นที่ฮยอรั ือ แบมแบมับลู นะรับ และะรัแ่แบมแบมับลูลอไปรับ" มาร์บอแบมแบม้วยวามรั
"แบม็รั มาร์ฮยอับลูลอไปรับ" แบมแบมพูับมาร์้วยรอยยิ้มที่มีวามสุ
แล้วมาร์็ูบแบมแบมทันทีที่แบมแบมพูบ
เป็นไันบ้าะ ถ้ามีวามผิพลารไหนบอเราไ้นะะ เราะไ้นำไปแ้ไนะะ เป็นำลัใให้เรา้วยนะะ อโทษนะะที่หายไปหายวันเลย่ะ ่วนี้ยุ่ๆนะะ อมเม้น์บอัน้วยนะะ ว่าเป็นไบ้า เราะไ้มีำลัใแ่่อไปนะะ เพราะเราแ่สและใ้มือถือแ่ะ อย่าอ่านันเป็นเานะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น