เราก็มีหัวใจให้กัน -​คู่กัด-

บ่ายวันหนึ่ง ณ มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นได้มีคณะอาจารย์และบุคลากรบางส่วนได้ประกาศเชิญชวนนักศึกษารณรงค์ร่วมแรงร่วมใจปลูกป่าและช่วยเหลือชาวบ้านที่ห่างไกลความเจริญที่โดนน้ำป่าพังทลายบ้านเสียหายเป็น สิบๆหลังและมียอดผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก!!!

ฉันและพ้องเพื่อนพอได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ชักช้ารีบสมัคใจชวนกันไปเป็นจิตอาสาทั้งที และก็บังเอิญ! จริงๆการไปเป็นจิตอาสาครั้งนี้ของฉันจะสงบสุขไหมเนี้ยก็นายสกายคู่กัดของฉันอ่ะดิก็ดันมาสมัค เฮ้ออ!! ถ้าจะห้ามนายนั้นก็ไม่ได้ก็มันสิทธิของเขาอีกได้แต่ทำหน้าบึ้งใส่ ไอ้เจ้าบ้า!!!

เช้าวันรุ่งขึ้น วันที่ออกเดินทางไปเป็นจิตอาสา ขณะฉันกำลังก้าวขาขึ้นรถบัสนายสกายก็มาจี้เอวฉันอีก โอ๊ยย!! แกล้งเข้าไปจ้าา

เมจิ: “นี่นายจะมาจี้เอวฉันทำไหมมิทราบย่ะ”

สกาย: “ก็แค่หยอกล้อตามภาษาเพื่อนเองคิดมากไปได้โห่ๆ”

เมจิ: “ใครเพื่อนนาย ห่ะ! ! “

และฉันก็เดินสะบัดผมใส่นายนั้นไปอย่างหัวเสียเอามากๆๆ พอขึ้นรถมาปุ๊บก็ได้จับบัตรนั่งตามเบอร์ที่จับได้

แย่จังได้แยกจากเพื่อนตามเคย ก็คิดในใจใครก็ได้ที่ไม่ใช่นายนั้นแต่เอ๊ะก็คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก (หัวเราะในใจ)

จับไปเรื่อยๆคู่นั่งของฉันก็ยังไม่ปรากฏ ไม่มีคนนั่งด้วยก็ดีจะได้นั่งไม่อึดอัด (อมยิ้ม) จนฉันงีบหลับไปในที่สุด…….

งัวเงีย…. ตื่นขึ้นมาอีกที อ้าว!! ฉันนอนสบไหล่ใครเนี้ย

เมจิ: “ ขอโทษค่ะๆฉันไม่รู้ว่าฉันไปสบไหล่คุณตอนไหน”

สกาย: “ ครับ”

แต่เอ๊ะ! ทำไมเสียงคุ้นๆเพราะผมฉันบังตาเลยไม่ทันเห็นหน้าชัดๆพอปัดผมออกจากตาเท่านั้นล่ะ

เมจิ: “นี้นายมานั่งตรงนี้ได้ไงเนี้ยย

สกาย: “ ก็ผมจับเบอร์ได้นั่งตรงนี้ “

ฉันนี้อึ้งไปจริงๆโชคชะตาเล่นตลกกับฉันล่ะ….. ฉันก็คิดถึงเหตุการณ์ที่เจอสกายคือที่จริงฉันก็ไม่ได้โกรธเกลียดนายนั้นหรอแต่เป็นเพราะฉันเห็นมีแต่ผู้หญิงอยู่รอบกายคงจะเจ้าชู้น่าดูฉันนี่้เคยเห็นเขาผลักผู้หญิงด้วยนะคือไม่ชอบคนทำร้ายผู้หญิงที่เปรียบเหมือนเพศแม่ของตัวเอง และอีกอย่างเห็นหน้าฉันจะต้องแกล้งตลอดเพื่อออ!!! เชอะ