Fic LSK ตำนานที่ถูกแก้ไข [1]

ลำดับตอนที่ #1 : Rule 0 จงอย่าได้ลืมความเป็นอัศวิน

Rule 0 จงอย่าได้ลืมความเป็นอัศวิน

... ว่างจังนะ ...

ข้าซึ่งอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีขาวบริสุทธิปราศจากมลทิลถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำไมข้าจะต้องถ่อมาซื้อของให้เทมเพสถึงแคว้นอื่นแบบนี้ด้วยนะ! ในขณะที่ข้ากำลังรำพึงรำพันถึงเรื่องที่ตนเองว่างจัดจนถูกเทพอัศวินองค์อื่นใช้มาซื้อของ ทันใดนั้น…

พลั่ก!

ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนข้าแล้วสถบอย่างหัวเสีย “เกะกะจริง!” ข้าต่างหากที่ต้องเป็นคนพูด!! ข้าเพ่งพินิจอยู่ครู่หนึ่งเขาแต่งตัวมิดชิดตามด้วยเสียงกรีดร้องของคนแถวนั้น มีเรื่องให้ข้าไม่ว่างจนได้สิน่า!!

ข้าวิ่งตามเจ้าโจรกระจอกก่อนจะฉกกระเป๋าที่มันขโมยมาไว้ในมือซ้ายและใช้มือขวาตวัดดาบที่พกมาด้วยจี้ที่คอของเขาอย่างรวดเร็ว

แปะๆๆ

เสียงปรบมือดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว ก่อนจะมีอัศวินสองคนคุมตัวเจ้าโจรนั่นไป ให้ตายสิถ้าจะมาเอาป่านนี้ไม่ต้องมาก็ได้มั๊ง ข้าถอดผ้าคลุมส่วนที่บดบังหน้าตาออก เผยให้เห็นเส้นผมสีทองเป็นประกายซึ่งยาวจนถึงกลางหลัง

“ของเจ้าสินะ...” ข้าส่งกระเป๋าคืนให้หญิงสาววัยประมาณสิบแปดแล้วแจกรอยยิ้มพริ้มพรายให้นาง ข้าแอบเห็นนางหน้าแดงราวกับลูกตำลึงจึงทำเป็นหันหลังเตรียมเดินจากไปเพื่อสะกัดไม่ให้หลุดขำออกมา ดูเหมือนรอยยิ้มของข้าจะยังใช้ได้ผลดีสินะ

“ด...เดี๊ยวก่อน” หญิงสาวคนเดิมส่งเสียงเรียกเพื่อรั้งตัวข้าที่ทำท่าจะจากไป “ท่านคือเทพอัศวินศรีอุสรึเปล่า?” นางทำหน้าเหมือนลังเลเล็กน้อยฃ

หึ! ข้าเก่งกว่าศรีอุสเสียอีก แม้ว่าในใจอยากจะตะโกนไปแบบนั้น แต่ข้าก็จำเป็นต้องรักษาภาพพจณ์ความเป็นอัศวินของตัวเองเอาไว้

ข้ายังคงประดับรอยยิ้มพริ้มพรายไว้บนใบหน้าก่อนตอบคำถามของนาง “ข้าไม่ได้ยิ่งใหญ่ถึงเพียงนั้นหรอก...” ข้าหัวเราะในลำคอ “ข้าเป็นแค่... ‘ตัวแทน’ เทพอัศวิน”